|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 811/2011)
8 Νοεμβρίου, 2013
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ESCLUSO MOTORS LIMITED,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΚΑΙ/΄Η ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΦΟΡΟΥ
ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Μιχάλης Ιακώβου, για την Αιτήτρια.
΄Ελενα Παπαγεωργίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η απόφαση («Βεβαίωση Φόρου») του Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, («ο Έφορος»), η οποία περιέχεται στην επιστολή του ημερ. 11.5.2011 προς την αιτήτρια με την οποίαν της επιβλήθηκε Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) ύψους €205.817,60 πλέον πρόσθετος φόρος ύψους €17.409,82 και τόκοι. Τα εν λόγω ποσά αφορούσαν πωλήσεις μεταχειρισμένων αυτοκινήτων για την περίοδο από 1.11.2002 μέχρι 31.10.2008.
Η αιτήτρια είναι εταιρεία εγγεγραμμένη στο Μητρώο Φ.Π.Α. από τις 11.10.2002 και δραστηριoποιείται στην εμπορία αυτοκινήτων. Στις 21.01.2009, αρμόδιος λειτουργός του γραφείου του Φ.Π.Α. στα πλαίσια διερεύνησης των φορολογικών υποθέσεων της αιτήτριας παρέλαβε από τους λογιστές της διάφορα έγγραφα για σκοπούς ελέγχου. Η έρευνα επεκτάθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο μέσω της Κεντρικής Υπηρεσίας Διασύνδεσης (Central Liaison Office) - (CLO), με σκοπό να επαληθευθεί από τις εκεί αρμόδιες αρχές εάν αριθμός αυτοκινήτων που πωλήθηκαν στην αιτήτρια από τις Βρετανικές εταιρείες ΕΧPORTERS OF LUXURY EUROPEAN CARS LTD, OZZY MOTORS LTD και TWINSTAR LTD, ενέπιπταν στο Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους («το Σχέδιο»), όπως αναγραφόταν στα σχετικά τιμολόγια της αιτήτριας. Όπως τελικά διαπιστώθηκε από τις πληροφορίες και τα τιμολόγια που λήφθηκαν από τις φορολογικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου η αιτήτρια κατά την πώληση 56 μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκίνητων που αγόρασε από το Ηνωμένο Βασίλειο εφάρμοσε λανθασμένη φορολογική μεταχείριση. Οι πιο πάνω εταιρείες δεν είχαν χρησιμοποιήσει το Σχέδιο, αφού τα μεταχειρισμένα επιβατικά αυτοκίνητα δεν ήταν δικαιούχα. Είχαν πραγματοποιήσει ενδοκοινοτική παράδοση προς την αιτήτρια, δηλαδή παρέδωσαν τα αυτοκίνητα επιβάλλοντας μηδενικό συντελεστή Φ.Π.Α. Ως αποτέλεσμα κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια η επιστολή του Εφόρου, ημερ. 11.5.2011 μαζί με αναλυτικό πίνακα βεβαίωσης φόρου εκροών για αυτοκίνητα που δεν εδικαιούντο Σχεδίου. Με την εν λόγω επιστολή υποδείχθηκε ότι εάν «... υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο στη Δημοκρατία που πραγματοποιεί απόκτηση αγαθών από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο Κράτος μέλος, δηλαδή ο πωλητής στο άλλο Κράτος μέλος δεν εφάρμοσε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους, ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει Σχέδιο Περιθωρίου για την μεταγενέστερη παράδοση των εν λόγω αγαθών στη Δημοκρατία.» και ότι «... η μη διεκδίκηση της έκπτωσης φόρου εκ μέρους του προμηθευτή σας στο Ηνωμένο Βασίλειο, για μεταχειρισμένα αυτοκίνητα που έχουν επιβαρυνθεί με Φ.Π.Α. και επομένως δεν είναι δικαιούχα για χρήση του Σχεδίου Περιθωρίου Κέρδους (είναι δηλαδή 'qualifying cars ̓) δεν τα καθιστά δικαιούχα για την χρήση του Σχεδίου Περιθωρίου Κέρδους κατά την παράδοση των αυτοκινήτων στην Δημοκρατία. Σε τέτοια περίπτωση το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο στη Δημοκρατία έχει υποχρέωση να επιβάλει και να αποδώσει Φ.Π.Α. επί της αξίας της παράδοσης (συντελεστή 15%), όταν θα παραδώσει τα αγαθά στη Δημοκρατία.».
Με βάση τα πιο πάνω ο Έφορος κατέληξε ότι η αιτήτρια κατά την πώληση των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων όφειλε να αποδώσει Φ.Π.Α. ύψους € 205.817,42 (£120.459,69) στη συνολική τιμή πώλησης και ότι λανθασμένα είχε εφαρμόσει το Σχέδιο χωρίς τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα να ήταν δικαιούχα αποδίδοντας Φ.Π.Α. ύψους € 31.719,42 (£ 18.564,55). Η διαφορά ύψους €174.098,18 βεβαιώθηκε ως φόρος οφειλόμενος από την αιτήτρια για τη φορολογική περίοδο 1.11.2002 - 31.10.2008 δυνάμει του άρθρου 49(1) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 2000 (Ν.95(Ι)/2000 ως έχει τροποποιηθεί («ο Νόμος») ενώ επιβλήθηκε επιπρόσθετα με βάση το άρθρο 45(3) του Νόμου, πρόσθετος φόρος (10% επί του πιο πάνω ποσού) ύψους €17.409,82 και τόκος 9% ετησίως για τα έτη μέχρι το 2006, 8% ετησίως για τα έτη 2007, 2008 και 2009, 5,35% για το 2010 και 5% για το 2011 σύμφωνα με το άρθρο 45(4) του Νόμου και της πρόνοιες του περί του Ενιαίου Δημοσίου Επιτοκίου Υπερημερίας Νόμου του 2006, ( Ν. 167(Ι)/2006).
Η αιτήτρια αμφισβητεί την εγκυρότητα της πιο πάνω απόφασης υποστηρίζοντας ότι, τα αυτοκίνητα με βάση την κυπριακή νομοθεσία ήταν δικαιούχα του Σχεδίου. Χαρακτηρίζει ως αυθαίρετη την κρίση του Εφόρου ότι τα αυτοκίνητα δεν ήταν δικαιούχα του Σχεδίου στο Ηνωμένο Βασίλειο και ότι αυτή δεν είχε δικαίωμα εφαρμογής επειδή αυτό δεν εφαρμόστηκε από τους πωλητές των αυτοκινήτων. Αυθαίρετο θεωρεί και το δεύτερο σκέλος του αιτιολογικού του Εφόρου, ότι δηλαδή ο πωλητής στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν είχε διεκδικήσει την έκπτωση φόρου και επομένως τα οχήματα δεν ήσαν δικαιούχα για τη χρήση του ίδιου Σχεδίου στη Κύπρο, υποβάλλοντας ότι, όπως προέκυψε από τις απαντήσεις των Αγγλικών εταιρειών. Μία απ' αυτές η 0ΖΖΥ ΜΟΤΟRS LTD είχε διεκδικήσει επιστροφή φόρου για "qualifying οχήματα". Από τα τιμολόγια των πωλητών που εστάλησαν στον Έφορο, υπέβαλε, δεν προκύπτει το ύψος του Φ.Π.Α. που περιλήφθηκε στην τιμή πώλησης ούτε αν χρησιμοποιήθηκε ή όχι το Σχέδιο, ενώ αναφέρεται ότι δεν είχαν χρεώσει με Φ.Π.Α. την αιτήτρια, οπόταν θα ήταν παράδοξο να διεκδικήσουν την επιστροφή του. Ως εκ τούτου, υποστηρίζει, η βάση της προσβαλλόμενης απόφασης η οποία στηρίχθηκε αποκλειστικά στα εν λόγω αμφίβολα και συγκεχυμένα στοιχεία κλονίζεται. Ούτε από την απάντηση της OZZY MOTORS LTD φαίνεται πότε είχε ζητηθεί η επιστροφή του φόρου για τα "qualifying" αυτοκίνητα και πότε αυτός επεστράφη ή εάν επεστράφη πριν από την πώληση των αυτοκινήτων από την αιτήτρια σε αγοραστές στην Κύπρο. Οι λόγοι, συνεχίζει η αιτήτρια, για τους οποίους θεωρήθηκε από τον Έφορο ότι τα αυτοκίνητα δεν ήταν δικαιούχα δεν ταυτίζονται με τις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις που καθορίζουν την έννοια και τις προϋποθέσεις εφαρμογής του Σχεδίου. Τα γεγονότα και τα στοιχεία που είχε ενώπιον του ο Έφορος, κυρίως η απάντηση της OZZY MOTORS LTD, ήταν ανεπαρκή για να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα, οι δε Εγκύκλιοι Αρ. 87 και 97 που κοινοποιήθηκαν από τον Έφορο στους λειτουργούς Φ.Π.Α. με τις οποίες είχαν δοθεί οδηγίες για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε δεν έχουν νομικό έρεισμα, δεν είναι δεσμευτικές και δεν μπορούν να παραγάγουν έννομα αποτελέσματα. Υποβάλλει τέλος η αιτήτρια ότι για 11 αυτοκίνητα τα οποία αγοράστηκαν από την εταιρεία EXPORTERS OF LUXURY EUROPEAN CARS LTD, δεν παρουσιάστηκαν τα σχετικά τιμολόγια, ούτε και δόθηκαν απαντήσεις στα ερωτήματα που υποβλήθηκαν σ' αυτή από τον Έφορο αφού η εν λόγω εταιρεία, από το 2005, έπαυσε να λειτουργεί και διαγράφηκε από το Φ.Π.Α., γεγονός που καθιστά ακροσφαλές το οποιοδήποτε σχετικό συμπέρασμα του Εφόρου αλλά και την επιπρόσθετη φορολογία που επιβλήθηκε γι' αυτά. Προς ενίσχυση της επιχειρηματολογίας της η αιτήτρια παραπέμπει στο άρθρο 40(2), (4) και (8) του Νόμου και τους Κανονισμούς 3(2),5(1), 8(1), 9(1) και 18(1) των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών του 2001, (Κ.Δ.Π. 316/2001) και τη συναφή γνωστοποίηση Κ.Δ.Π. 36/2002.
Οι καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν τις θέσεις της αιτήτριας και υποβάλλουν ότι από το περιεχόμενο των τιμολογίων προέκυπτε πως επρόκειτο για ενδοκοινοτική παράδοση, ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις χρήσης του Σχεδίου και ότι εφαρμόστηκαν ορθά οι σχετικές νομοθετικές πρόνοιες.
Σύμφωνα με τα "Σχέδια Περιθωρίου" που προβλέπονται στο άρθρο 40 του Νόμου η αγορά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων από το Ηνωμένο Βασίλειο για σκοπούς εισαγωγής και πώλησης τους στην Κύπρο μπορεί να γίνει, κατ' επιλογήν των συμβαλλομένων, είτε μέσω του περιθωρίου κέρδους (margin), με καταβολή πρώτα στο Ηνωμένο Βασίλειο Φ.Π.Α. και στη συνέχεια στην Κύπρο κατά τον ίδιο τρόπο στη βάση της διαφοράς μεταξύ της τιμής κτήσης και της τιμής πώλησης, είτε ως "qualifying" με την παράδοση στο Ηνωμένο Βασίλειο να θεωρείται ως ενδοκοινοτική και να καταβάλλεται στη Κύπρο Φ.Π.Α. επί της τιμής πώλησης των αυτοκινήτων.
Οι προϋποθέσεις εφαρμογής του Σχεδίου εξειδικεύονται στους Κανονισμούς της Κ.Δ.Π. 316/2001 και στη Γνωστοποίηση Κ.Δ.Π. 36/2002 που εκδόθηκε δυνάμει των Κανονισμών στους οποίους περιλαμβάνονται και ειδικότερες ρυθμίσεις για τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα.
Το ερώτημα που εδώ πρέπει να απαντηθεί είναι κατά πόσον τα στοιχεία που λήφθηκαν από το CLO μπορούσαν να αποτελέσουν ασφαλή βάση για την κατάληξη των καθ' ων η αίτηση.
Όπως ήδη αναφέρθηκε, το Γραφείο του Εφόρου απηύθυνε προς το CLO τρία χωριστά έντυπα που αφορούσαν τις τρεις προμηθεύτριες εταιρείες μαζί με τα αντίστοιχα τιμολόγια και με το κοινό αίτημα να επιβεβαιωθεί ότι τα αναφερόμενα ως "margin cars" ανήκαν όντως σε αυτή την κατηγορία και αν όχι, κατά πόσο ο προμηθευτής είχε διεκδικήσει επιστροφή του Φ.Π.Α.
Όπως προκύπτει από το "Σημείωμα" του αρμόδιου λειτουργού προς τον Προϊστάμενο του Τομέα Διερευνήσεων και τα συνημμένα έγγραφα, το CLO κοινοποίησε τρεις ξεχωριστές απαντήσεις σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα που αφορούσαν τις τρεις πιο πάνω εταιρείες.
Στο πρώτο απαντητικό έντυπο που φέρει σφραγίδα λήψης από το Υπουργείο Οικονομικών ημερ. 4.05.2009 και αφορά την OZZY MOTORS LTD επισυνάπτονται αντίγραφα τιμολογίων και σημειώνονται τα ακόλουθα σχόλια:
"Attended trader's premises on 02/04/2009 as part of SCAC enquiry.
Main Business Activities is the buying and selling of second hand vehicles.
Vehicles purchased in the UK from auction houses and other car dealers and supplied mainly to customers based in Cyprus.
Invoices verified as per schedule provided.
I would confirm that where applicable my trader has issued margin sale invoices and not reclaimed any input V.A.T. against cost price.
Input tax has been claimed only against qualifying vehicles.
Please find attached copies of all the requested sales invoices that support qualifying status of the vehicles where applicable, along with evidence of shipping to customer in Cyprus.
I trust to find the documents to your satisfaction".
Tο δεύτερο έντυπο με σφραγίδα παραλαβής ημερ. 13.05.2009 αφορούσε την εταιρεία EXPORTERS OF LUXURY EUROPEAN CARS LTD και περιλάμβανε το ακόλουθο σχόλιο:
"Please accept our apologies. A reply is not possible for this request. Trader ceased trading February 2005 and has deregistered from VAT. Attempts at contact have been unsuccesful. Trader now missing".
Στις 15.06.2009 παραλήφθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και το τρίτο έντυπο για την εταιρεία TWINSTAR LTD. Η απάντηση ήταν η εξής:
"Ιf one looks at the cars listed, car numbers 1, 3, 4, 5, and 12 were qualifying cars and only zero rated to the trader in Cyprus because he is a VAT registered trader who should not therefore have sold them on the second hand scheme. All the other cars listed were sold under the second hand margin scheme. The problem is that the UK trader only issued second scheme sales invoices. I have instructed him to issue different invoices in future for qualifying cars".
Σημειώνεται ότι στο ερώτημα κατά πόσον είχε διεκδικηθεί από την EXPORTERS OF LUXURY EUROPEAN CARS και την TWINSTAR επιστροφή του Φ.Π.Α. δεν δόθηκε οποιαδήποτε απάντηση.
Είναι βάση της πιο πάνω πληροφόρησης που ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε το Σημείωμα του, ημερ. 3.05.2011 το οποίο τιτλοφορήθηκε ως "Μεθοδολογία Υπολογισμού Βεβαίωσης Φόρου" και στο οποίο καταγράφηκαν οι καταθέσεις που λήφθηκαν, τα στοιχεία που δόθηκαν από το CLO και η εισήγηση για την επιβολή της επίδικης βεβαίωσης φόρου εκροών και της πρόσθετης επιβάρυνσης.
Εξετάζοντας τα διάφορα έγγραφα τα οποία τέθηκαν ενώπιον μου από τους καθ' ων η αίτηση παρατηρώ τα εξής. Οι αποδείξεις που εστάλησαν μέσω του CLO για την ΟΖΖΥ LTD, δεν είναι διαφωτιστικές. Ορισμένες από αυτές που αφορούν πωλήσεις προς την αιτήτρια αναφέρουν τα στοιχεία του κατά περίπτωση οχήματος, την ένδειξη "qualifying Veh. Vat included in sale price" και πιο κάτω "VAT 17% - Zero Rated" ενώ στις αποδείξεις που εκδίδονταν προς την ΟΖΖΥ για την αγορά των ίδιων αυτοκινήτων προηγουμένως από εταιρείες πλειστηριασμών, σε κάποιες μόνο περιπτώσεις φαίνεται καταβολή Φ.Π.Α., εμφανίζεται η ένδειξη "qualifying" και υπάρχει σαφής σημείωση (Note 1) ότι : " in the case of Margin vehicles input tax deduction has not been and will not be claimed in respect of the goods sold on this invoice", κατά τα προβλεπόμενα στον Κανονισμό 17(η) της Κ.Δ.Π. 36/2002.
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις αποδείξεων της ΟΖΖΥ προς την αιτήτρια - (Αρ. 000076, 000079, 000082) - δεν διευκρινίζεται το ζήτημα. Δεν υπάρχει ένδειξη προσδιορισμού του οχήματος, είτε ως qualified είτε ως margin, γίνεται αναφορά σε έκπτωση φόρου που έγινε και δεν θα διεκδικηθεί και παρουσιάζεται ένα ολικό ποσό χωρίς άλλη επεξήγηση.
Σε άλλα τιμολόγια (Αρ. 000132, 000135, 000137 κ.ά.) αναφέρεται ότι πρόκειται για "qualifying veh. Vat included in sale price" μαζί με την ένδειξη ότι η πώληση έγινε βάση του ειδικού σχεδίου μεταχειρισμένων αυτοκινήτων: "Τhis sale made under the special scheme for used cars".
Άλλες αποδείξεις, μεταξύ των οποίων οι υπ' Αρ. 000083 και 000086, δεν συμπεριλαμβάνουν οποιαδήποτε σχετική με το αίτημα πληροφορία. Στην αβεβαιότητα και ανεπάρκεια του υλικού, συμβάλλει και η έλλειψη πληροφοριών από την εταιρεία ΕXPORTERS OF LUXURY EUROPEAN CARS LTD, η οποία έπαυσε τη λειτουργία της, ενώ μόνο αμφιλεγόμενα συμπεράσματα θα μπορούσαν να εξαχθούν σε σχέση με την εταιρεία ΤWINSTAR για την οποίαν διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων ότι "the problem is that the UK trader only issued second scheme sales invoices" και σημειώθηκε από τους αρμοδίους ότι δόθηκαν οδηγίες για διαφορετικό χειρισμό στο μέλλον: "Ι have instructed him to issue different invoices in future for qualifying cars".
Από τις απαντήσεις που δόθηκαν στα ερωτήματα του Εφόρου προκύπτει ανομοιομορφία και προχειρότητα που επεκτείνεται και στο σημείωμα του αρμόδιου λειτουργού ο οποίος διαπιστώνει με αοριστία και γενικότητα ότι τα περισσότερα αυτοκίνητα τα οποία αγόρασε η υπό διερεύνηση εταιρεία από την Αγγλική εταιρεία OZZY MOTORS LTD είναι qualifying cars για τα οποία δεν μπορεί να εφαρμοστεί το Σχέδιο, όσον αφορά την απόδοση Φ.Π.Α.
Ερωτηματικά αφήνει και η γενικόλογη κατάληξη του Εφόρου αναφορικά με την EXPORTERS OF LUXURY CARS, ότι "από ανάλυση των τιμολογίων φαίνεται καθαρά ότι τα τιμολόγια που εκδόθηκαν από την εν λόγω εταιρεία προς την υπό διερεύνηση εταιρεία αφορούν ̔qualifying cars' για τα οποία δεν μπορεί να εφαρμοστεί το Σχέδιο όσον αφορά την απόδοση Φ.Π.Α. για τον λόγο ότι δεν περιέχουν τα στοιχεία που απαιτούνται για τιμολόγια σχεδίου περιθωρίου κέρδους εφόσον διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία. Σύμφωνα με την απάντηση της Υπηρεσίας Διασύνδεσης η εν λόγω εταιρεία είχε σταματήσει τη λειτουργία της και διαγράφηκε από το Φ.Π.Α. Συνεπώς ποια ήταν τα στοιχεία και η συγκριτική αντιπαραβολή τους με τα τιμολόγια της ΟΖΖΥ στην οποίαν προφανώς στηρίχθηκε η άποψη του λειτουργού. Η απουσία προσδιορισμού τους στερεί από το Δικαστήριο τη δυνατότητα ελέγχου.
Είναι φανερό ότι η έρευνα δεν επεκτάθηκε σε όλα τα αναγκαία για τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Η Έφορος βασίστηκε κυρίως στην ελλιπή πληροφόρηση που έλαβε από το Ηνωμένο Βασίλειο με αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη απόφαση να πάσχει από άποψης επαρκούς έρευνας και αιτιολόγησης.
Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΚΒ