ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 651/2011)
25 Σεπτεμβρίου 2013
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
STANDARD MIXNBAKE CO LTD,
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση
----------------------------------
Θ. Κουσπή (κα) για Ι. Νικολάου Δ.Ε.Π.Ε., για τους Αιτητές.
Μ. Θεοκλήτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
-----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Στις 9.3.2011 οι καθ΄ ων απέρριψαν ένσταση των αιτητών ημερ. 11.1.2011 εναντίον της Βεβαίωσης Φόρου ημερ. 23.11.2010, για ποσό ύψους €28.603,10 αναφορικά με την επιβολή Φ.Π.Α. επί των προϊόντων Danish τα οποία κατατάσσονται στα είδη ζαχαροπλαστικής.
Ο λόγος απόρριψης της ενστάσεως αναφέρθηκε να είναι η Γνωμάτευση του Τμήματος Τελωνείου ότι τα προϊόντα Danish κανέλλας, σταφίδας και μαρμελάδας, κατατάσσονται στον κωδικό συνδυασμένης ονοματολογίας 19059060. Με βάση την Κ.Δ.Π. 47/2002, στα είδη που εξαιρούνται του μηδενικού συντελεστή και που αναφέρονται στον όρο «Είδη Ζαχαροπλαστικής», κατατάσσονται και τα προϊόντα που εμπίπτουν στη δασμολογική κλάση 19.05.90.60.00. Τα είδη ζαχαροπλαστικής με βάση την παράγραφο 10(α) του Πίνακα Α του Πέμπτου Παραρτήματος της περί Φ.Π.Α. νομοθεσίας επιβαρύνονται με θετικό μειωμένο συντελεστή 5% από τις 19.10.2007, σε αντίθεση με τον κανονικό θετικό συντελεστή 15% με τον οποίο επιβαρύνονταν πριν την ημερομηνία αυτή.
Οι αιτητές διατείνονται ότι η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει για σειρά λόγων, ιδιαιτέρως, ότι λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα, άνευ επαρκούς αιτιολογίας, λανθασμένη απόφαση ως προς την κατάταξη των προϊόντων Danish κανέλλας, σταφίδας και μαρμελάδας στην πιο πάνω συνδυασμένη ονοματολογία ή ότι ορθά τα προϊόντα αυτά κατατάσσονται εν πάση περιπτώσει στα είδη ζαχαροπλαστικής. Πρόσθετα, οι καθ΄ ων λανθασμένα ερμήνευσαν και εφάρμοσαν τις πρόνοιες της Κ.Δ.Π. 47/2002, ενώ έχει παραβιαστεί και η ίση και ίδια φορολογική μεταχείριση με όλα τα υπόλοιπα είδη αρτοποιείας τα οποία δεν επιβαρύνονται με Φ.Π.Α. και ιδιαιτέρως με τα προϊόντα «Donuts», (έτσι το γράφουν οι αιτητές), αφού τα υλικά και οι αναλογίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τους, καθώς και ο τρόπος διατήρησης τους στα σημεία πωλήσεως, είναι τα ίδια.
