ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                  (Υπόθεση Αρ. 828/2011)

 

20 Σεπτεμβρίου, 2013

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,

Αιτήτρια,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

 

Α. Ευτυχίου, για την Αιτήτρια.

Ν. Κλεάνθους (κα) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

Σ. Ανδρέου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1 και 6.

 

 

 

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:-

Η θεραπεία που ζητείται

Προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να διορίσουν τη Φανή Πασχαλίδου (ΕΜ 1) και τη Μάρθα Καρεκλά (ΕΜ 6) αντί της αιτήτριας στη θέση Τουριστικού Λειτουργού. Αρχικά προσβαλλόταν ο διορισμός έξι ΕΜ αλλά η προσφυγή διατηρήθηκε μόνο έναντι των εν λόγω δύο ΕΜ.

 

Τα γεγονότα

Στις 31.1.2010 προκηρύχθηκαν εννέα θέσεις Τουριστικού Λειτουργού με τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων την 26.2.2010. Η προκήρυξη αυτή διέφερε από την προκήρυξη η οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα των καθ' ων η αίτηση, οπότε ακολούθησε δεύτερη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 5.3.2010 διότι στη δημοσίευση «στον ημερήσιο τύπο δεν συμπεριλήφθηκαν εκ παραδρομής όλα τα προσόντα που προβλέπονται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης».  Παρατάθηκε η τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων μέχρι τις 31.3.2010.  Διευκρινιζόταν πως «όσοι έχουν ήδη υποβάλει αίτηση, δεν χρειάζεται να υποβάλουν νέα».  Στην εν λόγω δημοσίευση δεν καθοριζόταν ο αριθμός των θέσεων.

Στις 10.2.2010 η Επιτροπή Προσωπικού, στη βάση σημειώματος της Γενικής Διευθύντριας ημερ. 9.2.2010, αποφάσισε να διορίσει δύο υποψήφιους των οποίων τα ονόματα αποτελούσαν τον Πίνακα ο οποίος καταρτίστηκε στις 18.11.2009 σύμφωνα με το άρθρο 6(5)(α) του περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμου του 2008, Ν. 6(Ι)/1998.  Ο Πίνακας χρησιμοποιείται για την πλήρωση θέσεων που είναι κενές κατά την ημερομηνία καταρτισμού του και για θέσεις που θα κενωθούν στο διάστημα ενός χρόνου από την ημερομηνία καταρτισμού του, εν προκειμένω μέχρι τις 17.11.2010.

 

Στις 28.7.2010 η Επιτροπή Προσωπικού προχώρησε επίσης στην τοποθέτηση λειτουργού σε θέση Τουριστικού Λειτουργού προς αποκατάστασή του στη βάση του άρθρου 45(3) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν. 1/90, από τις εναπομείνασες επτά.

 

Ως αποτέλεσμα απέμειναν έξι θέσεις για τις οποίες οι υποψήφιοι κλήθηκαν σε γραπτή εξέταση και ακολούθως σε προφορική. Στην τελευταία, είχε κληθεί ο τριπλάσιος αριθμός των κενών θέσεων, εν προκειμένω οι πρώτοι 20 επιτυχόντες στη γραπτή εξέταση δεδομένου ότι ένας υποψήφιος δεν ήταν προσοντούχος και αποκλείστηκε, στο δε αρ. 19 ισοψηφούσαν τρεις υποψήφιοι.

 

Νομικοί ισχυρισμοί

Η αιτήτρια προβάλλει ως πρώτο ισχυρισμό πως η επιφύλαξη της πλήρωσης ορισμένων θέσεων σε ξεχωριστή διαδικασία πλήρωσης χωρίς η αιτήτρια να γνωρίζει τι απέγινε με την πλήρωση των άλλων τριών μόνιμων κενών θέσεων, παραβιάζει την αρχή της εφαρμογής του ενιαίου μέτρου κρίσεως για όλους τους υποψήφιους.  Ιδίως όταν στη δεύτερη δημοσίευση δεν καθοριζόταν ο ακριβής αριθμός των θέσεων.

 

Ο ισχυρισμός συναντά την προδικαστική ένσταση του δικηγόρου των ΕΜ: ενώ η αιτήτρια αποδοκιμάζει το μη καθορισμό του ακριβή αριθμού των θέσεων με τη δεύτερη δημοσίευση και τη χωρίς εξήγηση μείωση του αριθμού των θέσεων από 9 σε 6, ταυτόχρονα επιδοκιμάζει τα πιο πάνω με τη δική της επιδίωξη για διορισμό αντί των ΕΜ.

 

Η προδικαστική ένσταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Ορθά παρατηρεί ο δικηγόρος της αιτήτριας πως η αιτήτρια είναι στη βάση της πρώτης προκήρυξης που υπέβαλε την αίτησή της και συνεπώς όταν ο αριθμός των θέσεων ήταν σαφώς εννέα.  Δεν μπορεί συνεπώς να της αποδοθεί επιδοκιμασία του μειωμένου αριθμού εφόσον αυτό δεν συνέπιπτε με τα δεδομένα που επικρατούσαν κατά την υποβολή της αίτησής της (βλ. συναφώς Ελισσαίου ν. ΑΗΚ (2004) 3 ΑΑΔ 412) ούτε και βεβαίως γνώριζε η αιτήτρια για τη μείωση του αριθμού των θέσεων ώστε να υπήρχε περιθώριο διαμαρτυρίας.

 

Η Ανακοίνωση που ακολούθησε, στην οποία γινόταν αναφορά στην «πλήρωση κενών θέσεων Τουριστικού Λειτουργού στον Οργανισμό, η οποία έγινε με την προκήρυξη ημερ. 31.1.2010» δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνεία. Το κενό της μη αναφοράς εκ νέου σε αριθμό κενών θέσεων πληρώνεται από  την παραπομπή στη συγκεκριμένη προκήρυξη, τα δεδομένα της οποίας, με εξαίρεση τα όσα ειδικώς μεταβλήθηκαν, παρέμειναν ως είχαν.

 

Οι θέσεις βεβαίως μειώθηκαν σε επτά όταν στις 10.2.2010 αποφασίστηκε ο διορισμός δύο λειτουργών από προηγούμενη προκήρυξη και στη συνέχεια σε έξι όταν στις 28.7.2010 τοποθετήθηκε σε μία από τις εν λόγω θέσεις άλλος λειτουργός.  Η αιτήτρια, όμως, δεν εξηγεί πώς οι διεκδικήσεις της επηρεάστηκαν από την εν λόγω μείωση του αριθμού εφόσον στη βάση του Πίνακα που καταρτίστηκε σύμφωνα με το Ν. 6(Ι)/98 κατέλαβε τη 15η θέση οπότε, κάτω από όλες τις περιστάσεις, δεν υπήρχε δυνατότητα διορισμού της.  Ως προς δε το παράπονο της αιτήτριας πως παραβιάζεται το ενιαίο μέτρο κρίσης, έχω τη γνώμη πως αυτό δεν ευσταθεί εφόσον, όπως καταγράφεται στην επιστολή του Αν. Γενικού Διευθυντή ημερ. 15.4.2011, η ίδια αυτή διαδικασία, δηλαδή η  προσφορά διορισμού σε νέες θέσεις στους υποψηφίους που περιέχονται στον Πίνακα ανάλογα με τη σειρά κατάταξής τους, θα ακολουθηθεί μελλοντικά και στην περίπτωση της αιτήτριας.  Θεωρώ δε την αιτιολογία που δόθηκε από τους καθ' ων η αίτηση για την εν λόγω μείωση του αριθμού των θέσεων, επαρκή.

 

Ακολούθως η αιτήτρια εισηγείται πως τα ΕΜ δεν κατέχουν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόντα.  Και αυτό επειδή, το δίπλωμα της Σχολής Ξεναγών του 1995 του ΕΜ 1, Φάνης Πασχαλίδου, δεν είναι πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας.  Ως προς δε το ΕΜ 6, Μάρθα Καρεκλά, το μεταπτυχιακό της δίπλωμα MSc in European Governance δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πρώτο πανεπιστημιακό δίπλωμα, όπως οι καθ' ων η αίτηση το θεώρησαν.  Παραπέμπει επί τούτου στην ΚΟΤ ν. Προδρόμου (1995) 3 ΑΑΔ 128 σύμφωνα με την οποία μεταπτυχιακό δίπλωμα αποτελεί, στη βάση του σχεδίου υπηρεσίας, όχι βασικό αλλά πρόσθετο προσόν.  Συνεπώς, η αιτήτρια, όπως είναι η θέση της, υπερέχει σε τυπικά και ουσιαστικά προσόντα έναντι των ΕΜ.

