|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.α. (1993) 3 ΑΑΔ 598
Koινότης Λυσού και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 537
Χατζησωτηρίου Κυριάκος και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 524
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D174
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.: 255/2011)
7 Μαρτίου, 2014
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΤΡΑΚΟΣΙΗ,
2. ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ,
3. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΛΕΟΠΑ,
4. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΗ,
5. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΥΘΑΡΙΔΗ,
6. ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ,
Αιτητών,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
----------------------------
Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Μαρίνα Σπηλιωτοπούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Οι αιτητές ζητούν με την παρούσα προσφυγή τις πιο κάτω θεραπείες:
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση την οποία έλαβαν γνώση οι αιτητές μέσω του εγγράφου του ΓΕΕΦ ημερομηνίας 14/12/10 να κατανείμει τις κενές θέσεις Υπαξιωματικών δίδοντας μόνο 6 θέσεις στο βαθμό αρχισμηνία (Αεροπορία) και καθόλου στο βαθμό Αρχικελευστή (Ναυτικό) ενώ έδωσε 16 θέσεις στο Στρατό Ξηράς είναι άκυρη, παράνομη, άνιση και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε με έγγραφο του ΓΕΕΦ στις 14/12/2010 όπου προήγαγε στο Βαθμό Αρχιλοχία τον Κυριάκο Γεωργίου από 15/12/10 αντί και/ή να προάξει τους αιτητές που προηγούντο σε αρχαιότητα είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Οι αιτητές Τρακοσιή, Πολυκάρπου και Κλεόπα είναι μόνιμοι Υπαξιωματικού της Αεροπορίας του στρατού της Δημοκρατίας, υπηρετούν στην Εθνική φρουρά και κατέχουν τον βαθμό του Επισμηνία Αεροπορίας από 1.10.2003. Οι αιτητές Στεφανή, Πυθαρίδης και Αριστοδήμου είναι μόνιμοι υπαξιωματικοί του Ναυτικού του Στρατού της Δημοκρατίας που διορίστηκαν στον βαθμό του Κελευστή από 23.10.1997 και αποσπάστηκαν στην Εθνική Φρουρά. Κατέχουν το βαθμό του Επικελευστή από 1.10.2003. Oι αιτητές 1, 2 και 3 είναι εγγεγραμμένοι στην Επετηρίδα των Επισμηνιών Αεροπορίας και οι αιτητές 4, 5 και 6 στην Επετηρίδα Επικελευστών Ναυτικού αντίστοιχα. Το Ενδιαφερόμενο Μέρος, Κυριάκος Γεωργίου, είναι μόνιμος υπαξιωματικός του Στρατού αποσπασμένος στην Εθνική Φρουρά. Την 1.11.1997 προοσλήφθηκε με το βαθμό του Λοχία και ανήκει στο Όπλο των Τεθωρακισμενων του Στρατού Ξηράς. Από 1.10.2003 προήχθη στον βαθμό του Επιλοχία, ενώ από 15.10.2010 κατέχει, με την επίδικη προαγωγή, το βαθμό του Αρχιλοχία. Είναι εγγεγραμμένος στην Επετηρίδα των Αρχιλοχίων Όπλων.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 3(2) των περί Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 2002 ΚΔΠ 91/90 (εφεξής «οι Κανονισμοί»), οι βαθμοί των Υπαξιωματικών του Στρατού Ξηράς Λοχία και Επιλοχία είναι οι αντίστοιχοι των βαθμών του Κελευστή και Επικελευστή του Ναυτικού και των βαθμών του Σμηνία και Επισμηνία της Αεροπορίας.
Το έτος 2010 επειδή όλοι οι αιτητές και το Ενδιαφερόμενο Μέρος πληρούσαν τις προϋποθέσεις κρίσης που καθορίζονται στον Κανονισμό 18 των Κανονισμών, κρίθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεων Υπαξιωματικών κατά τη τακτική του σύνοδο στις 8.6.2010, ανάμεσα σε 263 επιλοχίες συνολικά, ως προακτέοι κατά αρχαιότητα. Μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών σε σχέση με την κρίση και επανάκριση των Υπαξιωματικών, οι αιτητές 1, 2 και 3 τοποθετήθηκαν στον Οριστικό Πίνακα Επισμηνιών Αεροπορίας (με α/α 11, 7 και 10 αντίστοιχα), οι αιτητές 4, 5 και 6 στον Πίνακα Επικελευστών Ναυτικού (με α/α 4, 6 και 5 αντίστοιχα) και το ενδιαφερόμενο μέρος στον οριστικό Πίνακα Επιλοχίων Όπλων του Στρατού Ξηράς, που κρίθηκαν προακτέοι κατ΄ αρχαιότητα.
Ακολούθησε δυνάμει των διατάξεων του Κανονισμού 32 η αιτιολογημένη πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς προς τον Υπουργό Άμυνας με επιστολή της Διεύθυνσης Προσωπικού του ΓΕΕΦ, ημερομηνίας 26.11.2010, αναφορικά με την κατανομή των κενών θέσεων Υπαξιωματικών για το έτος 2010. Η πρόταση διαμορφώθηκε με το εξής σκεπτικό:
«Σύμφωνα με τον Καν. 5 του (β) σχετικού, με απόφαση του Υπουργού που εκδίδεται μετά από πρόταση του Αρχηγού, καθορίζεται κάθε χρόνο πόσες από τις υπάρχουσες κενές θέσεις Υπξκών θα καλυφθούν από Γυναίκες Υπξκούς. Επίσης σύμφωνα με τους Καν.32(2) του (α) σχετικού και 35(2) του (β) ομοίου, η κατανομή των θέσεων γίνεται με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο. Επειδή κατά την παρούσα κατανομή, ο αριθμός των θέσεων προς πλήρωση είναι μικρότερος από τον αριθμό των κριθέντων ως προακτέων, εφαρμόσθηκε, ως το πλέον αντικειμενικό κριτήριο, όπως η κατανομή των θέσεων σε κάθε βαθμό γίνει αναλογικά κατά Κλάδο και επετηρίδα, λαμβάνοντας υπόψη την αρχαιότητα μεταξύ των κριθέντων. Το κριτήριο αυτό, υπό τις περιστάσεις, εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο τις υπηρεσιακές ανάγκες, διότι διατηρείται η συνοχή και η πειθαρχία του στρατεύματος και διασφαλίζεται η αρχή της ισότητας.»
Στη συνέχεια ο Υπουργός Άμυνας με απόφαση του ημερομηνίας 13.12.2010, αποφάσισε όπως από τις 126 θέσεις βαθμού Αρχιλοχία που δύναντο να πληρωθούν, 28 καλυφθούν από άνδρες Υπαξιωματικούς και 98 από Γυναίκες Υπαξιωματικούς και όπως οι 28 αυτές θέσεις κατανεμηθούν κατά κλάδο, συγκεκριμένα 16 στα όπλα, 3 στα Σώματα, 3 στο Ναυτικό και 6 στην Αεροπορία. Για την κατανομή κατά Κλάδο των θέσεων Υπαξιωματικών που δύνανται να πληρωθούν σε κάθε βαθμό έλαβε υπόψη αντικειμενικά κριτήρια ανεξαρτήτως φύλου, όπως την ημερομηνία προαγωγής στον κατεχόμενο βαθμό των υπαξιωματικών που κρίθηκαν για το τρέχον έτος, ή την ημερομηνία διορισμού τους στον κατεχόμενο βαθμό, ανάλογα με την περίπτωση, και την αναλογική κατανομή των θέσεων που δύνανται να πληρωθούν κατά Κλάδο.
