ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                            (Υποθ. Αρ.99/2012)

 

20 Ιουνίου, 2013

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]

 

Αναφορικά με τo ΄Αρθρo 146 του Συντάγματος

 

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

                                                              Αιτητής,

-και -

 

1.    ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, δια του ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

2.    ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ

                                                            Καθ΄ων η αίτηση.

-----------------------

 

Κ.Γρηγορίου, για τον αιτητή

Δ.Εργατούδη, δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ων η αίτηση

---------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.:  Ο αιτητής είναι κατάδικος και βρίσκεται έγκλειστος στις Κεντρικές Φυλακές.

 

Προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή την απόφαση του Διευθυντή των Φυλακών όπου σε δύο περιπτώσεις  του αρνήθηκαν επισκεπτήριο και περαιτέρω παραπονείται για μεταφορά του σε συγκεκριμένη πτέρυγα των φυλακών, όπου υποβλήθηκε σε βασανιστήρια, περιλαμβανομένου και υποχρεωτικού κουρέματος. 

 

Από πλευράς καθ΄ων η αίτηση έχει προδικαστικώς προβληθεί ότι η παρούσα υπόθεση δεν προσβάλλει μια εκτελεστή διοικητική πράξη υποκείμενη σε αναθεωρητικό έλεγχο με βάση το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος.  

 

Αναφορικά με την ουσία των γεγονότων της υπόθεσης από πλευράς των καθ΄ων η αίτηση ο λόγος απαγόρευσης εισόδου για επισκεπτήριο στον πατέρα του αιτητή ήταν η απρεπής συμπεριφορά του πρώτου.  Αναφορικά δε με τον ισχυρισμό για υποχρεωτικό ξύρισμα οι καθ΄ων η αίτηση πρόβαλαν ότι είναι υποχρέωση των κρατουμένων να είναι ευπρεπείς και όταν διαπράξουν πειθαρχικό αδίκημα τότε, με βάση τις πρόνοιες του Κανονισμού Φυλακών (ΚΔΠ 121/97), η διεύθυνση των Φυλακών θέτει τους κρατούμενους σε ειδικό κελί και σε απομόνωση ως πειθαρχικό μέτρο.

 

Η διοικητική πράξη για την οποία παραπονείται ο αιτητής αποτελεί, όπως υποστήριξε η κα.Εργατούδη, διοικητικό μέτρο εσωτερικής φύσεως το οποίο δεν υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο.  ΄Εγινε επί τούτου αναφορά σε νομολογία και ιδιαιτέρως στην Υποθ. αριθμ. 581/2011 Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 16 Ιανουαρίου  2012, και Υποθ. αριθμ. 2009/2006 Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 8 Ιουνίου 2007.

 

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης της υπόθεσης ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υποστήριξε ότι η συνακόλουθη ζημιά που υφίσταται ο αιτητής είναι το γεγονός ότι με την απαγόρευση επισκεπτηρίου, απώλεσε την ευκαιρία να συναντηθεί με τον πατέρα του ο οποίος στη συνέχεια απεβίωσε.  Αυτό το κατάλοιπο προσδίδει στον αιτητή, υποστήριξε ο κ.Γρηγορίου, τη δυνατότητα προώθησης της παρούσας υπόθεσης. 

 

Η εκτελεστότητα μιας διοικητικής πράξης υποκείμενης σε αναθεωρητικό έλεγχο με βάση το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος είναι από τα στοιχεία τα οποία πρέπει να αποφασίζονται αρχικώς.  Βλ. Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 3 A.A.Δ. 26.   Ταυτοχρόνως η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και από το Δικαστήριο ανεξαρτήτως αν τούτο εγερθεί ή όχι.  Βλ. Δημοκρατία ν. Σίλου (2009) 3 Α.Α.Δ. 615. 

 

Στο Σύγγραμμα του Στασινόπουλου Το Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων του 1991, σελ.141, 143, τονίζεται ότι η επιβολή πειθαρχίας στα πλαίσια μιας λειτουργικής σχέσης συνιστά πράξη η οποία έχει ως βασικό προαπαιτούμενο την άσκηση εξουσίας του οργάνου.  Αυτές όμως οι πράξεις βρίσκονται εκτός του δικαστικού ελέγχου καθότι δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα.  Η επιβολή πειθαρχίας είναι θεσμικά απαραίτητη για τη λειτουργία του οργάνου. 

 

Όπως έχω αναφέρει πιο πάνω στην Υποθ.αριθμ. 2009/2006, Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 8 Ιουνίου 2007, ανάλογο θέμα άρνησης επισκέψεων στο σωφρονιστικό ίδρυμα κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι αποτελούσε διοικητικό μέτρο εσωτερικής φύσης το οποίο είχε άμεση σχέση με τη λειτουργία και ασφάλεια των φυλακών.  Ως εκ τούτου χαρακτηρίστηκε ως μη εκτελεστή διοικητική πράξη. 

 

Ανάλογη προσέγγιση υπήρξε και στην Υποθ. αριθμ.581/2011 Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 16 Ιανουαρίου 2012.  Σε μια προγενέστερη απόφαση του Ανωτάτου και αναφέρομαι στην Υποθ. Αριθμ.316/2011 Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 3 Αυγούστου 2011, ο Δικαστής Κωνσταντινίδης αναφερόμενος στο θέμα ρύθμισης των επισκέψεων μελών της οικογένειας συγγενών των κρατουμένων, ανέφερε τα εξής:

 

«Στη βάση της νομολογίας μας καταλήγω πως το κατά πόσο οι επισκέψεις που κατά τα άλλα επιτρέπονται κατά τον προβλεπόμενο αριθμό θα πραγματοποιούνται σε «κλειστό» ή «ανοικτό» χώρο είναι σαφώς διοικητικό μέτρο εσωτερικής φύσης επομένως δεν συνιστούν εκτελεστή διοικητική πράξη και δεν είναι επιτρεπτό να αναληφθεί δικαιοδοσία ως προς αυτό.» 

 

Ως εκ των ανωτέρω, καθίσταται έκδηλο ότι το παράπονο του αιτητή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ότι εμπίπτει στην κατηγορία των εκτελεστών διοικητικών πράξεων υποκειμένων σε αναθεώρηση.

 

Αναφορικά με το κατάλοιπο της συνέπειας της μη επίσκεψης που πρόβαλε ο ευπαίδευτος συνήγορος, παρόλο που συμμερίζομαι την αγωνία του αιτητή που προέρχεται από την απώλεια αγαπημένου προσώπου, εντούτοις δεν είναι στοιχείο που θα μπορούσε να προσδώσει δικαιοδοσία στο Δικαστήριο. 

 

Ως εκ της επιτυχίας της προδικαστικής ενστάσεως η προσφυγή απορρίπτεται.  Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αιτητής εκτίει ποινή φυλάκισης δεν επιβάλλω οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.

 

                                                            Κ. Παμπαλλής,

                                                                      Δ.

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο