|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 260/2012)
3 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ου η Αίτηση.
Μ. Χαρτσιώτης, για τον Αιτητή.
Γ. Χατζηχάννα (κα), για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, στις 23.2.2011, υπέβαλε αίτηση για πολεοδομική άδεια για την ανέγερση κατοικίας κατά παρέκκλιση των προνοιών του ισχύοντος Σχεδίου Ανάπτυξης (Δήλωση Πολιτικής) σε τεμάχιό του στο Καπηλειό. Προσβάλλεται η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 10.2.2012, να απορρίψει την εν λόγω αίτηση.
Η κατοικία, για την ανέγερση της οποίας υποβλήθηκε η αίτηση, θα ανεγείρετο στα ιδιόκτητα τεμάχια 462, 463, 464, τα οποία αποτελούν ενιαίο κτήμα και όπως ισχυρίζεται ο αιτητής, αποτελούν το, μαζί με το τεμάχιο 356, μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο. Η κατοικία που θα ανεγείροτο παρουσίαζε υπέρβαση των επιτρεπόμενων συντελεστών ανάπτυξης, καθότι ο συντελεστής δόμησης και το ποσοστό κάλυψης της ανάπτυξης ανέρχονταν σε 0,248:1 και 0,145:1 αντίστοιχα αντί να μην υπερβαίνουν το 0,03:1, ο αριθμός των ορόφων σε 2 αντί 1 και το ύψος σε 6,40μ αντί όχι πέραν των 5,00μ, κατά παράβαση των προνοιών της ισχύουσας πολεοδομικής ζώνης. Η κατοικία θα χρησιμοποιείτο για ιδιοκατοίκηση του αιτητή με τη σύζυγό του και το ένα από τα τέσσερα ενήλικα παιδιά του.
Στις 27.6.2011 η αρμόδια Πολεοδομική Αρχή (Επαρχιακός Λειτουργός Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Λεμεσού) υπέβαλε στο Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων σχετική έκθεση σύμφωνα με τον Κανονισμό 13(8)(α) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999, ΚΔΠ 309/99, με την εισήγηση όπως η αίτηση για παρέκκλιση απορριφθεί. Ειδικότερα, αναφέρονταν τα πιο κάτω:-
«9.1 Η Πολεοδομική Αρχή, αφού μελέτησε την αίτηση, εισηγείται όπως το αίτημα για παρέκκλιση απορριφθεί, λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα:
(α) Καταστρατηγούνται βασικές πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής που αφορά την διάσπαρτη ανάπτυξη και την προστασία της γεωργικής γης
(β) Με βάση τα στοιχεία της ακίνητης ιδιοκτησίας που επισυνάπτονται ο αιτητής είναι κάτοχος του τεμαχίου μ' αρ. 356, . και η σύζυγος του είναι κάτοχος κατοικίας στο τεμάχιο 759, . Λεμεσός (Παράρτημα 6)
9.2 Η ανάπτυξη επηρεάζει ουσιωδώς τη γενική στρατηγική του ισχύοντος Σχεδίου Ανάπτυξης [Κανονισμός 19(2) των Σχετικών Κανονισμών], γιατί αντίκειται στην προγραμματισμένη και λελογισμένη χρήση των πλουτοπαραγωγικών πόρων του τόπου (ιδιαίτερα των μη ανανεώσιμων) με γνώμονα τις αρχές τις αειφόρου ανάπτυξης, στους οποίους περιλαμβάνονται η γη, το νερό και ο υπόγειος πλούτος, σε συνάρτηση με την προγραμματισμένη αξιοποίηση του Βιομηχανικού, Τουριστικού, γεωργικού και άλλου δυναμικού, με στόχο την επίτευξη ισόρροπης και ισοζυγισμένης από κάθε άποψης ανάπτυξη και την προσφορά των καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και απασχόλησης του πληθυσμού».
Πέραν της πιο πάνω έκθεσης, το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων έλαβε υπόψη τις απόψεις του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως ο οποίος, σε επιστολή ημερ. 29.7.2011 προς τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων, επίσης εισηγήθηκε την απόρριψη της εν λόγω αίτησης επειδή, μεταξύ άλλων, «ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης των τεμαχίων με αρ. 462, 463, 464 και 356 . στο χωριό Καπηλειό, ενώ κατοικεί σε ιδιόκτητη οικοδομή στο όνομα της κόρης του Μαριάννας Βασιλείου (ετών 35) στο τεμάχιο 759 . στη Λεμεσό . Τα τεμάχια με αρ. 462, 463, 464 εμπίπτουν επίσης στην πολεοδομική ζώνη Ζ3 και έχουν πολύ περιορισμένο μέγεθος, που καθιστά την ανάπτυξη τους αδύνατη. Το τεμάχιο με αρ. 356 . εφάπτεται του ποταμού Λιμνάτη και εμπίπτει στην ίδια ζώνη. .Λαμβάνοντας υπόψη ότι, η οικογένεια του αιτητή διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία στη Λεμεσό σε τεμάχιο μεγάλου εμβαδού (Ε=787τμ) και σε ζώνη με ψηλούς συντελεστές ανάπτυξης, κρίνεται ότι, η σχετική αίτηση, δεν εμπίπτει στα κριτήρια του Κανονισμού 19(1)».
Το εν λόγω Συμβούλιο έλαβε επίσης υπόψη τις απόψεις του Επάρχου Λεμεσού, του Προέδρου Κοινοτικού Συμβουλίου Καπηλειού και του Επαρχιακού Μηχανικού Τμήματος Δημοσίων Έργων οι οποίοι ανέφεραν ότι δεν έφεραν ένσταση στην έγκριση της αιτούμενης ανάπτυξης.
Στο σημείωμα της Υπηρεσίας Υποστήριξης του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων, ημερ. 16.9.2011, στο οποίο συνοψίζονται τα δεδομένα της υπόθεσης, αναφέρεται πως στο εν λόγω τεμάχιο υπήρχε παλαιότερα κατοικία η οποία κατεδαφίστηκε γύρω στο 1980 και ότι κατά την επιτόπια επίσκεψη διαπιστώθηκε ότι το προς ανάπτυξη τεμάχιο είναι κενό. Στο τέλος της εισήγησής της η εν λόγω Υπηρεσία καταγράφει σχετικά:-
«Η αίτηση τίθεται ενώπιον του Συμβουλίου για μελέτη/αξιολόγηση και λήψη απόφασης. Για τους λόγους που αναφέρει η Πολεοδομική Αρχή και ο Διευθυντής Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως δεν είναι δυνατή η αιτιολόγηση και έγκριση της αίτησης ούτε αυτή αποτελεί εξαιρετική περίπτωση ώστε να στοιχειοθετείται θετική αντίκρυση της στη βάση των αρχών/κριτηρίων του Κανονισμού 19(1). Αντίθετα τα δεδομένα της περιοχής και ο χαρακτηρισμός της ως Ζώνη (υψηλής) Προστασίας, αποτελούν σοβαρό λόγο για απόρριψη της αίτησης».
Έχοντας ενώπιόν του τα πιο πάνω, το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων στις 22.9.2011 αποφάσισε να εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο την απόρριψη της εν λόγω αίτησης και υπέβαλε προς τούτο σχετική Πρόταση ημερ. 7.11.2011. Στην Αιτιολογημένη Εισήγηση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων προς το Υπουργικό Συμβούλιο σημειώθηκαν τα ακόλουθα:-
«(α) Από τα στοιχεία που υπέβαλε ο αιτητής δεν φαίνεται να προκύπτουν λόγοι και ανάγκες που να αποδεικνύουν ότι οι συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας του είναι σήμερα σε κατώτερο επίπεδο από το αποδεκτό, ούτως ώστε να γίνει προσπάθεια έστω και με παρέκκλιση να φτάσουν σε αποδεκτό επίπεδο. Ο αιτητής σήμερα όπως σημειώνουν η Πολεοδομική Αρχή και ο Διευθυντής Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, διαμένει σε κατοικία που χωροθετείται σε σχετικά μεγάλου μεγέθους οικιστικό τεμάχιο το οποίο ανήκει σε θυγατέρα του, στη Λεμεσό.
(β) Το τεμάχιο, που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από το όριο ανάπτυξης του χωριού Καπηλειό, εμπίπτει σε Ζώνη Προστασίας που προβλέπει πολύ χαμηλούς αναπτυξιακούς συντελεστές με στόχο την προστασία του παρακείμενου ποταμού και των υδροφόρων στρωμάτων. Η οικιστική ανάπτυξη τεμαχίων όπως το συγκεκριμένο, επιτείνει το πρόβλημα της διάσπαρτης ανάπτυξης και αντίκειται στην επιδίωξη του Σχεδίου Ανάπτυξης για οργανωμένη και συμπαγή ανάπτυξη.
4.4 Με βάση τα πιο πάνω αναφερόμενα, το Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο, όπως αυτό, με βάση τις εξουσίες που διαθέτει από το Άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, απορρίψει την αίτηση για χορήγηση της πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής, θεωρώντας ότι αυτή δεν εμπίπτει σε κανένα από τα κριτήρια του Κανονισμού 19(1)(α)-(ιβ) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμού του 1999 [ΚΔΠ 309/99].»
Η προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να απορρίψει την αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής, λήφθηκε «σύμφωνα με την εισήγηση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων».
Είναι η θέση του αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς να προηγηθεί η δέουσα έρευνα, είναι το αποτέλεσμα νομικής και πραγματικής πλάνης και δεν περιέχει επαρκή αιτιολόγηση.
Οι ισχυρισμοί περί μη διεξαγωγής δέουσας έρευνας και περί ύπαρξης νομικής και πραγματικής πλάνης εδράζονται στα ακόλουθα: Ο αιτητής σύμφωνα με πιστοποιητικό έρευνας του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λεμεσού το οποίο επισυνάπτει στην αγόρευσή του, δεν είναι ιδιοκτήτης οποιασδήποτε άλλης ακίνητης περιουσίας πέραν του τεμαχίου 356 το οποίο εφάπτεται του ποταμού Λιμνάτη και εμπίπτει στη ζώνη Ζ3 όπως ακριβώς και το εν λόγω ακίνητο. Επιπλέον, το τεμάχιο 356, σε αντίθεση με το εν λόγω τεμάχιο, δεν διαθέτει παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, πόσιμο νερό και τηλέφωνο ενώ κατά τη χειμερινή περίοδο λόγω της ύπαρξης του ποταμού η πρόσβαση σ' αυτό είναι δύσκολη αν όχι αδύνατη. Η ανέγερση της εν λόγω οικίας θα εξασφαλίσει τόσο στον ίδιο όσο και τη σύζυγο του αλλά και στη θυγατέρα του, ιδιοκτήτρια της οικίας στην οποία ο αιτητής διαμένει, ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης. Περαιτέρω ότι ενώ το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο τεμάχιο ήταν το πατρικό σπίτι του αιτητή το οποίο κατεδαφίστηκε το 1980, οι καθ' ων η αίτηση σημειώνουν πως "ενώ κατά την επιτόπια εξέταση διαπιστώθηκε ότι το προς ανάπτυξη τεμάχιο είναι κενό" προσδίδοντας έτσι αναξιοπιστία στον αιτητή.
Ως προς το τελευταίο, παρατηρώ πως στο σημείωμα της Υπηρεσίας Υποστήριξης του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων, ημερ. 16.9.2011, στο οποίο συνοψίζονται τα δεδομένα της υπόθεσης, αναφέρεται πως "στο εν λόγω τεμάχιο υπήρχε παλαιότερα κατοικία, η οποία κατεδαφίστηκε γύρω στο 1980 (Παράρτημα Ε - βεβαίωση Κοινοτάρχη). Κατά την επιτόπια επίσκεψη διαπιστώθηκε ότι το προς ανάπτυξη τεμάχιο είναι κενό". Συνεπώς εν προκειμένω δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός.
Ο αιτητής περαιτέρω, στηρίζει τον ισχυρισμό του περί έλλειψης δέουσας έρευνας και συνακόλουθης πλάνης στο γεγονός ότι ενώ οι καθ' ων η αίτηση παραδέχονται πως τα υπόλοιπα τέσσερα τεμάχια έχουν πολύ περιορισμένο μέγεθος και συνεπώς δεν προσφέρονται για ανάπτυξη, θεωρούν τον αιτητή ότι διαθέτει ακίνητη περιουσία πέραν του εν λόγω τεμαχίου.
Ως προς δε την οικία στην οποία ο αιτητής διαμένει είναι οικία ιδιοκτησία της κόρης του και όχι του ιδίου η οποία μάλιστα έχει ανεγερθεί εντός οικοπέδου συνολικού εμβαδού 393 τμ και όχι 787 τμ που αναφέρεται στην ένσταση. Επισυνάπτοντας σχετικό τίτλο ιδιοκτησίας, ο αιτητής επισημαίνει πως είναι το 1/2 μερίδιο του εν λόγω ακινήτου του οποίου η κόρη του αιτητή είναι ιδιοκτήτρια.
Ενώ δε στα πρακτικά του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων αναφέρεται ότι "το τεμάχιο του αιτητή βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από το ίδιο ανάπτυξης του χωριού Καπηλειό, εμπίπτει σε Ζώνη Προστασίας που προβλέπει πολύ χαμηλούς αναπτυξιακούς συντελεστές με στόχο την προστασία του παρακείμενου ποταμού και των υδροφόρων στρωμάτων. Η οικιστική ανάπτυξη τεμαχίων όπως το συγκεκριμένο, επιτείνει το πρόβλημα της διάσπαρτης ανάπτυξης και αντίκειται στην επιδίωξη του Σχεδίου Ανάπτυξης για οργανωμένη και συμπαγή ανάπτυξη". Κατά τον αιτητή, αυτό συγκρούεται με την ήδη ύπαρξη σε γειτονικό ακίνητο του τεμαχίου του αιτητή κατοικιών που ανεγέρθηκαν το 1930 και 1986 αλλά και 7 νέες κατοικίες σε γειτνιάζοντα ακίνητα που ανεγέρθηκαν από το 2000 και μετά με το ίδιο επικρατούν νομοθετικό καθεστώς. Συνεπώς, δεν επηρεάζεται η διάσπαρτη ανάπτυξη που επικαλούνται οι καθ' ων η αίτηση.
Η δε αιτιολογία που δόθηκε είναι γενική, αόριστη και ασαφής καθότι απλώς καταγράφει πως «Το Υπουργικό Συμβούλιο . αποφάσισε να απορρίψει την πιο πάνω αίτηση σας, θεωρώντας ότι αυτή δεν εμπίπτει σε κανένα από τα κριτήρια του Κανονισμού 19(ι)(α)-(ιβ) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ 309/99)».
Η κατάληξη
Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων επέλεξε ουσιαστικά ως αιτιολογικό στήριγμα της απόφασής του το ότι η εν λόγω αίτηση δεν εμπίπτει σε κανένα από τα κριτήρια του Κανονισμού 19(1)(α)-(ιβ). Αιτιολογία την οποία ακριβώς έδωσε και το Υπουργείο Εσωτερικών στην επιστολή ημερ. 2.12.2011 προς τον αιτητή με την οποία του κοινοποιείτο η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Ο Κανονισμός 19, ο οποίος αποτελεί το Μέρος VII της ΚΔΠ 309/99 αναφορικά με τα κριτήρια και τις αρχές εξέτασης αιτήσεων όπως την επίδικη, προβλέπει:-
«19.—(1) Τηρουμένων των διατάξεων της παραγράφου (2) του παρόντος Κανονισμού, η εισήγηση της Πολεοδομικής Αρχής και του Συμβουλίου και η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου τεκμηριώνονται και αιτιολογούνται με βάση τις ακόλουθες αρχές και κριτήρια—
(α) Υλοποίηση των συμβατικών διμερών και διεθνών υποχρεώσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας,
(β) υλοποίηση έργων ή προγραμμάτων εθνικής σημασίας από φορείς του δημόσιου τομέα, περιλαμβανομένων και των Τοπικών Αρχών,
(γ) προαγωγή και υλοποίηση γενικής κυβερνητικής πολιτικής που υιοθετήθηκε μετά τη δημοσίευση του ισχύοντος Σχεδίου Ανάπτυξης,
(δ) προαγωγή και υλοποίηση πολιτικής περιφερειακής ανάπτυξης ή διεύρυνση της τοπικής οικονομικής βάσης,
(ε) προσαρμογή της προτεινόμενης ανάπτυξης σε χαρακτηριστικά του χώρου όπου προτείνεται να πραγματοποιηθεί, στο βαθμό που αυτά δεν ήταν δυνατό να καθοριστούν με λεπτομέρεια στο ισχύον Σχέδιο Ανάπτυξης,
(στ) βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης οικογένειας σε αποδεκτά επίπεδα χωρίς να αυξάνεται η πυκνότητα χρήσης,
(ζ) πραγματοποίηση ειδικών στόχων, προγραμμάτων και έργων ανάπτυξης και επίλυση ειδικών προβλημάτων σε σχέση με την ανάπτυξη,
(η) ποιοτικός εμπλουτισμός των παρεχόμενων διευκολύνσεων υγείας, παιδείας, πολιτισμού, κοινωνικής υποδομής και αθλητισμού και αναψυχής του κοινού,
(θ) βελτίωση της αισθητικής της ίδιας της ανάπτυξης ή του δομημένου περίγυρου,
(ι) επίτευξη της διατήρησης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και του άμεσου περιβάλλοντος της,
(ια) ορθολογική ανάπτυξη τεμαχίου, στο οποίο λόγω μεγέθους, σχήματος, διαστάσεων ή άλλων χαρακτηριστικών είναι εξ αντικειμένου δύσκολη η επίτευξη τέτοιας ανάπτυξης,
(ιβ) υλοποίηση ανάπτυξης που συμβάλλει στη βιωσιμότητα και ζωτικότητα των κεντρικών κυρίως αστικών περιοχών, η οποία δεν ήταν δυνατό να προβλεφθεί στο ισχύον Σχέδιο Ανάπτυξης, νοουμένου ότι δεν επηρεάζει τις ανέσεις της περιοχής.
(2) Δε χορηγείται πολεοδομική άδεια κατά παρέκκλιση για ανάπτυξη, η οποία επηρεάζει ουσιωδώς τη γενική στρατηγική του ισχύοντος Σχεδίου Ανάπτυξης:
Νοείται ότι, σε περίπτωση που η ανάπτυξη επηρεάζει, κατά την κρίση του Συμβουλίου, τη γενική στρατηγική ανάπτυξης του ισχύοντος Σχεδίου Ανάπτυξης ουσιωδώς, το Συμβούλιο εισηγείται την απόρριψη της αίτησης και ενημερώνει το Πολεοδομικό Συμβούλιο με τα πορίσματα της μελέτης της αίτησης. Το Πολεοδομικό Συμβούλιο κρίνει αναφορικά με την ανάγκη τροποποίησης του Σχεδίου, σύμφωνα με τις καθορισμένες διαδικασίες».
Το Συμβούλιο, έλαβε πρωτίστως υπόψη τη διαμονή του αιτητή σε κατοικία που χωροθετείται σε μεγάλου μεγέθους οικιστικό τεμάχιο, έχοντας γνώση πως αυτή ανήκει σε θυγατέρα του. Κατά τη γνώμη μου, η ιδιοκτησία της θυγατέρας του δεν μπορεί να ταυτιστεί με δική του ώστε ο αιτητής ευλόγως να θεωρηθεί ότι διαθέτει κατοικία μάλιστα σε τεμάχιο για το οποίο περαιτέρω έρευνα φαίνεται πως θα καταδείκνυε ότι δεν ήταν καν της αρχικώς αντιληφθείσας έκτασης. Συνεπώς, έχω την άποψη ότι τα κριτήρια και οι αρχές στη βάση των οποίων εξετάστηκε η αίτηση, τουλάχιστον καθόσον αφορά τον Καν. 19(1) εν προκειμένω δεν εφαρμόστηκαν ορθά.
Ενώπιον του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων βρίσκονταν επίσης στοιχεία αναφορικά με το ότι ο αιτητής ήταν ιδιοκτήτης και άλλου τεμαχίου, όμως αυτό, όπως παρατηρεί ο αιτητής, ήταν εντός της ίδιας Ζώνης με το εν λόγω τεμάχιο και συνεπώς υποκείμενο στους ίδιους περιορισμούς. Η ύπαρξη άλλου ακινήτου, κάτω από αυτά τα δεδομένα, ορθά φαίνεται να μην βάρυνε στην κρίση του Συμβουλίου και κατά συνέπεια ο ισχυρισμός του αιτητή πως υπό πλάνη το Συμβούλιο θεώρησε πως διέθετε και άλλο τεμάχιο, δεν ευσταθεί.
Περαιτέρω, η εισήγηση του αιτητή πως οι καθ' ων η αίτηση παραγνώρισαν πως υπήρχαν ήδη διάσπαρτα ανεγερθείσες κατοικίες στην περιοχή, δεν ευσταθεί εφόσον είναι το γεγονός ότι η τυχόν έγκριση της αίτησης θα επέτεινε την ήδη υπάρχουσα διάσπαρτη ανάπτυξη στην περιοχή σε αντίθεση με την επιδίωξη του Σχεδίου Ανάπτυξης για συμπαγή ανάπτυξη που βάρυνε στην κρίση του Συμβουλίου. Συγκεκριμένα, στην Αιτιολογημένη Εισήγηση του Συμβουλίου Παρεκκλίσεων καταγράφηκε ρητά πως "Η οικιστική ανάπτυξη τεμαχίων όπως το συγκεκριμένο, επιτείνει το πρόβλημα της διάσπαρτης ανάπτυξης και αντίκειται στην επιδίωξη του Σχεδίου Ανάπτυξης για οργανωμένη και συμπαγή ανάπτυξη". Κατά τη γνώμη μου, από αυτά δεν διαπιστώνεται έλλειψη δέουσας έρευνας και συνεπαγόμενη πλάνη στη διοικητική κρίση η οποία μάλιστα να είναι και ουσιαστική.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω και ειδικότερα πως ο λόγος για τον οποίο η αίτηση θεωρήθηκε ότι δεν εμπίπτει στα κριτήρια του Κανονισμού 19(1) ανεπιτρέπτως, κατά την κρίση μου, συνδέθηκε με ιδιοκτησία της θυγατέρας του αιτητή και όχι, ως θα αναμενόταν, με δική του, καταλήγω πως η προσβαλλόμενη απόφαση απολήγει αναιτιολόγητη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