|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 509/2011
4 Ιουλίου, 2013
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
KARMA ESTATES LTD
(KAROULLAS & MARKOULLIS ESTATES LTD)
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ
Καθ' ων η αίτηση
...................................
Σ. Νικολάου (κα) για Α. Παπαχαραλάμπους, για την αιτήτρια
Μ. Μουαϊμης, για τους καθ' ων η αίτηση
.................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
«Απόφαση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η άρνηση των Καθ' ων η αίτηση να εκδώσουν Άδεια Οικοδομής στην Αιτήτρια που ελήφθει στις 5/4/11 και κοινοποιήθηκε στους Δικηγόρους της Αιτήτριας και/ή στην Αιτήτρια με επιστολή των Καθ' ων η αίτηση με ημερ. 6/4/2011 και που λήφθηκε στις 6/4/2011, είναι άκυρη και/ή παράνομη και εστερημένη οποιασδήποτε νομικής ισχύος»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η αιτήτρια είναι ιδιοκτήτρια του κτήματος με αρ. τεμ. 221, Τμήμα 16, Φ/Σχ. 2-296-375 (πρώην τεμάχια 385, 386/1 και 409 του Φ/Σχ. XLII/8.E.2) τοποθεσία Πρωταράς στο Παραλίμνι, Επαρχία Αμμοχώστου. Κατά τον ουσιώδη χρόνο το κτήμα ήταν ενταγμένο στην οικιστική πολεοδομική ζώνη Γ, η οποία προνοούσε ανώτατο συντελεστή δόμησης 20%, ανώτατο συντελεστή κάλυψης 15% και δύο ορόφους.
Στις 26/1/1993 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση στους καθ' ων η αίτηση για άδεια οικοδομής 8 εξοχικών επαύλεων στα πιο πάνω τεμάχια.
Οι καθ' ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 29/1/93 πληροφόρησαν την αιτήτρια ότι η αίτηση της για άδεια οικοδομής μελετάτο. Ακολούθως οι καθ' ων η αίτηση ζήτησαν τις απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου καθώς και του τεχνικού τους συμβούλου. Το Τμήμα Πολεοδομίας εξέφρασε σφοδρές επιφυλάξεις και δεν σύστησε την έκδοση άδειας οικοδομής στην αιτήτρια. Ο τεχνικός σύμβουλος των καθ' ων η αίτηση υπέδειξε τροποποιήσεις στα σχέδια της αιτήτριας και έκαμε τις εισηγήσεις του στους καθ' ων η αίτηση. Ακολούθησαν διάφορες συναντήσεις μεταξύ του Προϊσταμένου των Τεχνικών Υπηρεσιών, του τεχνικού συμβούλου των καθ' ων η αίτηση και της αρχιτέκτονος της αιτήτριας. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω στις 19/5/94 η αιτήτρια υπέβαλε νέα σχέδια, αναφορικά με την προτιθέμενη ανάπτυξη, καθώς και νέα αίτηση για άδεια οικοδομής. Ακολούθησαν και πάλιν διαβουλεύσεις των καθ' ων η αίτηση με τους συμβούλους τους και το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως. Στις 6/12/95 έγινε και νέα συνάντηση στο γραφείο του Δημάρχου Παραλιμνίου στην οποία παρευρέθηκε και πάλιν η αρχιτέκτονας της αιτήτριας και στη συνέχεια υποβλήθηκαν νέα σχέδια. Ακολούθησαν δυο επιστολές της αιτήτριας ημερ. 24/1/97 και 17/3/07 με τις οποίες ζητούσε πληροφόρηση για την τύχη της υποβληθείσας αίτησης για άδεια οικοδομής.
Το Δημοτικό Συμβούλιο των καθ' ων η αίτηση αποφάσισε στις 4/12/97 απόρριψη της αίτησης ημερ. 26/1/93 για άδεια οικοδομής. Καταχωρήθηκε η προσφυγή αρ. 38/98 η οποία έγινε δεκτή από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 9/9/1999 λόγω κακής συγκρότησης. Κατόπιν επιστολής του δικηγόρου της αιτήτριας ημερ. 11/9/99 οι καθ' ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 11/10/99 ανέλαβαν υπό το φως της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου την επανεξέταση της υπόθεσης σε προσεχή συνεδρία τους.
Στις 31/7/2000 η αιτήτρια, κατόπιν συνεννόησης και με τους καθ' ων η αίτηση, υπέβαλε αίτηση για ανταλλαγή της άνω περιουσίας της με άλλη κρατική γη. Οι καθ' ων η αίτηση σε συνεδρία τους στις 14/2/2001 αποφάσισαν να συστήσουν την αίτηση της αιτήτριας για ανταλλαγή της ακίνητης ιδιοκτησίας της με ίσης αξίας κρατικής γης.