 

Παρατηρείται εξ αρχής πως το ΕΜ 1 θεωρήθηκε προσοντούχος για τη θέση στη βάση του Πτυχίου Εφαρμοσμένων Γλωσσών (Franche-Comte-Γαλλίας) το οποίο θεωρήθηκε «συναφές με Τουρισμό» και όχι στη βάση του διπλώματος της Σχολής Ξεναγών.  Σε αντίθεση με τον ισχυρισμό της αιτήτριας, δεν έχω διαπιστώσει πως το εν λόγω δίπλωμα πιστώθηκε στο ΕΜ 1 ως πτυχίο.

 

Στρεφόμενος τώρα στον ισχυρισμό του δικηγόρου της αιτήτριας ως  προς τη συνάφεια του πανεπιστημιακού διπλώματος ξένων γλωσσών του ΕΜ 1, διαπιστώνω ότι σε σημείωμα του Αν. Γενικού Διευθυντή, ημερ. 2.11.2010, προς την Επιτροπή Προσωπικού σε σχέση με το πτυχίο του ΕΜ 1 ανέφερε πως «στην ανάλυση των μαθημάτων περιλαμβάνονται κυρίως μαθήματα γλώσσας ή διερμηνείας αλλά και ορισμένα μαθήματα στον τουρισμό/τουριστική διοίκηση.  Η Υπηρεσία δεν έχει ισχυρή άποψη στο κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας».  Η Επιτροπή Προσωπικού κατέγραψε στη συνέχεια, και ειδικότερα στις 17.11.2010, την απόφασή της να θεωρήσει τα θέματα σπουδών του ΕΜ 1 καθώς και το μεταπτυχιακό του ΕΜ 6 ως συναφή με τα ζητούμενα προσόντα.

 

Η Πολυβίου ν. Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών (2001) 3 ΑΑΔ 828 στην οποία ο δικηγόρος της αιτήτριας παραπέμπει, έχω τη γνώμη πως εν προκειμένω δεν τυγχάνει εφαρμογής. Εκεί, καθώς αντιλαμβάνομαι, η διοίκηση ανεπιτρέπτως διέκρινε μεταξύ μαθημάτων που παρακολούθησαν δύο υποψήφιες οι οποίες κατείχαν το ίδιο πανεπιστημιακό δίπλωμα. Εδώ όμως, είναι ακριβώς στα πλαίσια της προσπάθειας αξιολόγησης της συνάφειας του πτυχίου του ΕΜ 1 που οι καθ' ων η αίτηση προσέτρεξαν στο περιεχόμενο των σπουδών. Δεν διακρίνεται παρανομία στην ενέργεια αυτή.  Ενώπιόν τους δε είχαν το σημείωμα του Πανεπιστημίου του ΕΜ 1 ότι το εν λόγω δίπλωμα είναι συμβατό με την επαγγελματική αποστολή που συνίσταται στη στελέχωση ενός οργανισμού τουρισμού.  Το ζήτημα δε της κατοχής των προσόντων σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εκτός εάν η ερμηνεία που δόθηκε από το διορίζον όργανο δεν είναι εύλογη.  Κάτω από αυτά τα δεδομένα, είμαι της άποψης ότι η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εν προκειμένω εύλογη, ενώ δεν φανερώνεται έλλειψη δέουσας έρευνας ή αιτιολογίας.

 

Ως προς δε το ΕΜ 6 ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγείται ότι η απόφαση σε σχέση με τη συνάφεια του μεταπτυχιακού του προσόντος με τα προβλεπόμενα στο σχέδιο υπηρεσίας, πέραν του ότι μπορούσε μόνο να θεωρηθεί ως πρόσθετο, δεν αιτιολογείται.

 

Ο δικηγόρος των ΕΜ παραπέμπει σε Σημείωση του σχεδίου υπηρεσίας πως «Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 30.8.1995, ο όρος «Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος» καλύπτει και «Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή Τίτλο» με αναδρομική ισχύ από τις 19.5.1995.  Συνεπώς το ΕΜ 6 ορθά κρίθηκε πως ήταν προσοντούχος, το μεταπτυχιακό δίπλωμά του έχοντας θεωρηθεί ως το βασικό.

 

Από την άλλη, ο δικηγόρος της αιτήτριας αντιτείνει πως δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου κατά πόσο η τροποποίηση στο σχέδιο υπηρεσίας ήταν αποτέλεσμα νόμιμης διαδικασίας ώστε να έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα ως κανονιστική διοικητική πράξη για να έχει νομοθετική ισχύ.  Όμως, κατά τον ισχυρισμό, ακόμη και κάτω από τέτοιο ενδεχόμενο, η παράλειψη διακρίβωσης του διαζευκτικού προσόντος στη βάση του οποίου το εν λόγω μεταπτυχιακό θεωρήθηκε συναφές, καθιστά την απόφαση άκυρη.