Ακολούθως, ο Υπουργός ασκώντας τις εξουσίες βάσει του Κανονισμού 33 των Κανονισμών προήγαγε μεταξύ άλλων και το Ενδιαφερόμενο Μέρος στον επόμενο βαθμό. Οι αιτητές 1, 2 και 3 δεν προήχθησαν στον βαθμό του Αρχισμηνία γιατί κατανεμήθηκαν βάσει της προηγούμενης απόφασης του Υπουργού μόνο έξι θέσεις στην Αεροπορία για τον εν λόγω βαθμό και αυτοί είχαν τις θέσεις 11, 7 και 10 αντίστοιχα στον Οριστικό Πίνακα Επισμηνιών Αεροπορίας, ενώ οι αιτητές 4, 5 και 6 δεν προήχθηκαν στον βαθμό του Αρχικελευστή επειδή κατανεμήθηκαν μόνο τρεις θέσεις στο Ναυτικό για τον εν λόγω βαθμό και αυτοί κατείχαν τις θέσεις 4, 6 και 5 αντίστοιχα, στον Οριστικό Πίνακα Επικελευστών Ναυτικού.
Kαταρχήν παρατηρώ ότι η θεραπεία υπό παρ. Α, που αφορά την κατανομή των κενών θέσεων διατυπώθηκε εσφαλμένα. Ενώ σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση ημερομηνίας 13.12.2010, σε ό,τι αφορά την κατανομή κενών θέσεων υπαξιωματικών ανδρών στο βαθμό του Αρχιλοχία, δόθηκαν 19 θέσεις Αρχιλοχία στο στρατό ξηράς (16 στα Όπλα και 3 στα Σώματα), 6 θέσεις Αρχισμηνία στην Αεροπορία και 3 θέσεις Αρχικελευστή στο Ναυτικό, λανθασμένα και/ή εκ παραδρομής αναγράφηκε στην παρ. Α της αιτούμενης θεραπείας η φράση «καθόλου στο βαθμό Αρχικελευστή» αντί «τρεις στο βαθμό Αρχικελευστή (Ναυτικό)».
Επίσης είναι προφανές ότι ενώ με την αίτηση ακυρώσεως (αιτούμενη θεραπεία και γεγονότα) οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Υπουργού σε σχέση με την κατανομή των κενών θέσεων ανδρών Υπαξιωματικών για τον συγκεκριμένο βαθμό κατά κλάδο (της ξηράς (Όπλα), του Ναυτικού και της Αεροπορίας), με τις αγορεύσεις τους και τους προβαλλόμενους λόγους ακύρωσης βάλλουν εναντίον της απόφασης κατανομής στο σύνολο της, δηλαδή και των 126 κενών θέσεων ανδρών και γυναικών που δύναντο να πληρωθούν κατά το 2010.
Καθώς έχει νομολογηθεί, τα γεγονότα που στοιχειοθετούν τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και τα επίδικα θέματα προσδιορίζονται στη δικογραφία (βλέπε μεταξύ άλλων Κοινότης Λυσού και άλλος ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 537. Στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 ΑΑΔ 598, εξετάσθηκε το θέμα από την Ολομέλεια. Ο Πικής, Δ., δίδοντας την απόφαση του δικαστηρίου σχολίασε:
«..... Ο εξεταστικός χαρακτήρας της διαδικασίας κάτω από το Άρθρο 146 αμβλύνει μεν το στοιχείο της αντιπαράθεσης που ενυπάρχει στους δικονομικούς θεσμούς (προσαρμοσμένους στην πολιτική δίκη), δεν καταργεί όμως τη δικογραφία ως το μέσο προσδιορισμού των επιδίκων θεμάτων. Οι τελικές αγορεύσεις που υποβάλλονται μετά την επιθεώρηση των φακέλων εξειδικεύουν και συγκεκριμενοποιούν τα επίδικα θέματα (που προσδιορίζονται στην αίτηση) που καλείται το δικαστήριο να επιλύσει.»