Οι καθ΄ ων αναφέρουν ότι οι αιτητές ενεγράφησαν στο Μητρώο Φ.Π.Α. από 1.7.1992 και ασκούν την οικονομική δραστηριότητα της παραγωγής και χονδρικής πώλησης διαφόρων ειδών "Donuts", "Muffins", μπισκότων, κρουασάν και Danish. Αρμόδιοι λειτουργοί του Επαρχιακού Γραφείου Φ.Π.Α. Λευκωσίας στους ελέγχους που πραγματοποίησαν για τις φορολογικές περιόδους 1.11.2004 μέχρι 30.4.2010, διαπίστωσαν ότι οι αιτητές δεν επέβαλαν Φ.Π.Α. κατά την παράδοση προϊόντων Danish κανέλλας, Danish σταφίδας και Danish μαρμελάδας, προϊόντα τα οποία κατατάσσονται στα είδη ζαχαροπλαστικής και τα οποία επιβαρύνονταν για την περίοδο 1.11.2004-30.9.2007, με συντελεστή 15% Φ.Π.Α. και για την περίοδο 1.10.2007-30.4.2010, με τον μειωμένο συντελεστή 5%. Στη βάση του γεγονότος ότι οι πωλήσεις των αιτητών για τα πιο πάνω προϊόντα κατά την εν λόγω περίοδο ήταν ύψους €313.809,24, ο αναλογούν Φ.Π.Α. είναι €28.603,10. Ο φόρος αυτός βεβαιώθηκε από τον Έφορο Φ.Π.Α., συμφώνως των διατάξεων του Νόμου με επιστολή του ημερ. 23.11.2010, επί της οποίας οι αιτητές υπέβαλαν ένσταση, η οποία και απερρίφθη με το σκεπτικό που καταγράφηκε στην αρχή της παρούσας απόφασης με επιστολή ημερ. 9.3.2011, που αποτελεί και την προσβαλλόμενη πράξη.
Η Γνωστοποίηση Κ.Δ.Π. 47/2002 εκδόθηκε από τον Έφορο Φ.Π.Α., γνωστοποιώντας ότι στον όρο «Είδη Ζαχαροπλαστικής» που αναφέρεται στο Έκτο Παράρτημα του Νόμου αρ. 95(Ι)/2000, περιλαμβάνονται προϊόντα που περιγράφονται στο Παράρτημα Ι της Γνωστοποίησης και τα οποία επιβαρύνονται με συντελεστή Φ.Π.Α. και όχι με μηδενικό συντελεστή. Αρχικά ο συντελεστής ήταν 15% και μετέπειτα 5%. Τα είδη ζαχαροπλαστικής δεν επιβαρύνονται με μηδενικό συντελεστή διότι δεν θεωρούνται τρόφιμα και, επομένως, σύμφωνα με τους καθ΄ ων, το Τμήμα Τελωνείων κατέταξε τα επίδικα προϊόντα σε είδη που ορθά χαρακτηρίζονται ως είδη ζαχαροπλαστικής.
Εγείρονται διάφορα σημεία προς εξέταση και απόφαση. Το πρώτο, είναι η προδικαστική ένσταση που αναδεικνύεται από τους καθ΄ ων, όχι ως προς το έννομο συμφέρον των αιτητών να ασκήσουν την προσφυγή, αλλά ως προς επί μέρους λόγους ακύρωσης και συγκεκριμένα επί του ότι αυτοί δεν νομιμοποιούνται να συζητούν ζητήματα που αφορούν, (α) κατά πόσο τα προϊόντα Danish είναι «κέϊκ», (β) κατά πόσο τα προϊόντα Danish έπρεπε να είχαν την αυτή φορολογική μεταχείριση με τα muffins ή τα croissant χωρίς γέμιση σοκολάτα και (γ) ότι ο Έφορος Φ.Π.Α. ερμήνευσε λανθασμένα την Κ.Δ.Π. 47/2002.
Είναι δεδομένο από τη νομολογία ότι όχι μόνο η ίδια η αίτηση ακυρώσεως πρέπει να ασκείται με έννομο συμφέρον, αλλά και οι επί μέρους λόγοι ακύρωσης πρέπει να προβάλλονται μετ΄ εννόμου συμφέροντος, (Αναστασίου ν. Δήμου Παραλιμνίου (2000) 3 Α.Α.Δ. 389 και Λεωνίδας Κυριακίδης Λτδ ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 559/2011, ημερ. 31.5.2013). Κατ΄ ανάλογο τρόπο και λόγοι ακυρώσεως που προβάλλονται για πρώτη φορά στην προσφυγή, ενώ δεν είχαν τεθεί κατά τη διαδικασία αναθεώρησης μέσω της ενδικοφανούς προσφυγής στο ανώτερο ιεραρχικό όργανο δεν μπορούν να εξεταστούν, (Έπαυλις Κομήτης Λτδ ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 342 και Galina Bindiouk v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 685/2012, ημερ. 23.4.2013). Σχετικό είναι και το απόσπασμα από τα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, στη σελ. 271:
«Ενίοτε υπάρχουν και λόγοι απαραδέκτως προβαλλόμενοι το πρώτον κατά την ακυρωτική διαδικασίαν: 1585 (55) [βλ. σχετικήν και 1313 (46), ένθα λόγος μη προβληθείς κατ΄ έστασιν ή αναθεώρησιν εθεωρήθη απαραδέκτως προβαλλόμενος το πρώτον ενώπιον του ΣΕ.]»
Το δικαίωμα σε ένσταση στον Έφορο Φ.Π.Α., δίδεται από το άρθρο 50Α του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου αρ. 95(Ι)/2000, ως τροποποιήθηκε και αυτή η δυνατότητα δόθηκε στους αίτητες με τη βεβαίωση του φόρου από τους καθ΄ ων διά της επιστολής τους ημερ. 23.11.2010. Οι αιτητές άσκησαν το δικαίωμα αυτό με την επιστολή-ένσταση τους ημερ. 11.1.2011. Ο μοναδικός λόγος ενστάσεως ήταν ότι τα προϊόντα Danish έπρεπε να είχαν την ίδια φορολογική μεταχείριση όπως τα προϊόντα Donuts των αιτητών, «.. αφού τα υλικά και οι αναλογίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τους καθώς και η διατήρηση τους στα σημεία πωλήσεων είναι τα ίδια. Η μόνη διαφορά που έχουν είναι το εξωτερικό γέμισμα που γίνεται από μαρμελάδα, είτε από κανέλλα, είτε από σταφίδα.».
Είναι επομένως σαφές ότι ουδεμία ένσταση τέθηκε ως προς την κατάταξη των Danish σε συνάρτηση με τα κέϊκς, ή τα muffins ή τα κρουασάν χωρίς γέμιση σοκολάτας ή ότι η Κ.Δ.Π. 47/2002, ερμηνεύθηκε λανθασμένα από τον Έφορο Φ.Π.Α. Απαντά η συνήγορος των αιτητών ότι η προδικαστική ένσταση δεν είναι ορθή διότι όλες οι προπαρασκευαστικές ή άλλες ενδιάμεσες πράξεις και αποφάσεις που οδήγησαν στην τελική απόφαση η οποία προσβάλλεται μπορούν να συμπροσβληθούν ως ενσωματωθείσες στην τελική. Συναφώς κατά την εισήγηση υπάρχει σύνθετη διοικητική ενέργεια, η οποία παραδεκτά δίδει δικαίωμα συνεξέτασης κάθε σταδίου της παραγωγής της ώστε εάν ένα στάδιο κριθεί ως πάσχον, να συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την τελική απόφαση.
Η θέση των αιτητών περί των ανωτέρω δεν είναι ορθή. Δεν αναφύεται εδώ περίπτωση συνθέτου πράξεως όπως ορίζεται από τη νομολογία, όπως επεξηγήθηκε και στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην Chrikar Trading Limited v. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 541. Σύνθετη διοικητική πράξη υπάρχει όταν οι σχετικές διατάξεις καθορίζουν ότι για την επέλευση του τελικού αποτελέσματος είναι απαραίτητη η έκδοση μιας ή περισσοτέρων άλλων διαδοχικών πράξεων, η κάθε μια από την οποία είναι προϋπόθεση για την έκδοση της επόμενης, (Κοινοπραξία Cyprus Airport Group v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 437, Σπηλιωτοπούλου: Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου 12η Έκδ. Τόμος 1, σελ. 171, παρ. 157 και Sigma Radio T.V. Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (Αρ. 1) (2010) 3 Α.Α.Δ. 333). Δεν υπάρχουν εδώ προηγούμενες συναφείς και οδηγούσες στην τελική απόφαση απαραίτητες ενδιάμεσες αποφάσεις της διοίκησης. Ο γενικός λόγος ακύρωσης ότι εσφαλμένα ή πεπλανημένα τα προϊόντα Danish συνιστούν προϊόντα ζαχαροπλαστικής, δεν εξυπακούει με κανένα τρόπο ότι υπάρχει συνάρτηση των Danish με τα κέϊκς ή ότι έπρεπε να έχουν την αυτή φορολογική μεταχείριση με τα muffins ή τα κρουασάν ή ακόμη και ότι η Κ.