Παρά τις θετικές απόψεις των καθ' ων η αίτηση για την ανταλλαγή, εντούτοις ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας με επιστολή του προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, ενημέρωσε ότι δόθηκαν οδηγίες για απόρριψη της αίτησης. Ενόψει αυτής της εξέλιξης οι καθ' ων η αίτηση ζήτησαν άμεσα συνάντηση και συζήτηση της υπόθεσης με τον τότε Υπουργό Εσωτερικών. Λόγω της προσπάθειας των καθ' ων η αίτηση για εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα της αιτήτριας, αυτή απέσυρε άνευ βλάβης των δικαιωμάτων της την αγωγή με αρ. 437/00 που εκκρεμούσε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου εναντίον των καθ' ων η αίτηση για αποζημιώσεις λόγω της μη συμμόρφωσης τους στην ακυρωτική απόφαση με ημερ. 9/9/1999.
Η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή με αρ. 1631/06 στο Ανώτατο Δικαστήριο λόγω της απόρριψης του αιτήματος της ημερ. 31/7/00 για ανταλλαγή της ακίνητης ιδιοκτησίας της με κρατική γη και ο φάκελος της υπόθεσης βρισκόταν στο Γενικό Εισαγγελέα από το Φεβρουάριο του 2008. Η προσφυγή απορρίφθηκε την 16/10/10. Η ίδια καταχώρησε εκ νέου προσφυγή (αρ. 1634/10) εναντίον των καθ' ων η αίτηση λόγω παράλειψης απάντησης σε επιστολή των δικηγόρων της αιτήτριας ημερ. 8/9/2010 με την οποία ζητούσε την επανεξέταση της αίτησης για άδεια οικοδομής. Τελικά αποσύρθηκε και απορρίφθηκε λόγω του ότι οι καθ' ων η αίτηση απάντησαν στο αίτημα της αιτήτριας με επιστολή τους ημερ. 6/4/11 (προσβαλλόμενη απόφαση), σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση για άδεια οικοδομής μετά από εξέταση του ζητήματος σε συνεδρίαση των καθ' ων η αίτηση στις 5/4/11. Σύμφωνα με αυτή «.. το Δημοτικό Συμβούλιο Παραλιμνίου .... αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης για έκδοση άδειας οικοδομής γιατί το αίτημα .. κατά την υποβολή της αίτησης μέχρι σήμερα, δεν διαθέτει ικανοποιητική προσπέλαση όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό 15Β(1) των περί Οδών και Οικοδομών Κανονισμών, Κεφ. 96, ως έχει τροποποιηθεί».
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Η ευπαίδευτη συνήγορος της αιτήτριας στη γραπτή της αγόρευση ζητά την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης για τους εξής λόγους ακύρωσης: (α) μη δέουσα έρευνα, (β)κατάχρηση εξουσίας, (γ)παράβαση των αρχών της καλής πίστης, (δ) μη νόμιμη συγκρότηση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ' ων η αίτηση απέρριψε όλους τους λόγους ακύρωσης και εισηγείται την απόρριψη της προσφυγής.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Κρίνω σκόπιμο να εξετάσω πρώτα τον τελευταίο λόγο καθ' ότι τυχόν επιτυχία του θα έχει καταλυτική επίδραση στην προσφυγή. Θα ήταν όμως παράλειψη του Δικαστηρίου να μην παρατηρήσει τον αντικανονικό τρόπο εισαγωγής του μέσω της γραπτής αγόρευσης. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Καν. 7 του περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962 «έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως...». (Βλ. Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 92/11 ημερ. 30/3/12). Παρ' όλα ταύτα το Δικαστήριο θα προχωρήσει να εξετάσει το λόγο αυτό καθ' ότι αφορά ζήτημα δημόσιας τάξης που σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. ΑΤΗΚ ν. Δημοκρατίας (2004) 3 Α.Α.Δ. 53 - απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας) εξετάζεται και αυτεπάγγελτα. Η σύνθεση ενός διοικητικού οργάνου ως γνωστό άπτεται της εγκυρότητας και αρμοδιότητας του να λαμβάνει αποφάσεις.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της αιτήτριας στη γραπτή αγόρευση της τιτλοποίησε το λόγο αυτό ως «μη νόμιμη συγκρότηση του Δημοτικού Συμβουλίου», ενώ στη συνέχεια αναφέρεται σαφώς σε μη νόμιμη σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου την 5/4/11 όταν λήφθηκε η προσβαλλλόμενη απόφαση. Οι δυο έννοιες είναι διαφορετικές. Η διάκριση τους καταγράφεται από τον αδελφό Ναθαναήλ Δ στις συνεκδικαζόμενες υποθ. 1519/09 190/10, 239/10, 364/10 Κυπριανού κ.α. ν. Πανεπιστημίου Κύπρου ημερ. 20/7/12:
«Η συγκρότηση γενικώς ενός διοικητικού οργάνου διερευνάται με βάση τις αρχές περί σαφούς διάκρισης στις έννοιες της συγκρότησης και της σύνθεσης αυτού. Η νομολογία σαφώς διαχωρίζει μεταξύ νόμιμης συγκρότησης και νόμιμης σύνθεσης. Σύμφωνα με το σύγγραμμα του Δαγτόγλου: «Γενικό Διοικητικό Δίκαιο» σελ. 214-217, η συγκρότηση οργάνου προέρχεται από έγκυρο κανόνα δικαίου με νόμιμο καθορισμό όλων των υπό του νόμου προβλεπομένων μελών. Η σύνθεση του οργάνου αφορά την κατά περίπτωση λειτουργία αυτού. Εάν το συλλογικό όργανο πάσχει απαρχής στη συγκρότηση του, τότε το ζήτημα ανάγεται στην ουσία του πράγματος και δεν νομιμοποιείται να λειτουργεί έστω και αν κατά τα άλλα η σύνθεση του είναι νόμιμη. Η συμμετοχή κωλυόμενου μέρους αφορά τη σύνθεση του οργάνου, όπως και η απαρτία αυτού του οργάνου συνδέεται με τη νομιμότητα της σύνθεσης σε συγκεκριμένη περίπτωση, (δέστε και Σπηλιωτόπουλο: «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Ενημέρωσης (Νοέμβριο 1978) σελ. 124-128 και Λήδα Σκουφάρη Θεμιστού ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 909/06, ημερ. 22.7.2008).»
Είναι λοιπόν η εισήγηση της συνηγόρου της αιτήτριας ότι από το χρόνο που εκδόθηκε η ακυρωθείσα πράξη (4/12/97) και του χρόνου επανεξέτασης (5/4/11) επήλθε αλλαγή στη σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου και ως εκ τούτου θα έπρεπε να κληθούν να συμμετάσχουν όλα τα μέλη του Συμβουλίου και συνεπώς εφόσον δεν κλήθηκαν όπως διεπίστωσε από την έρευνα της, η λήψη της απόφασης ήταν παράνομη.
Αντίθετη ήταν η εισήγηση του συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση που σύμφωνα με αυτή, στάληκε πρόσκληση για συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 5/4/11 προς όλα τα μέλη του, την προηγουμένη 4/4/11. Από τη συνεδρίαση της 5/4/11 απουσίαζε, σύμφωνα με αυτόν, μόνο ένα μέλος για προσωπικούς λόγους.
Εξετάζοντας το πρακτικό του Δημοτικού Συμβουλίου ημερ. 5/4/11, τεκμ. 4, διαπιστώνεται ότι το μέλος Μαυρουδής Μαυρουδή απουσίαζε για «προσωπικούς λόγους» και το μέλος Τασούλα Τσόκκου ήταν παρούσα «μέχρι το θέμα 1.1.». Τέλος από τα ίδια πρακτικά φαίνεται ότι το θέμα «Υπόθεση για έκδοση άδειας οικοδομής Karoullas & Markoullis Estates Ltd (Karma Estates Ltd), Αρ. Φακ. Β15/93», που είναι το επίδικο, είχε αρίθμηση 3.1.
Στην πρόσφατη απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας (απόφαση πλειοψηφίας) στην Αναθεωρητική Έφεση, Αντέννα Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Α.Ε. 167/09, ημερ. 12/4/13 λέχθηκαν τ' ακόλουθα:
«.Η αρχή δικαίου παραμένει αναλλοίωτη ότι τα μέλη που συγκροτούν το συλλογικό όργανο υπέχουν υποχρέωση συμμετοχής στη σύνθεση του οργάνου εκτός όπου η απουσία τους εξ αντικειμένου κρίνεται διακιολογημένη. Σε κάθε άλλη περίπτωση η αδικαιολόγητη απουσία μέλους συνεπάγεται παρανομία στη σύνθεση η οποία στοιχειοθετεί λόγο ακυρότητας που ανατρέχει στη ρίζα της διοικητικής διαδικασίας και συνεπώς δεν δικαιολογείται η εξέταση άλλου θέματος. Σχετική και επί παρόμοιου θέματος είναι η απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ στην Αντέννα Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, υπόθ. αρ. 437/2008, ημερ. 4.10.2010 με την οποία συμφωνούμε.»
Στην υπό εξέταση περίπτωση παρατηρείται η αδικαιολόγητη απουσία του μέλους Τασούλα Τσόκκου, κατά την εξέταση του επιδίκου θέματος με αρίθμηση 3.1 και η απουσία του Μ. Μαυρουδή για προσωπικούς λόγους χωρίς άλλη εξήγηση για κρίση του δικαιολογημένου ή μη της απουσίας του.
Με τα δεδομένα αυτά καταλήγω ότι υπήρχε στη συνεδρία της 5/4/11 του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Παραλιμνίου «παρανομία στη σύνθεση η οποία στοιχειοθετεί λόγο ακυρότητας που ανατρέχει στη ρίζα της διοικητικής διαδικασίας».
Με δεδομένη την πιο πάνω κρίση δεν δικαιολογείται η εξέταση άλλου θέματος.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα (πλέον ΦΠΑ) τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