Οι αγορεύσεις δεν αποτελούν μέσο διεύρυνσης των επιδίκων θεμάτων ή προσαγωγής μαρτυρίας (βλ. Μισιρλής ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (1995) 3 Α.Α.Δ. 379).
Συνεπώς η διεύρυνση και/ή τροποποίηση της αιτούμενης με την παρ. Α της αίτησης ακύρωσης θεραπείας και η μεταβολή της αίτησης με την προσθήκη λόγων ακύρωσης που αφορούν την κατανομή μεταξύ ανδρών και γυναικών υπαξιωματικών, μέσω της αγόρευσης, δεν είναι επιτρεπτή. Το Δικαστήριο θα περιοριστεί στην εξέταση νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης ως αυτή οριοθετείται στην δικογραφία.
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί διότι το αιτητικό της προσφυγής δεν στρέφεται εναντίον του συνόλου της κατανομής αλλά εναντίον μερικής μόνο κατανομής. Προς υποστήριξη της θέσης τους, παραπέμπουν στην υπόθεση Γεώργιος Κουκκουλής ν. Δημοκρατίας μέσω Υπουργού Άμυνας, υπ΄ αρ. 1224/08, ημερομηνίας 20.6.2011, στην οποία το ίδιο το Δικαστήριο (Κωνσταντινίδης, Δ.), ήγειρε αυτεπάγγελτα το ζήτημα ότι ο αιτητής προσέβαλε μόνο μέρος της επίδικης κατανομής και όχι το σύνολο της. Το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη διότι η κατανομή δεν θα μπορούσε να διασπαστεί κατά τον τρόπο που επιδιωκόταν με την προσφυγή ώστε να προσβληθεί ως πάσχουσα κατά ένα μόνο μέρος της.
Παρόμοιοι ισχυρισμοί εξετάστηκαν και στις Συνεκδ. Υποθέσεις αρ. 120/2011 κ.α. Φώτιος Μαλιάπης κ.α. ν. Δημοκρατίας ημερομηνίας 31.1.2012, στις οποίες οι αιτητές που ήταν στην Επετηρίδα των Αξιωματικών Σωμάτων και στην επετηρίδα των Αξιωματικών Όπλων του Στρατού Ξηράς προσέβαλλαν την μη κατανομή αντίστοιχων θέσεων από τις 24 κενές γενικές θέσεις στην επετηρίδα τους στις οποίες θα δικαιούνται να προαχθούν. Η προδικαστική ένσταση έγινε δεκτή.
Θεωρώ ότι οι πιο πάνω υποθέσεις, όπως και οι άλλες που επικαλέστηκαν οι καθ' ων η αίτηση προς υποστήριξη της προδικαστικής ένστασης, διαφοροποιούνται από την παρούσα. Αυτές δεν αφορούσαν το σύνολο της κατανομής, αλλά την επιμέρους κατανομή που επηρέαζε τους συγκεκριμένους αιτητές ανάλογα σε κάθε προσφυγή. Στην προκείμενη περίπτωση οι αιτητές στρέφονται με την αιτούμενη υπό Α θεραπεία εναντίον του συνόλου της κατανομής που αφορούσε τις κενές θέσεις Αρχιλοχίων (ανδρών) για το 2010, δηλαδή της επετηρίδας του βαθμού τους. Αυτό που επιδιώκουν είναι η ανατροπή της κατανομής των 16 θέσεων στον Στρατό Ξηράς (όπλα), ώστε σε περίπτωση ακυρωτικού αποτελέσματος να αυξηθούν κατά την επανεξέταση οι θέσεις στους άλλους δυο κλάδους (Ναυτικού και Αεροπορίας), στους οποίους οι ίδιοι ανήκουν, ώστε να αποκτήσουν την δυνατότητα προαγωγής κατά την σειρά της αρχαιότητας τους ο καθένας. Η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι το μόνο που δεν προσβάλλουν οι αιτητές από την συνολική κατανομή που αφορούσε τον βαθμό τους, είναι την κατανομή 3 θέσεων στα Σώματα. Ορθά δεν την προσβάλλουν, αφού ο διαχωρισμός των αξιωματικών σε Όπλα και Σώματα βάσει των Κανονισμών, επηρεάζει το έννομο συμφέρον, με αποτέλεσμα οι Αξιωματικοί Όπλων να μην δικαιούνται να προσβάλουν την προαγωγή Αξιωματικών Σωμάτων και αντίστροφα (βλ. Χ"Σωτηρίου ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 524).