Δ.Π. 47/2002 ερμηνεύθηκε λανθασμένα. Άλλωστε και είναι ιδιαιτέρως σημαντικό αυτό, οι αιτητές στους νομικούς λόγους ακύρωσης πουθενά δεν ισχυρίζονται ότι πάσχουν προπαρασκευαστικές πράξεις, ούτε καν αναφέρονται σ΄ αυτές ή τις κατονομάζουν με οποιοδήποτε τρόπο. Το μόνο σχετικό που προσδιορίζουν και αυτό με γενικότητα, συναρτάται προς την κατ΄ ισχυρισμόν λανθασμένη ερμηνεία ή εφαρμογή της Κ.Δ.Π. 47/2002, αλλά αυτό δεν αποτελεί εν πάση περιπτώσει κάποιο ενδιάμεσο στάδιο.
Η προδικαστική ένσταση συνεπώς είναι ορθή.
Κατά τα άλλα, πρέπει να λεχθεί το εξής: σύμφωνα με τη νομολογία, η δασμολογική κατάταξη αφορά στην ουσία τεχνικό θέμα εμπειρογνωμοσύνης των αρμοδίων τελωνειακών αρχών που ουσιαστικά παραπέμπει στο ανέλεγκτο της εκτίμησης της διοίκησης, (Logicom Ltd v. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 287, A & S Antoniades and Co v. The Republic(1965) 3 C.L.R. 675 και Chrikar Trading Co Ltd v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 413/2007, ημερ. 27.2.2009). Δεν εναπόκειται με άλλα λόγια στους αιτητές ή στο αναθεωρητικό Δικαστήριο να εισηγηθούν, πόσο μάλλον να επιβάλουν, ποια πρέπει να είναι η δασμολογική κατάταξη ενός συγκεκριμένου προϊόντος. Βεβαίως εδώ οι αιτητές δεν εισηγούνται ευθέως κάτι τέτοιο. Λέγουν όμως ότι τα Danish έπρεπε να τύχουν της ίδιας φορολογικής μεταχείρισης όπως άλλα προϊόντα αρτοποιΐας. Αυτό το εισηγούνται λόγω της σύνθεσης των προϊόντων Danish, χωρίς όμως οποιαδήποτε συγκεκριμένη προς τούτο μαρτυρία. Καταγράφουν απλώς ότι τα υλικά και οι αναλογίες, ο τρόπος παρασκευής και η διατήρηση τους στα σημεία πώλησης είναι η ίδια.
Η απορριπτική απόφαση, που αποτελεί και την προσβαλλόμενη πράξη, θέτει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Ότι με βάση τη Γνωμάτευση του Τελωνείου, τα προϊόντα Danish κανέλλας, σταφίδας και μαρμελάδας, κατατάσσονται στον κωδικό συνδυασμένης ονοματολογίας 19059060 και αυτά θεωρούνται είδη ζαχαροπλαστικής που εξαιρούνται του μηδενικού συντελεστή. Το άρθρο 18 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου αρ. 95(Ι)/2000, επιβάλλει Φ.Π.Α., συμφώνως του εδαφίου (1)(α) αυτού, σε οποιαδήποτε συναλλαγή που εκάστοτε εμπίπτει στο Πέμπτο Παράρτημα, το οποίο δημοσιεύεται και τροποποιείται κατά καιρούς από το Υπουργικό Συμβούλιο με σχετικό στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Διάταγμα. Το άρθρο 18 εμπίπτει στο κεφάλαιο της νομοθεσίας που αφορά τον Συντελεστή του Φ.Π.Α.