 

Προσκομίστηκαν στο στάδιο των διευκρινίσεων στοιχεία από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση επιχειρούντα να στοιχειοθετήσουν τη θέση πως η Σημείωση στο εν λόγω σχέδιο υπηρεσίας είναι νόμιμη. Ως ακολούθως:-

 

Δημοσιεύθηκαν στις 19.5.1995 οι περί Σχεδίων Υπηρεσίας (Γενικοί) Κανονισμοί του 1995 δυνάμει του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν. 1/1990. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 2 αυτών, στα σχέδια υπηρεσίας των δημόσιων θέσεων για τις οποίες απαιτείται πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος, προστέθηκε ως Σημείωση η πρόνοια πως «Ο όρος Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος καλύπτει και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο». Συνεπώς, (Κανονισμός 3) τροποποιήθηκαν ανάλογα οι Κανονισμοί που θεσπίστηκαν αναφορικά με τα σχέδια υπηρεσίας επηρεαζόμενων θέσεων.

 

Στις 29.6.1995 το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ' ων η αίτηση αποφάσισε, ενόψει των πιο πάνω Κανονισμών, να εγκρίνει όπως στα σχέδια υπηρεσίας των θέσεων του Οργανισμού για τις οποίες απαιτείται πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος προστεθεί η ίδια με την πιο πάνω Σημείωση, μάλιστα με αναδρομική ισχύ από 19.5.1995 για να συνάδει με την ημερομηνία ισχύος της πρόνοιας στη Δημόσια Υπηρεσία. Υποβλήθηκε προς τούτο από το αρμόδιο Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, στις 4.8.1995, πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο όπως εγκρίνει, με βάση το άρθρο 7(2) των περί ΚΟΤ Νόμων «(α) όπως σ' όλα τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού για τις οποίες απαιτείται Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος περιληφθεί Σημείωση με την οποία να διευκρινίζεται ότι «ο όρος Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλος καλύπτει και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή Τίτλο», και (β) όπως η εν λόγω πρόνοια έχει αναδρομική ισχύ από τις 19.5.1995».

Με την Απόφαση Αρ. 42.987 του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερ. 30.8.1995, παράγραφος 5, δόθηκε η έγκριση ακριβώς όπως τα ζητούμενα.  Όπως  προκύπτει από την επιστολή από τη Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερ. 1.7.2013, προς τους δικηγόρους των καθ' ων η αίτηση, η εν λόγω Απόφαση δεν δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας: Είχε συμφωνηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο στις 30.8.1995, παράγραφος 46 του Αποσπάσματος από τα Πρακτικά της Συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου, πως μια σειρά αποφάσεών του, μεταξύ αυτών και η πιο πάνω, δεν θα δημοσιευόταν στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας.

 

Το Άρθρο 57.4 του Συντάγματος προβλέπει για τη δημοσίευση των αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, κάτω από προϋποθέσεις, «πλην εάν το Υπουργικόν Συμβούλιο ορίση άλλως δια της αποφάσεως αυτού». Όπως εν προκειμένω. Το Υπουργικό Συμβούλιο στις 30.8.1995 αποφάσισε τη μη δημοσίευση της εν λόγω Απόφασής του. Καθώς αντιλαμβάνομαι, αυτή η απόφαση μη δημοσίευσης η οποία, σύμφωνα με το Σύνταγμα, ήταν εντός της ευχέρειας του Συμβουλίου, δεν αναιρεί τη νομιμότητα της εν λόγω Σημείωσης και της αναδρομικής της ισχύος.

 

