|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D95
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.: 526/2011)
6 Φεβρουαρίου, 2014
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΙΚΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Αιτήτρια,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
----------------------------
Άντης Κωνσταντίνου, για την Αιτήτρια.
Δένα Εργατούδη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Πάνος Παναγιώτου για Αλέκο Μαρκίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας («ΕΔΥ»), η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 4527 στις 15.4.2011, με την οποία προήχθη ο Μιχαλάκης Ν. Κουμίδης («το Ενδιαφερόμενο Μέρος») στη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α΄ από 15.3.2011 αντί της ιδίας.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, με επιστολή του ημερομηνίας 14.1.2011, ζήτησε από την ΕΔΥ να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α΄ στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. Επειδή επρόκειτο για θέση προαγωγής, η ΕΔΥ στη συνεδρία της στις 25.1.2011 αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος πλήρωσης της επίδικης θέσης σε επόμενη συνεδρία της ώστε να παραστεί και η Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών. Η ΕΔΥ επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης της θέσης σε συνεδρία της στις 23.2.2011 στην οποία παρέστη και η Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και αφού άκουσε τη σύσταση της Διευθύντριας, η οποία σύστησε για προαγωγή το Ενδιαφερόμενο Μέρος, προέβη στην αξιολόγηση και στη σύγκριση των υποψηφίων, το οποίο προήγαγε στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α΄ από 15.3.2011. Το σχετικό μέρος της απόφασης της ΕΔΥ έχει ως ακολούθως:
«Επιλέγοντας τον Κουμίδη, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτός είναι ίσος ή και υπερέχει σε αξία από τους ανθυποψηφίους του, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σε αυτές των τελευταίων ετών, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, έχοντας αξιολογηθεί ως καθόλα Εξαίρετος. Ως προς τα προσόντα, ο επιλεγείς διαθέτει επιπρόσθετο προσόν, καθότι διαθέτει αναγνώριση από το Κυπριακό Συμβούλιο Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών ότι το πτυχίο της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου που κατέχει είναι ισότιμο και προς μεταπτυχιακό δίπλωμα επιπέδου Μάστερ, προσόν το οποίο, αν και δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, και, επομένως, αποδίδεται σε αυτό η ανάλογη βαρύτητα. Επίσης, ο επιλεγείς διαθέτει υπέρ του τη σύσταση της Διευθύντριας.
.................................................................................................
Κατά την επιλογή της, η Επιτροπή δεν παρέλειψε, επίσης, να λάβει υπόψη ότι οι υποψήφιοι ............................, Στυλιανού Αλίκη (α/α: 15) ............................................. διαθέτουν το προβλεπόμενο από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα, ενώ ο επιλεγείς δεν το διαθέτει. Ωστόσο, συγκρινόμενοι με τον επιλεγέντα, αυτοί δεν υπερέχουν ή και υστερούν σε αξία και, επιπλέον, υστερούν καταφανώς σε αρχαιότητα, κατά 6,5 και πλέον έτη στην παρούσα θέση, στοιχείο που προσμετρά στην πείρα του επιλεγέντα και, κατά επέκταση, στην αξία και καταλληλότητά του για την υπό πλήρωση θέση. Πρόσθετα, αυτοί δεν διαθέτουν υπέρ τους τη σύσταση της Διευθύντριας, όπως ο επιλεγείς.
Αναλυτικότερα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τη σχετική νομολογία, σύμφωνα με την οποία η συντριπτική υπεροχή του επιλεγέντα σε αρχαιότητα, συγκρινόμενος με τους πιο πάνω αναφερόμενους κατόχους του πλεονεκτήματος, ισοδυναμεί και με υπεροχή σε εύρος υπηρεσίας και προσδίδει στην αξία του (βλ. Υπόθ. 1398/2007 (Παρέλλης ν. Δημοκρατίας), Μουρτζή ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2759, Ραφτόπουλος ν. Δημοκρατίας Πρ. 624/91, 3.2.93) και, συνεπώς, έκρινε ότι το πλεονέκτημα, από μόνο του, δεν μπορεί να υπερκεράσει τη γενική υπεροχή του Κουμίδη, όπως αυτή προκύπτει ανωτέρω.
.................................................................................................
