|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 578/2011)
26 Μαρτίου 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα αρθρα 28, 146 του Συντάγματος
ΚΑΙΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ
Αιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________
Δ. Στεφανίδης για Ιεροθέου, Καμπέρης & Σία ΔΕΠΕ, για την Αιτήτρια.
Ν. Κλεάνθους (κα) για Χρ. Μ. Τριανταφυλλίδη, για τον Καθ΄Ου η Αίτηση.
Μ. Καλλιγέρου (κα), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Την 23.12.2008 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΟΤ (ΔΣ), σε διαδικασία προαγωγής στη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α΄, επέλεξε την Αιτήτρια στην παρούσα προσφυγή. Το ΕΜ στην παρούσα προσφυγή άσκησε προσφυγή κατά της απόφασης επιλογής της Αιτήτριας, η οποία ήταν επιτυχής εφ΄όσον εκρίθη πάσχουσα η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας για την Αιτήτρια (Πάτσαλος ν. ΚΟΤ, 543/2009, 5.11.2010). Κατά την επανεξέταση ελήφθη νέα σύσταση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή (ΑΓΔ), και αυτή τη φορά για την Αιτήτρια. Το ΔΣ επέλεξε όμως τώρα το ΕΜ και η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση για την επιλογή του.
Ο ΑΓΔ είχε ξεχωρίσει, για σκοπούς της σύστασης του, την Αιτήτρια και το ΕΜ. Παρετήρησε ότι, ως προς την αξία, το ΕΜ υπερείχε στις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων 5 ετών αφού είχε 40 «Εξαίρετα» έναντι 37 της Αιτήτριας. Ότι, ως προς τα πρόσθετα προσόντα, η Αιτήτρια είχε μεταπτυχιακό που δεν ήταν άμεσα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, όπως είχε διαπιστωθεί και στην ακυρωτική απόφαση, και ότι το ΕΜ είχε μεταπτυχιακό το οποίο όμως είχε θεωρηθεί ως πρώτο προσόν κατά την πρόσληψή του, ώστε ούτε η Αιτήτρια ούτε το ΕΜ να κατείχαν πρόσθετο προσόν για σκοπούς αξιολόγησης. Και ότι, ως προς την αρχαιότητα, η Αιτήτρια υπερείχε κατά 12 έτη. Καταλήγοντας υπέρ της Αιτήτριας, ο ΑΓΔ έκρινε ότι η υπεροχή της σε αρχαιότητα υπερκάλυπτε την υπεροχή του ΕΜ σε αξία.
Το ΔΣ εξήγησε γιατί απεφάσισε να παραγνωρίσει τη σύσταση. Έκρινε ατεκμηρίωτη την άποψη του ΑΓΔ ότι το ΜΒΑ του ΕΜ δεν συνιστούσε πρόσθετο προσόν καθ΄ότι είχε χρησιμοποιηθεί για σκοπούς διορισμού του. Κρίνοντας περαιτέρω ότι το ΜΒΑ του ΕΜ ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, το ΔΣ θεώρησε λοιπόν ότι το ΕΜ υπερείχε και σε προσόντα. Η υπεροχή του ΕΜ σε αξία και προσόντα εβάρυναν λοιπόν στην κρίση του ΔΣ για επιλογή του, αφού ως προς την αρχαιότητα το ΔΣ έκρινε ότι «η αρχαιότητα είναι το τελευταίο από τα κριτήρια αξιολόγησης και υπερισχύει όταν οι υποψήφιοι στα λοιπά στοιχεία είναι ίσοι».
Οι εισηγήσεις της Αιτήτριας, όπως απολήγουν μέσα από την εκτεταμένη αγόρευση της που πρωτίστως απευθύνεται στη νομολογία και τις αρχές της, κατευθύνονται προς τα τρία θέματα που αναδεικνύονται στη σύσταση του ΑΓΔ και στην απόφαση του ΔΣ - τα προσόντα, την αξία και την αρχαιότητα. Η πρώτη εισήγηση της Αιτήτριας, ότι πάσχει η σύσταση του ΑΓΔ, δεν μπορεί να την ωφελεί καθόλου. Η σύσταση ήταν για την ίδια την Αιτήτρια, και αν η Αιτήτρια προβαίνει σε αμφισβήτηση της νομιμότητας της, δυναμιτίζει την όλη βάση της υπόθεσης της. Η επιλογή του ΕΜ έγινε εν πάση περιπτώσει κατά παραγνώριση της σύστασης, και ουδέν όφελος θα προέκυπτε για την Αιτήτρια αν και η υπέρ της σύσταση εκηρύσσετο παράνομη. Βεβαίως τα θέματα που η Αιτήτρια εγείρει ως προς τη σύσταση εγείρονται και στις εισηγήσεις της ως προς την απόφαση του ΔΣ, στα πλαίσια δε εκείνα μπορούν να εξετασθούν. Παραλλήλως, πρέπει να παρατηρήσω και μία άλλη συνέπεια της θέσης της Αιτήτριας ως προς τη σύσταση. Η Αιτήτρια, παραπονούμενη για τη σύσταση, δεν υποβάλλει εισήγηση ότι κακώς το ΔΣ απέκλινε από αυτή (κάτι τέτοιο εξ άλλου θα ήταν και ασυνεπές εκ μέρους της υπό τις συνθήκες). Θα προβώ όμως στη συνέχεια σε περαιτέρω σχολιασμό της σύστασης σε άλλο πλαίσιο.
Παραπονείται η Αιτήτρια ότι δεν ελήφθησαν υπ΄όψη από το ΔΣ πρόσθετα προσόντα της. Η σύντομη απάντηση σε αυτό, όπως υποδεικνύουν τόσο οι ευπαίδευτοι συνήγοροι για τον ΚΟΤ όσο και η ευπαίδευτη συνήγορος για το ΕΜ, είναι η παραπομπή στο σχετικό απόσπασμα στην ακυρωτική απόφαση όπου απεφασίσθη ότι το μεν «δίπλωμα» του Harvard δεν ήταν καθόλου μεταπτυχιακό παρά αφορούσε τρίμηνο κύκλο σπουδών, σεμιναρίων και πρακτικής εξάσκησης, το δε Μ.Α. της Αιτήτριας δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, ώστε η Αιτήτρια να μην υπερείχε σε προσόντα του ΕΜ, το οποίο διέθετε το ΜΒΑ in Management. Και τούτο συνιστά δεδικασμένο, ώστε να μην δικαιούται η Αιτήτρια να ισχυρίζεται υπεροχή της σε προσόντα.
Πιο ουσιαστική είναι η εισήγηση της Αιτήτριας ότι κακώς εθεωρήθη από το ΔΣ ότι το ΕΜ υπερείχε αυτής σε αξία και ότι αυτή η υπεροχή του αντιστάθμιζε τη δική της μεγάλη υπεροχή σε αρχαιότητα. Βεβαίως, αν η απόφαση του ΔΣ είχε βασισθεί μόνο στην υπεροχή του ΕΜ σε αξία, η επιλογή του ΔΣ ενδεχομένως να μην ήταν ευλόγως επιτρεπτή αφού η υπεροχή του ΕΜ σε αξία γενικά κατά τρία «Εξαίρετος» τα τελευταία πέντε έτη 2003-2007 στα οποία ανεφέρθη το ΔΣ μπορεί να μην ήταν τόσο σημαντική (αφού μάλιστα ανάγετο στα παλαιότερα έτη 2003 και 2004) έναντι της πολύ μεγάλης υπεροχής της Αιτήτριας σε αρχαιότητα. Το ΔΣ όμως, δεν περιορίσθηκε στην υπεροχή του ΕΜ σε αξία αλλά περιέλαβε στην κρίση του και την υπεροχή του σε προσόντα, και δη το ΜΒΑ του που ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Η άποψη του ΑΓΔ, που συνιστά και εισήγηση της Αιτήτριας, ότι το ΜΒΑ του ΕΜ δεν μπορούσε να ληφθεί υπ΄όψη καθ΄ότι ήταν βάσει αυτού που είχε διορισθεί είναι λανθασμένη (που θα καθιστούσε και τη σύσταση του ΑΓΔ για την Αιτήτρια πεπλανημένη), αφού δεν προκύπτει ότι το ΜΒΑ του ΕΜ είχε χρησιμοποιηθεί για σκοπούς διορισμού του, ο οποίος έγινε βάσει του πτυχίου του BSc στο Hotel Management. Πέραν τούτου όμως, το ότι το ΜΒΑ του ΕΜ συνιστούσε πρόσθετο προσόν προκύπτει και ως δεδικασμένο της ακυρωτικής απόφασης αφού εκρίθη ως τέτοιο πρόσθετο προσόν.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν είμαι διατεθειμένος να πω ότι η απόφαση του ΔΣ καθίσταται μη ευλόγως επιτρεπτή. Σαφώς η υπεροχή της Αιτήτριας σε αρχαιότητα ήταν μεγάλη, όμως η προτίμηση του ΔΣ για το ΕΜ λόγω της υπεροχής του τόσο σε αξία, και μάλιστα με αναφορά στο ότι η υπεροχή αυτή αφορούσε κατά κύριο λόγο τη βαθμολόγηση στο στοιχείο «Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα», όσο και σε προσόντα, ήταν στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειάς του, αφού μάλιστα ορθώς έκρινε και πεπλανημένη τη σύσταση του ΑΓΔ η οποία εβασίσθη στη μη πίστωση του ΜΒΑ ως πρόσθετου σχετικού προσόντος στο ΕΜ. Ενδεχομένως να ήταν και ευλόγως επιτρεπτή απόφαση του ΔΣ για επιλογή της Αιτήτριας λόγω της υπεροχής της σε αρχαιότητα. Αυτή είναι όμως η ουσία της αρχής ότι η διακριτική ευχέρεια είναι εκείνη του διοικητικού οργάνου και όχι του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, το οποίο παρεμβαίνει μόνο αν υπάρχει υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας ή έκδηλη υπεροχή. Εδώ τέτοια υπέρβαση ή έκδηλη υπεροχή δεν υπάρχει.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει €1000 έξοδα πλέον ΦΠΑ στον ΚΟΤ.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π