|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.646/12)
29 Μαϊου, 2013
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 23 και 146 του Συντάγματος
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Αιτήτρια,
-και -
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ, Τμήμα Γραφείου Ευημερίας
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Αιτήτρια εμφανίζεται προσωπικά.
Γ.Χ΄Χάννα, (κα.), για τους καθ΄ων η αίτηση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είχε υποβάλει στις 30 Σεπτεμβρίου 1997 αίτηση για παροχή δημοσίου βοηθήματος. Το αίτημα εγκρίθηκε και χορηγήθηκε δημόσιο βοήθημα στην αιτήτρια από την 1η Οκτωβρίου 1997, μετά από σχετική αξιολόγηση της περίπτωσης της ως μονογονέας και με βάση την τότε ιατρική βεβαίωση ότι δεν μπορούσε να εργαστεί.
Στα πλαίσια επανεξέτασης της υπόθεσης της αιτήτριας διαπιστώθηκε ότι στις 26 Μαρτίου 1996 η τελευταία είχε μεταβιβάσει στην τότε ανήλικη θυγατέρα της, ακίνητη περιουσία. Στο πλαίσιο εξασφάλισης δανείου για ανακαίνιση της εν λόγω οικίας, η αιτήτρια είχε προβεί σε ένορκη δήλωση με βάση την οποία η ίδια εργαζόταν και διέθετε εισοδήματα για επαρκή καταβολή των δόσεων.
Οι καθ΄ων η αίτηση με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 13(3) του περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου του 1996, (Ν.95(Ι)/96) θεώρησαν, την ανήλικη θυγατέρα της αιτήτριας ως δωρεοδόχο από το γεγονός αυτό προέκυπτε ευθύνη της πρώτης να συντηρεί τη μητέρα της.
Οι καθ΄ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 9 Νοεμβρίου 2011 πληροφόρησαν την αιτήτρια και τη θυγατέρα της για το πιο πάνω γεγονός και γνωστοποίησαν στην τελευταία ότι είχε την ευθύνη συντήρησης της αιτήτριας. Παράλληλα με την εν λόγω επιστολή γνωστοποιήθηκε και στις δύο ότι εάν η θυγατέρα αρνείτο να συντηρεί τη μητέρα της η καταβολή του δημοσίου βοηθήματος θα συνεχιζόταν με ενδεχόμενο να διεκδικηθούν μελλοντικά η επιστροφή του ποσού αυτού από τη μητέρα.
Η αιτήτρια, μέσω του δικηγόρου της, με επιστολή 18 Νοεμβρίου 2011, εξέφρασε την αντίθεση της και ζήτησε τόσο την επανεξέταση του θέματος όσο και τη συνέχιση καταβολής του δημοσίου βοηθήματος προς την αιτήτρια χωρίς την εξασφάλιση γραπτής συγκατάθεσης της θυγατέρας της για επιστροφή του ποσού.
Στις 16 Δεκεμβρίου 2011 οι καθ΄ων η αίτηση απαντώντας στην εν λόγω επιστολή ενημέρωσαν την αιτήτρια ότι θα συνεχιζόταν η καταβολή του δημοσίου βοηθήματος αλλά μελλοντικά δυνατό να ζητηθεί από τη θυγατέρα της αιτήτριας η επιστροφή του δημοσίου βοηθήματος που έλαβε.
Οι καθ΄ων η αίτηση με νέα επιστολή τους ημερ. 26 Μαρτίου 2012 επανέλαβαν όσα είχαν αρχικώς αναφέρει στην επιστολή τους ημερ. 9 Νοεμβρίου 2011 και ζητούσαν τη συγκατάθεση της αιτήτριας για διεκδίκηση σε μελλοντικό χρονικό διάστημα του δημοσίου βοηθήματος.
Με την παρούσα προσφυγή και από το λεκτικό της αιτήσεως ακυρώσεως που σημειώνω καταχωρήθηκε από την ίδια την αιτήτρια προσωπικώς ότι δεν περιλαμβάνονται ουσιαστικώς νομικοί λόγοι ακυρώσεως αλλά ζητείται η συνέχιση της καταβολής του επιδόματος χωρίς οποιαδήποτε δέσμευση ή απαίτηση για μελλοντική επιστροφή του. Αυστηρή συμμόρφωση με τον Καν.7 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 δεν απαιτείται λαμβανομένου υπόψη ότι προωθείται η αίτηση από την ίδια την αιτήτρια.
Οι καθ΄ων η αίτηση ήγειραν προδικαστικώς θέμα μη εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης πράξης. Προβλήθηκε ότι η επιστολή με την οποία είχε πληροφορηθεί η αιτήτρια αναφορικά με ενδεχόμενη μελλοντική αναζήτηση επιστροφής του καταβληθέντος δημοσίου βοηθήματος, ουσιαστικώς επιβεβαίωνε τα όσα είχαν αναφερθεί στην επιστολή ημερ. 9 Νοεμβρίου 2011.
Προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Είμαι της γνώμης ότι με την επιστολή των καθ΄ων η αίτηση δεν περιλαμβάνεται οποιαδήποτε σχετική απόφαση δυνάμενη να καταστεί εκτελεστή διοικητική πράξη υποκείμενη σε προσφυγή. Από το περιεχόμενο της ιδίας επιστολής καταφαίνεται η αιτήτρια πληροφορείται ότι οι καθ΄ων η αίτηση δυνατό να διεκδικήσουν στο μέλλον επιστροφή του δημοσίου βοηθήματος, που καταβάλλεται προς την αιτήτρια, από τη θυγατέρα της. Δεν υπάρχει ουσιαστικώς στο παρόν στάδιο οποιαδήποτε απόφαση που να δημιουργεί έννομα αποτελέσματα.
Από το ίδιο το περιεχόμενο και των δύο επιστολών, φαίνεται καθαρά ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πληροφοριακού χαρακτήρα και ως εκ τούτου μη δυνάμενη να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής. Βλ. Αγρόκτημα «Γαλήνη» Λτδ ν. Δημοκρατίας, (2010) 3 Α.Α.Δ. 303. Στο παρόν στάδιο δεν υπάρχει απόφαση που να δημιουργεί έννομα αποτελέσματα. Αυτά ενδεχομένως να προκύψουν όταν και εφόσον παρθεί απόφαση διεκδίκησης επιστροφής του δημοσίου βοηθήματος.
Και αν ακόμα ήθελε αποφασιστεί ότι πρόκειται περί εκτελεστής πράξης, αυτή περιέχεται στην επιστολή ημερ. 9 Νοεμβρίου 2011, η οποία δεν έχει προσβληθεί εμπροθέσμως. Η επιστολή ημερ. 26 Μαρτίου 2011 είναι βεβαιωτική της αρχικής, που όπως σημείωσα, φέρει ημερομηνία 9 Νοεμβρίου 2011. Βεβαιωτική είναι μια πράξη - απόφαση, που βεβαιώνει ή επαναλαμβάνει το περιεχόμενο άλλης προγενέστερης εκτελεστής πράξης και καταδεικνύει εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενη απόφαση της. Βλ. Λιασίδης ν. ΕΤΕΚ, (2010) 3 Α.Α.Δ. 110.
Με γνώμονα τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με €400 έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.