|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1666/2011
15 Ioυλίου, 2013
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
YANLIANG SU
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ, ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
3. ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
....................................
Χρ. Χριστούδιας, για την αιτήτρια
Μ. Λοϊζου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες, τις οποίες παραθέτω αυτούσιες:
Α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι τα Διατάγματα Κράτησης και Απέλασης της Αιτήτριας που εκδόθηκαν από τους Καθ' ων η Αίτηση και/ή από εντεταλμένο από αυτούς Όργανο κατά ή περί την 16/12/2011 και/ή προηγούμενα και/ή μεταγενέστερα είναι άκυρα, αντισυνταγματικά, παράνομα και στερούνται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι τα Διατάγματα Κράτησης και Απελασης που εκδόθηκαν εναντίον της Αιτήτριας είναι άκυρα, αντισυνταγματικά, παράνομα και στερούνται κάθε νόμιμου αποτελέσματος, εκδόθηκαν κατά παράβαση ουσιώδους τύπου, εκδόθηκαν με κατάχρηση εξουσίας, και δεν προηγήθηκε της έκδοσης τους ειδοποίηση προς την Αιτήτρια, με την οποία να ενημερώνεται για την κήρυξη της σε απαγορευμένη μετανάστιδα.
Γ. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι τα Διατάγματα Κράτησης και Απελασης που εκδόθηκαν εναντίον της Αιτήτριας είναι άκυρα, αντισυνταγματικά, παράνομα επειδή πρώτα προηγήθηκε η σύλληψη και κράτηση της Αιτήτριας και μετά επηκολούθησε η έκδοση των διαταγμάτων και στερούνται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
Δ. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι τα Διατάγματα Κράτησης και Απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον της Αιτήτριας είναι άκυρα, αντισυνταγματικά, παράνομα αντίκεινται προς την καλή πίστη που πρέπει να διέπει τις αποφάσεις της διοίκησης, είναι αντίθετα προς την Νομολογία, αντίκεινται προς τις αρχές της χρηστής διοίκησης και εκδόθηκαν για αλλότριους σκοπούς για εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών και σκοπιμοτήτων και στερούνται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
Ε. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι τα Διατάγματα Κράτησης και Απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον της Αιτήτριας είναι άκυρα, αντισυνταγματικά, παράνομα και είναι προϊόν απουσίας έρευνας, είναι προϊόν λανθασμένων εκτιμήσεων, είναι προϊόν κακής πίστης και κατάχρησης εξουσίας, έλλειψης δέουσας αιτιολογίας και στερούνται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
ΣΤ. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι τα Διατάγματα Κράτησης και Απελασης που εκδόθηκαν εναντίον της Αιτήτριας είναι άκυρα, αντισυνταγματικά, παράνομα, εκδόθηκαν με κακή πίστη και κατάχρηση εξουσίας, συνιστά κατάφωρη παραβίαση των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμων και των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών.
Ζ. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι τα Διατάγματα Κράτησης και Απέλασης, εκδόθηκαν κατά παραγνώριση του γεγονότος ότι η Αιτήτρια ήταν παντρεμένη με Κύπριο υπήκοο από τις 28/11/2008 και ο γάμος της ήταν καθόλα νόμιμος μέχρι την ημερομηνία του θανάτου του συζύγου της που συνέβη την 19/11/2011, παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα της, είναι αντίθετα με τις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Συμβάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων , αντίθετα με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορικά με την αντιμετώπιση της διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών παντρεμένους με Κύπριου ή Ευρωπαίους πολίτες, τόσο κατά τη διάρκεια του γάμου τους όσο και μετά τον τυχόν χωρισμό και η τυχόν μη συμβίωση - διάσταση.
Η. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των Καθ' ων η Αίτηση να απαντήσουν στην αίτηση της Αιτήτριας ημερομηνίας 09/08/2010 για ανανέωση της Άδειας Προσωρινής Παραμονής της στην Κύπρο, σαν επισκέπτριας με την ιδιότητα της ως συζύγου Κύπριου πολίτη είναι άκυρη παράνομη και στερείται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
Θ. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η μη έγκαιρη ανανέωση της Άδειας Προσωρινής Παραμονής της Αιτήτριας στην Κύπρο, με την ιδιότητα της ως συζύγου Κύπριου πολίτη και συνεπακόλουθα η απόφαση για έκδοση των διαταγμάτων Κράτησης και Απέλασης, λήφθηκε κατά παράβαση του Νόμου αρ. 7(1) του 2007 και ειδικότερα του άρθρου 26(2)(α) αυτού, είναι άκυρη παράνομη και στερείται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
Ι. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η μη έγκαιρη ανανέωση της Άδειας Προσωρινής Παραμονής της Αιτήτριας στην Κύπρο, με την ιδιότητα της ως συζύγου Κύπριου πολίτη και συνεπακόλουθα η απόφαση για έκδοση των διαταγμάτων Κράτησης και Απέλασης, λήφθηκε καταχρηστικά και καθ' υπέρβαση εξουσίας, λήφθηκε κακόπιστα συνιστά έλλειψη χρηστής Διοίκησης, έγινε χωρίς έρευνα, αναιτιολόγητα, είναι άκυρη παράνομη και στερείται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
Κ. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόλυτη σιγή ή παράλειψη και/ή η άρνηση των Καθ' ων η Αίτηση να απαντήσουν στην αίτηση της Αιτήτριας ημερομηνίας 09/08/2010 με την οποία ζητούσε να ανανεωθεί η Άδεια Προσωρινής Παραμονής της στην Κύπρο με την ιδιότητα της συζύγου Κύπριου πολίτη είναι άκυρη, παράνομη και αντίθετη με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ότι αρνήθηκαν να ενεργήσουν και/ή παρέλειψαν να πράξουν, να διαταχθούν να πράξουν και/ή να διενεργήσουν.
Λ. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση των Καθ' ων η Αίτηση να εξετάσουν την αίτηση της Αιτήτριας ημερομηνίας 09/08/2010 για ανανέωση της Άδειας Προσωρινής Παραμονής της στην Κύπρο με την ιδιότητα της συζύγου Κύπριου πολίτη είναι άκυρη, παράνομη και αντίθετη με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και χωρίς την εν λόγω απάντηση, η έκδοση των διαταγμάτων Κράτησης και Απέλασης είναι άκυρη, παράνομη, αντισυνταγματική, συνιστά κατάχρηση εξουσίας, έλλειψη χρηστής διοίκησης.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η αιτήτρια κατάγεται από την Κίνα και αφίχθηκε στην Κύπρο στις 8/4/2004 αφού της παραχωρήθηκε άδεια εισόδου για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός σε ελληνοκύπρια εργοδότρια. Της παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής μέχρι τις 8/4/2008. Κατόπιν αιτήματος της εργοδότριας εγκρίθηκε ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής της μέχρι τις 8/1/2009.
Στις 28/11/2008 η αιτήτρια συνήψε πολιτικο γάμο με τον ελληνοκύπριο Ανδρέα Μηνά και αφού υπέβαλε σχετική αίτηση, της παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης, σύζυγος Κύπριου πολίτη μέχρι τις 30/12/2009.
Στις 27/10/2009 η αιτήτρια υπέβαλε εκ νέου αίτηση για περαιτέρω ανανέωση της άδειας παραμονής της και της παραχωρήθηκε άδεια με ισχύ μέχρι τις 30/9/2010. Υπέβαλε νέα αίτηση στις 9/8/2010. Στα πλαίσια διερεύνησης της γνησιότητας του γάμου της αλλοδαπής με τον πιο πάνω Ελληνοκύπριο το ζεύγος κλήθηκε στα γραφεία του Κλιμακίου της ΥΑΜ Λευκωσίας για προσωπική συνέντευξη. Σε γραπτή του κατάθεση ο ελληνοκύπριος δήλωσε ότι δεν είναι ευχαριστημένος πλέον με τις συνθήκες του γάμου του και ότι επισκέφθηκε δικηγορικό γραφείο για να προχωρήσει στην έκδοση διαζυγίου. Κατόπιν τούτου ζητήθηκε από το Τμήμα περαιτέρω διερεύνηση σχετικά με την υποβολή αίτησης διαζυγίου από τον σύζυγο. Η αίτηση της αιτήτριας για παράταση άδειας απορρίφθηκε.
Στις 28/11/11 ο γιος του συζύγου της αιτήτριας, Γεώργιος Ανδρέα Μηνά πληροφόρησε την ΥΑΜ ότι ο πατέρας του απεβίωσε και η αιτήτρια εξαφανίστηκε. Η αιτήτρια συνελήφθηκε στις 16/12/11 και εναντίον της την 17/12/11 εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης. Στις 23/12/11 το διάταγμα απέλασης αναστάληκε μέχρι την εκδίκαση της παρούσας προσφυγής. Σε γραπτή δήλωση της αιτήτριας, ημερ. 9/1/12, πιστοποιημένη από το δικηγόρο της, αυτή εκφράζει την επιθυμία να μεταβεί στη χώρα της και εξουσιοδοτεί το δικηγόρο της να συνεχίσει την προώθηση της προσφυγής. Ενόψει όλων αυτών η αιτήτρια απελάθηκε στη χώρα της στις 13/1/12.
Να σημειωθεί ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 19/12/11 και δυο ημέρες αργότερα την 21/12/11 καταχωρήθηκε από την αιτήτρια μονομερής αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται η σύλληψη της όπως και η κράτηση και απέλαση της. Στις 22/12/11 όταν ήταν ορισμένη για οδηγίες αποσύρθηκε. Όλα τ΄ άλλα γεγονότα αμφισβητούνται. Πλην του φακέλου, τεκμ. 1, δεν παρουσιάστηκε άλλη μαρτυρία στο δικαστήριο.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
O ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας στη γραπτή του αγόρευση ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι (α) τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εκδόθηκαν κατά παράβαση του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου και τους οικείους Κανονισμούς, (β) τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εκδόθηκαν χωρίς τη δέουσα έρευνα, (γ) τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εκδόθηκαν αναιτιολόγητα (δ) τα διατάγματα αυτά εκδόθηκαν υπό πλάνη περί το νόμο και τα πράγματα, (ε) η απόφαση των καθ' ων η αίτηση αντίκειται προς την αρχή της χρηστής διοίκησης και προς το άρθρο 50 του Ν. 158(Ι)/99, (στ) η απόφαση των καθ' ων η αίτηση αντίκειται στις αρχές της καλής πίστης και κατά παράβαση του άρθρου 51 του Ν. 158(Ι)/99 και (ζ) τα διατάγματα κράτησης και απέλασης αντίκεινται προς το Ν. 7(Ι)/07, (η) η αιτήτρια δεν ειδοποιήθηκε νομότυπα ότι κηρύχθηκε σε παράνομο μετανάστη και (θ) ότι η όλη υπόθεση ουσιαστικά είναι κατασκευασμένη.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση αναφέρει ότι δεν έχουν στοιχειοθετηθεί οι λόγοι ακύρωσης και εισηγείται την απόρριψη της προσφυγής.
Το πρώτο θέμα το οποίο χρήζει εξέτασης είναι η απέλαση της αλλοδαπής αιτήτριας την 13/1/12 από την Κύπρο και οι τυχόν συνέπειες του γεγονότος αυτού.
Η καταχώρηση της προσφυγής έγινε την 19/12/11. Στις 23/12/11 το διάταγμα απέλασης ανεστάλη μέχρι την εκδίκαση της παρούσας προσφυγής. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα διακανονισμού και συμφωνίας των διαδίκων ενώπιον του δικαστηρίου στις 22/12/11 στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης της αιτήτριας ημερ. 21/12/11 για έκδοση προσωρινού διατάγματος αναστέλλοντος την σύλληψη, κράτηση και απέλαση της.
