ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1508/2011)

 

19 Φεβρουαρίου, 2013

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤΑ  ΑΡΘΡΑ  8,  11,  12,  13,  15,  25,  28,  29,  30  ΚΑΙ  146  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

RENUKA  D. M.  ARACHCHILAGE,

 

Αιτήτρια,

ν.

 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,  ΜΕΣΩ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ  ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

 

Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

ΑΙΤΗΣΗ  ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ  26  ΙΟΥΝΙΟΥ,  2012,

ΓΙΑ  ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ  ΤΗΣ  ΥΠΟΘΕΣΗΣ  ΑΡ. 1508/2011

_________________________

 

Δημήτρης Καλλένος, για την Αιτήτρια.

Μαρία Λοΐζου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Στις 15/11/2011, η αιτήτρια, η οποία κατάγεται από τη Σρι Λάνκα και τώρα διαμένει στη Λάρνακα, καταχώρισε την Προσφυγή Αρ. 1508/11, αμφισβητώντας την απόφαση της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, με την οποία αίτημά της για παραχώρηση σ' αυτήν άδειας παραμονής απορρίφθηκε, για το λόγο ότι η ίδια δε διέμενε με τον Κύπριο σύζυγό της.  Η προσφυγή της ασκήθηκε μέσω του δικηγόρου Νικόλαου Χρ. Νικολαΐδη και ορίστηκε για πρώτη φορά στις 15/12/2011.  Κατά την εν λόγω ημερομηνία, έγινε εμφάνιση μόνο εκ μέρους της Δημοκρατίας.  Το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες για καταχώριση ένστασης εκ μέρους της Δημοκρατίας εντός τεσσάρων εβδομάδων και όρισε την υπόθεση για οδηγίες στις 7/2/2012, ημερομηνία που και πάλι δεν υπήρξε εμφάνιση για την αιτήτρια.  Με παράκληση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, ο χρόνος καταχώρισης της ένστασης παρατάθηκε για περίοδο τεσσάρων εβδομάδων και σημειώθηκε στο πρακτικό ότι, εάν δεν υπήρχε εμφάνιση εκ μέρους της αιτήτριας κατά την νέα ημερομηνία ορισμού της υπόθεσης, αυτή θα υπόκειτο σε απόρριψη, ελλείψει ενδιαφέροντος.  Δε δόθηκαν, όμως, οδηγίες να ειδοποιηθεί ο δικηγόρος της αιτήτριας.  Η υπόθεση ορίστηκε στις 2/4/2012, ημερομηνία, όμως, που και πάλι δεν υπήρξε οποιαδήποτε εμφάνιση για την αιτήτρια.  Το Δικαστήριο όρισε την υπόθεση σε νέα ημερομηνία - 9/4/2012 - με οδηγίες το Πρωτοκολλητείο να ειδοποιήσει το δικηγόρο της αιτήτριας για το νέο ορισμό της υπόθεσης, ο οποίος ειδοποιήθηκε.  Στις 9/4/2012, η υπόθεση δεν έγινε, για λόγους που αφορούσαν το Δικαστήριο.  Ορίστηκε στις 2/5/2012, για τους ίδιους σκοπούς, με οδηγίες και πάλι όπως ο δικηγόρος της αιτήτριας ειδοποιηθεί για τη νέα ημερομηνία.  Ειδοποιήθηκε από το Πρωτοκολλητείο με τηλεομοιότυπο.  Στις 2/5/2012, όμως, πάλι δεν εμφανίστηκε, με αποτέλεσμα η προσφυγή να απορριφθεί, ελλείψει ενδιαφέροντος της αιτήτριας.

 

Στις 28/6/2012, η αιτήτρια, μέσω νέων δικηγόρων, των Δημήτρη Καλλένου και Μαρίας Μικελλίδου, υπέβαλε το αίτημα που εξετάζεται.  Ζητείται η επαναφορά της προσφυγής, κατ' επίκληση των Κ. 10, 18, και 19 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, της Δ.26, θ. 14 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών και των συμφυών εξουσιών του Δικαστηρίου. 