Το ίδιο το Πέμπτο Παράρτημα περιλαμβάνει Πίνακα Α σε σχέση με παραδόσεις αγαθών, η παράγραφος 10(α) του οποίου επιβάλλει Φ.Π.Α. σε:
«Είδη ζαχαροπλαστικής, εκτός από μπισκότα και κέϊκ, αλλά περιλαμβανομένων των σοκολατών και των μπισκότων που είναι καλυμμένα εξ ολοκλήρου ή μερικώς με σοκολάτα.»
Στη βάση των κατά καιρούς ισχυόντων νομοθετικών και κανονιστικών κριτηρίων, από 1.11.2004 μέχρι 18.10.2007, τα τρόφιμα υπόκειντο σε μηδενικό συντελεστή Φ.Π.Α., ενώ «τρόφιμα» δεν περιελάμβαναν είδη ζαχαροπλαστικής, εκτός από μπισκότα και κέϊκ. Ο συντελεστής του 15% με τον οποίο επιβαρύνονταν τα προϊόντα αυτά μειώθηκε σε 5% από 19.10.2007, όταν δημοσιεύτηκε ο τροποποιητικός Νόμος αρ. 142(Ι)/2007, προστιθεμένης της προαναφερθείσας παραγράφου 10(α) του Πέμπτου Παραρτήματος. Η Κ.Δ.Π. 47/2012, η οποία επισυνάπτεται στην αγόρευση των καθ΄ ων, καθόρισε ότι τα «είδη ζαχαροπλαστικής» του Έκτου Παραρτήματος του Νόμου αρ. 95(Ι)/2000, περιλαμβάνουν και τα όσα αναφέρονται στο Παράρτημα Ι της Γνωστοποίησης Κ.Δ.Π. 47/2002, ημερ. 1.2.2002, τα οποία, αναλόγως, ταξινομούνται δυνάμει της τελωνειακής νομοθεσίας σε διάφορες δασμολογικές κλάσεις. Τα προϊόντα «ζυμαροζαχαροπλαστικής», εξαιρουμένων των εκεί προσδιοριζομένων προϊόντων, εμπίπτουν στη δασμολογική κλάση 19.05.90.60.00.
Οι αιτητές ήταν γνώστες της κατάταξης των προϊόντων Danish στην πιο πάνω δασμολογική κατάταξη, εφόσον οι ίδιοι απευθύνθηκαν για σχετική γνωμάτευση στο Τμήμα Τελωνείων. Η επιστολή των αιτητών ημερ. 19.7.2010 προς το Γραφείο Φ.Π.Α., είναι σχετική (σελ. 000135 της ένστασης των καθ΄ ων), η δε καθαυτή γνωμάτευση του Τμήματος Τελωνείων προς τους αιτητές φέρει ημερ. 21.6.2010 και είναι η σελ. 000138 της ένστασης. Οι αιτητές δεν αμφισβήτησαν τότε την εν λόγω δασμολογική κατάταξη των προϊόντων τους. Με την επιβολή του Φ.Π.Α., το ποσό του οποίου επίσης δεν αμφισβητούν, επιβεβαιώθηκε η εν λόγω δασμολογική κατάταξη και οι αιτητές, αμφισβητώντας τώρα την επιβολή του Φ.Π.Α., ασκούν στην ουσία παρεμπίπτοντα έλεγχο στην απόφαση του Τελωνείου ως προς την ορθότητα της δασμολογικής κατάταξης.