Στη συνέχεια και εκκρεμούσης της προσφυγής η αιτήτρια αυτόβουλα, γραπτώς την 9/1/12 εξεδήλωσε την επιθυμία της να μεταβεί στην πατρίδα της, επιφυλάσσοντας τα ό,ποια δικαιώματα της. Η υπογραφή της αιτήτριας της άνω γραπτής δήλωσης της πιστοποιείται από ένα εκ των δικηγόρων της. Η γραπτή δήλωση της έχει ως ακολούθως:
«ΔΗΛΩΣΗ
Εγώ η πιο κάτω υπογεγραμμένη SU YAN LIANG από την Κίνα και τώρα στο ΜΠΛΟΚ 9 με την παρούσα δηλώνω ότι θέλω να πάω πίσω στη χώρα μου. Επίσης με την παρούσα επιφυλάσσω όλα τα δικαιώματα μου αναφορικά με την άδεια παραμονής μου και ως επίσης τα κληρονομικά μου δικαιώματα από την περιουσία του συζύγου μου και το δικαίωμα σύνταξης του.
Επίσης εξουσιοδοτώ τους δικηγόρους μου Νίκο Λοϊζου και Χρίστο Χριστούδια να συνεχίσουν την υπόθεση μου στο Ανώτατο Δικαστήριο.
9/1/2012
SU YAN LIANG
Eγώ ο πιο κάτω υπογεγραμμένος Νίκος Λοϊζου δικηγόρος με την παρούσα πιστοποιώ ότι η πιο πάνω αλλοδαπή υπέγραψε ενώπιον μου.
(Υπογραφή)»
Ως αποτέλεσμα της άνω επιθυμίας της αιτήτριας, την 13/1/12 απελάθηκε στη χώρα της.
Με δεδομένα τα πιο πάνω εγείρεται πλέον ως μοναδικό θέμα κατά πόσο η προσφυγή έχει απωλέσει το αντικείμενο της. Το θέμα μπορεί να εξετασθεί από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα, ως θέμα δημόσιας τάξης. Στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας Στράκκα Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 643 αναφέρονται τ' ακόλουθα σχετικά:
«Αποτελεί βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η δίκη καταργείται για διάφορούς λόγους στους οποίους περιλαμβάνεται η έλλειψη αντικειμένου. Κατά κανόνα η προσφυγή δεν μπορεί να προωθηθεί και πρέπει να διαγραφεί αν μετά την καταχώρηση και πριν την εκδίκασή της επισυμβούν γεγονότα που έχουν ως συνέπεια την εξαφάνιση του αντικειμένου της, όπως π.χ. η ρητή ανάκληση της προσβαλλόμενης πράξης στο σύνολό της, η σιωπηρά ανάκλησή της η οποία εξυπακούεται από νέα πράξη του ίδιου οργάνου που ρυθμίζει το ίδιο θέμα και η πλήρης ικανοποίηση της αξίωσης του αιτητή. Στις περιπτώσεις αυτές η δίκη καταργείται γιατί η συνέχισή της δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό. Στην περίπτωση όμως που έχουν προκύψει στον αιτητή ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη ή παράλειψη ενώ αυτή βρισκόταν ακόμα σε ισχύ, η δίκη δεν καταργείται. Εναπόκειται, βέβαια, στον εκάστοτε αιτητή να αποδείξει ότι έχουν ήδη προκύψει σ' αυτόν ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη πράξη πριν την ανάκλησή της ή την ικανοποίηση της αξίωσής του και συντρέχει, επομένως, λόγος για τη συνέχιση της δίκης.»
(Βλέπε επίσης: Irrigation Division Katzilos v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1068. Salem v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 453, Τσάτσος, «Αίτηση Ακυρώσεως» 3η έκδοση, σελ. 372, Wahad v. Δημοκρατίας κ.α. (2006) 3 ΑΑΔ 622, Hossain v. Δημοκρατίας, υποθ. 372/09 ημερ. 22/9/11 και Stoyanov v. Δημοκρατίας κ.α. Υποθ. 1406/11, ημερ. 31/5/12).
Σύμφωνα με το σύγγραμμα Ε. Π. Σπηλιωτόπουλου «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», 12η έκδοση, Τόμος Ι, σελ. 85, παραγρ. 457, διαφοροποιήσεις που επέρχονται στην εξέλιξη των γεγονότων δυνατόν να έχουν ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση του έννομου συμφέροντος είτε για υποκειμενικούς είτε για αντικειμενικούς λόγους. Επίσης ότι όπου η μεταβολή στα αντικειμενικά δεδομένα επέρχεται μεταγενέστερα της καταθέσεως της προσφυγής τότε «... η δίκη καταργείται λόγω έλλειψης αντικειμένου».
Στην Maghdesian v. Δημοκρατίας (2004) 3 ΑΑΔ 437 κρίθηκε ότι τόσο η προσφυγή όσο και η έφεση ήταν ουσιαστικά άνευ αντικειμένου δεδομένου ότι τα δυο παιδιά του εφεσείοντα ενηλικιώθηκαν μέχρι την ακρόαση αίτησης του στο Οικογενειακό Εφετείο γι' επικοινωνία μαζί τους. Το παράπονο του ήταν η άρνηση παραχώρησης σ' αυτόν άδειας ολιγοήμερης παραμονής στην Κύπρο για υποστήριξη της άνω αίτησης του, τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση.
Η αιτήτρια, όπως έχει αναφερθεί, εκκρεμούσης της προσφυγής και ενώ το διάταγμα απέλασης της είχε ανασταλεί, με δική της πρωτοβουλία και επιθυμία, αυτό εκτελέστηκε την 13/1/12 ώστε αυτή να απελαθεί στη χώρα της. Κατέστη συνεπώς η παρούσα διαδικασία άνευ αντικειμένου για αντικειμενικούς λόγους.
Παρ' όλα ταύτα η αιτήτρια σύμφωνα με τη δεδηλωμένη θέση της ίδιας και δικηγόρου της επιθυμεί τη συνέχιση της διαδικασίας. Είναι πάγια θέση της νομολογίας ότι αυτό είναι δυνατό καθ' ότι διατηρείται έννομο συμφέρον προώθησης της προσφυγής όταν προκύπτουν ενδεχόμενες ζημιογόνες συνέπειες από τη διοικητική πράξη, ενώ αυτή ακόμη βρίσκεται σε ισχύ. Σε τέτοια περίπτωση η αιτήτρια προκειμένου να επιτύχει θα πρέπει να αποδείξει ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη πράξη (βλ. Ιωσηφίδης (άνω), Στράκκα Λτδ (άνω)]. Στην Stoyanov (άνω) το θέμα απόδειξης των ζημιογόνων συνεπειών αναλύεται ως ακολούθως:
«Όπως αναφέρθηκε και στη Στράκκα Λτδ πιο πάνω:
«Εναπόκειται, βέβαια, στον εκάστοτε αιτητή να αποδείξει ότι ήδη έχουν προκύψει σε αυτόν ζημιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόμενη πράξη πριν την ανάκλησή της ή την ικανοποίηση της αξίωσής του και συντρέχει, επομένως, λόγος για τη συνέχιση της δίκης.»
Η απόδειξη αυτών των ενδεχομένων ζημιογόνων συνεπειών δεν θα αφεθεί βεβαίως να εξεταστεί κατά το στάδιο θεμελίωσης αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο κατά το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος, όπου είναι πλέον αναγκαία η προσκόμιση σχετικής και ικανής μαρτυρίας ως προς αυτές, (Γεωργία Ιωάννου ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 884/09, ημερ. 30.11.2010). Για να δυνηθεί ο αιτητής να καταφύγει στο Επαρχιακό Δικαστήριο, θα πρέπει προηγουμένως να πετύχει την ακύρωση της διοικητικής πράξης. Αλλά για να το επιτύχει αυτό στις περιπτώσεις όπου το αντικείμενο έχει στο μεταξύ εξαφανιστεί ή αλλοιωθεί λόγω κατάργησης ή ανάκλησης της διοικητικής πράξης, θα πρέπει να πείσει το αναθεωρητικό Δικαστήριο ότι η εκδίκαση της προσφυγής δεν συνεχίζεται επί ματαίω, αλλά λόγω του ότι έχουν όντως προκύψει τέτοιες ζημιογόνες συνέπειες, οι οποίες έστω και εκ πρώτης όψεως, παρουσιάζονται υπαρκτές και δεδομένες. Και αυτό εναπόκειται στον αιτητή να το δείξει με κατάλληλη και ανάλογη αναφορά σε δεδομένα και στοιχεία υποστηρικτικά της θέσης του. Η διαπίστωση αυτή δεν είναι και δεν μπορεί να είναι θεωρητική, αλλά πραγματική. Το κατάλοιπο της συνέπειας της έκδοσης της διοικητικής πράξης είναι αναγκαίο να διαφανεί ως παράγωγο δυσμενών αποτελεσμάτων στο διοικούμενο, έστω και εκ πρώτης όψεως, (Αφρόκηπος Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 281, και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 242-243). Εφόσον εκ πρώτης όψεως διαφανεί αυτή η συνέπεια, τότε η έκταση της ζημιάς αποφασίζεται στο Επαρχιακό Δικαστήριο.
Όπως και στην απόφαση Παναγιώτη Θεοδουλίδη ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, υπόθ. αρ. 1717/2009, ημερ. 28.9.2010, ο εδώ αιτητής ουδέν συγκεκριμένο ανέφερε ή κατέγραψε στην προσφυγή του που να οριοθετεί ευλόγως τα όσα ο συνήγορος του εισηγήθηκε περί ύπαρξης ζημιογόνων συνεπειών. Είναι βεβαίως δεδομένο ότι η ανάκληση έγινε διαρκούσης της εκκρεμοδικίας της προσφυγής έτσι ώστε τα κατ' ισχυρισμόν ζημιογόνα αποτελέσματα να αναφέρονται στην απαντητική αγόρευση...»
Καμιά εκ πρώτης όψεως πιθανολόγηση για ηθική ή υλική ζημιά δεν έχει τεκμηριωθεί από την αιτήτρια. Όλοι οι ισχυρισμοί της που αναφέρονται σχετικά στην προσφυγή της παρέμειναν μετέωροι και αόριστοι, ως καταγράφονται σ' αυτή, χωρίς καμιά αξία. Η κατάθεση του συζύγου της αιτήτριας ημερ. 4/2/11, τεκμ. 2 αντικρούει τα περί ψυχικής και συναισθηματικής ζημιάς στην αιτήτρια καθ' ότι απ' αυτή φαίνεται ότι η συμβίωση των δυο ως συζύγων κάθε άλλο παρά αρμονική ήταν. Ο σύζυγος δεν άντεχε άλλο την κατάσταση αυτή και ήταν έτοιμος να την διαζευχθεί αφού επισκέφθηκε για τον σκοπό αυτό δικηγόρο για σκοπούς προώθησης σχετικής διαδικασίας. Όσον αφορά τυχόν άλλα δικαιώματα της, κληρονομικά και σύνταξη, ως οι ισχυρισμοί της, πλην του ότι δεν τεκμηριώθηκαν ότι υφίστανται (περιουσία και σύνταξη) η αιτήτρια δεν εμποδίζεται με τις προσβαλλόμενες πράξεις να τα διεκδικήσει και σίγουρα δεν τα στερείται με αυτές. Η εδώ παρουσία της και διεκδίκηση τους είναι δυνατή. Οι τυχόν προσωρινές δυσκολίες δεν προκαλούν το αποτέλεσμα που εισηγείται η αιτήτρια. Να σημειωθεί τέλος ότι η αιτήτρια δεν προώθησε μέσω των αγορεύσεων της τα θέματα αυτά αλλά αφέθηκαν ως ισχυρισμοί στο σώμα της προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος.
Λαμβάνοντας υπόψη το λόγο απόρριψης που δεν ηγέρθη από τους καθ' ων η αίτηση δεν εκδίδεται καμιά διαταγή για έξοδα.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