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλονται από τον ευπαίδευτο συνήγορο των αιτητών συνοψίζονται στο ότι η πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς και η απόφαση του Υπουργού Άμυνας για τη κατανομή των κενών θέσεων Αρχιλοχία κατ' ειδικότητα λήφθηκαν υπό πλάνη και κατά κατάχρηση εξουσίας. Επίσης ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα και ότι είναι αναιτιολόγητες. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι τα κριτήρια που επικαλέστηκαν οι καθ' ών η αίτηση όπως το ότι ο αριθμός των κενών θέσεων είναι μικρότερος των κριθέντων Υπαξιωματικών ή η σειρά αρχαιότητας, δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της Υπηρεσίας κατά κλάδο. Οι υπηρεσιακές ανάγκες στην έννοια των Κανονισμών, σύμφωνα πάντα με τους αιτητές, δεν προσδιοριστήκαν με διαφάνεια ως υπαρκτές και συγκεκριμένες, αλλά συναρτήθηκαν λανθασμένα με την μέθοδο της αναλογικής κατά κλάδο και επετηρίδα κατανομής. Περαιτέρω, δεν καταγράφηκε οποιαδήποτε αιτιολογία ως προς τις υπάρχουσες ανάγκες της Υπηρεσίας αλλά ούτε ως προς την αναλογική μέθοδο, έστω, που φαίνεται να προτιμήθηκε. Οι αιτητές παραπέμπουν σε σχετική νομολογία για να καταδείξουν ότι η αιτιολογία πρέπει να προσφέρει στο Δικαστήριο την δυνατότητα ελέγχου του πραγματικού διαπιστωμένου λόγου για τον οποίο η Διοίκηση προχώρησε στην συγκεκριμένη κατανομή κατά βαθμίδα.
Οι καθ' ών η αίτηση αντιτείνουν ότι η τήρηση της αρχαιότητας εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο τις υπηρεσιακές ανάγκες στην προκειμένη περίπτωση και ότι τόσο η πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, όσο και η απόφαση του Υπουργού είναι απόλυτα αιτιολογημένες. Παραπέμπουν δε στις υποθέσεις Μαρία Κωλέττη κ.α. ν. Υπουργού Άμυνας, Συνεκδ. Υποθ. αρ. 442/2003 κ.α., ημερομηνίας 31.1.2005, Τρακοσιής κ.α. ν. Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 232, Θεοχάρης Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, Συνεκδ. 1223/08 κ.α., ημερομηνίας 22.07.10.
Στην Τρακοσιής (ανωτέρω), η Ολομέλεια έκρινε ότι ο αριθμός των αρχαιότερων Υπαξιωματικών είναι στοιχείο που μπορεί να λαμβάνεται υπόψη για την διακρίβωση των αναγκών της Εθνικής Φρουράς. Το ίδιο σκεπτικό υιοθετήθηκε στις Συνεκδ. Υποθ. αρ. 1223/2008 κ.ά., Θεοχάρη Ονουφρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 22.7.2010 και Συνεκδ. Υποθ. 184/07 κ.ά., Χριστάκης Χριστοδούλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 23.10.2009.
