|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 529/2012)
5 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
BARRY ABOUBACAR,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Μ. Παρασκευάς, για τον Αιτητή.
Β. Καρλεττίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η
αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ο οποίος κατάγεται από τη Γουϊνέα, αφίχθηκε νόμιμα στην Κύπρο στις 28.6.2010 κατέχοντας φοιτητική άδεια παραμονής. Υπέβαλε κατά την 17.1.2011 αίτηση για πολιτικό άσυλο. Μετά από διεξαχθείσα προσωπική συνέντευξη από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου ο οποίος εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης, του θέματος επιλήφθηκε ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας ο οποίος κατά την 29.8.2011 αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης.
Ακολούθως, ο αιτητής καταχώρησε διοικητική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (Α.Α.Π.). Η προσφυγή του έτυχε διερεύνησης από αρμόδιο λειτουργό, ο οποίος ετοίμασε και υπέβαλε σχετική έκθεση προς την Αρχή.
Στις 28.12.2011 μετά από μελέτη της έκθεσης του λειτουργού, η Α.Α.Π. εξέδωσε την απόφασή της με την οποία απέρριψε την προσφυγή.
Με την παρούσα προσφυγή του, ο αιτητής προσβάλλει τη νομιμότητα της απορριπτικής απόφασης της Α.Α.Π ζητώντας την ακύρωσή της. Δεύτερη θεραπεία την οποία επίσης ζητούσε ο αιτητής με την οποία προσέβαλλε και άλλη πράξη των καθ΄ ων η αίτηση με την οποία ο αιτητής κηρύχθηκε παράνομος αλλοδαπός, δεν προωθήθηκε, κατόπιν προδικαστικής ένστασης την οποία ήγειραν οι καθ΄ ων η αίτηση και προφανώς αυτή η θεραπεία εγκαταλείφθηκε.
Άλλη προδικαστική ένσταση την οποία ήγειραν οι καθ΄ ων η αίτηση στην Ένστασή τους και αφορούσε στην, κατ΄ ισχυρισμό εκπρόθεσμη καταχώρηση της προσφυγής, επίσης δεν προωθήθηκε και θεωρείται ως εγκαταλειφθείσα.
Θα προχωρήσω να εξετάσω τους λόγους ακύρωσης τους οποίους ήγειρε και προώθησε ο αιτητής.
1. Η κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση των διαδικασιών κατά τη διαδικασία της συνέντευξης.
Δύο ειδών παραβιάσεις εντοπίζει ο αιτητής στη διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά τη συνέντευξη του με αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου:
1. Ότι ενώ η χρησιμοποιηθείσα γλώσσα ήταν η Γαλλική με ταυτόχρονη μετάφραση από μεταφραστή στα Αγγλικά, εν τούτοις κανένα στοιχείο δεν υπάρχει ως προς την επαγγελματική του ιδιότητα, κατά πόσο έχει εκπαιδευτεί ως διερμηνέας σε υποθέσεις ασύλου κλπ.
2. Ότι η διάρκεια της συνέντευξης ήταν μιάμισυ ώρα, χρονικό διάστημα που δεν επιτρέπει σε οποιοδήποτε αιτητή να εκθέσει διεξοδικά τους λόγους για τους οποίους αιτείται άσυλο.
Σε σχέση με το λόγο τούτο ακύρωσης θα πρέπει να παρατηρήσω ότι ούτε η μια ούτε η άλλη πτυχή της κατ΄ ισχυρισμό παραβίασης της διαδικασίας κατά τη συνέντευξη του αιτητή, έχει στοιχειοθετηθεί ικανοποιητικά. Ως προς την πρώτη, ο αιτητής γενικά και αόριστα εγείρει ένα ενδεχόμενο πρόβλημα μεταφραστή, το οποίο ούτε εξειδικεύει ούτε συγκεκριμενοποιεί πού είναι, πού το βασίζει. Ο ίδιος ο αιτητής καθόλου δεν παρουσιάζεται κατά τη συνέντευξη να αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα μετάφρασης, ούτε και εντοπίζει στα τηρηθέντα πρακτικά της συνέντευξης που καταγράφηκαν στην Αγγλική γλώσσα οποιοδήποτε σημείο στο οποίο υστερούσε η μετάφραση ή δεν αποδόθηκε καλά ο,τιδήποτε από τα λεχθέντα από τον αιτητή. Με αυτά τα δεδομένα, το θέμα τούτο δεν έχει νόημα όπως εξεταστεί, έτσι ατεκμηρίωτο όπως παρέμεινε αλλά και για ακόμα ένα άλλο λόγο τον οποίο πρόβαλε η συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, ότι δηλαδή εκ μέρους του αιτητή δεν ηγέρθηκε ένα τέτοιο θέμα κατά την εκδίκαση της προσφυγής του ενώπιον της Α.Α.Π.
Αυτές δε οι παρατηρήσεις ισχύουν κατά τον ίδιο τρόπο και όσον αφορά τη χρονική διάρκεια της συνέντευξης προσθέτοντας εδώ ότι ο αιτητής ουδέποτε ισχυρίστηκε είτε κατά τη λήξη της συνέντευξης, είτε μετέπειτα ότι θα είχε ο,τιδήποτε άλλο σημαντικό να αναφέρει, το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει την έκβαση της αίτησης του και δεν του επιτράπηκε να το προβάλει.
Επομένως αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί.
2. Η κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση των διαδικασιών κατά το στάδιο της λήψης απόφασης από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου.
Το Άρθρο 17 του περί Προσφύγων Νόμου - Νόμος αρ. 6(Ι)/2000 καθορίζει ότι ο Προϊστάμενος έχει υποχρέωση να καθοδηγείται κατά τη λήψη της απόφασης του, μεταξύ άλλων και από το Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια για τον Προσδιορισμό της Ιδιότητας του Πρόσφυγα, που εκδίδεται από το γραφείο του Υπάτου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Σύμφωνα ακόμα με το Άρθρο 18(3) του Νόμου, η αξιολόγηση αίτησης για διεθνή προστασία γίνεται σε εξατομικευμένη βάση, αντικειμενικά και αμερόληπτα. Βασιζόμενος σ΄ αυτές τις νομοθετικές πρόνοιες, ο αιτητής στην αγόρευσή του αναφέρεται σε συγκεκριμένα σημεία της έκθεσης του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, τα οποία αυτός παραθέτει ως σημεία δεικνύοντα αναξιοπιστία, για να εισηγηθεί ο αιτητής ότι τα όσα προβάλλει ο λειτουργός ως ανακολουθίες ή αναξιοπιστίες είναι αβάσιμα και δεν πλήττουν την αξιοπιστία του αιτητή.
Εκείνο το οποίο θα πρέπει κατ΄ αρχάς να παρατηρηθεί εδώ, είναι ότι ενώ αυτός ο λόγος ακύρωσης αναφέρεται σε κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση της ορθής διαδικασίας από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας, τα σημεία που εγείρει ο αιτητής καθάπτονται της εγκυρότητας της έκθεσης του αρμόδιου λειτουργού και όχι του Προϊστάμενου. Ως προς τις ενέργειες του Προϊστάμενου, ο αιτητής καταλογίζει σ΄ αυτό μη επαρκή αιτιολόγηση της απόφασής του.
Έχοντας όμως εξετάσει προσεκτικά τα επί μέρους στοιχεία τα οποία εγείρει ο αιτητής και με τα οποία διαφωνεί ότι αυτά ήσαν ικανά να πλήξουν την αξιοπιστία του, θα πρέπει να αναφέρω ότι δεν συμμερίζομαι αυτή του τη θέση. Όπως ορθά επισημαίνει και η συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση στην αγόρευσή της, τα σημεία αξιοπιστίας στα λεχθέντα από τον αιτητή, όπως αυτά επισημάνθηκαν τόσο κατά την πρωτοβάθμια όσο και κατά τη δευτεροβάθμια εξέταση του αιτήματός του, ήσαν ικανά να πλήξουν καίρια την αξιοπιστία του στον πυρήνα του αιτήματός του. Γενικά ομιλούντες, διαπιστώθηκε από τα στοιχεία τα οποία ο ίδιος ο αιτητής παρέθεσε, ότι ενώ διέμενε και φοιτούσε στη χώρα του, δεν είχε προβλήματα με τις Αρχές, ενώ τα όσα πρόβαλε, δεν μπορούσαν εύλογα να τεκμηριώσουν «δίωξη» στην έννοια που προσδίδει στον όρο το Άρθρο 3Γ(1)(β) του Νόμου. Ούτε ο αιτητής, ούτε μέλος της οικογένειάς του φαίνεται να ανήκει σε οποιαδήποτε θρησκευτική, στρατιωτική, εθνική ή κοινωνική ομάδα ή οργάνωση της χώρας του η οποία τελεί υπό δίωξη. Όπως δε ο ίδιος ανέφερε κατά τη συνέντευξή του, σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα του, θα του επιτραπεί η είσοδος χωρίς πρόβλημα έστω και αν ανήκει στην αντιπολίτευση. Ούτε και άλλος ισχυρισμός τον οποίο πρόβαλε ο αιτητής σύμφωνα με τον οποίο στη χώρα του μετά το θάνατο του θείου του δεν υπάρχει κανείς που να μπορούσε να τον φροντίζει, συνιστά λόγο παροχής σ΄ αυτόν διεθνούς προστασίας. Γενικά δε οι φόβοι τους οποίους ο αιτητής πρόβαλε περί ενδεχόμενης δίωξης την οποία θα αντιμετώπιζε στην πατρίδα του, εύλογα φαίνεται να κρίθηκαν ως γενικοί και αόριστοι.
Από την άλλη, η απόφαση του Προϊστάμενου φαίνεται να περιέχει ικανοποιητική αιτιολογία ως προς τους λόγους απόρριψης του αιτήματος του αιτητή, αιτιολογία η οποία βέβαια υποστηρίζεται και συμπληρώνεται και από τα στοιχεία τα οποία είχαν τεθεί ενώπιόν του και ληφθεί υπόψη.
Επομένως δεν ευσταθεί ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης.
3. Η κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση διαδικασιών από την Α.Α.Π.
Κάτω από αυτό το λόγο ακύρωσης, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η Α.Α.Π. δεν προέβηκε σε δική της έρευνα ή σε επαρκή έρευνα στις πτυχές της προσφυγής του αιτητή και ότι περαιτέρω, ενώ σύμφωνα με το Άρθρο 28Ζ(2) του Νόμου, η εξέταση προσφυγής από την Α.Α.Π. γίνεται αφού αυτή έχει ενώπιόν της σχετική έκθεση από αρμόδιο λειτουργό, η έκθεση στην περίπτωση του αιτητή φέρει ημερομηνία 28.12.2011 δηλαδή την ημερομηνία κατά την οποία λήφθηκε η απόφαση της Αρχής και επομένως ήταν αδύνατο η έκθεση να μελετήθηκε και να λήφθηκε υπόψη κατά την έκδοση της απόφασης.
Αρχίζοντας από αυτή, τη δεύτερη πτυχή του παραπόνου του αιτητή, θα πρέπει και πάλι να παρατηρήσω ότι και αυτή παραμένει χωρίς συγκεκριμένη βάση και καταρρίπτεται από το ίδιο το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης. Όπως διαπιστώνεται από την ανάγνωση του κειμένου της απόφασης γίνεται αναλυτική και εκτεταμένη αναφορά στα κύρια σημεία της έκθεσης του αρμόδιου λειτουργού και επομένως δεν μπορεί να λέγεται ότι αυτή δεν λήφθηκε ή δεν μπορούσε να ληφθεί υπόψη.
Ο δε ισχυρισμός του αιτητή ότι ουσιαστικά η Α.Α.Π. ενήργησε ως σφραγίδα επικύρωσης (rubber stamp) της πρωτοβάθμιας απόφασης και/ή της έκθεσης του λειτουργού είναι αντιφατικός με τον πιο πάνω άλλο ισχυρισμό, αλλά είναι και άδικος.
Μελέτη της προσβαλλόμενης απόφασης καταδεικνύει ενδελεχή και εμπεριστατωμένη διερεύνηση και αξιολόγηση των ενώπιον της Αρχής τεθέντων στοιχείων, χωρίς την αναγκαιότητα νέας έρευνας, εφόσον δεν είχε προκύψει οποιοδήποτε νέο ή συμπληρωματικό στοιχείο.
Η δε δοθείσα αιτιολόγηση της απόφασης, συμπληρωμένη πάντοτε από το σύνολο των στοιχείων τα οποία βρίσκοντο ενώπιον της Α.Α.Π., ήταν επαρκής. Δεν στοιχειοθετείται επομένως ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης.
4. Καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.
Με επιφύλαξη των άλλων θέσεων τις οποίες ο αιτητής πρόβαλε σύμφωνα με τις οποίες εσφαλμένα απορρίφθηκε το αίτημά του για άσυλο, υποστηρίζει περαιτέρω, ότι εν πάση περιπτώσει η περίπτωση του πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για παροχή σ΄ αυτόν συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον απέδειξε την ύπαρξη σοβαρής και αδικαιολόγητης βλάβης στον ίδιο, όπως προνοείται στο Άρθρο 19 του Νόμου.
Ούτε και αυτός ο λόγος ακύρωσης μπορεί να ευσταθήσει. Σύμφωνα με το Άρθρο 19(1), (2) του Νόμου, για να τύχει συμπληρωματικής προστασίας ένας αιτητής θα πρέπει να αποδείξει ότι επιστρέφοντας στη χώρα του θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη όπως είναι θανατική ποινή, βασανιστήρια, απειλή κατά της ζωής του κλπ.
Σύμφωνα όμως με το αποτέλεσμα της συνέντευξης του αιτητή και την αξιολόγηση της από τον αρμόδιο λειτουργό, τον Προϊστάμενο Υπηρεσίας Ασύλου και την Α.Α.Π. ο αιτητής δεν κατάφερε να καταδείξει τέτοιο κίνδυνο και η απόφαση των δύο αυτών οργάνων φαίνεται να ήταν και εύλογα επιτρεπτή και αιτιολογημένη.
Επομένως δεν στοιχειοθετείται ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Κ. Κληρίδης,
Δ.
ΣΦ.