|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 812/2011
2 Δεκεμβρίου, 2013
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ESCLUSO MOTORS LIMITED
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ
YΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΑΙ/Η ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
....................................
Μ. Ιακώβου, για την αιτήτρια
Ελ. Παπαγεωργίου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθ' ων η αίτηση
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Η αιτήτρια καθ' όλους τους ουσιώδεις χρόνους, ασχολείτο με την εμπορία αυτοκινήτων και είναι εγγεγραμμένη στο Μητρώο Φ.Π.Α. από 11/10/2002.
Την 15/1/09 άρχισε η διερεύνηση από λειτουργούς του τομέα Διερευνήσεων της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. φορολογικός έλεγχος της επιχείρησης της αιτήτριας για την περίοδο 1/11/02 μέχρι 31/10/08 για επιβεβαίωση της ορθότητας των στοιχείων που περιέχονται στις φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλε η αιτήτρια στον Έφορο Φ.Π.Α. σε σχέση με τα βιβλία και αρχεία που τηρεί.
Στις 21/1/09 και 25/5/09 αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. δυνάμει του άρθρου 43 των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000-2009 παρέλαβε διάφορα έγγραφα από την αιτήτρια σχετικά με τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες.
Ακολούθως από τον έλεγχο που πραγματοποίησε ετοίμασε δυο σημειώματα με ημερομηνίες 28/3/11 και 3/5/11 όπου κατέγραψε τους ελέγχους που πραγματοποίησε καθώς και τα ευρήματα του που επηρεάζουν τις φορολογικές υποχρεώσεις της αιτήτριας.
Ο έλεγχος που πραγματοποίησε ο αρμόδιος λειτουργός συνίστατο στην επιλογή δείγματος αποτελούμενο από 21 τιμολόγια πωλήσεως που εξέδωσε η αιτήτρια για την περίοδο 2004-2008. Πήρε επίσης καταθέσεις από πελάτες της αιτήτριας με σκοπό την εξακρίβωση της τιμής πώλησης των αυτοκινήτων που αναφέρετο στα 21 τιμολόγια. Από τη διαδικασία αυτή διαπιστώθηκε ότι σε σύνολο 21 τιμολογίων υπήρξε υποτιμολόγηση σε ποσοστό 3.45% κατά την πώληση των αυτοκινήτων. Ακολούθως ο λειτουργός εφάρμοσε το ποσοστό υποτιμολόγησης πάνω στο συνολικό φόρο εκροών που δηλώθηκε από την αιτήτρια στις υποβληθείσες από αυτήν στον Έφορο ΦΠΑ αφού προηγουμένως αφαίρεσε το φόρο εκροών που αναλογεί στα αυτοκίνητα ως ενδοκοινοτική απόκτηση.
Ο Έφορος ΦΠΑ ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν από την αιτήτρια για τις φορολογικές περιόδους από 1/11/02 μέχρι 31/10/08 ήσαν ελλιπείς και/ή ανακριβείς. Αποτέλεσμα τούτου ήταν να προβεί σε βεβαίωση φόρου κατά την καλύτερη κρίση του με βάση το άρθρο 49(1) των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι το 2011 του ποσού του ΦΠΑ που είναι οφειλόμενο από την αιτήτρια. Εν συνεχεία γνωστοποίησε το ποσό στην αιτήτρια με επιστολή του ημερ. 11/5/11. Σύμφωνα με αυτή η αιτήτρια όφειλε να καταβάλει στον Έφορο Φ.Π.Α. ποσό ύψους €5.223,94. Στο ποσό αυτό επιβλήθηκε πρόσθετος φόρος με ποσοστό 10% ήτοι €522,39 σύμφωνα με το άρθρο 45(3) των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000-2011 πλέον τόκο δυνάμει του άρθρου 45(4) των ιδίων νόμων.
Την πιο πάνω απόφαση ημερ. 11/5/11 προσβάλλει η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή της. Προβάλλει ως λόγους ότι η απόφαση είναι παράνομη, υπάρχει πλάνη περί το νόμο και γεγονότα, κατάχρηση εξουσίας, παράβαση της χρηστής διοίκησης και ότι δεν είναι επαρκώς δικαιολογημένη.