 

Σε ένορκη δήλωση της αιτήτριας, προς υποστήριξη της αίτησης, αναφέρονται τα εξής:-

 

«1.  Είμαι η αιτήτρια στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Προσφυγή και δηλώνω ότι τα όσα αναφέρω στην εν λόγω ένορκο δήλωση είναι στην πλήρη δική μου γνώση.

 

 2.  Η παρούσα προσφυγή απορρίφθηκε στις 2/4/2012[1] λόγω της μη προώθησης της από την πλευρά μας, εντούτοις με την παρούσα αίτηση επιδιώκεται η εξασφάλιση της άδειας του Σεβαστού Δικαστηρίου για την επαναφορά της ΄Εφεσης για τους λόγους και γεγονότα που αναφέρονται στις επόμενες παραγράφους οι οποίοι ή και τα οποία είναι σε πλήρη προσωπική μου γνώση.

 

 3.   Πιο συγκεκριμένα μετά την καταχώρηση της εν λόγω Προσφυγής λόγω αρκετών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει ο σύζυγος μου Νεκτάριος Καδής ο οποίος κατά καιρούς έχει νοσηλευτεί σε διάφορα ιατρικά κέντρα για αποτοξίνωση και ψυχοθεραπεία ήμουν πολύ απασχολημένη και μπερδεμένη με τα όσα μου συνέβαιναν με αποτέλεσμα να μην επικοινωνήσω με τον τότε δικηγόρο μου κ. Νικολαΐδη για μακρύ χρονικό διάστημα κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την μη προώθηση της υπόθεσης μου ενώπιον του Σεβαστού σας Δικαστηρίου.

 

 4.  Δυστυχώς λόγω αλλαγής της διεύθυνσης μου, ούτε ο ίδιος ο Δικηγόρος μου μπόρεσε να επικοινωνήσει μαζί μου και όταν τελικά ηρέμησα από τα προβλήματα που αντιμετώπιζα με τον σύζυγο μου και επικοινώνησα μαζί του με ενημέρωσε για την εξέλιξη που είχε η υπόθεση μου.

 

 5.  Ειλικρινά και έντιμα δηλώνω ότι δεν είχα σκοπό να αγνοήσω το Δικαστήριο ούτε και να αφήσω την υπόθεση μου να απορριφθεί, ο λόγος για τον οποίο δεν είχα επικοινωνία με τον Δικηγόρο μου ήταν όπως ανέφερα ανωτέρω λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετώπιζα με τον σύζυγο μου, προς τούτο επισυνάπτω ως Τεκμήριο Α αντίγραφο δήλωσης / βεβαίωσης ημερ. 4-4-2012 υπογεγραμμένης από την αδελφή του συζύγου, η οποία εστάλη από την ίδια σε άλλες υπηρεσίες του κράτους ανεξάρτητα από την εν λόγω υπόθεση και αναφέρει με αρκετή λεπτομέρεια τις καταστάσεις που βιώνω καθημερινά.

 

 6.   Συνεπεία  όλων  των  πιο πάνω είναι γεγονός ότι δεν μπόρεσα να έχω τον πλήρη έλεγχο των υποθέσεων και των υποχρεώσεων μου και δεν επικοινώνησα με τον δικηγόρο μου για την περαιτέρω προώθηση της υπόθεσης μου.

 

 7. Ουδέποτε είχα την πρόθεση να εγκαταλείψω την παρούσα προσφυγή και ούτε είχα πρόθεση καθ' οιονδήποτε τρόπο να μην την προωθήσω.

 

 8.  Για όλους τους πιο πάνω λόγους πιστεύω ότι είναι δίκαιο να διαταχθεί η επαναφορά της απορριφθείσας προσφυγής για τους σκοπούς της ορθής απονομής της δικαιοσύνης και για να δοθεί η ευκαιρία να εκδικασθούν όλα τα επίδικα θέματα.»

