|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1544/2012)
29 Oκτωβρίου, 2013
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 23, 28 και 146 του Συντάγματος
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Αιτητή,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω Υπουργείου Συγκοινωνιών και ΄Εργων
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Μ.Οικονομίδης, για τον αιτητή
Μ.Θεοκλήτου, (κα.) - Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ων η αίτηση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Το εκπρόθεσμο ή όχι της καταχώρισης της παρούσας προσφυγής, αποτελεί το επίκεντρο εξέτασης.
Ο αιτητής, υλοποιώντας επιθυμία του να αποκτήσει άδεια Εργολήπτη ηλεκτρικών εγκαταστάσεων και Συντηρητή ηλεκτροσυσκευών, συμμετείχε το 2005, σε εξετάσεις που διενεργήθηκαν από το Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, με βάση τις πρόνοιες του περί Ηλεκτρισμού Κανονισμών, με στόχο την απόκτηση Πιστοποιητικού Ικανότητας Εργολήπτη Ηλεκτρικών Εγκαταστάσεων.
Αποτελεί θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι η αναγραφείσα βαθμολογία για τον αιτητή δεν αντιστοιχούσε στην πραγματική και ως εκ τούτου το εκδοθέν πιστοποιητικό ικανότητας, ημερ. 20 Ιανουαρίου 2006 και κατ΄επέκταση τα πιστοποιητικά εγγραφής για τα έτη 2008 μέχρι 2011, ήταν παράνομα. Εκδόθηκε προς όφελος του αιτητή και έτερο πιστοποιητικό ικανότητας ημερ. 2 Φεβρουαρίου 2006, που δεν αφορά για σκοπούς της παρούσης.
Ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών ανακάλεσε, δυνάμει επιστολής ημερ. 29 Φεβρουαρίου 2012, με αναδρομική ισχύ, τις πράξεις που αφορούσαν την έκδοση των πιο πάνω πιστοποιητικών, ενημερώνοντας τον αιτητή για τους λόγους της ανάκλησης και επίσης ζητήθηκε από τον τελευταίο να εκφέρει τυχόν απόψεις επί του θέματος.
Ο αιτητής, μέσω των δικηγόρων του με επιστολή ημερ. 9 Μαρτίου 2012, απάντησε στους καθ΄ων η αίτηση. Το περιεχόμενο δεν θα μας απασχολήσει σ΄αυτό το στάδιο.
Στη συνέχεια, ο αιτητής κατέθεσε ιεραρχική προσφυγή (11 Απριλίου 2012) προσβάλλοντας την πιο πάνω απόφαση ημερ. 29 Φεβρουαρίου 2012.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2012, ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι ο Υπουργός απέρριψε την υποβληθείσα ιεραρχική προσφυγή.
Η καταχωρηθείσα ενώπιον μου αίτηση ακυρώσεως ημερ. 16 Οκτωβρίου 2012, έχει το εξής αιτητικό.
«1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ΄ων η Αίτηση, η οποία ελήφθη κατά ή περί τον Φεβρουάριο του 2012 η οποία περιήλθε στην γνώση των Αιτητών στις 29/02/2012, και η οποία επιβεβαιώθηκε την 06/09/12 από τον Υπουργό Συγκοινωνιών και ΄Εργων, με την οποία οι Καθ΄ων η Αίτηση αποφάσισαν να ανακαλέσουν τις διοικητικές πράξεις που αφορούσαν τόσο την έκδοση του Πιστοποιητικού Ικανότητας Εργολήπτη ηλεκτρικών εγκαταστάσεων με αύξοντα αριθμό 3683 και ημερομηνίας 20/01/2006, όσο και των διοικητικών πράξεων που αφορούσαν την έκδοση Πιστοποιητικών Εγγραφής κατά τα έτη 2008 μέχρι 2011 που εκδόθηκαν με βάση το προαναφερόμενο Πιστοποιητικό Ικανότητας ημερομηνίας 20/01/2006, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος.»
΄Εχοντας ως βάση την πιο πάνω διατύπωση, οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίστηκαν ότι, η προσβαλλόμενη απόφαση φέρει ημερ. 29 Φεβρουαρίου 2012, και η προσφυγή καταχωρήθηκε σχεδόν οχτώ μήνες μετά, ήτοι εκτός της αποτρεπτικής προθεσμίας των 75 ημερών που προβλέπονται στο ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος.
Σ΄αντίθεση, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι η αρνητική απόφαση του Υπουργού επί της ιεραρχικής προσφυγής, ημερ. 6 Σεπτεμβρίου 2012, έδωσε το έναυσμα για την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
Τα επιχειρήματα που αναπτύχθηκαν από την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ΄ων η αίτηση, έχουν ως επίκεντρο την ανυπαρξία δυνατότητας προώθησης, από πλευράς αιτητή ιεραρχικής προσφυγής προς τον Υπουργό Συγκοινωνιών, με βάση τους περί Ηλεκτρισμού Κανονισμών.
Η πλήρης γνώση των παραμέτρων της ανάκλησης, που έχει επιτελεστεί μέσα από το περιεχόμενο της επιστολής του Διευθυντή του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, έχει, όπως υποστήριξε η κα.Θεοκλήτου, συνδυαζόμενη με την απουσία νομοθετικού πλαισίου διοικητικής αμφισβήτησης, σφραγίσει την τύχη της προσφυγής.
Αντιθέτως ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι η κλήση του Διευθυντή του Τ.Η.Υ. προς τον αιτητή να εκφέρει τις απόψεις του, πράγμα που έγινε με επιστολή των δικηγόρων του ημερ. 9 Μαρτίου 2012, και δεν έτυχε απάντησης, οδήγησε στην καταχώρηση της ιεραρχικής προσφυγής.
Από το περιεχόμενο της απάντησης του Υπουργού ημερ. 6 Σεπτεμβρίου 2012, δεν έχει, υποστήριξε ο κ.Οικονομίδης, καταφανεί, αδυναμία προώθησης της ιεραρχικής προσφυγής αλλά αντίθετα απαντήθηκε η ουσία του εγερθέντος θέματος της νομιμότητας της απόφασης του Διευθυντή του Τ.Η.Υ.
Το κρίσιμο ζήτημα που θέτουν οι καθ΄ων η αίτηση δεν άπτεται του γεγονότος της απάντησης του Υπουργού στην ιεραρχική προσφυγή. Τούτο είναι δεδομένο. Η ανυπαρξία διαδικασίας ιεραρχικής προσφυγής θέτει εκ ποδών την παρούσα διαδικασία, ανεξαρτήτως αν απαντήθηκε η ουσία της ιεραρχικής προσφυγής.
Δεν αποφαίνομαι περί της νομιμότητας της ιεραρχικής προσφυγής, γιατί καθίσταται απότοκο της ουσίας του ενδίκου μέσου της προσφυγής που επέλεξε ο αιτητής.
Για σκοπούς της εξεταζόμενης προδικαστικής ενστάσεως περιορίζομαι στο περιεχόμενο των ενεργειών των δυο πλευρών.
Στις 29 Φεβρουαρίου του 2012, ο Διευθυντής του Τ.Η.Υ., γνωστοποιεί στον αιτητή τα γεγονότα που τον ώθησαν «... για αποκατάσταση της νομιμότητας, να ανακαλέσω ..», καταλήγει δε η επιστολή:
«Τέλος σας πληροφορώ ότι, ο λόγος έκδοσης των πιο πάνω παράνομων Πιστοποιητικών διερευνάται και, ως εκ τούτου, αν έχετε οποιεσδήποτε απόψεις επί του θέματος, παρακαλώ όπως τις αποστείλετε γραπτώς στο Τμήμα, εντός 15 ημερών από την ημερομηνία της επιστολής αυτής».
Συμφωνώ επί του προκειμένου με την εισήγηση της κας. Θεοκλήτου, ότι οι ζητηθείσες απόψεις αφορούσαν το θέμα της διερεύνησης των, κατ΄ισχυρισμόν, παρανόμως εκδοθέντων πιστοποιητικών, πλην, όμως, η περαιτέρω πορεία οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο αιτητής, μέσω του δικηγόρου του, απαντά επί της ουσίας του θέματος με επιστολή ημερ. 9 Μαρτίου 2012, ζητώντας παράλληλα ανάκλησης της απόφασης του Διευθυντή του Τ.Η.Υ. και νομιμοποίησης των αρχικώς εκδοθέντων πιστοποιητικών.
Η επιστολή αυτή δεν φαίνεται να έχει απαντηθεί και ο αιτητής καταχώρησε την, όπως την αποκάλεσε, ιεραρχική προσφυγή προς τον Υπουργό Συγκοινωνιών, ημερ. 11 Απριλίου 2012, εκθέτοντας τους λόγους που, κατά την άποψη του, δικαιολογούσαν την επέμβαση του Υπουργού, για αποκατάσταση της νομιμότητας.
Η προσφυγή αυτή δεν χαρακτηρίστηκε ούτε παράτυπη ούτε ανυπόστατη, βέβαια ιδωμένη πάντοτε για σκοπούς εξέτασης του εκπροθέσμου της προσφυγής. Αντίθετα, με επιστολή ημερ. 6 Σεπτεμβρίου 2012, σταλείσα εκ μέρους του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών, αναφέρει:
«2. Ο Υπουργός Συγκοινωνιών και ΄Εργων εξέτασε τα πραγματικά και νομικά γεγονότα τα οποία σχετίζονται με την υποβληθείσα Ιεραρχική Προσφυγή ... τους λόγους .. την επιστολή 11.4.2012 .. Τα επιχειρήματα του Διευθυντή Τ.Η.Υ. και έκρινε ότι η απόφαση του Διευθυντή Τ.Η.Υ. .. είναι ορθή, γι΄αυτό απέρριψε την υποβληθείσα Ιεραρχική Προσφυγή.»
Θα ήταν άτοπο και ταυτοχρόνως άδικο να θεωρηθεί ότι ο αιτητής αδράνησε μετά που έλαβε την επιστολή για ανάκληση του Πιστοποιητικού Εγγραφής ως Εργολήπτη ημερ. 29 Φεβρουαρίου 2012, όταν η διοίκηση επέτρεψε, την πιο πάνω αναφερθείσα διαδικασία να φθάσει στο «πέρας» της, με την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής. Αν υιοθετείτο διαφορετική προσέγγιση, πάντοτε στο πλαίσιο της εξέτασης του εκπροθέσμου της καταχώρησης της, θα απέληγε σε παραχώρηση προς τη διοίκηση δυνατότητας αποπροσανατολισμού του υποκειμένου δικαίου, που στην προκείμενη περίπτωση είναι ο αιτητής.
Η προδικαστική ένσταση αριθμός 1, απορρίπτεται και η υπόθεση θα προχωρήσει επί της ουσίας.
Τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας θα ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της προσφυγής.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.