Με ανέλεγκτη την κρίση της δασμολογικής κατάταξης ως προς τα είδη ζυμαροζαχαροπλαστικής, το Τμήμα Τελωνείων κατέταξε και τα Danish στην εν λόγω δασμολογική κλάση που φέρει θετικό συντελεστή Φ.Π.Α. Η εν λόγω κατάταξη δεν έγινε τυχαία ή αυθαίρετα, αλλά στη βάση των δειγμάτων και των στοιχείων που προσκόμισαν οι αιτητές προς το Τμήμα Τελωνείων, όπως αβίαστα προκύπτει από την επιστολή του Τμήματος ημερ. 21.6.2010, (σελ. 000138 ανωτέρω). Η έρευνα των καθ΄ ων υπήρξε πλήρης. Πέραν των δειγμάτων και των στοιχείων που το Τμήμα Τελωνείων είχε ενώπιον του, όπως οι ίδιοι οι αιτητές τα απέστειλαν, ο Έφορος Φ.Π.Α. κατέγραψε στη σχετική Έκθεση Ελέγχου όλα τα στοιχεία διερεύνησης και τους λόγους που οδήγησαν στην επιβολή του Φ.Π.Α. Οι 144 σελίδες της Έκθεσης Ελέγχου επιμαρτυρούν του λόγου το αληθές. Πέραν των ενδελεχών οικονομικών στοιχείων περιλαμβάνουν αποτύπωση των προϊόντων πού εμπορεύονται οι αιτητές, πωλήσεις, τιμολόγια κλπ.
Οι αιτητές αναφέρονται στην παράγραφο Δ της Έκθεσης Ελέγχου όπου ρητώς καταγράφεται ότι μεταξύ άλλων τα Danish εμπίπτουν στα είδη ζαχαροπλαστικής και έχουν θετικό συντελεστή Φ.Π.Α., για τα οποία δεν αποδόθηκε ο οφειλόμενος φόρος, σ΄ αντίθεση με άλλα προϊόντα των αιτητών που επίσης ανήκαν στην ίδια κατηγορία. Η διασύνδεση που γίνεται με άλλα προϊόντα τα οποία θεωρήθηκαν είδη αρτοποιείου δεν είναι δόκιμη και δεν μπορούν είτε οι αιτητές, είτε το Δικαστήριο να προβούν σε διαφορετική εκτίμηση μιας δασμολογικής κατάταξης ή να προβούν σε πρωτογενή διαπίστωση ως προς αυτή. Έτσι, όπως ορθά αναφέρει η κα Θεοκλήτου στη δική της αγόρευση, η διαφοροποίηση που γίνεται μεταξύ προϊόντων κέϊκς και άλλων ειδών που θεωρούνται ότι ανήκουν στην αρτοποιεία έχει έρεισμα στον ίδιο το Νόμο και την Κ.Δ.Π. 47/2002, όπου των προϊόντων ζαχαροπλαστικής εξαιρούνται ρητά αριθμός προϊόντων περιλαμβανομένων κρουασάν χωρίς γέμιση σοκολάτας και κέϊκς.
Διερωτάται κανείς τι έρευνα θα ήταν υποχρεωμένο ή και εύλογα αναμενόενο να κάμει ο Έφορος Φ.Π.Α., εναντίον του οποίου και μόνο στρέφεται η προσφυγή, ο οποίος ήταν υποχρεωμένος ως θέμα τάξης, δικαίου και διαδικασίας να εφαρμόσει την περί Φ.Π.Α. νομοθεσία, στη βάση της δασμολογικής κατάταξης που διενεργεί άλλο κυβερνητικό τμήμα. Όπως είναι γνωστό και νομολογημένο, δέουσα έρευνα θεωρείται εκείνη που επεκτείνεται στη διερεύνηση κάθε σχετικού γεγονότος, (Motorways Ltd v. Δημοκρατίας(1999) 3 Α.Α.Δ. 447), η έκσταση της οποίας, ο τρόπος διερεύνησης και τα εξεταζόμενα θέματα δυνατόν να ποικίλουν ανάλογα με το υπό κρίση θέμα, (Δημοκρατία ν. Μαρίλιας Παντζαρή-Ελισσαίου (2003) 3 Α.Α.Δ. 168 και Δημοκρατία ν. Κοινότητα Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503). Όπως λέχθηκε και στη Ράφτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 345, σελ. 366, «Η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένη με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης.».
