|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1565/2010
13 Αυγούστου, 2013
[Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΑΤΕΣ,
Αιτητής
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
..........
Χρ. Μ. Τριανταφυλλίδης, για τον αιτητή
Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής υπηρετούσε μέχρι την 31/8/2010 στην Εθνική Φουρά με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Στον εν λόγω βαθμό ο αιτητής είχε προαχθεί την 31/12/01.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 19(1) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 2006 και του άρθρου 12 του περί Συντάξεων Νόμου, ο αιτητής αφυπηρετούσε την 1.9.2010, λόγω ορίου ηλικίας.
Επειδή ο αιτητής κατά τις τελευταίες κρίσεις που είχαν λάβει χώρα πριν την ημερομηνία αφυπηρέτησης του, ειχε κριθεί από το Συμβούλιο Κρίσεων ως προακτέος, ο Υπουργός Άμυνας λαμβάνοντας υπόψη τη Διάταξη του Κανονισμού 49(5) των πιο πάνω Κανονισμών και ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από τις διατάξεις του άρθρου 11 των περί Στρατού Νόμων 1990 μέχρι 2006, προήγαγε τον αιτητή στο βαθμό του Συνταγματάρχη από 31/8/10 με απόφαση του ημερ. 3/8/10.
Ο αιτητής ενημερώθηκε περί της προαγωγής του από το Υπουργείο Άμυνας με επιστολή ημερ. 3/8/10. Στην εν λόγω επιστολή επισημαίνετο ρητά από το Υπουργείο στον αιτητή ότι η προαγωγή του, δεν επηρέαζε την ημερομηνία αφυπηρέτησης του που ήταν η1/9/10.
Στις 18/8/10, ο συνήγορος του αιτητή απηύθυνε στον Υπουργό Άμυνας την πιο κάτω επιστολή:
«Έντιμε κ. Υπουργέ,
Θέμα: Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Γεώργιος Παλατές
Γράφω σχετικά με τον ανωτέρω πελάτη μου δια να σας πληροφορήσω ότ δεδομένης της προαγωγής του εις το βαθμό του Συνταγματάρχη την 31/8/10 ήτοι προ της ημερομηνίας αφυπηρέτησης του (1/9/10) το όριο της ηλικίας αφυπηρέτησης του είναι πλέον εκείνο του βαθμού του Συνταγματάρχη δηλαδή το 58ο έτος της ηλικίας του και όχι πλέον το 56ο της ηλικίας του.»
Σε απάντηση της πιο πάνω επιστολής το Υπουργείο Άμυνας απηύθυνε στο συνήγορο του αιτητή, την πιο κάτω επιστολή ημερ. 24/9/10:
«Αγαπητέ Κύριε,
Θέμα: Πρώην Αξιωματικός του Στρατού της Δημοκρατίας κ. Γεώργιος Παλατές
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας προς τον Υπουργό Άμυνας, ημερομηνίας 18.8.2010, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, στην οποία διατυπώνετε τη θέση ότι το όριο ηλικίας αφυπηρέτησης του πελάτη σας, λόγω της προαγωγής του στο βαθμό του Συνταγματάρχη από 31.8.2010, είναι το 58ο έτος και όχι το 56ο και να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα:
(α) Οι Αξιωματικοί του Στρατού, με βάση τις διατάξεις του Κανονισμού 49(1) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 2006, αφυπηρετούν υποχρεωτικά όταν συμπληρώνουν, σε σχέση με το βαθμό τους, την καθοριζόμενη σ' αυτόν ηλικία. Συγκεκριμένα, οι Αξιωματικοί βαθμού Αντισυνταγματάρχη, βαθμό που κατείχε ο πελάτης σας, αφυπηρετούν υποχρεωτικά με τη συμπλήρωση του 56ου έτους της ηλικίας τους.
(β) Με βάση τις διατάξεις της παραγράφου (5) του προαναφερθέντος Κανονισμού, ο Αξιωματικός που αφυπηρετεί λόγω ορίου ηλικίας, αφυπηρετεί με το βαθμό που φέρει κατά την ημερομηνία της αφυπηρέτησής του, εκτός αν, κατά τις τελευταίες κρίσεις που έγιναν πριν από την ημερομηνία της αφυπηρέτησής του, έχει κριθεί από το Συμβούλιο Κρίσεων ως προακτέος, οπότε αφυπηρετεί με τον επόμενο βαθμό, στον οποίο προάγεται, ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε άλλες πρόνοιες των υπόψη Κανονισμών, την ημέρα που προηγείται της ημερομηνίας της αφυπηρέτησής του.
Σημειώνεται ότι ο πελάτης σας είχε ενημερωθεί, με επιστολή του Υπουργείου Άμυνας ημερομηνίας 3.8.2010, ότι η προαγωγή του στο βαθμό του Συνταγματάρχη έγινε με βάση τις διατάξεις του Κανονισμού 49(5) των υπό αναφορά Κανονισμών και ότι αυτή δεν επηρέαζε την ημερομηνία αφυπηρέτησης του, που ήταν η 1.9.2010.»
Ακολούθησε νέα επιστολή του συνηγόρου του αιτητή ημερομηνίας 27.910 της οποίας το περιεχόμενο μιλά από μόνο του. Την παραθέτω:
«Έντιμε κ. Υπουργέ,
Θέμα: Συνταγματάρχης (ΠΖ) Γεώργιος Παλατές
Γράφω αναφορικά με τον ανωτέρω πελάτη μας ο οποίος προήχθη την 31/8/2010 στο βαθμό του Συνταγματάρχη και παρακαλούμε όπως του καταβάλετε το μισθό του στο εν λόγω βαθμό ήτοι το ποσό των €6.087.
Μόλις του καταβάλετε το εν λόγω ποσό θα σας επιστρέψει το ποσό των €3.044 που καταβάλετε ως αφυπηρετήσας.»
Μετά από υπενθύμιση από το συνήγορο του αιτητή, το Υπουργείο Άμυνας απάντησε στην πιο πάνω επιστολή με την επιστολή 18.11.10 στην οποία το Υπουργείο αφού παρέπεμψε στις πρόνοιες του Κανονισμού 49 και στο περιεχόμενο της προηγούμενης επιστολής του ημερ. 24.9.10, αναφέρει και τα εξής:
«(β) Σύμφωνα με αρμόδιο λειτουργό του Λογιστηρίου του Υπουργείου Άμυνας, τον Αύγουστο του 2010 καταβλήθηκε στον κ. Παλατέ ο μισθό που αντιστοιχεί στο βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Το Σεπτέμβριο του 2010 καταβλήθηκε σ' αυτόν, εκτός από τη μηνιαία σύνταξη, και η διαφορά του μισθού βαθμού Συνταγματάρχη από Αντισυνταγματάρχη για μια μέρα, που αφορά την 31.8.2010, ημερομηνία κατά την οποία αυτός προήχθηκε στο βαθμό του Συνταγματάρχη. Σημειώνεται ότι, η ετήσια σύνταξη και το εφάπαξ ποσό που δικαιούται λόγω της αφυπηρέτησής του, έχουν υπολογισθεί επί τη βάσει των απολαβών Αξιωματικού βαθμού Συνταγματάρχη.
2. Είμαστε στη διάθεση σας για την παροχή οποιωνδήποτε περαιτέρω στοιχείων ή διευκρινήσεων τυχόν απαιτηθούν.»
Αντιδρώντας ο αιτητής προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο, καταχωρώντας την πιο πάνω προσφυγή με την οποία ζητά:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή πράξη και/ή ο καθορισμός της μηνιαίας μισθοδοσίας του από τους καθ' ων η αίτηση και/ή οιονδήποτε εξ' αυτών διά τον μήνα Οκτώβριο του 2010 όπως αναφέρεται στην κατάσταση μισθοδοσίας που επισυνάπτεται επί της παρούσης ως Παράρτημα Α, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη παντός εννόμου αποτελέσματος.»
Η επισυνημμένη ως Παράρτημα Α στην προσφυγή κατάσταση όμως, δεν είναι κατάσταση μισθοδοσίας του αιτητή για το μήνα Οκτώβριο 2010, αλλά ενημερωτικό δελτίο συντάξεως του για το μήνα Οκτώβριο του 2010.
Από το ιστορικό της προσφυγής, όπως αυτό προδιαγράφεται από τα γεγονότα που το περιβάλλουν και στα οποία έχω ήδη αναφερθεί πιο πάνω και ιδιαίτερα από την αλληλογραφία η οποία αντιλλάγηκε μεταξύ των δυο πλευρών, όπως και το περιεχόμενο των αγορεύσεων του αιτητή, προκύπτει με ασφάλεια ότι εκείνο που είχε κατά νου ο αιτητής να προσβάλει ήταν τη νομιμότητα της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία υποχρεώθηκε σε αφυπηρέτηση την 1/9/10, στην ηλικία των 56 ετών, αντί να συνεχίσει να υπηρετεί στη θέση στην οποία προήχθη την 31/8/10, αμοιβόμενος με το μισθό του Συνταγματάρχη και να αφυπηρετήσει, σύμφωνα με το νέο του βαθμό όταν συμπλήρωνε το 58ο έτος της ηλικίας του.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ' ων η αίτηση επισημαίνοντας το γεγονός ότι εκείνο που προσβάλλεται με το αιτητικό της προσφυγής είναι η μηνιαία κατάσταση της σύνταξης του αιτητή για το μήνα Οκτώβριο του 2010 και όχι η κατάσταση μισθοδοσίας του για τον εν λόγω μήνα, προβάλλει με τη μορφή προδικαστικής ένστασης, τη θέση ότι η προσβαλλόμενη πράξη στερείται εκτελεστότητας. Η μόνη εκτελεστή, εν προκειμένω απόφαση, η οποία όμως δεν προσβάλλεται, είναι σύμφωνα με τον κ. Σταυρινό, η απόφαση που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με την επιστολή του Υπουργού, ημερ. 3/8/10, με την οποία ο τελευταίος πληροφορήθηκε ρητά για πρώτη φορά ότι η προσφυγή του δεν θα επηρέαζε την ημερομηνία αφυπηρέτησης του, που υπενθυμίζω ήταν η 1.9.10. Συνεπώς, υποστηρίζει ο κ. Σταυρινός, η όποια δυσμένεια στο συμφέρον του αιτητή, προέκυψε, από την εν λόγω απόφαση.
Συνιστά πάγια αρχή της νομολογίας ότι το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης, είναι η παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων. Με άλλα λόγια, είναι το κατά πόσο η πράξη ή η απόφαση είναι καθοριστική για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του διοικούμενου, ο οποίος μπορεί να την προσβάλει με προσφυγή, εφόσον πλήττεται δυσμενώς το έννομο συμφέρον του.
Στην κρινόμενη υπόθεση, η επιστολή 3.8.10 κοινοποιεί στον αιτητή την υποχρεωτική αφυπηρέτηση του από 1.9.10 και τον παραπέμπει στον σχετικό Κανονισμό, διευκρινίζοντας ότι η προαγωγή του δεν επηρέαζε την ημερομηνία αφυπηρέτησης του. Από αυτήν τεκμαίρεται η πλήρης γνώση του αιτητή για το γεγονός της συνταξιοδότησης του από 1.9.10, ανεξάρτητα από την προαγωγή στο βαθμό του Συνταγματάρχη στις 31.8.10. Συνεπώς η όποια ερμηνεία των εν λόγω Κανονισμών βάσει τη οποίας θα επηρεαζόταν τα οικονομικά ωφελήματα του αιτητή δόθηκε με την συγκεκριμένη επιστολή. Ότι ακολούθησε ήταν βεβαιωτικές αποφάσεις ή πράξεις πληροφοριακού περιεχομένου αφού απλά παρέπεμπαν στις αντίσοιχες νομοθετικές πρόνοιες επαναλαμβάνοντας τις. Δεν έγινε οποιαδήποτε έρευνα νέων στοιχείων ούτε ασκήθηκε διακριτική ευχέρεια από τους καθ' ων η αίτηση. Ο υπολογισμός της σύνταξης του αιτητή από τον Σεπτέμβριο του 2010 έγινε επί τη βάσει των απολαβών αξιωματικού βαθμού Συνταγματάρχη, κατά τα οριζόμενα στους Κανονισμούς και κατά δέσμια αρμοδιότητα.
Αναφορικά με την έννοια της πράξης, βεβαιωτικού χαρακτήρα, χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στην υπόθεση Ζίττης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 394, στην οποία επαναβεβαιώθηκε η αρχή ότι η βεβαιωτική πράξη δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, εκτός και αν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα και λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία, τα αοποία, έστω και αν προϋπήρχαν δεν λήφθηκαν υπόψη νωρίτερα ήταν άγνωστα.
Δεν έχει διαφύγει της προσοχής μου ότι ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, στο στάδιο των διευκρινίσεων και στα πλαίσια της προφορικής αγόρευσης του, παρέπεμψε σε νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας όπως και σε αποσπάσματα από το σύγγραμμα «Το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κράτος Δικαίου», νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας του Ι.Δ. Σαρμά. Συγκεκριμένα παρέπεμψε στις αποφάσεις με αρ. 5050/97, 3535/99 και 3837/2006 Διεξήλθα τις εν λόγω αποφάσεις, όπως και τα αποσπάσματα από το εν λόγω σύγγραμμα. Έχω την άποψη ότι δεν βοηθούν τον αιτητή. Η μεν υπόθεση με αρ. 5050/97 αφορούσε παράλειψη της διοίκησης να διορίσει σε κενή θέση αγροφύλακα τον αιτητή παρά την επιτυχία του σε σχετική δοκιμασία, η δε υπόθεση αρ. 3535/99 αφορούσε απόφαση της διοίκησης για απόρριψη αιτήματος γιατρών του ΕΣΥ να τους χορηγηθεί επίδομα μεταπτυχιακών σπουδών στη βάση της αρχής της ίσης μεταχείρισης. Τέλος η υπόθεση 3837/06 αφορούσε στην εκτελεστότητα μισθοδοτικών καταστάσεων και όχι δελτίου μηνιαίας σύνταξης όπως είναι η παρούσα περίπτωση. Πάνω στις ίδιες γραμμές κυλά και το απόσπασμα από το συγκεκριμένο σύγγραμμα στο οποίο με έχει παραπέμψει η πλευρά του εφεσείοντα.
Ενόψει όλων των πιο πάνω, η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται με έξοδα €1.300 υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Α. Πασχαλίδης, Δ.
/ΚΑΣ