 

 

 

Οι καθ' ων η αίτηση, με την ένστασή τους, υποστηρίζουν ότι η διακριτική ευχέρεια, την οποία, αδιαμφισβήτητα, έχει το Ανώτατο Δικαστήριο να επαναφέρει απορριφθείσα προσφυγή, δε θα πρέπει να ασκηθεί υπέρ της αιτήτριας, αφού δε δίδεται από αυτή οποιαδήποτε εξήγηση για τη μη παρουσία του δικηγόρου της, καθ' οιανδήποτε ημερομηνία ορισμού της υπόθεσης στο Δικαστήριο.

 

Προτού προχωρήσω στην παράθεση της επιχειρηματολογίας του δικηγόρου της αιτήτριας, παρατηρώ ότι η ίδια, στην ένορκη δήλωσή της, δεν αναφέρει εάν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, στην οποία αυτή είναι γραμμένη.  Από τα επισυνημμένα στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση έγγραφα και, συγκεκριμένα, την κατάθεση της αιτήτριας στην Αστυνομία, ημερομηνίας 6/1/11, προκύπτει ότι αυτή μιλά και διαβάζει την αγγλική γλώσσα πολύ καλά, όχι, όμως, την Ελληνική.

 

Είναι καλά γνωστό ότι ένορκες δηλώσεις θα πρέπει να συντάσσονται σε γλώσσα που ο ενόρκως δηλών γνωρίζει και ο ίδιος, εάν είναι πρόσωπο του οποίου η μητρική γλώσσα δεν είναι η γλώσσα στην οποία ορκίζεται, να αναφέρει κατά πόσο την γνωρίζει ή όχι - (βλ. Nazar (2003) 1 Α.Α.Δ. 772· Nashat Moner Lofty Matry v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 536/08, 19/6/09· Umer Abdul Satter v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1320/09, 3/11/09 και Zarar Hamid ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 628/12, 30/5/12).

 

Ανεξάρτητα από την παρατυπία αυτή, για την οποία θα απέρριπτα την αίτηση, επειδή το ζήτημα δεν τέθηκε αλλά ούτε και κάλεσα το δικηγόρο της αιτήτριας να τοποθετηθεί επ' αυτού, θα προχωρήσω να εξετάσω την αίτηση στην ουσία της.

 

Ο κ. Καλλένος, προς υποστήριξη της εισήγησής του ότι, εφόσον δεν εγκαταλείπεται η προσφυγή, παρέχεται διακριτική εξουσία στο Ανώτατο Δικαστήριο για επαναφορά της, μετά από αίτημα του προσφεύγοντος, παραπέμπει στην Tsingi v. Republic (1984) 3 Α.Α.Δ. 1262, όπου εξηγείται ότι, ως προς τη δυνατότητα επαναφοράς απορριφθείσης προσφυγής, τυγχάνουν εφαρμογής, τηρουμένων των αναλογιών οι οποίες αντανακλούν τις ιδιαιτερότητες της Αναθεωρητικής Διαδικασίας, οι σχετικές διατάξεις των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, Δ.26, θ. 13 και 14.  Επίσης, παρέπεμψε στη Rousos and Another v. Republic (1985) 3 C.L.R. 119, όπου η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ως προς το πλαίσιο αντιμετώπισης αιτημάτων για επαναφορά απορριφθείσας προσφυγής, υιοθέτησε την προσέγγιση της Tsingi v. Republic, (πιο πάνω).

 

Σχετικές με την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου για επαναφορά υπόθεσης, στο πεδίο, βέβαια, της πολιτικής δικαιοδοσίας, είναι, μεταξύ άλλων, οι αποφάσεις στις υποθέσεις Τουβλ. Γίγας Λτδ. v. Ουστά (Αρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 109· Βαρδιάνος ν. Richards (1998) 1 Α.Α.Δ. 698.  Κάτω από το ίδιο πνεύμα άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου είναι και η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφορικά με την επαναφορά απορριφθείσας έφεσης.

