|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 39/2012)
19 Ιουλίου, 2013
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
(ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΧΟΡΗΓΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ)
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Αιτητής προσωπικά.
Μ. Στυλιανού, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής ο οποίος χειρίζεται ο ίδιος την υπόθεσή του αξιώνει την ακύρωση της απόφασης του Υπουργού Οικονομικών «ο Υπουργός», ημερ. 3.1.2012 με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για παροχή ειδικής χορηγίας για αγορά ή ανέγερση κατοικίας.
Ο αιτητής, με αίτησή του που παραλήφθηκε από την Υπηρεσία Χορηγιών και Επιδομάτων στις 28.7.2009, ζήτησε την παραχώρηση ειδικής χορηγίας για την ανέγερση μιας κατοικίας στα Λατσιά δυνάμει του περί Ειδικής Χορηγίας (Αγορά ή Ανέγερση Κατοικίας) Νόμου του 2006, (Ν. 91(Ι)/2006 (όπως έχει τροποποιηθεί) «ο Νόμος».
Η αίτησή του απορρίφθηκε στις 24.8.2009 γιατί, όπως προέκυψε από τα στοιχεία και τα συνοδευτικά της έγγραφα (πολεοδομική άδεια και άδεια οικοδομής) αυτή αφορούσε προσθήκες και μετατροπές σε υφιστάμενη οικοδομή και όχι ανέγερση νέας κατοικίας, γεγονός που έθετε το αίτημα εκτός της εμβέλειας των προνοιών του άρθρου 3(1)(γ) του Νόμου.
Ο αιτητής με επιστολή του ημερομ. 2.9.2009 ζήτησε επανεξέταση της αίτησης του ισχυριζόμενος ότι αυτή αφορούσε ανέγερση νέας διώροφης κατοικίας σε μέρος υφιστάμενης ισόγειας κατοικίας της μητέρας του, το οποίο είχε κατεδαφιστεί, εκτός των τεσσάρων εξωτερικών τοίχων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν δύο ανεξάρτητες κατοικίες που χρησιμοποιούνταν ως μόνιμες κατοικίες από τον αιτητή και τη σύζυγό του (διώροφη κατοικία) και από τους γονείς του (ισόγεια κατοικία).
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών «ο Γενικός Διευθυντής» με επιστολή του ημερ. 15.9.2009 προς τον αιτητή τον πληροφόρησε ότι το αίτημά του επανεξετάστηκε αλλά δεν έγινε αποδεκτό για δύο λόγους. Πρώτο γιατί δεν προέκυψαν πρόσθετα στοιχεία που να δικαιολογούσαν αλλαγή της αρχικής απόφασης και δεύτερο γιατί τα όσα επικαλείτο ο αιτητής ήταν σε γνώση της υπηρεσίας κατά την εξέταση της αίτησής του.
Ακολούθησαν υποβολή παραπόνου στην Επίτροπο Διοίκησης η οποία κατέληξε ότι η απόφαση της Υπηρεσίας Χορηγιών ήταν ορθή και νόμιμη και νέα επιστολή του αιτητή προς το Υπουργείο Οικονομικών ημερ. 14.4.2010.
Ο Γενικός Διευθυντής με νέα απόφαση ημερομ. 1.6.2010 ανέφερε στον αιτητή ότι με βάση τα στοιχεία της αίτησής του, τα συνημμένα σ΄ αυτήν δικαιολογητικά και το περιεχόμενο της επιστολής του, δεν τεκμηριώθηκε ότι η κατοικία για την οποία είχε υποβληθεί η αίτηση αποτελούσε νέα κατοικία δηλαδή κατοικία που ανεγέρθηκε εκ θεμελίων αλλά, αντίθετα, τεκμηριώθηκε ότι αυτή είχε προκύψει από την προσθήκη ορόφου στο βόρειο μέρος υφιστάμενης ισόγειας κατοικίας, η οποία ανεγέρθηκε με την άδεια οικοδομής αρ. Β/754/1975. Επιπρόσθετα υποδείχτηκε στον αιτητή ότι κατά την εξέταση αιτήσεων παρόμοιας φύσης δεν λαμβάνονταν υπόψη το εύρος των προσθηκομετατροπών που έγιναν στις υφιστάμενες κατοικίες, εφόσον μέρος των κατοικιών που προέκυπταν είχε ήδη χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς με αποτέλεσμα να μην πληρούται η σχετική πρόνοια του Νόμου.
Ο αιτητής απέστειλε νέα επιστολή αυτή τη φορά στον Υπουργό αξιώνοντας όπως «γίνει κατά κάποιο τρόπο κάποια παρέκκλιση και κατ΄ εξαίρεση εγκριθεί το αίτημα». Το αίτημα απορρίφθηκε στις 14.9.2010 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της προσφυγής αρ. 1521/10 η οποία λόγω ανάκλησης της πιο πάνω απόφασης και της δέσμευσης ότι η υπόθεση θα επανεξετάζετο απορρίφθηκε στις 9.11.2011.
Ενόψει της επανεξέτασης, ο αιτητής με επιστολή του ημερομ. 18.11.2011 έθεσε ενώπιον του Υπουργού διάφορα έγγραφα και βεβαιώσεις που κατά την άποψή του ενίσχυαν τη θέση του ότι η περίπτωση του αφορούσε ανέγερση νέας διώροφης κατοικίας.
Ο Υπουργός αφού επανεξέτασε την περίπτωση απέρριψε το αίτημα με το αιτιολογικό ότι η κατοικία δεν είχε ανεγερθεί εκ θεμελίων καθώς χρησιμοποιήθηκε ως βάση για την ανέγερσή της, μέρος του ισογείου της υπάρχουσας κατοικίας, η οποία χρησιμοποιείτο για ιδιοκατοίκηση και ως εκ τούτου δεν πληρούνταν οι πρόνοιες του Νόμου.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω απόφαση λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και χωρίς τη δέουσα έρευνα όλων των αναγκαίων στοιχείων και κυρίως των εγγράφων που επισυνάφθηκαν ως παραρτήματα στις αγορεύσεις του.
Ο καθ΄ ου η αίτηση, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθόλα νόμιμη και εύλογη. Από τα στοιχεία που προσκομίστηκαν, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της αίτησης, είναι φανερό ότι επρόκειτο για πραγματοποίηση προσθηκών και μετατροπών και επέκταση υφιστάμενης κατοικίας που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία δύο κατοικιών, με την παλαιά κατοικία ως μέρος τους και όχι ανέγερση καινούργιας κατοικίας εξ υπαρχής.
Το άρθρο 3(1) του Νόμου προβλέπει τα εξής:
«3.-(1) Χορηγία παραχωρείται με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου για -
(α) ...................................
(β) ...................................
(γ) την ανέγερση κτιρίου ή τμήματος του σε οικοδομήσιμη γη, ειδικά σχεδιασμένου για να χρησιμοποιείται ως κύριος και μόνιμος χώρος διαμονής, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση σ΄ αυτό:
Νοείται ότι για τα κτίρια αυτά, πρέπει να έχει κατατεθεί δεόντως συμπληρωμένη αίτηση για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας μετά την 1ην Μαϊου 2004 στην «αρμόδια αρχή» και στην περίπτωση κτιρίων, για τα οποία δεν απαιτείται η κατάθεση πολεοδομικής άδειας δυνάμει γενικού ή ειδικού διατάγματος βάσει του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου να έχει κατατεθεί στην «αρμόδια αρχή» δεόντως συμπληρωμένη αίτηση για έκδοση άδειας οικοδομής μετά την 1η Μαϊου 2004.»
Σύμφωνα με τις ερμηνευτικές διατάξεις (άρθρο 2) του Νόμου,
« «πρώτη εγκατάσταση» σημαίνει την πρώτη χρησιμοποίηση του κτιρίου ύστερα από την ανέγερσή του, περιλαμβανομένης της ιδιοκατοίκησης, ιδιόχρησης, μίσθωσης ή οποιασδήποτε άλλης χρήσης».
« «πρώτη χρησιμοποίηση» σημαίνει τη χρήση ή εκμετάλλευση του κτιρίου ύστερα από την ανέγερσή του, η οποία γίνεται συστηματικά.»
Οι ισχυρισμοί του αιτητή δεν ευσταθούν. Τα έγγραφα που επικαλείται και τα οποία ως επί το πλείστον αποτελούν μέρος του φακέλου της αίτησής του, δεν ενισχύουν την άποψή του. Στην άδεια οικοδομής αρ. 190/2007 η οποία είχε παραχωρηθεί στη μητέρα του στις 5.11.2007 (Παράρτημα ΙΙ της ένστασης) αναφέρεται ότι η εγκεκριμένη οικοδομική εργασία θα αφορούσε «Προσθήκες / Μετατροπές σε ισόγεια κατοικία για τη δημιουργία ενός ισόγειου και ενός διώροφου διαμερίσματος». Στην επιστολή του Δημοτικού Μηχανικού ημερομ. 17.12.2009 (παράρτημα 1 της Γραπτής Αγόρευσης του Αιτητή) διευκρινίζεται ότι «με τις προσθήκες και μετατροπές που έγιναν στην οικοδομή δημιουργήθηκε μια νέα διώροφη κατοικία διπλοκατοικίας στο βόρειο μέρος και μια ισόγεια κατοικία στο νότιο μέρος». Επίσης στο Συμφωνητικό Εγγραφο του αιτητή με τον εργολάβο (Παράρτημα ΙΙΙ της Ενστασης) αναφέρεται ότι η μεταξύ τους συμφωνία αφορούσε προσθήκες - μετατροπές στο ισόγειο και προσθήκη ορόφου.
Στην έκθεση της Επιτρόπου Διοίκησης (Παράρτημα ΙΙΙ της ένστασης) η οποία τέθηκε από τον αιτητή ενώπιον του Υπουργού κατά την επανεξέταση του αιτήματος του, επισημαίνεται, με αναφορά στο άρθρο 3(1)(γ) του Νόμου, ότι η διώροφη κατοικία του αιτητή δεν είχε ανεγερθεί εξ υπαρχής αλλά προέκυψε από τις προσθήκες και τις μετατροπές που έγιναν στην υφιστάμενη παλιά ισόγεια κατοικία.
Από το σύνολο των στοιχείων που παρουσιάστηκαν δεν προκύπτει ότι η αίτηση αφορούσε ανέγερση κτιρίου ή τμήματος του πραγματοποιούμενη πριν από την πρώτη εγκατάσταση σε αυτό, αφού η υφιστάμενη κατοικία (από την οποία ως αποτέλεσμα των εγκεκριμένων στην άδεια οικοδομής προσθηκών και μετατροπών προέκυψε η κατοικία του αιτητή) είχε ήδη χρησιμοποιηθεί για σκοπούς ιδιοκατοίκησης της μητέρας του αιτητή.
Ενόψει των πιο πάνω θεωρώ εύλογη την κατάληξη του Υπουργού ότι η περίπτωση δεν αφορούσε ανέγερση κατοικίας εν τη εννοία του άρθρου 3(1) του Νόμου.
Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι η πρόνοια του άρθρου 3(1)(γ) του Νόμου αφορά ανέγερση καινούργιων κτιρίων και όχι κτιρίων που κατασκευάζονται ως αποτέλεσμα προσθηκών και μετατροπών υφιστάμενης κατασκευής, έστω και αν αυτές είναι εκτεταμένες.
Σαν αποτέλεσμα η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το ΄Αρ. 146.4(α) του Συντάγματος.
Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
ΣΦ.