Τέλος, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι η υποψήφια Στυλιανού Αλίκη (α/α: 15) διαθέτει, πέραν του πλεονεκτήματος, και επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν (Master in Public Sector Management) σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης στο οποίο και αποδόθηκε η ανάλογη βαρύτητα.
.................................................................................................
Εντούτοις, συγκρινόμενες οι πιο πάνω αναφερόμενες υποψήφιες με τον επιλεγέντα, αυτές δεν υπερέχουν σε αξία, υστερούν καταφανώς σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση, κατά 6,5 και 12 περίπου έτη, αντίστοιχα, και, επιπλέον, δεν διαθέτουν υπέρ τους τη σύσταση της Διευθύντριας.»
Η αιτήτρια υποστηρίζει κυρίως ότι: (1) οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν με καταφανή πλάνη περί τα πράγματα γιατί δεν αξιολόγησαν δεόντως ή καθόλου την υπεροχή της σε προσόντα και πείρα, ενώ κατείχε και πλεονέκτημα, και (2) η σύσταση της Διευθύντριας, την οποία υιοθέτησαν, είναι πεπλανημένη και συγκρούεται με τα στοιχεία του φακέλου.
O ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας αφού αναφέρεται στην συγκριτική εικόνα των διαδίκων στα κριτήρια επιλογής, που φέρει το Ενδιαφερόμενο Μέρος να υπερέχει σε αρχαιότητα κατά 6 ½ περίπου έτη και να ισοβαθμούν στις υπηρεσιακές εκθέσεις, κάνει ειδική μνεία στο πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας ως παράγοντας ουσιώδους σημασίας που δίδει σημαντικό προβάδισμα στον κάτοχο του. Επίσης επικαλείται την πάγια νομολογιακή αρχή ότι όταν δεν επιλέγεται υποψήφιος που κατέχει το πλεονέκτημα, το διορίζον όργανο οφείλει να δώσει ειδική αιτιολογία. Πέραν του πλεονεκτήματος, η αιτήτρια επικαλείται υπεροχή και σε πρόσθετα προσόντα μη απαιτούμενα ή προβλεπόμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας, αλλά σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, όπως η ίδια η Διευθύντρια και η ΕΔΥ έκριναν. Επιπρόσθετα θεωρεί ότι η σύσταση, η οποία βασίστηκε «αποκλειστικά ή αποφασιστικά» στην αρχαιότητα του Ενδιαφερόμενου Μέρους, κατά παραγνώριση της υπεροχής της αιτήτριας σε προσόντα, είναι τρωτή.
Στον αντίποδα των θέσεων της αιτήτριας, οι καθ' ών η αίτηση υποστηρίζουν ότι αρχαιότητα 6 ½ ετών είναι ουσιαστικής σημασίας ιδιαίτερα σε θέσεις προαγωγής όπως η παρούσα (βλ. Ανδρέας Χρίστου ν. Αρχής Ανάπτυξης Ανθρωπίνου Δυναμικού (2007) 3 Α.Α.Δ.) και ότι ενόψει της ισοδυναμίας στην αξία, τέτοια αρχαιότητα αποτελεί ικανοποιητική αιτιολογία για παραμερισμό του πλεονεκτήματος. Επίσης θεωρούν ότι τα πρόσθετα προσόντα της αιτήτριας αξιολογήθηκαν όπως επιτάσσει η σχετική επί του θέματος αιτιολογία (βλ. Π. Πούρος κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ 374.) Με την αγόρευση του το Ενδιαφερόμενο Μέρος υιοθετεί την ένσταση και αγόρευση των καθ΄ ων η αίτηση προβαίνοντας σε περαιτέρω σχόλια και παρατηρήσεις.
Στο μόνο στοιχείο που η αιτήτρια υστερεί είναι η αρχαιότητα καθώς η ίδια διορίστηκε στην θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών από 1.1.1997 ενώ το Ενδιαφερόμενο Μέρος στην ίδια θέση από 2.5.1990. Η διαφορά είναι 6 ½ έτη.
Έχει αναγνωριστεί ότι για την ανεύρεση του καταλληλότερου υποψηφίου για την πλήρωση θέσης, η αρχαιότητα από μόνη της δεν είναι ρυθμιστικός παράγων, εκτός αν τα υπόλοιπα στοιχεία είναι ίσα (βλ. Βασιλειάδης ν. Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403 και Πανίκος Γεωργούδης ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 116). Ακόμη και σε θέσεις προαγωγής υψηλά στην ιεραρχία όπως εδώ, η αρχαιότητα και η συνακόλουθη πείρα λαμβάνονται υπόψη μόνο όταν οι υποψήφιοι είναι κατά τα άλλα ίσοι (σε αξία και προσόντα) (βλ. Δημοκρατία ν. Αντωνίου (2001) 3 Α.Α.Δ. 921 και Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, Δημοκρατία ν. Μιχαηλίδη κ.α.(1999) 3 Α.Α.Δ 756), γεγονός που εδώ δεν ισχύει. Η αιτήτρια είχε ξεκάθαρα υπεροχή στα προσόντα διότι πέραν του πλεονεκτήματος (μεταπτυχιακό δίπλωμα στις Ευρωπαϊκές Σπουδές (ΜSc in European Studies), διέθετε και άλλα πρόσθετα προσόντα που κρίθηκαν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης (Πίνακας Παραρτήματος 4 στην ένσταση).
Αυτό που θα πρέπει καταρχάς να επισημανθεί είναι ότι όταν η νομολογία απαιτεί ειδική αιτιολογία, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δίνεται ειδικός λόγος για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος αλλά και ο ειδικός αυτός λόγος να κρίνεται επαρκής (βλ. Χαράλαμπου Μόριτση ν. Φίλιππου Καρσερά ΑΕ117/2006, ημερ.12.2.09, Γεωργίου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1822, Φιλίππου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 1, Παναγή κ.α. ν. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 639, Α.Ε. 189/08 κ.α., ημερ. 4.3.2011).
Στην Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ 406, εκρίθη ότι μακρά αρχαιότητα (κατά 16 και πλέον έτη) συνιστά επαρκή λόγο παραγνώρισης του πλεονεκτήματος στη βάση, μάλιστα ότι επρόκειτο για την αμέσως προηγούμενη θέση. Επίσης στην Δημοκρατία ν. Ταλιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ 391, η σύσταση του Διευθυντή και η προαγωγή του Ενδιαφερόμενου Μέρους που υπερείχε σε αρχαιότητα κατά 15 χρόνια έναντι του αιτητή ο οποίος ήταν κάτοχος του πλεονεκτήματος, των άλλων κριτηρίων όντων ίσων, κρίθηκαν αιτιολογημένες. Η νομολογία αποδέχεται την υπεροχή στην αρχαιότητα ως νόμιμη αιτιολογία παραγνώρισης του πλεονεκτήματος, μόνο στις περιπτώσεις που αυτή αναδεικνύεται ως συντριπτική (βλ. Γ. Χριστοδουλίδης ν. Κεντρικής Τράπεζας, Υπόθεση 1014/10, ημερομηνίας 30.3.12, Ιωάννης Οικονομίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 1071/2010, ημερ. 11.11.11).
Στην προκειμένη περίπτωση, η αρχαιότητα του Ενδιαφερόμενου Μέρους δεν είχε την ίδια ευρύτητα και η παρούσα διαφοροποιείται ως προς τα δεδομένα από τις πιο πάνω. Με δεδομένη την καταφανή εδώ υπεροχή της αιτήτριας σε προσόντα, δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτή η θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι τέτοια αρχαιότητα (6 ½ ετών), όσο σημαντική και αν είναι, είναι δυνατό να αποτελέσει την απαιτούμενη από τη νομολογία αιτιολόγηση για την παράκαμψη του πλεονεκτήματος.
Θεωρώ ότι η σύσταση της Διευθύντριας υπέρ του Ενδιαφερόμενου Μέρους, στηριζόμενη σε τέτοια αρχαιότητα πάσχει από έλλειψη επαρκούς αιτιολόγησης. Κατά συνέπεια, η ΕΔΥ υιοθετώντας την πάσχουσα σύσταση, άσκησε πλημμελώς την διακριτική της ευχέρεια. Στοιχειοθετείται λόγος ακύρωσης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Π. Παναγή, Δ.
/ΣΓεωργίου