Το άρθρο 7(2) του περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού Νόμου του 1969, Ν. 54(Ι)/1969, όπως τροποποιήθηκε, προβλέπει πως για κάθε θέση καταρτίζονται από το Διοικητικό Συμβούλιο σχέδια υπηρεσίας, τα οποία εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο. Εν προκειμένω, υπήρχε εγκριμένο σχέδιο υπηρεσίας στο οποίο προστέθηκε, κάτω από τις συνθήκες που ήδη εξηγήθηκαν, η εν λόγω Σημείωση. Κατά τη γνώμη μου, δεν χρειαζόταν να δημοσιευτεί νέο σχέδιο υπηρεσίας περιλαμβάνον τη Σημείωση για να έχει νομική ισχύ καθότι υπήρξε η απαραίτητη κατά το άρθρο 7(2) έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο. Σύμφωνα δε με την επικαλούμενη από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση νομολογία (βλ. Χατζηπαύλου ν. ΑΗΚ (1991) 3 ΑΑΔ 11), «παρά τα νομοθετικά τους γνωρίσματα τα σχέδια υπηρεσίας δεν μεταβάλλουν αλλά διατηρούν το χαρακτήρα πράξης της Διοίκησης».  Περαιτέρω «η συνταγματική υποχρέωση για δημοσίευση των νόμων δεν επεκτείνεται στη δημοσίευση πράξεων της Διοίκησης. .». Ο δε «καταρτισμός των σχεδίων υπηρεσίας δεν αποτελεί κανονιστική διάταξη ευρύτερου περιεχομένου» ώστε με αυτή να εισάγονται νομοθετικές ρυθμίσεις «για την ευόδωση των στόχων του εξουσιοδοτικού νόμου». Στην εν λόγω απόφαση, η Ολομέλεια τόνισε επίσης πως ο εκτελεστικός χαρακτήρας των σχεδίων υπηρεσίας άνκαι δε μεταβάλλει τις δικαιϊκές τους επιπτώσεις και κοινά χαρακτηριστικά με νομοθετικές διατάξεις, εν τούτοις η συνάφεια αυτή δεν εξομοιώνει τη δικαιϊκή υπόστασή τους με νομοθετήματα. Παρατηρήθηκε περαιτέρω ότι «Αντίθετα με την ερμηνεία νόμων και κανονισμών, η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας, δεν αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του δικαστηρίου, αλλά ανάγεται κατά κύριο λόγο στη διακριτική ευχέρεια του διοικητικού οργάνου που είναι επιφορτισμένο με την εφαρμογή τους». Αυτά λέχθηκαν στο πλαίσιο εξέτασης της ετοιμασίας σχεδίων υπηρεσίας από την Αρχή Ηλεκτρισμού. Διευκρινίζεται από την Ολομέλεια πως «Εάν η εξουσία για την ετοιμασία τους αποδίδεται στο Υπουργικό Συμβούλιο, η δημοσίευση τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως επαφίεται στο Υπουργικό Συμβούλιο βάσει του άρθρου 57.4 του Συντάγματος».  Όπως εν προκειμένω.

 

 Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, ο ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας περί του αντιθέτου με παραπομπή στην PASYDY ν. Δημοκρατίας (1978) 3 CLR 27 και η επιχειρούμενη διάκριση μεταξύ αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, για τις οποίες το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει τη μη δημοσίευση, και έγκρισης κανονιστικής διοικητικής πράξης την οποία το Υπουργικό Συμβούλιο υποχρεούται να δημοσιεύσει, δεν ευσταθεί. Νομίμως το εν λόγω σχέδιο υπηρεσίας δεν δημοσιεύθηκε ενόψει της προς τούτο απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου.

 

Το ΕΜ 6 Μάρθα Καρεκλά είναι στη βάση του μεταπτυχιακού της στο European Governance που θεωρήθηκε προσοντούχος καθότι το πρώτο πτυχίο της ήταν στην Ιστορία και Αρχαιότητα, θέματα τα οποία θεωρήθηκαν ως μη συναφή. Εγείρεται ζήτημα από το δικηγόρο της αιτήτριας ως προς τη διενεργηθείσα από τους καθ' ων η αίτηση έρευνα σε σχέση με την κρίση πως αυτό είναι συναφές.

 

Η Επιτροπή Προσωπικού κατέγραψε στο Πρακτικό της ημερ. 17.11.2010 την απόφασή της «να θεωρήσει ότι το θέμα MSc in European Governance του Μεταπτυχιακού Διπλώματος της υποψήφιας Καρεκλά Μάρθας με αρ. αιτ. 1088, θεωρηθεί συναφές με τα ζητούμενα προσόντα βάσει της προκήρυξης και του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Τουριστικού Λειτουργού».

