|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1187/2012)
18 Ιουλίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΑΚΗσ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
διοικητη 1ου λοχου τεχνικου ε.φ.,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Σ. Οικονομίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Προσβάλλεται η απόφαση του Διοικητή του 1ου Λόχου Τεχνικού της Εθνικής Φρουράς ημερ. 7.6.2012 με την οποία απορρίφθηκε παράπονο του αιτητή κατά προηγούμενης απόφασης του Διοικητή ημερ. 24.5.2012 με την οποία ο αιτητής είχε κριθεί ως ένοχος πειθαρχικού παραπτώματος και τιμωρήθηκε πειθαρχικά με τετραήμερη κράτηση.
Τα γεγονότα
Ο αιτητής υπηρετεί στην Εθνική Φρουρά ως μόνιμος Υπαξιωματικός στο Σώμα του Τεχνικού του Στρατού Ξηράς, φέροντας το βαθμό του Αρχιλοχία. Μέχρι τις 17.4.2012 υπηρετούσε στην 20ή Επιλαρχία Υποστηρίξεως (20ή ΕΥΠ) με τα καθήκοντα του Τμηματάρχη του Τμήματος Οπλισμού και Πυροβόλων. Στις 17.4.2012 μετατέθηκε στον 1ο Λόχο Τεχνικού (1ος ΛΤΧ) με τα καθήκοντα του Ομαδάρχη της Ομάδας Επισκευής Οπλισμού του Λόχου.
Με απόφαση του Διοικητή του 1ου ΛΤΧ ημερ. 14.5.2012 ο αιτητής κλήθηκε σε διοικητική απολογία "γιατί από τα στοιχεία διενεργηθείσας προσωπικής έρευνας, προκύπτει πιθανή διάπραξη των πειθαρχικών παραπτωμάτων «Αμέλεια καθήκοντος» [Κανονισμός 3(3)(α)] και «Παράλειψη συμμόρφωσης προς τις γενικές διαταγές του Διοικητού» [Κανονισμός 3(19)(2)] του (α) όμοιου, ήτοι:-
«Ως Αξκός Υπηρεσίας Διανυκτερεύσεως της 20ης ΕΥΠ, την 09 1800 Μαρ 2012 ενώ ο Τχης (ΥΠ) Τσέντας Νικόλαος ΕΑΣ του Στρατοπέδου «ΣΤ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ» σας είπε ότι έλειπε ο Σ/Α 4700Α (ΑΟ:09904) και ο ενισχυτής (ΑΟ: 00855) από το όχημα ΕΦ 8005, δεν ενημερώσατε κανένα, όπως το Διοικητή της Μονάδας σας, ούτε προεβήκατε άμεσα και έγκαιρα σε όλες τις απορρέουσες άμεσες ενέργειες για ανεύρεση του αναφερόμενου απολεσθέντος υλικού. Επίσης δεν καταγράψατε στην αναφορά του ΑΥΔΜ την απώλεια. Τι απολογείσθε;»"
Ο αιτητής υπέβαλε την απολογία του στις 18.5.2012 στο Διοικητή του Λόχου του. Στην εν λόγω απολογία ο αιτητής αρνείτο τα σ' αυτόν καταλογιζόμενα πειθαρχικά παραπτώματα για τους πιο κάτω λόγους:-
(α) Σύμφωνα με τον Πίνακα συγκρότησης τμήματος Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης (ΔΤΑ) της 20ης ΕΥΠ ημερ. 9.3.2012, δηλαδή της ημέρας που ο αιτητής εκτελούσε καθήκοντα Αξιωματικού Υπηρεσίας-Διανυκτερεύσεως της 20ης ΕΥΠ, το συγκεκριμένο όχημα ΕΦ 8005, δεν ανήκε στη ΔΤΑ και συνεπώς, δεν προβλεπόταν να φέρει ασύρματο. Το αν παρά ταύτα το εν λόγω όχημα έφερε ασύρματο, δεν μπορούσε να το γνωρίζει ο αιτητής και ούτε είχε σχετικά ενημερωθεί από οποιονδήποτε.
(β) Όταν μετά από 5-10 λεπτά που έδωσε το εν λόγω όχημα στον Ταγματάρχη Τσέντα Νικόλαο για να εκτελέσει την έφοδό του, ο Ταγματάρχης Τσέντας επέστρεψε και του είπε πως το όχημα αυτό δεν έφερε ασύρματο, ανάφερε στον εν λόγω Ταγματάρχη πως ορθά δεν έφερε ασύρματο, αφού δεν ανήκε στη ΔΤΑ.
(γ) Αφού, σύμφωνα με όσα γνώριζε και εύλογα πίστευε, το εν λόγω όχημα δεν έφερε ασύρματο, δεν ήταν λογικό και νοητό να ενημέρωνε οποιονδήποτε για απώλεια ανύπαρκτου υλικού ή και να προέβαινε έγκαιρα σε ενέργειες για ανεύρεση ανύπαρκτου υλικού.
Ο Διοικητής του 1ου ΛΤΧ με απόφασή του ημερ. 24.5.2012 έκρινε τον αιτητή ως ένοχο και των δύο πειθαρχικών παραπτωμάτων για τα οποία είχε κληθεί σε απολογία και του επέβαλε ποινή τετραήμερης κράτησης, ως ακολούθως:-
«1. Αφού έλαβε υπόψη τα στοιχεία που προκύπτουν από τη διενεργηθείσα προσωπική μου έρευνα και αφού διερεύνησα τους ισχυρισμούς που προβάλατε στην από 18 Μαι 2012 Διοικητική σας Απολογία,
σας τιμωρώ
με 4ήμερη κράτηση, διότι ως Αξιωματικός Υπηρεσίας - Διανυκτερεύσεως της 20ης ΕΥΠ, την 09 1800 Μαρ 2012 ενώ ο Τχης (ΥΠ) Τσέντας Νικόλαος ΕΑΣ του Στρατοπέδου «ΣΤ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ» σας είπε ότι έλειπε ο Σ/Α 4700Α (ΑΟ:09904) και ο ενισχυτής (ΑΟ:00855) από το όχημα ΕΦ 8005, δεν ενημερώσατε κανένα, όπως το Διοικητή της Μονάδας σας, ούτε προεβήκατε άμεσα και έγκαιρα σε όλες τις απορρέουσες άμεσες ενέργειες για ανεύρεση του αναφερόμενου απολεσθέντος υλικού, επίσης δεν καταγράψατε στην αναφορά του ΑΥΔΜ την απώλεια κατά παράβαση του Κανονισμού 3(3)(α) και 3(19)(2) του (α) ομοίου».
Ο αιτητής στη συνέχεια υπέβαλε στις 28.5.2012 αναφορά παραπόνου, βάσει του Κανονισμού 12(1) των Πειθαρχικών Κανονισμών της Εθνικής Φρουράς, επαναλαμβάνοντας τους ίδιους ισχυρισμούς που είχε προβάλει στη διοικητική απολογία του.
Ο Διοικητής του 1ου ΛΤΧ με απόφασή του ημερ. 7.6.2012, απέρριψε το παράπονο του αιτητή ως αβάσιμο με το εξής σκεπτικό:-
«α. Από την διερεύνηση του περιεχομένου της αναφοράς σας, δεν προκύπτει οποιοδήποτε νέο στοιχείο που σας απαλλάσσει από την ευθύνη που σας αποδόθηκε με το (β) σχετικό.
β. Συγκεκριμένα όταν σας ενημέρωσε ο Τχης (ΥΠ) Τσέντας Νικόλαος ΕΑΣ του Στρατοπέδου «ΣΤ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ», ότι ο Σ/Α 4700Α (ΑΟ:09904) έλειπε από το όχημα ΕΦ 8005, δεν ενημερώσατε κανένα, όπως το Διοικητή της Μονάδας σας. Σύμφωνα με την κατάθεση σας σ' εμένα αναφέρατε ότι ο Τχης (ΥΠ) Τσέντας Νικόλαος, σας είπε πως αν δεν τον πιστεύετε να πάτε να δείτε, ότι δεν υπήρχε ο Σ/Α. Εσείς σαν ΑΥΔΜ της Μονάδας σας, δεν πήγατε να ελέξετε εάν όντως έλειπε ο Σ/Α, με αποτέλεσμα κατά τον ουσιώδη χρόνο της υπηρεσίας σας, να μην είστε σε θέση να επιβεβαιώσετε ή μη την ύπαρξη του συγκεκριμένου Σ/Α. Επιπλέον δεν προβήκατε σε οποιαδήποτε ύπαρξη του συγκεκριμένου Σ/Α. Επιπλέον δεν προβήκατε σε οποιαδήποτε ενέργεια για να εξακριβωθεί κατά πόσο ο Σ/Α απολέσθηκε ή όχι, όπως άμεση τηλεφωνική ενημέρωση του Δκτή ΛΕΜ/20ής ΕΥΠ, κατά παράβαση του κανονισμού 3(3)(α) που αφορά αμέλεια καθήκοντος.
γ. Ανεξαρτήτως αν προβλεπόταν Σ/Α ή όχι στο ΕΦ 8005, εσείς παραλείψατε να αναφέρετε γραπτώς στο Βιβλίο Αναφορών ΑΥΔΜ/20ή ΕΥΠ, το γεγονός - αναφοράς πιθανής απώλειας του εν λόγω Σ/Α, κατά παράβαση του κανονισμού 3(19)(2), που αφορά παράλειψη συμμόρφωσης προς τις Γενικές Δγές του Δκτή.
δ. Η ποινή που σας επιβλήθηκε είναι απολύτως έννομη τόσο από τυπικής όσο και από ουσιαστικής άποψης.
2. Κατόπιν των παραπάνω, το παράπονό σας κρίνεται αβάσιμο».
Η 1η Μεραρχία Πεζικού, με επιστολή της προς τη ΔΙΠΡΟ/ΓΕΕΦ, ημερ. 21.6.2012, υπέβαλε την αλληλογραφία που αφορούσε την έρευνα που διενήργησε ο Διοικητής του 1ου Λόχου Τεχνικού για τον αιτητή, αναφέροντας ότι συμφωνεί με τη γνώμη του.
Ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς με διαταγή του ημερ. 20.7.2012, αφού έλαβε υπόψη τη διοικητική απολογία του αιτητή και την πειθαρχική ποινή που του επιβλήθηκε από το Διοικητή της Μονάδας επαύξησε την ποινή σε δεκαπενθήμερη φυλάκιση.
Οι νομικοί ισχυρισμοί
Οι ισχυρισμοί τους οποίους προβάλλει ο αιτητής συνοψίζονται στα ακόλουθα:
(α) η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο και/ή κατά παραβίαση των σχετικών Πειθαρχικών Κανονισμών της Εθνικής Φρουράς, (β) εάν κριθεί ότι ο εν λόγω Διοικητής ήταν αρμόδιος για την περίπτωση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατά παραβίαση της χρηστής διοίκησης και/ή της νομολογιακά αναγνωρισμένης αρχής ότι δεν μπορεί να επιβληθεί μια πειθαρχική ποινή για περισσότερα του ενός πειθαρχικά παραπτώματα, (γ) ότι ο Διοικητής δεν ενήργησε αντικειμενικά και ανεπηρέαστα εφόσον εξέτασε παράπονο του αιτητή κατά της δικής του απόφασης και (δ) ότι λήφθηκε χωρίς τη διεξαγωγή της δέουσας ή επαρκούς έρευνας, υπό πραγματική πλάνη.
Ο δικηγόρος του αιτητή διευκρινίζει πως προσβάλλεται η απόφαση του Διοικητή ημερ. 7.6.2012 η οποία ενσωματώνει και την προηγηθείσα απόφασή του ημερ. 24.5.2012.
Η κατάληξη
Θεωρώ πως προέχει η εξέταση της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης την οποία, ενόψει απουσίας προδικαστικής ένστασης από το δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση, το Δικαστήριο θα εξετάσει αυτεπάγγελτα εφόσον πρόκειται για ζήτημα δημόσιας τάξης.
Την προσβαλλόμενη απόφαση ακολούθησε η απόφαση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς για επαύξηση της αρχικώς επιβληθείσας ποινής. Η προσβαλλόμενη επιβληθείσα πειθαρχική ποινή της τετραήμερης φυλάκισης έχει συγχωνευθεί στην τελική πράξη της επιβολής επαυξημένης ποινής από τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς και κατά συνέπεια έχει απολέσει την αυτοτέλειά της.
Είναι σταθερή η νομολογία πως η τελική πράξη, η οποία αποτελεί το τέρμα σύνθετης διοικητικής ενέργειας, επάγεται τη συγχώνευση των εκτελεστών πράξεων που προηγούνται (βλ. Ζαντής κ.α. ν. Ζένιου κ.α., Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 49/2009, ημερ. 2.4.2012). Και βεβαίως, δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν και οι δύο πράξεις ως αυτοτελείς καθότι τότε θα είχαμε το παράδοξο να διατηρούνται στην ουσία δύο ποινές, πράγμα απαράδεκτο (βλ. Ζένιος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 435/06, ημερ. 27.7.07, Χριστοδούλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 910/10, ημερ. 7.6.11 και Αντωνίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 296/11, ημερ. 16.2.12). Εδώ προσβάλλεται η αρχική επιβολή ποινής και εάν ακυρωθεί αυτή χωρίς να έχει προσβληθεί και η τελική, το αποτέλεσμα θα είναι να παραμένει σε ισχύ η βαρύτερη των δύο ποινών. Εάν, όμως, προσβαλλόταν η τελική, απόφαση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, κάτι που δεν συμβαίνει εδώ, τότε θα παρεχόταν περιθώριο αναθεώρησης και των όσων αφορούν στη συγχωνευθείσα, εδώ προσβαλλόμενη (βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 244. Βλ. και Αγαθαγγέλου κ.α. ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (1998) 3 ΑΑΔ, 120, 125 και Γιωργαλλάς ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ, 279, 282-283).
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω καταλήγω πως η προσβαλλόμενη πράξη στερείται εκτελεστότητας και συνεπώς δεν μπορεί να προσβληθεί.
Η προσφυγή κρίνεται μη παραδεχτή και απορρίπτεται, με €1.000 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