Όταν ο Αρχηγός στην πρόταση του ανέφερε ότι λαμβανόταν υπόψη η αρχαιότητα μεταξύ των κριθέντων και ότι η κατανομή θέσεων σε κάθε βαθμό θα γινόταν αναλογικά κατά κλάδο και επετηρίδα, είχε υπόψη του, όπως και ρητά αναφέρει, ότι υπό τις περιστάσεις, δηλαδή του μικρότερου αριθμού θέσεων έναντι του αριθμού των κριθέντων ως προακτέων, εξυπηρετούνταν κατά τον καλύτερο τρόπο και οι υπηρεσιακές ανάγκες, που είναι το κριτήριο που καθορίζει ο Κανονισμός 32(2)[1] που ακολούθησε. Θεωρώ, ότι το σκεπτικό που ακολουθήθηκε για τη συγκεκριμένη κατανομή, όπως αυτό αναλύθηκε στην επιστολή του Αρχηγού (Παράρτημα 4 της ένστασης), εμπίπτει στο κριτήριο του Κανονισμού 32(2). Η απόφαση δε του Υπουργού, όπως προκύπτει από το Παράρτημα 5 στην ένσταση, έλαβε υπόψη τον αριθμό των κενών θέσεων, τις προτάσεις του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, τους οριστικούς Πίνακες και τις σχετικές διατάξεις των Κανονισμών.
Με δεδομένο ότι ο καλύτερος γνώστης των αναγκών της υπηρεσίας είναι ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, ο οποίος υπέβαλε συγκεκριμένο αιτιολογικό προς τον Υπουργό, ο οποίος με τη σειρά του αποδέχθηκε τις θέσεις του Αρχηγού και εφόσον το κριτήριο στον Κανονισμό 32(2) δεν εξειδικεύεται ούτε περιορίζεται νομοθετικά, θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος επέμβασης στον τρόπο άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας.
Ούτε ο λόγος ακύρωσης που αφορά την διεξαχθείσα έρευνα ευσταθεί. Η επάρκεια της έρευνας, η οποία εξαρτάται από τις περιστάσεις της κάθε υπόθεσης, στην προκείμενη περίπτωση διαπιστώνεται ως προς την αναγκαιότητα συλλογής των αναγκαίων στοιχείων προς έκδοση της επίδικης απόφασης. Ήταν γνωστός ο αριθμός των θέσεων, ο αριθμός των προακτέων, οι επιχειρησιακές ανάγκες και οι προτεραιότητες της υπηρεσίας. Κάποια από αυτά τα θέματα αφορούν εμπιστευτικά ζητήματα ασφάλειας και ανάγονται εν πολλοίς στην τεχνική κρίση της Διοίκησης. Συνεπώς η δημοσιοποίηση τους δεν θα μπορούσε να απασχολήσει το ακυρωτικό δικαστήριο κατά την άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας.
Οι αιτητές παραπονούνται επίσης ότι υποβλήθηκε μια ενιαία πρόταση για την κατανομή των 126 θέσεων Αρχιλοχίων ανδρών και γυναικών αντί να υποβληθούν δυο ξεχωριστές προτάσεις για τις ανάγκες χωριστά κατά φύλο. Οι αιτητές δεν νομιμοποιούνται να εγείρουν οποιοδήποτε θέμα που αφορά στην αναλογική κατανομή σε γυναίκες υπαξιωματικούς, αφού δεν στοχεύουν σε αυτό με την αιτούμενη θεραπεία και δεν την προσβάλλουν. Ανεξαρτήτως τούτου, δεν διαπιστώνεται οποιαδήποτε νομική πλάνη, αφού ο Κανονισμός 35 των περί Γυναικών Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές) Κανονισμών του 1993 έως 2002, δεν συνεπάγεται την υποβολή ξεχωριστού καταλόγου ή και ξεχωριστή διαδικασία προαγωγών κατά φύλο.
Στα πλαίσια του συγκεκριμένου λόγου ακύρωσης, οι αιτητές εγείρουν θέμα άνισης κατανομής μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ο συγκεκριμένος όμως λόγος ακύρωσης εκφέυγει του πλαισίου ελέγχου της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, όπως έχει προσδιοριστεί με το αιτητικό της προσφυγής. Εν πάση περίπτωση, το κριτήριο που χρησιμοποιήθηκε για σκοπούς διαχωρισμού των θέσεων ανάμεσα στα δυο φύλα και μόνο, ήταν η αρχαιότητα και δεν κρίνεται ως εξωγενές. Τόσο ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, όσο και ο Υπουργός τόνισαν την ανάγκη να λήφθεί υπόψη ένα ενιαίο κριτήριο για όλους τους δικαιούμενους σε προαγωγή, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Συνεπώς δεν παρείσφρησε οποιαδήποτε ανισότητα με βάση το φύλο. [βλ. Μαρία Κωλέττη (ανωτέρω)].
Με τον επόμενο λόγο ακύρωσης οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η κατανομή των κενών θέσεων στις ειδικότητες, εσφαλμένα και κατά παράβαση της αρχής της καλής πίστης, έγινε σε χρόνο μετά που κοινοποιήθηκε ο πίνακας των αξιωματικών που δικαιούνται προαγωγής. Οι ίδιοι οι Κανονισμοί καθορίζουν για την ανέλιξη των υπαξιωματικών, ότι προηγείται η κρίση τους ως προακτέων από το Συμβούλιο Κρίσης στη βάση των Κανονισμών 16 και 18 και ακολουθεί η προαγωγή τους, νοουμένου ότι υπάρχουν κενές θέσεις. Η κατανομή των κενών θέσεων δυνάμει του Κανονισμού 32 ακολουθεί. Συνεπώς η επίδικη κατανομή έγινε σε συμμόρφωση με την νόμιμη διαδικασία.
Με τον τελευταίο λόγο ακύρωσης που σχετίζεται αποκλειστικά με την υπό την παρ. β αιτούμενη θεραπεία, δηλαδή την προαγωγή του Ενδιαφερόμενου Μέρους στο βαθμό του Αρχιλοχία, οι αιτητές υποστηρίζουν ότι υπερτερούν σε προσόντα και αρχαιότητα έναντι του Ενδιαφερόμενου Μέρους. Η προαγωγή του Ενδιαφερόμενου Μέρους, υποστηρίζουν, στη βάση αποκλειστικά της αναλογικής κατά κλάδο και επετηρίδα κατανομής περισσότερων θέσεων στον Στρατό Ξηράς χωρίς να συνεκτιμούνται τα πιο πάνω κριτήρια, αποτελεί παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης στην απασχόληση (άρθρο 6 του Ν.58(Ι)/2004). Με δεδομένη την επικύρωση της αναλογικής κατανομής των 16 κενών θέσεων Αρχιλοχίων στον Στρατό Ξηράς στα πλαίσια εξέτασης του πρώτου λόγου ακύρωσης και εφόσον το Ενδιαφερόμενο Μέρος ήταν ο 16ος στον αντίστοιχο Πίνακα επιλοχίων Όπλων που κρίθηκαν προακτέοι κατ' αρχαιότητα, δεν τίθεται οποιοδήποτε περαιτέρω θέμα προς εξέταση. Οι αιτητές κρίθηκαν ως προακτέοι κατ' αρχαιότητα με βάση τους Κανονισμούς και οποιοδήποτε παράπονο τους για άνιση μεταχείριση κατά την διαδικασία θα προσέκρουε στην αρχή της ταυτόχρονης επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκρθούν από το Δικαστήριο.
Π. Παναγή, Δ.
/ΣΓεωργίου
[1] «32(2) Οι υπάρχουσες κενές θέσεις Υπαξιωματικών κατανέμονται με απόφαση του Υπουργού που εκδίδεται μετά από πρόταση του Αρχηγού, με βάση τις ανάγκες της υπηρεσίας, κατά κλάδο .......»