Ο Έφορος Φ.Π.Α. απηυθύνθηκε στον Τομέα Ονοματολογίας του Τμήματος Τελωνείων, οι δε αιτητές γνώριζαν από 30.3.2010, (δέστε σχετική επιστολή σελ. 139-140 του Παραρτήματος Ι της ένστασης και συνημμένο 2 στην αγόρευση των καθ΄ ων), ότι τα donuts ενέπιπταν σε φορολογική μεταχείριση θετικού συντελεστή, ανεξαρτήτως αν είναι ή όχι επικαλυμμένα με σοκολάτα και σε διαφοροποίηση άλλων προϊόντων όπως muffin, cookie και croissant χωρίς γέμιση σοκολάτας. Η φορολογική αυτή μεταχείριση των donuts επιβεβαιώθηκε και με τη μεταγενέστερη επιστολή των καθ΄ ων ημερ. 30.7.2010 (συνημμένο 3 στην ένσταση). Επομένως, ενδελεχώς εξετάστηκε η φορολογική μεταχείριση εκάστου προϊόντος των αιτητών, όπως άλλωστε φαίνεται και από τα όσα λεπτομερώς καταγράφει η επιστολή ημερ. 30.3.2010 του Τμήματος Τελωνείων, Υπηρεσία Φ.Π.Α. Το αν παλαιότερα η φορολογική μεταχείριση των donuts ήταν διαφορετική και λανθασμένη με την επιβολή μηδενικού συντελεστή, δεν είναι εδώ κατ΄ αρχάς το ζητούμενο, ενώ βεβαίως ο Έφορος Φ.Π.Α. δικαιούτο αργότερα με την ερμηνευτική Εγκύκλιο αρ. 141 ημερ. 1.9.2010, να κατατάξει τα donuts στην ορθή φορολογική μεταχείριση. Στα πλαίσια της υποχρέωσης ανάκτησης νενομισμένων τελωνειακών δασμών και άλλων φορολογικών υποχρεώσεων, η διοίκηση δύναται να ανακαλέσει προηγούμενη απόφαση της χάριν του δημοσίου συμφέροντος για τη σύννομη επιβολή και είσπραξη φόρων και τελών, (δέστε Μίχαλος Δημητρίου Λτδ ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 675, Αλέξανδρος Σολέας και Υιος Λτδ ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 803 και Fournaris M & J Imports & Exports Ltd v. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 486).
Λανθασμένα επομένως οι αιτητές διασυνδέουν τα Danish με τα donuts ως να ετύγχαναν διαφορετικής μεταχείρισης για σκοπούς δασμολογικής κατάταξης και επιβολής Φ.Π.Α.
Η ερμηνεία που δόθηκε από τους καθ΄ ων στην Κ.Δ.Π. 47/2002 είναι άλλωστε εύλογα επιτρεπτή και η κατάταξη των danish στα είδη ζαχαροπλαστικής, ορθή. Εύλογα η δικηγόρος των καθ΄ ων παραπέμπει στο ουσιαστικό διαφοροποιητικό στοιχείο ότι τα Danish, καθώς και τα υπόλοιπα προϊόντα στα οποία αναφέρονται οι αιτητές, είναι ή όχι ζαχαροπλαστικής φύσης, είναι ότι έτσι κατατάσσονται δασμολογικά στο Παράρτημα Ι της Κ.Δ.Π. 47/2002, ενώ εξαιρείται αριθμός προϊόντων, περιλαμβανομένων των κρουασάν χωρίς γέμιση σοκολάτας και τα κέϊκς. Υπενθυμίζεται ότι η κατάταξη αποτελεί τεχνικό θέμα και παραμένει ανέλεγκτο.
Έπεται ότι και δέουσα αιτιολογία υπάρχει, ευλόγως συμπληρωμένη από τα πλείστα όσα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, κατά τρόπο που επιτρέπεται ο δικαστικός έλεγχος. Ουδέν μεμπτόν διαπιστώνεται, η δε διοικητική πράξη των καθ΄ ων λήφθηκε εντός της διακριτικής τους ευχέρειας και προς επιβολή και είσπραξη του οφειλόμενου Φ.Π.Α.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ΄ ων, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