|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 698/2012)
23 Oκτωβρίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΟΥΛΙΑΝΑ ΟΝΙΚΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
(ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ),
Καθ΄ων η Αίτηση.
Η Αιτήτρια εμφανίζεται προσωπικά.
Α. Ζερβού (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια, η οποία είναι μολδαβή πολίτις, ήλθε στη Δημοκρατία το 2004 και κατέχει άδεια προσωρινής παραμονής. Το 2006 απέκτησε παιδί, εκτός γάμου, με κύπριο πολίτη και παρόλο που το παιδί αναγνωρίστηκε από το φυσικό του πατέρα, ο πατέρας δεν διαμένει μαζί τους καθότι είναι ήδη παντρεμένος και διαμένει με την οικογένειά του. Η αιτήτρια διαμένει με το παιδί σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα.
Αίτηση παροχής δημόσιου βοηθήματος την οποία υπέβαλε η αιτήτρια στις 10.7.2008 εγκρίθηκε με πρώτο λήπτη το παιδί. Το 2008 η αιτήτρια άρχισε να εργάζεται αυτοτελώς ως καθαρίστρια και το 2010 ενημέρωσε την αρμόδια λειτουργό των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας για τη νέα της διεύθυνση παραλείποντας να την ενημερώσει ότι ήταν άνεργη από την 1.8.2010 και να προσκομίσει τα απαραίτητα πιστοποιητικά που να το καταδεικνύουν. Οπότε, ο υπολογισμός των ωφελημάτων της για δημόσιο βοήθημα γινόταν κάτω από το δεδομένο ότι λάμβανε μισθό από εργασία και συνεπώς της αποκοπτόταν το χρηματικό ποσό το οποίο αντιστοιχούσε στο μισθό της.
Το Φεβρουάριο του 2012 η αιτήτρια ενημερώθηκε προφορικά πως το δημόσιο βοήθημα θα διακόπετο, ενώ της εξηγήθηκε ότι θα πρέπει να αποταθεί στη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης για εξεύρεση εργασίας και έκδοση κάρτας ανεργίας καθώς και η διαδικασία για την έκδοση διατάγματος διατροφής για το παιδί της πράγμα το οποίο όμως, η ίδια εξήγησε πως δεν επιθυμεί. Η αιτήτρια ενημερώθηκε και γραπτώς για τη διακοπή του βοηθήματος με σχετική επιστολή ημερομηνίας 6.4.2012 με το ακόλουθο περιεχόμενο:
«Σας πληροφορώ ότι η παροχή Δημοσίου Βοηθήματος στο ανήλικο τέκνο σας Νικόλα Γεωργίου εξετάστηκε προσεκτικά και λυπάμαι να σας αναφέρω ότι με βάση τη Νομοθεσία του Δημοσίου Βοηθήματος και τους κανονισμούς που ρυθμίζουν την παροχή Δημοσίων Βοηθημάτων, δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί.
Σύμφωνα με το άρθρο 12(1)(α) του περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου 95(1) του 2006 έχετε ευθύνη για τη συντήρηση και την φροντίδα του ανήλικου τέκνου που διαμένει μαζί σας.
Όσο αφορά το αίτημα σας για κάλυψη αναδρομικών για την περίοδο που δεν εργαζόσασταν ενώ σας αφαιρείτο μισθός από εργασία, σας πληροφορώ ότι δεν ενημερώσατε την Υπηρεσία μας για τη διακοπή της εργασίας σας και δεν είχατε προσκομίσει τα απαραίτητα πιστοποιητικά που να δικαιολογούν την ανεργία σας.
Είμαστε στη διάθεση σας για οποιεσδήποτε πληροφορίες και εξηγήσεις χρειαστείτε».
Στις 30.4.2012 καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή. Ακολούθως, στις 23.5.2012, η αιτήτρια προσκόμισε πιστοποιητικό εγγραφής της ως άνεργη ενώ επανέλαβε την πρόθεσή της να μην προχωρήσει στην εξασφάλιση διατάγματος διατροφής για το παιδί της γιατί, όπως εξήγησε, δεν θέλει να δημιουργήσει προβλήματα στην οικογένεια του φυσικού πατέρα του παιδιού.
Προσβάλλεται η απόφαση του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερ. 6.4.2012, με την οποία η αιτήτρια ενημερώθηκε για τη διακοπή της παροχής του δημόσιου βοηθήματος στο ανήλικο τέκνο της ενώ παράλληλα εισηγείται πως παράνομα δεν της καταβλήθηκαν και αναδρομικά από το Μάιο του 2010 όταν η ίδια δεν εργαζόταν και όμως της αφαιρούνταν €155 μηνιαίως, όπως εξηγεί σε επιστολή της ημερ. 1.3.2012 προς τους καθ' ων η αίτηση. Αυτά, όπως εισηγείται η αιτήτρια, παρά το ότι είχε παραδώσει γραπτή βεβαίωση του πατέρα ημερ. 1.3.2012 ότι συνεισφέρει για το παιδί €100 μηνιαίως. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και κατά παράβαση του Νόμου 95(Ι)/2006.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση παραπέμπει στο ίδιο το άρθρο 12 του περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου του 2006 (Ν. 95(Ι)/2006, όπως ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο) («ο Νόμος») καθώς και σε εγκύκλιο της Διευθύντριας Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας με τίτλο «Ανήλικοι αιτητές δημοσίου βοηθήματος και νέες αιτήσεις δημοσίου βοηθήματος με εξαρτώμενα παιδιά με αλλοδαπό γονέα που δεν είναι πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ημερ. 21.10.2011. Σύμφωνα με την παράγραφο 2 της εν λόγω εγκυκλίου:-
«Ανήλικος αιτητής δημοσίου βοηθήματος, που είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατοικεί σε αυτήν και είναι μέλος μονογονεϊκής οικογένειας και ένας εκ των δύο γονέων είναι Κύπριος πολίτης και ο άλλος αλλοδαπός, όπως ερμηνεύεται πιο πάνω, ευθύνη συντήρησης του φέρουν και οι δύο γονείς και ως εκ τούτου δεν έχει δικαίωμα σε παροχές δημοσίου βοηθήματος».
Οπότε, κατά την εισήγηση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, η αιτήτρια έχει η ίδια την ευθύνη συντήρησης του ανήλικου τέκνου της και δεν μπορεί να μετατίθεται στη Δημοκρατία το βάρος της μη εξασφάλισης σχετικού διατάγματος διατροφής από το φυσικό πατέρα του παιδιού, συνεπεία των προσωπικών επιλογών της αιτήτριας. Η δε μη καταβολή αναδρομικών για την περίοδο που η αιτήτρια δεν εργαζόταν οφείλεται στην παράλειψή της να ενημερώσει τους καθ' ων η αίτηση για τη διακοπή της εργασίας της και δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας.
Η κατάληξη
Δεν θεωρώ την αιτιολογία που δόθηκε από τους καθ' ων η αίτηση, ως επαρκή για τη διακοπή του βοηθήματος. Ελλείπουν από την απόφαση εκείνα τα στοιχεία της υπόθεσης τα οποία οδήγησαν τους καθ' ων η αίτηση στην εφαρμογή του άρθρου 12(1)(α) το οποίο προβλέπει τα εξής:-
«12.-(1) Για τους σκοπούς του Νόμου αυτού και ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου:
(α) Καθένας εκ των συζύγων ευθύνεται για τη συντήρηση και φροντίδα του άλλου και των άγαμων τέκνων του τα οποία διαμένουν μαζί του ή είναι εθνοφρουροί ή είναι φοιτητές σε αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα, δεν ευθύνεται όμως για τη συντήρηση των άγαμων τέκνων του τα οποία είναι ανάπηρα ή για λόγους υγείας δεν μπορούν να συντηρούν τον εαυτό τους:».
Στην προκειμένη περίπτωση το παιδί ήταν πρώτος λήπτης βοηθήματος κάτω από δεδομένα τα οποία φαίνεται να παρέμειναν αμετάβλητα κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, οπότε γεννάται ερώτημα πού στηρίχθηκε η απόφαση για διακοπή του βοηθήματος. Μήπως η αιτήτρια δεν είχε και πριν τη διακοπή του βοηθήματος την επικαλούμενη από τους καθ' ων η αίτηση και προβλεπόμενη από το άρθρο 12(1)(α), ευθύνη για τη συντήρηση και φροντίδα του παιδιού της; (Για την ερμηνεία του άρθρου 12 του Νόμου σχετικές είναι οι υποθέσεις Yacoob v. Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υπόθ. Αρ. 1468/11, ημερ. 8.10.2012, Frecates v. Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υπόθ. αρ. 1622/2011, ημερ. 12.12.2012 και Χριστοδούλου ν. Υπουργείου Εργασίας, Υπόθ. αρ. 1498/11, ημερ. 22.2.2013).
Περαιτέρω, η εγκύκλιος στην οποία αναφέρεται η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, δεν φαίνεται να αποτέλεσε μέρος του αιτιολογικού της προσβαλλόμενης απόφασης και συνεπώς τη θεωρώ ασύνδετη με την παρούσα.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, καταλήγω πως το μέρος της προσβαλλόμενης απόφασης που αφορά στη διακοπή του δημόσιου βοηθήματος, είναι αναιτιολόγητη.
Το ίδιο όμως δεν συμβαίνει και με το μέρος της απόφασης που αφορά στα αναδρομικά. Στην επιστολή ημερ. 6.4.2012 στην οποία περιέχεται η απόφαση εξηγήθηκε, επαρκώς καθώς μου φαίνεται, στην αιτήτρια πως:-
«Όσο αφορά το αίτημα σας για κάλυψη αναδρομικών για την περίοδο που δεν εργαζόσασταν ενώ σας αφαιρείτο μισθός από εργασία, σας πληροφορώ ότι δεν ενημερώσατε την Υπηρεσία μας για τη διακοπή της εργασίας σας και δεν είχατε προσκομίσει τα απαραίτητα πιστοποιητικά που να δικαιολογούν την ανεργία σας».
Δεν προκύπτει πως η πιο πάνω κρίση ήταν το αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας και συνεπώς ο ισχυρισμός απορρίπτεται.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή σε ό,τι αφορά τη διακοπή δημοσίου βοηθήματος επιτυγχάνει και το μέρος της προσβαλλόμενης απόφασης ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Όμως για το μέρος της απόφασης που αφορά στα αναδρομικά, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας, η οποία ενήργησε χωρίς δικηγόρο, τα πραγματικά της έξοδα τα οποία υπολογίζονται στα €100.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.