ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.732 /2010)
15 Ιανουαρίου, 2012
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 19A και 146 του Συντάγματος
MINA NAGUIB ROZEIK GUIRGUIS
Αιτητής,
-και -
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ΄ης η αίτηση.
------------------------
Ελ.Μηλιδώνη, (κα.), για Λ.Κληρίδη
Κα.Παπαμιλτιάδου, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατάγεται από την Αίγυπτο και αφίχθηκε στην Κύπρο στις 4 Φεβρουαρίου, 2008, όπου του παραχωρήθηκε άδεια εργασίας.
Στις 10 Δεκεμβρίου 2008 υπέβαλε αίτηση άσυλου. Κλήθηκε σε συνέντευξη από αρμόδιο λειτουργό στις 20 Ιανουαρίου 2009. Στην έκθεση του προς τον προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, ο εξεταστής εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης καθότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000 (Νόμος) για να αναγνωριστεί στον αιτητή το καθεστώς του πρόσφυγα. Ο προϊστάμενος της υπηρεσίας ασύλου αποφάσισε, στις 30 Ιανουαρίου 2009 την απόρριψη της αίτησης. Ο αιτητής πληροφορήθηκε σχετικά με επιστολή ημερομηνίας 31 Μαρτίου 2009 και στις 16 Απριλίου 2009 καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή.
Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων αφού μελέτησε την σχετική έκθεση που ετοιμάστηκε από τον αρμόδιο λειτουργό εξέδωσε απορριπτική απόφαση στις 22 Μαρτίου 2010, επικυρώνοντας την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου. Σχετική επιστολή για απόρριψη της προσφυγής παραλήφθηκε από τον αιτητή στις 19 Απριλίου 2010.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης.
Ο αιτητής εισηγήθηκε ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων είναι αναιτιολόγητη, καθότι με αυτήν, ουσιαστικώς επικυρώθηκε η απόφαση της Αρχής Ασύλου, η οποία, όπως προβλήθηκε, δεν εξειδικεύει τους λόγους για τους οποίους κρίθηκε ο αιτητής ότι δεν δικαιούτο της δυνατότητας αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα. Ούτε εξειδικεύθηκε γιατί δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για παραχώρηση του καθεστώτος προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
Οι καθ΄ων η αίτηση πρόβαλαν ότι ο αιτητής κωλύεται να προβάλλει, ως λόγος ακυρώσεως, ότι δεν του παραχωρήθηκε το καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, επειδή, στο αιτητικό της προσφυγής του αναφέρει ότι προσβάλλει την απόφαση με την οποία δεν του αναγνωρίστηκε το καθεστώς του πρόσφυγα. Περαιτέρω, προβάλλεται ότι έχει παρέλθει η προθεσμία των 75 ημερών για προσβολή της απόφασης για μη παραχώρηση προσωρινής διαμονής
Το αιτητικό της προσφυγής έχει ως ακολούθως:
«Δήλωση του Δικαστηρίου όπως η απόφαση της Καθ΄ης η αίτηση ημερ. 22.3.2010 να απορρίψει το αίτημα του αιτητή να αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας δυνάμει της κείμενης νομοθεσίας.»
Στου νομικούς λόγους ακυρώσεως αναφέρεται ότι:
«Ο μόνος λόγος τον οποίο προβάλλει ο αιτητής είναι ότι εσφαλμένα η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στην απόφαση της αποφάσισε ότι ο αιτητής δεν πληροί τις προϋποθέσεις για παραχώρηση του καθεστώτος προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους ως προβλέπει το άρθρο 19Α της περί Προσφύγων Νομοθεσίας χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία, εφ΄όσον στην εκδοθείσα απόφαση ουδόλως αιτιολογείται για ποιον λόγο ο αιτητής δεν πληροί τις προυποθεσε4ις του άρθρου 19Α της περί Προσφύγων Νομοθεσίας».
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 7 του περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμού του 1962 στην αίτηση πρέπει να αναγράφεται ειδικά η ζητούμενη θεραπεία και οι νομικοί λόγοι .
Στο αιτητικό αναγράφεται, ως ζητούμενη θεραπεία, η ακύρωση της μη αναγνώρισης του αιτητή ως πρόσφυγα. Θεωρώ όμως ότι η προσφυγή, όπως αναφέρεται στους λόγους ακυρώσεως, στρέφεται και εναντίον της απόφασης για τη μη αναγνώριση στον αιτητή του καθεστώτος προσωρινής διαμονής. Πρόκειται περί ελλιπή διατύπωση του αιτητικού και περί απλής παρατυπίας (βλ. Δημοκρατία ν. Σίλου, (2009)3 ΑΑΔ 615).
Ο αιτητής προβάλλει ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων είναι αναιτιολόγητη, καθότι, όπως σημείωσα, με αυτήν ουσιαστικώς επικυρώθηκε η απόφαση της Αρχής Ασύλου, η οποία, όπως προβάλλεται, δεν εξειδικεύει τους λόγους για τους οποίους έκρινε ότι ο αιτητής δεν δικαιούται να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα.
Η δικηγόρος των καθ΄ων αντιτείνει ότι η αιτιολογία που δόθηκε στον αιτητή είναι ενδελεχής και αναλυτική.
Διερχόμενος το φάκελο της υπόθεσης και εξετάζοντας το κείμενο της απόφασης διαπιστώνω ότι αυτή είναι δεόντως αιτιολογημένη, σημειώνοντας ότι ο λόγος για τον οποίο ο αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα του ήταν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε και η δυσκολία ανεύρεσης εργασίας στη χώρα του. Η κατάληξη αυτή υποστηρίζεται, από τις δηλώσεις του αιτητή, κατά την προφορική συνέντευξη, τα πρακτικά της οποίας και υπέγραψε. Ανάφερε, επί τούτου ο αιτητής, ότι τα μόνα προβλήματα που αντιμετώπιζε ήταν οικονομικής φύσεως και δεν είχε υποστεί οποιαδήποτε κακομεταχείριση ή δίωξη στη χώρα του. Προσδιόρισε δε ότι οι μόνες συνέπειες της ενδεχόμενης επιστροφής του θα ήταν τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία, θα αντιμετώπιζε. Περαιτέρω, η αιτιολογία της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων συμπληρώνεται από τις εισηγητικές εκθέσεις των αντίστοιχων αρμόδιων λειτουργών, στις οποίες αναφέρονται οι λόγοι της απόρριψης της αίτησης του αιτητή.
Το γεγονός ότι στην ιεραρχική προσφυγή του αιτητή αναφέρεται ότι δυσκολεύεται να βρει δουλειά στην χώρα του, λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης και της κακομεταχείρισης ( bad humanity treatment), είναι μια διατύπωση τόσο γενική και ατεκμηρίωτη που δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει παροχή προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.