Η αιτήτρια εισηγήθηκε ότι εξέταση από τους καθ' ων η αίτηση μόνο 21 τιμολογίων εκ των οποίων μόνο σ' ένα υπήρχαν κενά χωρίς περαιτέρω διερεύνηση οδήγησε σε διαβλητή διαδικασία. Περαιτέρω ήταν η εισήγηση της ότι πεπλανημένα οι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αγορά του συγκεκριμένου οχήματος ήταν Λ.Κ. 16,800 και όχι Λ.Κ. 14,700 όπως στο ίδιο το τιμολόγιο ανέγραφε. Ώφειλαν, σύμφωνα με την εισήγηση, να προβούν σε περαιτέρω έρευνα.
Αντίθετη είναι η εισήγηση της άλλης πλευράς. Σύμφωνα με αυτή ο Έφορος ενήργησε μέσα στα πλαίσια του νόμου και νομολογίας και η απόφαση του είναι πλήρως δικαιολογημένη και ορθή.
Στην υπόθεση P. Zazoo Unisex Boutique Ltd v. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 266 στη σελ. 270 αναφέροντα τα εξής:
«Σύμφωνα με τη νομολογία, ο Φ.Π.Α. είναι αυτοβεβαιούμενος φόρος, στην έλλειψη δε στοιχείων και πληροφοριών που οφείλει ο επιχειρηματίας να κρατεί, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει το φόρο χρησιμοποιώντας εκείνη τη μεθοδολογία που προσφέρεται υπό τις περιστάσεις (δέστε Κ.Ε.Μ. Tours Ltd v. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 211, Σουβλάκια - Γύρος «Κρητικός» Λτδ ν. Δημοκρατίας (2001) 3 (Β) Α.Α.Δ. 935, Δημοκρατία ν. Νicolas Tyrimos Tavern Restaurant Ltd. (2000) 3 Α.Α.Δ. 679 και Kokos Athanasiou Motors Ltd v. Δημοκρατίας (200) 3 Α.Α.Δ. 21). Περαιτέρω, σύμφωνα με πάγια νομολογία, δεν ισχύει η αρχή της αυτοτέλειας της φορολογίας κάθε φορολογικής περιόδου στην περίπτωση του Φ.Π.Α., ο δε Έφορος διατηρεί την ευχέρεια να χρησιμοποιεί στοιχεία ορισμένων περιόδων για προσδιορισμό του Φ.Π.Α. που αφορά τη συνολική, κατά περίπτωση, περίοδο (δέστε F and A Car Supermarket Ltd v. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 77.»
Ο συνολικός αριθμός τιμολογίων που εξεδόθησαν για την περίοδο 2004-2008 ήταν 250 (βλ. Παράρτημα ΙΙ ενστάσεως) εάν σ' αυτά προστεθούν ακόμη δυο πωλήσεις (βλ. κυανούν 44-45, τεκμ. 1) που έγιναν από 11/1/02 μέχρι 31/12/03 τότε το σύνολο των πωλήσεων ήταν 252. Δειγματοληπτικά λήφθησαν 21 τιμολόγια από τον αρμόδιο λειτουργό που διενεργούσε τον έλεγχο, ήτοι επί ποσοστιαία βάση, 8.3%. Από τις καταθέσεις των αγοραστών η μια πώληση που αφορούσε κάποιο Α. Αναστασιάδη παρουσίασε πρόβλημα. Συγκεκριμένα το εκδοθέν υπό της αιτήτριας τιμολόγιο ημερ. 1/2/05 ανέφερε τιμή πώλησης £14.700 ενώ ο αγοραστής (Α. Αναστασιάδης) στην κατάθεση του ανέφερε ότι τιμή πώλησης ήταν £16.800. Το ποσό αυτό πληρώθηκε με δυο επιταγές για τα ποσά των £10.000 και £3.300 αντίστοιχα ήτοι σύνολο £13.300 πλέον το παλαιό του όχημα με αρ. εγγραφής ΕΥΤ 907 που συμφωνήθηκε η αξία του για £3.500. Το συγκεκριμένο όχημα (ΕΥΤ 907) ενεγράφη την 2/2/05 εν' ονόματι του κ. Ευριπίδη Τσιακλή, διευθυντή της αιτήτριας εταιρείας.
Έχοντας υπόψη τα εφαρμοζόμενες αρχές δικαίου, με έμφαση το φορολογικό, δεν διακρίνω οποιοδήποτε λάθος στην όλη έρευνα που διενήργησαν οι καθ' ων η αίτηση ορθά εκτιμώντας τα γεγονότα. Η κρίση δε που κατέληξαν με τη βεβαίωση φόρου στις 11/5/11 δίδει πλήρη και σαφή αιτιολογία. Το ποσοστό υποτιμολόγησης (3.45%) εφαρμόστηκε στο συνολικό φόρο εκροών που δήλωσε η αιτήτρια στις αντίστοιχες φορολογικές δηλώσεις της για την υπό εξέταση περίοδο αφού προηγουμένως αφαιρέθηκε ο φόρος αποκτήσεως. Συγκεκριμένα ο συνολικός φόρος εκροών όπως φαίνεται στον Πίνακα ΙΙ της Βεβαίωσης Φόρου είναι, αφού αφαιρεθεί ο φόρος αποκτήσεως €364543.12 (£213,357.61) + €129356.27=€493899.39 - €237429.12 (£138961.09) - €105051.86 =€151418.41.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τη νομολογία, η ευχέρεια του δικαστηρίου για παρέμβαση, περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης και δεν επεμβαίνει στην κρίση του οργάνου όταν η απόφαση είναι εύλογα επιτρεπτή. Δεν επεμβαίνει ούτε στην ουσιαστική κρίση της διοίκησης, εκτός αν φανεί ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο ή υπέρβαση εξουσίας. Η εκτίμηση των γεγονότων από τον Έφορο ευσταθεί σε όλες τις περιπτώσεις που βρίσκεται στο όριο του λογικά εφικτού (βλ. Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 106, 110).
Ενόψει όλων των πιο πάνω, ο ισχυρισμός για έλλειψη δέουσας έρευνας θα πρέπει να απορριφθεί.
Επίσης, όπως ήδη έχει αναφερθεί, δεν ευσταθεί ο προβαλλόμενος λόγος για έλλειψη αιτιολογίας. Τόσο από την προσβαλλόμενη απόφαση, αλλά και το σύνολο της διοικητικής ενέργειας προκύπτουν με σαφήνεια και με τρόπο που ο δικαστικός έλεγχος καθίσταται εφικτός και ευχερής, τα συγκεκριμένα στοιχεία στα οποία οι καθ' ων η αίτηση στηρίζουν την κρίση τους. Παρατίθενται δηλαδή οι πραγματικοί και νομικοί λόγοι οι οποίοι οδήγησαν στην προσβαλλόμενη απόφαση συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων άσκησης της διακριτικής ευχέρειας τους.
Σύμφωνα με τη νομολογία ο Έφορος Φ.Π.Α. νομιμοποιείται ν' ασκήσει τις εξουσίες του δυνάμει του άρθρου 34(1), αν συντρέχει οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις της νομοθετικής διάταξης. Νομιμοποιείται συνεπώς να επέμβει αν ο φορολογούμενος μεταξύ άλλων υποβάλει φορολογικές δηλώσεις οι οποίες είναι ελλιπείς ή περιείχαν σφάλματα. (Βλ. Κokos Athanasiou Motors Ltd. v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 21). Εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομοθετικής διάταξης ή οποιεσδήποτε από αυτές τότε ο Έφορος έχει εξουσία να βεβαιώσει το ποσό του οφειλόμενου φόρου χρησιμοποιώντας κατά το καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του.
Στην υπό εξέταση υπόθεση η αιτήτρια από την διεξαχθείσα έρευνα των καθ' ων η αίτηση εντοπίστηκε υποτιμολόγηση στην πώληση αυτοκινήτων σε ποσοστό 3.45%. Γιαυτό ο Έφορος έκρινε ότι οι σχετικές φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλε η αιτήτρια για την περίοδο 1/11/02 μέχρι 31/10/08 ήταν ανακριβείς και περιείχαν σφάλματα. Συνεπώς προχώρησε κατά την κρίση του και κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην εφαρμογή επί του φόρου εκροών (αφαιρώντας το φόρο αποκτήσεως) του ποσοστού υποτιμολόγησης προκειμένου ν' αρθεί στον υπολογισμό της βεβαίωσης φόρου.
Αναφορικά με την επιβολή πρόσθετου φόρου ύψους 10% και πληρωμή τόκου επί του πληρωτέου ποσού δυνάμει των προνοιών του άρθρου 45(3) (4) σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. Καλαπαλίκης κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 818) δεν συνιστούν άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Εφόρου και συνεπώς δεν συνιστούν εκτελεστή διοικητική πράξη.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας και υπέρ των καθ' ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/Κας