|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.210/12
26 Σεπτεμβρίου, 2013
K. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ
Αναφορικά με τo ´Αρθρo 146 και 28 του Συντάγματος
ΡΕΒΕΚΚΑ ΠΑΡΤΑΟΥΡΙΔΟΥ
Aιτήτρια,
Και
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ
καθ΄ων η αίτηση
-------- -----------
Α.Κωνσταντίνου, για την αιτήτρια
Στ.Μαξούτη, για τους καθ΄ων η αίτηση
--------- -----------
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια προσβάλλει την προαγωγή της Ελένης Πάτσαλου, («ενδιαφερόμενης»), στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού στην Αρχή Λιμένων Κύπρου.
Ο Γενικός Διευθυντής των καθ΄ων η αίτηση, με σημείωμα του ημερ. 5 Ιουνίου 2012, ζήτησε την πλήρωση δύο κενών θέσεων Γραμματειακού Λειτουργού. Το θέμα εξετάστηκε από τους καθ΄ων η αίτηση σε συνεδρία στις 11 Ιανουαρίου 2012, στην οποία η Διευθύντρια Προσωπικού και Διοίκησης σύστησε για προαγωγή, αναφορικά με τη μια θέση, την αιτήτρια και την ενδιαφερόμενη, και για την άλλη θέση, σύστησε μια άλλη υπάλληλο των καθ΄ων η αίτηση. Η απόφαση για προαγωγή της ενδιαφερόμενης λήφθηκε κατά πλειοψηφία. Μέρος του πρακτικού παρατίθεται για σκοπούς πληρέστερης κατανόησης του θέματος.
«Για τη δεύτερη κενή θέση Γραμματειακού Λειτουργού, η πλειοψηφία του Συμβουλίου ήτοι οι Πρόεδρος, αντιπρόεδρος, Χρ Αθηνοδώρου, Λ Λοΐζου, Θ Μηνά και Μ Φούρναρης, έκριναν ότι η κα Ε. Πάτσαλου υπερτερεί έναντι της Ρ. Παρταουρίδου γιατί η αρχαιότητα η οποία ανάγεται σε 4 μόνο ημέρες (3 εργάσιμες) και η οποία δεν αφορά αρχαιότητα στην πρώτη προαγωγή αλλά στην ημερομηνία διορισμού, φθίνει σε σημασία και η οποιαδήποτε οριακή βαρύτητα δεν θα μπορούσε να προσμετρήσει υπέρ της. Αντίθετα η κα Ε. Πάτσαλου είναι μεγαλύτερη σε ηλικία κατά 1 ½ χρόνο περίπου και επομένως το στοιχείο της αρχαιότητας θα πρέπει να κριθεί στην ημερομηνία γέννησης»
Η σχετική απόφαση δημοσιεύθηκε με γνωστοποίηση στις 24 Ιανουαρίου 2012 και ακολούθησε η παρούσα προσφυγή.
Υπήρξε εισήγηση από πλευράς αιτήτριας ότι, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, καθότι εσφαλμένα και υπό πλάνη οι καθ΄ων η αίτηση θεώρησαν ότι η ενδιαφερόμενη υπερείχε σε αρχαιότητα έναντι της αιτήτριας. Όπως προκύπτει από τους υπηρεσιακούς φακέλους και από το λεκτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, η αιτήτρια είχε τέσσερις ημέρες αρχαιότητα έναντι της ενδιαφερόμενης στη θέση Γραφέα 2ας Τάξεως. Καταφαίνεται από την απόφαση ότι αυτή η αρχαιότητα δεν είχε προσδώσει οποιοδήποτε προβάδισμα, αγνοήθηκε και οι καθ΄ων η αίτηση προχώρησαν στο διορισμό της ενδιαφερόμενης, βασιζόμενοι στην ηλικιακή αρχαιότητα αφού, όπως καταγράφεται, είναι κατά 1 ½ χρόνο πιο μεγάλη.
Είμαι της γνώμης ότι αυτός ο λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 20 των περί Αρχής Λιμένων Κύπρου (΄Οροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1997 (ΚΔΠ114/97):
«Η αρχαιότητα μεταξύ υπάλληλων που κατέχουν την ίδια μόνιμη θέση ή τάξη της ίδιας θέση, είτε μόνιμα είτε προσωρινά είτε από μήνα σε μήνα είτε με απόσπαση, είτε με σύμβαση, κρίνεται με βάση την ημερομηνία της ισχύος του διορισμού, της προαγωγής ή της απόσπασης τους στη συγκεκριμένη θέση ή τάξη, ανάλογα με την περίπτωση, ανεξάρτητα από τον τρόπο κατοχής της.
Σε περίπτωση ταυτοχρόνου διορισμού, προαγωγής ή απόσπασης στη συγκεκριμένη θέση ή τάξη της ίδιας θέση, η αρχαιότητα κρίνεται σύμφωνα με την προηγούμενη αρχαιότητα των υπάλληλων»
Η αιτήτρια και η ενδιαφερόμενη είχαν προαχθεί στη θέση Γραφέα 1ης Τάξεως την 1η Απριλίου 1992. Η αιτήτρια είχε διοριστεί στη θέση Γραφέα 2ας Τάξεως στις 2 Μαρτίου 1981 ενώ η ενδιαφερόμενη στις 6 Μαρτίου 1981. Καθίσταται, συναφώς, έκδηλο ότι υπήρχε μια αρχαιότητα 4 ημερών η οποία έπρεπε να προσμετρήσει υπέρ της αιτήτριας. Τα αναφερόμενα, στο πρακτικό των καθ΄ων η αίτηση, για παραγνώριση της αρχαιότητας δεν έχουν οποιονδήποτε έρεισμα. Η αρχαιότητα που υπήρχε, παραγνωρίστηκε, και είχε επιλεγεί για προαγωγή η ενδιαφερόμενη στηριζόμενη στην ηλικία, κάτι το οποίο καταδεικνύει, κατά την άποψη μου, την πλάνη η οποία είχε εμφιλοχωρήσει κατά τη λήψη της απόφασης.
Τα κριτήρια για προαγωγή, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, έχουν τη δική τους διάσταση. Σε περίπτωση που υπάρχει ισοδυναμία μεταξύ των υποψηφίων αναφορικά με την αξία και τα προσόντα, η αρχαιότητα αποκτά καθοριστικό ρόλο για την προαγωγή ενός υπαλλήλου, κάτι το οποίο στην προκείμενη περίπτωση δεν έχει λειτουργήσει. Σημειώνω για σκοπούς πληρέστερης εικόνας και πρακτικού ότι η εισήγηση της προϊσταμένης, αναφορικά με το τρίτο πρόσωπο που προήχθη, παρόλο που δεν είναι διάδικος, εντούτοις, πιστεύω ότι πρέπει να σημειωθεί, στηρίχθηκε στην αρχαιότητα που είχε έναντι των υπολοίπων υποψηφίων.
Λαμβανομένου υπόψη ότι η προαγωγή της ενδιαφερόμενης βασίστηκε αποκλειστικά και μόνο, στην εσφαλμένη καθοδήγηση των καθ΄ων η αίτηση αναφορικά με την αρχαιότητα, θεωρώ ότι η προσφυγή πρέπει να επιτύχει ανεξαρτήτως, εάν για τα υπόλοιπα θέματα υπήρχε ισοδυναμία μεταξύ των δύο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται με έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.