 

Η εισήγηση εστιάζεται στο ότι δεν εξηγείται με ποιο από τα διαζευκτικά προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας το εν λόγω μεταπτυχιακό κρίθηκε συναφές. Το έχουμε πως η κρίση αναφορικά με τη συνάφεια των προσόντων ανήκει αποκλειστικά στο διορίζον όργανο και πως το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει παρά μόνο αν η διοίκηση υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας. Έχοντας υπόψη τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας όπως βρίσκονταν ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού, η κρίση της ως προς το μεταπτυχιακό του ΕΜ 6 κρίνεται εύλογη. Η αιτήτρια δεν παραπέμπει σε οτιδήποτε σε σχέση με το μεταπτυχιακό αυτό που θα μπορούσε να ανέτρεπε το εύλογο της κρίσης εκείνης εφόσον η θέση αυτή δεν περιβάλλεται από την απαιτούμενη στοιχειοθέτηση πέραν της απλής εισήγησης ως προς την ανάγκη ανάλογης εξειδίκευσης. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός δεν γίνεται δεκτός.

 

Ο επόμενος ισχυρισμός της αιτήτριας αφορά στην αποτίμηση των μονάδων από τον Αν. Γενικό Διευθυντή ο οποίος αναφέρεται γενικά και αόριστα στην εντύπωση που αποκόμισε κατά τις συνεντεύξεις. Απέδωσε μόνο 2 μονάδες στην αιτήτρια η οποία κατέχει το  πρώτο απαιτούμενο προσόν του σχεδίου υπηρεσίας ενώ απέδωσε στα ΕΜ 1 και 6, 2 και 6 μονάδες αντίστοιχα, όταν δεν κατέχουν το εν λόγω προσόν. Κατά δε την αξιολόγησή του ο Αν. Γενικός Διευθυντής έλαβε υπόψη και την επίδοση των υποψηφίων στις γραπτές εξετάσεις για τις οποίες όμως αποδόθηκαν χωριστές μονάδες από άλλο όργανο με αποτέλεσμα η δική του βαθμολογία να καταλήγει σε διπλή βαθμολογία κατά παράβαση του άρθρου 3 του Ν. 6(Ι)/98.  Ως αποτέλεσμα δεν επιλέγηκε για διορισμό ο καταλληλότερος υποψήφιος.

 

Ο δικηγόρος των ΕΜ ενίσταται στην έγερση του ζητήματος.  Και η αιτήτρια συστήθηκε και περιλήφθηκε στον τελικό κατάλογο και Πίνακα με αποτέλεσμα ταυτόχρονα να επιδοκιμάζει και αποδοκιμάζει εγείροντας το συγκεκριμένο λόγο ακυρότητας.

 

Παρατηρώ πως ο δικηγόρος της αιτήτριας δεν επανέρχεται στο λόγο αυτό στην απαντητική του αγόρευση.  Θεωρώ συνεπώς πως τον εγκαταλείπει και ως εκ τούτου δεν θα τύχει σχολιασμού.

 

Η αιτήτρια περαιτέρω προβάλλει τη θέση πως κατά παράβαση των διατάξεων του Ν. 6(Ι)/98, η γραπτή εξέταση δεν περιέλαβε εξέταση σε ειδικό θέμα στο οποίο, ενδεχομένως, η αιτήτρια ως κάτοχος διπλώματος Οικονομικών το οποίο απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας, θα απέδιδε καλύτερα από τα ΕΜ τα οποία δεν κατέχουν το σχετικό προσόν.  Τέλος, σύμφωνα με το δικηγόρο της αιτήτριας, τα ΕΜ δεν μπορούσαν να περιλαμβάνονται στον Πίνακα για διορισμό διότι δεν κατέχουν τα υπό του Νόμου προβλεπόμενα προσόντα (άρθρο 6(8) του Ν. 6(Ι)/98, όπως τροποποιήθηκε).  Και η ίδια η σειρά κατάταξης στον Πίνακα παραβαίνει το άρθρο 6(5)(α) του Ν. 6(Ι)/98, ως τροποποιήθηκε, διότι αντί να εξαχθεί το άθροισμα της συνολικής βαθμολογίας με την προσθήκη του μέσου όρου της βαθμολογίας των στοιχείων των υποπαραγράφων (ii) (iii) (iv) (v) και (vi) του άρθρου 3(1)(α)(β) του Νόμου στη βαθμολογία της γραπτής εξέτασης της υποπαραγράφου (i) του άρθρου 3(1)(α) προστέθηκε το άθροισμα της βαθμολογίας των υποπαραγράφων (ii) (iii) (iv) (v) και (vi) του άρθρου 3(1)(α).

 

Ούτε στους λόγους αυτούς επανέρχεται ο δικηγόρος της αιτήτριας με την απαντητική του αγόρευση και συνεπώς και αυτοί θα θεωρηθούν εγκαταλειφθέντες.

 

Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠς


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο