|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 188/2009)
29 Νοεμβρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΛΟΗ ΚΟΡΟΜΙΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Ρ. Καλλίγερου (κα), για την Αιτήτρια.
Λ. Λάμπρου-Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή αμφισβητείται η νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με την οποία προήχθη αναδρομικά από 15/11/2006, κατόπιν επανεξέτασης, η Τούλα Κούλουμου στη μόνιμη θέση Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας (ΕΜ).
Η επανεξέταση έλαβε χώρα μετά την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή Αρ. 2414/2006, Χλόη Κορομία ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 29/10/2008, με την οποία ακυρώθηκε η από 15/11/2006 προαγωγή του ΕΜ στην επίδικη θέση. Ο λόγος ακυρότητας αφορούσε τα προσόντα των υποψηφίων και συγκεκριμένα την πεπλανημένη παράλειψη καταγραφής του πρώτου τίτλου της αιτήτριας (Diploma in Social Welfare) σε αντίθεση με την καταγραφή των δυο διπλωμάτων του ΕΜ, σε επίπεδο Licence στην Ψυχολογία και Κοινωνιολογία, κατά άνιση αξιολόγηση. Επίσης διαπιστώθηκε ως λόγος ακύρωσης, η έλλειψη ειδικής αιτιολογίας από την ΕΔΥ για τη μη υιοθέτηση της σύστασης της Διευθύντριας υπέρ της αιτήτριας.
Να σημειωθεί ότι στις 9/12/2008 η αιτήτρια ως επιτυχούσα διάδικος καταχώρισε την Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 193/2008, η οποία εκκρεμεί ενώπιον της Ολομέλειας. Η έφεση αποσκοπούσε στην εξέταση θεμάτων που δεν επιλήφθηκε το πρωτόδικο δικαστήριο.
Στην παρούσα υπόθεση, μετά την ολοκλήρωση των αγορεύσεων, τέθηκε από τους δικηγόρους, σε προχωρημένο στάδιο της δίκης, θέμα κατάργησης της, ως άνευ αντικειμένου, λόγω αναδρομικότερου διορισμού του ΕΜ στην επίδικη θέση από το 2001. Το ιστορικό διευκρινίστηκε από τους δικηγόρους των διαδίκων. Το παραθέτω.
Το ΕΜ προσέφυγε αλλεπάλληλα εναντίον του διορισμού της κας Παπασάββα διεκδικώντας την επίδικη θέση, από το 2001, (βλ. Κούλουμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 4 Α.Α.Δ. 49, Παπασάββα ν. Κούλουμου (2005) 3 Α.Α.Δ. 235, Τούλα Κούλουμου ν. Δημοκρατίας (2005) 4(Β) Α.Α.Δ. 839).
Με δυο αποφάσεις της Ολομέλειας, η κα Παπασάββα κρίθηκε ως μη προσοντούχος με αποτέλεσμα κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ να προάξει αναδρομικά το ΕΜ από το 2001. Εναντίον αυτής της αναδρομικής προαγωγής του ΕΜ από το 2001 καταχωρήθηκαν από την κα Παπασάββα και από τρίτη υποψήφια, οι Προσφυγές 916/2011 και 986/2011, αντίστοιχα, οι οποίες εκκρεμούν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Είναι η εισήγηση του δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση καθώς και του ΕΜ ότι, εφόσον το ΕΜ έχει καταλάβει την επίδικη θέση από το 2001, η παρούσα κατέστη αλυσιτελής γιατί παρέμεινε άνευ αντικειμένου.
Η θέση αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνο. Θεωρώ ότι αναδρομικότερη προαγωγή του ΕΜ στην επίδικη θέση στα πλαίσια άλλης διαδικασίας (σε συμμόρφωση με απόφαση της Ολομέλειας), στην οποία η αιτήτρια δεν ήταν υποψήφια, δεν καθιστά την παρούσα υπόθεση, η οποία υπενθυμίζω προέκυψε κατόπιν επανεξέτασης για μεταγενέστερη προαγωγή του 2006 μεταξύ άλλων υποψηφίων, άνευ αντικειμένου. Στην υπόθεση Δημοκρατία ν. ΄Ολγα Μαυρομμάτη (1991) 3 Α.Α.Δ. 543, η Ολομέλεια προσήγγισε παρόμοιο θέμα ως εξής:
"Είναι εισήγηση της δικηγόρου της εφεσείουσας Επιτροπής ότι, μετά την επικύρωση από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 745 των προαγωγών των Θεοφανίδη και Μακρίδη από 1η Μαρτίου, 1986, και τις συνεπακόλουθες πράξεις της Επιτροπής, η δίκη, αναφορικά με τις προαγωγές τους από 15 Δεκεμβρίου, 1987, έμεινε χωρίς αντικείμενο.
Οι δικηγόροι των εφεσιβλήτων ισχυρίσθησαν ότι η απόφαση της Επιτροπής της 10ης Δεκεμβρίου, 1987, για τις επτά προαγωγές, ήταν μια, η οποία δεν ανακλήθηκε από την Επιτροπή. Η Επιτροπή έπρεπε να ανακαλέσει ολόκληρη την πράξη της.
Ο κ. Αγγελίδης όμως ανέφερε:-
"Η αποκατάστασή τους αναδρομικά εξαφάνισε εξ υπαρχής και κατέστησε σαν non existing fact την υποψηφιότητα και την πλήρωση των δυο συγκεκριμένων θέσεων αυτών των δυο ανθρώπων."
Η διοικητική δίκη καταργείται, μεταξύ άλλων λόγων, όταν η διοικητική πράξη που προσβάλλεται ανακληθεί στο σύνολό της, ύστερα από την καταχώριση της προσφυγής, είτε η ανάκληση είναι ρητή ή σιωπηρή, ή προκύπτει από πράξεις του ιδίου οργάνου που ρυθμίζει το θέμα - (βλ. Σπηλιωτοπούλου - "Εγχειρίδιον Διοικητικού Δικαίου", [*552] σελ. 464· Π.Δ. Δαγτόγλου - "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο", Γ/ 1,1981, σελ. 186-189).
Το αντικείμενο της δίκης είναι η νομιμότητα της διοικητικής πράξης. Η δίκη καταργείται, εάν, μετά την άσκηση της προσφυγής, η προσβαλλόμενη πράξη έπαυσε να έχει ισχύ για οποιοδήποτε λόγο, εκτός εάν ο αιτητής έχει ιδιαίτερο έννομο συμφέρο που να δικαιολογεί τη συνέχισή της.
Στην παρούσα υπόθεση, οι προαγωγές των Θεοφανίδη και Μακρίδη, που αποφασίστηκαν στις 10 Δεκεμβρίου, 1987, με ισχύ από 15 Δεκεμβρίου, 1987, ενόψει της τελεσίδικης απόφασης της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 745, της επανεγκατάστασης των δύο αυτών υπαλλήλων στη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α' από 1η Μαρτίου, 1986, και των άλλων ενεργειών της Επιτροπής, είναι πρόδηλο ότι εξαφανίστηκαν εξ υπαρχής και/ή η ρύθμιση που ακολούθησε είναι σιωπηρή ανάκλησή τους. Ως εκ τούτου, η δίκη παρέμεινε χωρίς αντικείμενο. Η δίκη για τις δύο αυτές προαγωγές καταργείται."
Όμως, η παρούσα περίπτωση διαφοροποιείται ουσιωδώς ως προς τα γεγονότα της από την υπόθεση Όλγα Μαυρομμάτη. Το έννομο συμφέρον της αιτήτριας παραμένει, αφού είναι υποψήφια και διάδικος μόνο στην παρούσα διαδικασία διορισμού στην επίδικη θέση, ενώ δεν είχε προσφύγει εναντίον της αρχικής προαγωγής της κας Παπασάββα από το 2001. Συνεπώς, οποιοδήποτε συμφέρον της αιτήτριας αυτό συναρτάται με την παρούσα προσφυγή και τίθεται από το έτος 2006 και πέρα. Πρόκειται για δυο ανεξάρτητες διαδικασίες.
Πρόσθετα η ΕΔΥ σε καμιά δεν προέβη ενέργεια ή ρύθμιση που να ισοδυναμεί με ανάκληση/αναίρεση της επίδικης αναδρομικής προαγωγής του ΕΜ από το 2006.
Έστω όμως και αν η εκδοθείσα απόφαση της ΕΔΥ, με την οποία το ΕΜ προήχθη στη θέση της Διευθύντριας από το 2001, εκληφθεί ως σιωπηρή ανάκληση της προσβαλλόμενης με την παρούσα προσφυγή απόφασης, και πάλι δεν καταργείται άνευ ετέρου το αντικείμενο της παρούσας. Η διάρθρωση του άρθρου 146 του Συντάγματος γενικά και το κείμενο της παραγράφου 6 ειδικά, καθιστά τη δικαστική ακύρωση παράνομης διοικητικής πράξης, προϋπόθεση για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων, οπόταν η αιτήτρια δικαιούται να αξιώσει σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τη στάση της διοίκησης, την ακύρωσή της. Η ακύρωση είναι απαραίτητη προς διασφάλιση του δικαιώματος που διαφυλάσσει στον επιτυχόντα αιτητή το άρθρο 146.6. (Vakis v. Republic (1985) 3 C.L.R. 534, Christodoulides v. CY.T.A. (1988) 3 C.L.R. 1162 και Payiatas v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1239).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους και από τη στιγμή που η αιτήτρια δεν έχει αποσύρει ή εγκαταλείψει την προσφυγή, θεωρώ ότι το Δικαστήριο δεν εμποδίζεται από του να προχωρήσει να εξετάσει την ουσία της προσφυγής.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η ΕΔΥ πλανήθηκε για δεύτερη φορά ως προς τα πρόσθετα προσόντα της.
Το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε, μεταξύ άλλων, όπως οι υποψήφιοι κατέχουν, δυνάμει της παραγράφου 3(1)(α):-
"Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν σε ένα τουλάχιστον από τα ακόλουθα θέματα ή συνδυασμό των θεμάτων αυτών: Κοινωνική Εργασία/Ευημερία/Πρόνοια, Κοινωνιολογία, Ψυχολογία, Κοινωνική Πολιτική, Κοινωνική Διοίκηση, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Νομικά, Εγκληματολογία, Εκπαιδευτική και Κοινωνική Πολιτική.
Σημειώνεται ότι ο όρος «Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος» καλύπτει και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο, ή να είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο Επαγγελματιών Κοινωνικών Λειτουργών."
Επίσης, δυνάμει της παραγράφου 3(3):-
"Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ειδική εκπαίδευση ή μετεκπαίδευση, διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους και απόκτηση σχετικού διπλώματος σε ένα από τα στην παρ. (1) θέματα ή συνδυασμό των θεμάτων αυτών."
Η Αιτήτρια και το ΕΜ κατείχαν τα πιο κάτω ακαδημαϊκά προσόντα:-
Αιτήτρια
1. Diploma in Social Welfare
2. Bachelor of Science in Social Welfare
3. Master of Social Work
ΕΜ
1. Δίπλωμα επιπέδου Licence στη Ψυχολογία.
2. Δίπλωμα επιπέδου Licence στην Κοινωνιολογία.
3.Maitrise στη Ψυχολογία.
4.Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Κλινική Εγκληματολογία.
Η αιτήτρια ήταν επίσης κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Κοινωνικού Λειτουργού στην Ελλάδα και είναι εγγεγραμμένη στο Μητρώο Επαγγελματιών Κοινωνικών Λειτουργών.
Υπό το φως του δεδικασμένου της ακυρωτικής απόφασης, η ΕΔΥ αξιολόγησε τα προσόντα των υποψηφίων κατά την επανεξέταση ως εξής:
"Κορομία-Κωνσταντινοπούλου Χλόη: Διαθέτει Bachelor of Science in Social Welfare, από το Pierce College, Αθηνών, και Master of Social Work, Washington University, βάσει των οποίων ικανοποιούνται οι πιο πάνω απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας. Πέραν των πιο πάνω απαιτούμενων προσόντων, η υποψήφια διαθέτει Diploma of the School of Social Welfare, επίσης από το Pierce College, το οποίο είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, δεν είναι όμως πανεπιστημιακού επιπέδου.
Κούλουμου Τούλα: Διαθέτει Licence και Maitrise Ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο "Λυών ΙΙ" της Γαλλίας, βάσει των οποίων ικανοποιούνται οι πιο πάνω πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας. Πέραν των πιο πάνω απαιτούμενων προσόντων, η Κούλουμου διαθέτει και δεύτερο πανεπιστημιακό προσόν, Licence Κοινωνιολογίας, καθώς και δίπλωμα στην Κλινική Εγκληματολογία, προσόντα τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης."
Στη συνέχεια, η ΕΔΥ κατέληξε στην επιλογή του ΕΜ με το ακόλουθο σκεπτικό:
"Συγκρινόμενη με την Κορομία-Κωνσταντινοπούλου Χλόη, η επιλεγείσα αξιολογήθηκε σε υψηλότερο επίπεδο από την Επιτροπή, στην ενώπιόν της προφορική εξέταση, είναι ίση με αυτήν σε αξία και υπερέχει σε προσόντα. Αναφορικά με το στοιχείο αυτό, η Επιτροπή σημείωσε ότι, πέραν των απαιτούμενων προσόντων, που και οι δύο διαθέτουν, η Κούλουμου διαθέτει δεύτερο Πανεπιστημιακό δίπλωμα στην Κοινωνιολογία, καθώς και δίπλωμα Κλινικής Εγκληματολογίας, προσόντα τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ η Κορομία-Κωνσταντινοπούλου διαθέτει Diploma of the School of Social Welfare, από το Pierce College, το οποίο επίσης είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, είναι όμως χαμηλότερου επιπέδου από πανεπιστημιακό προσόν, και, επιπλέον, προέρχεται από εκπαιδευτικό ίδρυμα που, βάσει παλαιότερης έρευνας που η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας διεξήγαγε, δεν είναι αναγνωρισμένο στη χώρα που λειτουργεί.
Η Επιτροπή, καταλήγοντας στην απόφασή της για επιλογή της Κούλουμου, δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας είναι υπέρ της Κορομία-Κωνσταντινοπούλου, έκρινε όμως ότι η καλύτερη απόδοση της επιλεγείσας στην ενώπιόν της προφορική εξέταση και η υπεροχή της σε προσόντα, σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, έστω και αν αυτά δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ή αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο στοιχείο της αξίας οι δύο υποψήφιες είναι ισοδύναμες, δικαιολογούν την απόκλιση της Επιτροπής από τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, η οποία, εν πάση περιπτώσει, συνεκτιμάται σε κάθε περίπτωση με βάση το βαθμό που συνάδει με τα στοιχεία του κάθε υποψηφίου, όπως αυτά προκύπτουν από τους σχετικούς Φακέλους.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι η Κορομία-Κωνσταντινοπούλου υπερέχει κατά τέσσερα περίπου χρόνια στην παρούσα τους θέση, έκρινε όμως ότι η αρχαιότητα αυτή, παρόλο που λήφθηκε υπόψη, δεν μπορεί να διαφοροποιήσει σημαντικά την απόφασή της για επιλογή της Κούλουμου, λόγω του επιπέδου της υπό πλήρωση θέσης (ιεραρχικά είναι η υψηλότερη στο Τμήμα).
Συμπερασματικά, η Επιτροπή έκρινε ότι η αρχαιότητα της Κορομία-Κωνσταντινοπούλου και η υπέρ της σύσταση της Γενικής Διευθύντριας δεν μπορούν να υπερκεράσουν την υπεροχή της επιλεγείσας τόσο σε προσόντα όσο και στην αξιολόγηση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας στην ενώπιόν της προφορική εξέταση, λαμβανομένης υπόψη και της ισοδυναμίας τους σε αξία και, ως εκ τούτου, την επέλεξε για προαγωγή."
Είναι η εισήγηση της αιτήτριας ότι σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά, αυτή τη φορά η ΕΔΥ παρέλειψε να αναφερθεί στον επαγγελματικό τίτλο της, με βάση τον οποίο κρίθηκε ότι πληρούσε το σκέλος (β) της παραγράφου 3(1) του σχεδίου υπηρεσίας. Ενώ δηλαδή στην ακυρωθείσα προηγούμενη απόφαση της, η ΕΔΥ έλαβε υπόψη ότι η αιτήτρια κατείχε το απαραίτητο προσόν με δυο τρόπους, ήτοι τόσο με το BSc όσο και με τον επαγγελματικό τίτλο, δεν έγινε το ίδιο κατά την επανεξέταση.
Κατ' επέκταση, η αιτήτρια παραπονείται ότι η ΕΔΥ κατά άνιση και ανόμοια αξιολόγηση, ενώ θεώρησε πως το Licence Κοινωνιολογίας και το Diplome Κλινικής Εγκληματολογίας του ΕΜ, αποτελούσαν πρόσθετα σχετικά προσόντα με τα καθήκοντα της θέσης (παρόλο που στην προηγούμενη διαδικασία κρίθηκε ότι τα διπλώματα επιπέδου Licence στη Ψυχολογία και Κοινωνιολογία ικανοποιούσαν την πρόνοια της παραγράφου 3(1)(α) των απαραίτητων προσόντων), παρέλειψε με το ίδιο σκεπτικό να πιστώσει έναντι του απαιτούμενου προσόντος βάσει της παραγράφου 3(1)(β), τον επαγγελματικό της τίτλο, ώστε να παραμείνουν ως πρόσθετα προσόντα το Πανεπιστημιακό της Δίπλωμα BSc καθώς και το Diploma στην Κοινωνική Ευημερία. Με αυτό τον τρόπο θα εξισωνόταν με το ΕΜ ως προς τα δυο πρόσθετα προσόντα.
Οι δικηγόροι των καθ'ων η αίτηση και του ΕΜ αντιτείνουν ότι υπήρξε πλήρης συμμόρφωση με το δεδικασμένο κατά την επανεξέταση, αφού κατά την επανεξέταση η αιτήτρια πιστώθηκε ως πρόσθετο προσόν της το Diploma on Social Welfare, το οποίο μάλιστα σχολιάστηκε ως προς τη βαρύτητα του ως μη πανεπιστημιακό προσόν. Κατά τα λοιπά οι συνήγοροι θεωρούν ότι το ακυρωτικό δικαστήριο, απορρίπτοντας το τρίτο σκέλος του παραπόνου της αιτήτριας που αφορούσε στη λανθασμένη θεώρηση των ακαδημαϊκών προσόντων του ΕΜ ως υπέρτερων, παρήγαγε δεδικασμένο ως προς την υπεροχή του ΕΜ έναντι της αιτήτριας, σε προσόντα.
Με δεδομένη τη διαπιστωθείσα με την ακυρωτική απόφαση πλάνη ως προς τα προσόντα της αιτήτριας, αλλά και λόγω της άσκησης Αναθεωρητικής Έφεσης από την αιτήτρια (τόσο για το θέμα της δυνατότητας προσμέτρησης του ενός από τα δυο προσόντα της που ικανοποιούσαν το απαραίτητο προσόν του σχεδίου υπηρεσίας ως πρόσθετου προσόντος, όσο και για τη γενικότερη πλάνη ως προς τη βαρύτητα των προσόντων του ΕΜ σε σχέση με τα δικά της), θεωρώ ότι δεν προκύπτει ως ζήτημα δεδικασμένο η υπεροχή του ΕΜ σε προσόντα και συνεπώς θεωρώ ότι η αιτήτρια εν προκειμένω δεν εμποδίζεται να αμφισβητεί το σχετικό συμπέρασμα της ΕΔΥ.
Το σχετικό απόσπασμα της ακυρωτικής απόφασης που επικαλείται ο δικηγόρος του ΕΜ είναι το ακόλουθο:
"Το τρίτο σκέλος είναι ότι κατά την αξιολόγηση των προσόντων, η ΕΔΥ θεώρησε λανθασμένα ότι το ΕΜ υπερέχει σε ακαδημαϊκά προσόντα. Έχω ήδη παραθέσει το σχετικό σκεπτικό της ΕΔΥ. .............................
Σύμφωνα με την εισήγηση της, το ΕΜ δεν κατείχε πρόσθετο σχετικό προσόν, αλλά απλώς τα απαιτούμενα προσόντα από την παράγραφο 3(1), με δύο τρόπους.
Δεν ευσταθεί το επιχείρημα .................................................
Στην προκειμένη περίπτωση, ο λόγος που αφορά στην πλάνη ευσταθεί εφόσον τα δύο πρώτα σκέλη του λόγου ακύρωσης έγιναν δεκτά. Κατά την άποψη μου ο τρόπος που η ΕΔΥ προσέγγισε τα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων, ήταν ανόμοιος με αποτέλεσμα, λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, να οδηγηθεί σε πλάνη περί τα πράγματα αναφορικά με τα προσόντα των υποψηφίων."
Έχω την άποψη ότι η απόρριψη της τρίτης πτυχής της πλάνης που επικαλέστηκε η αιτήτρια ως προς τα προσόντα του ΕΜ, δεν συνεπάγεται και την καθ' οιονδήποτε τρόπο δικαστική εκτίμηση του γενικότερου συμπεράσματος της ΕΔΥ ότι το ΕΜ υπερείχε σε προσόντα, ως νόμιμης. Αντιθέτως, προκύπτει ξεκάθαρα ως δεδικασμένο η πλάνη ως προς την αξιολόγηση των προσόντων και η έλλειψη δέουσας έρευνας.
Θεωρώ ότι δεν προκύπτει οποιοδήποτε δικονομικό κώλυμα για την αιτήτρια να ισχυρίζεται με την παρούσα ότι δεν λήφθηκε υπόψη το επαγγελματικό της προσόν. Ο συνήγορος του ΕΜ υποστήριξε ότι η αιτήτρια εμποδίζεται να εγείρει τον εν λόγω ισχυρισμό, διότι δεν εξειδίκευσε ούτε αιτιολόγησε τέτοιο ισχυρισμό με την προηγούμενη της προσφυγή (2414/2006), παρά μόνο τον ήγειρε στην απαντητική της αγόρευση παράτυπα. Στην ακυρωθείσα προηγούμενη απόφαση της η ΕΔΥ είχε συνεκτιμήσει το επαγγελματικό προσόν της αιτήτριας έναντι της διαζευκτικής πρόνοιας του απαραίτητου προσόντος, ενώ στην επανεξέταση παρέλειψε να κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε αυτό. Συνεπώς, ορθά κατά τη γνώμη μου η αιτήτρια εγείρει το συγκεκριμένο ισχυρισμό με την παρούσα προσφυγή. Ανεξάρτητα όμως τούτου, παρατηρώ ότι η αιτήτρια δεν παρέλειψε να θίξει αυτό το ζήτημα με την αρχική γραπτή της αγόρευση στην προηγούμενη προσφυγή και μάλιστα με πανομοιότυπο τρόπο (σελ. 5 της αγόρευσης της αιτήτριας στην Προσφυγή Αρ. 2414/2006).
Αντιπαραβάλλοντας την αναφορά της ΕΔΥ στα προσόντα της αιτήτριας με την αντίστοιχη αναφορά που έγινε στην πρώτη εξέταση της θέσης, προκύπτει με ασφάλεια ότι υπήρξε διαφορετική εκτίμηση. Λαμβάνοντας υπόψη τo σχετικό λόγο ακυρότητας, η ΕΔΥ έκρινε το Diploma of the School of Social Welfare, έστω και αν αυτό δεν είναι πανεπιστημιακού επιπέδου, ως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης συγκαταλέγοντας το στα πρόσθετα προσόντα.
Η παραπομπή του κ. Κωνσταντίνου σε συγκεκριμένα έγγραφα του προσωπικού φακέλου της αιτήτριας, προκειμένου να αποδείξει ότι το συγκεκριμένο δίπλωμα που αποκτήθηκε το 1969 ήταν μέρος των σπουδών της στο Pierce College για να αποκτήσει το Bachelor of Science ένα χρόνο αργότερα, δεν αναιρούν κατά τη γνώμη μου, την αυτοτέλεια του ως πρόσθετου προσόντος ανεξάρτητα από την ακαδημαϊκή του βαρύτητα. Ο όρος «πρόσθετα προσόντα» εξάλλου μπορεί να περιλάβει και μη πανεπιστημιακού επιπέδου προσόντα, αρκεί να διαπιστώνεται η σχετικότητα τους με τις απαιτήσεις της θέσης.
Η ΕΔΥ όμως δεν έκανε οποιαδήποτε αναφορά στην εγγραφή της αιτήτριας στο Μητρώο Επαγγελματικών Κοινωνικών Λειτουργών, παρόλο που στην παράγραφο 3(1) διαζευκτικά αυτό τίθετο ως απαραίτητο προσόν. Φαίνεται να παραγνωρίστηκε τελείως. Επρόκειτο βέβαια για επαγγελματικό και όχι ακαδημαϊκό προσόν, αλλά θα μπορούσε να εξεταστεί κατά πόσο ήταν δυνατό να πιστωθεί έναντι της πρόνοιας 3(1) του σχεδίου υπηρεσίας, σύμφωνα με τη Σημείωση της εν λόγω πρόνοιας. Ούτε και εξετάστηκε κατά πόσο ο πρώτος ακαδημαϊκός τίτλος της αιτήτριας BSc μπορούσε ενδεχομένως να της πιστωθεί ως πρόσθετος.
Θεωρώ ότι η ΕΔΥ ενήργησε υπό πλάνη, η οποία κρίνεται ουσιώδης εφόσον η υπεροχή του ΕΜ στα προσόντα αποτέλεσε ένα βασικό λόγο επιλογής του έναντι της αιτήτριας.
Πρόσθετα, θεωρώ ότι η μεταβολή της θέσης της ΕΔΥ, αναφορικά με την αξιολόγηση των προσόντων του ενδιαφερόμενου μέρους, συνιστά αντιφατική συμπεριφορά, η οποία παραβιάζει τις αρχές της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης (Ασπρομάλλης ν. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 905). Η ΕΔΥ είχε τη δυνατότητα να μεταβάλει τη θέση της, έπρεπε όμως να αιτιολογήσει τη μεταβολή (Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 5).
Ως αποτέλεσμα, ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης επιτυγχάνει. Η εν λόγω κατάληξη μου καθιστά περιττή την εξέταση των υπόλοιπων λόγων ακύρωσης.
Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα €1.500, υπέρ της αιτήτριας, πλέον Φ.Π.Α. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