 

Στη Cyprus Import Corp Ltd. ν. Σενέκης (1998) 1 Α.Α.Δ. 1108, αναφέρεται ότι, σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο διάδικος δεν μπορεί να προβάλλει το λάθος, την αμέλεια ή την παράλειψη του δικηγόρου του, για να επιτύχει την αναβίωση των δικαστικών διαδικασιών.

 

Ως προς τις παραμέτρους άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου για επαναφορά απορριφθείσας προσφυγής, σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας στη Χριστοφίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2000) 3 Α.Α.Δ. 384.    

 

Στην παρούσα περίπτωση, η αιτήτρια, ουσιαστικά, επιδιώκει να απαλλαγεί από τις παραλείψεις και τα λάθη του δικηγόρου της, ο οποίος  είναι γενικά αποδεκτό ότι την εκπροσωπεί ενώπιον του δικαστηρίου και ό,τι πράττει στα πλαίσια της εκπροσώπησής του την δεσμεύουν.  Οι λόγοι, για τους οποίους ο δικηγόρος της αιτήτριας, που την εκπροσωπούσε από της καταχώρισης της προσφυγής μέχρι την απόρριψή της, δεν εμφανίστηκε στο Δικαστήριο, παρέμειναν άγνωστοι.  Η αδιαφορία του να εμφανιστεί, έστω και μια φορά, και να ενημερώσει το Δικαστήριο για όσα τώρα η αιτήτρια ισχυρίζεται, δηλαδή ότι η ίδια δεν επικοινώνησε μαζί του, για τους δικούς της προσωπικούς λόγους, αλλά και τώρα, στα πλαίσια της παρούσης, για να δώσει κάποιες εξηγήσεις, παρέχουν ισχυρές ενδείξεις για εγκατάλειψη της προσφυγής.

 

Η θέση του κ. Καλλένου ότι η συνεχής παράλειψη του τότε δικηγόρου της αιτήτριας να εμφανιστεί στο Δικαστήριο δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη, από τη στιγμή που η ίδια αναφέρει τους λόγους που δεν επικοινωνούσε μαζί του και ότι δεν είχε πρόθεση να εγκαταλείψει την προσφυγή της, δεν με βρίσκει σύμφωνη.  Αυτός παρέλειψε να εμφανιστεί στο Δικαστήριο όχι σε μία δικάσιμο αλλά σε όλες τις ημερομηνίες ορισμού της υπόθεσης και δεν έχει επεξηγηθεί, καθ' οιονδήποτε τρόπο, η συνεχής παράλειψή του, παρά τις ειδοποιήσεις που του δόθηκαν. 

 

Ανεξάρτητα, όμως, από τα πιο πάνω, εάν η θέση του κ. Καλλένου γινόταν δεκτή, τα όσα αναφέρει η αιτήτρια είναι τόσο γενικά και αόριστα, που και πάλι δε θα ασκούσα τη διακριτική μου εξουσία υπέρ του αιτήματός της.  Ενώ αναφέρει ότι τα προβλήματα υγείας του συζύγου της άρχισαν αμέσως μετά την καταχώριση της προσφυγής και ότι γι' αυτά επισυνάπτει βεβαίωση της αδελφής του συζύγου της, παραλείπει να την επισυνάψει, όπως παραλείπει να αναφέρει πότε ακριβώς άλλαξε διεύθυνση και πού μετακινήθηκε. 

 

Αποδοχή του αιτήματος θα απέληγε ουσιαστικά σε κατάχρηση διαδικασίας, κάτω από το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος. 

 

Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

 

 

 

 

 

                                                                            Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                                         Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΠