|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.6 /2010)
21 Δεκεμβρίου, 2012
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146 του Συντάγματος
CHRIS CHRISTODOULOU
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
Διευθύντριας Τμήματος Τελωνείων
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Θ.Πλ.Στυλιανού, για τον Αιτητή.
Αρ.Ζερβού, (κα.), για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα του επιβληθέντος φόρου κατανάλωσης, για την εισαγωγή ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου μάρκας Bentley, μοντέλου Continental, το οποίο εισήχθη ως μεταχειρισμένο από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είχαν ως έναυσμα τη συμπλήρωση των στοιχείων εισαγωγής του αυτοκινήτου, τα οποία έγιναν στο πλαίσιο του λογισμικού «Θησέας» του τμήματος Τελωνείων. Το σύστημα αυτό επιτρέπει την ηλεκτρονική διασάφηση των εισερχομένων στη Δημοκρατία προς ανάλωση προϊόντων. Στο πλαίσιο αυτό, ο αιτητής ή ο εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος του, στην προκείμενη περίπτωση ο εκτελωνιστής, προχώρησε υποχρεωτικώς να συμπληρώσει και να καταχωρήσει όλα τα στοιχεία τα προβλεπόμενα στα ηλεκτρονικά πεδία και ταυτοχρόνως με το σύστημα παρεχόταν η δυνατότητα συμπλήρωσης παρατηρήσεων σημειώσεων ή σχολίων. Ο αιτητής προχώρησε σε αυτή την ηλεκτρονική διασάφηση σημειώνοντας μεταξύ άλλων «excise duties and V.A.T. paid under protest».
Στα ηλεκτρονικά πεδία καταχωρήθηκαν τα πιο κάτω:
- Τελωνειακή αξία €8,000
- Συναλλαγματική ισοτιμία κατά τον ουσιώδη χρόνο 1.00.
- Στατιστική αξία €8.043
- Τελωνειακή αξία €8,043
- Κυβισμός κινητήρα 5998 κ.εκ.
- Ημερομηνία πρώτης εγγραφής 12.03.2004
- Ηλικία κατά τον ουσιώδη χρόνο εισόδου σε ανάλωση 5.504
- Για τη βεβαίωση εκπεμπόμενης μάζας διοξειδίου «D-CO2 - Cert.» Το σύμβολο «Ε» με το οποίο δηλώνεται ότι οι εκπεμπόμενες μάζας διοξειδίου του άνθρακα ξεπερνούν τα 250γρ./χιλιόμετρο.
Η εν λόγω τελωνειακή διασάφηση έγινε ηλεκτρονικώς αποδεκτή στις 21 Σεπτεμβρίου 2009, και την επομένη, 22 Σεπτεμβρίου 2009, είχαν ελεγχθεί από αρμόδιο τελωνειακό λειτουργό που επιβεβαίωσε την ορθότητα των γενομένων καταχωρήσεων. Στη συνέχεια είχε ελεγχθεί η κατάσταση του οχήματος και αφού διαπιστώθηκε ότι ήταν σε αρίστη κατάσταση, βεβαιώθηκε ο φόρος κατανάλωσης ανερχόμενος στο ποσό των €19,479, το οποίο καταβλήθηκε.
Στις 2 Οκτωβρίου 2009, ο αιτητής υπέβαλε μέσω του δικηγόρου του «ένσταση και διαμαρτυρία» για το πιο πάνω επιβληθέν ποσό, ζητώντας την επιστροφή του φόρου, σημειώνοντας ότι υπήρξε άνιση μεταχείριση σε βάρος του, αφού για το εν λόγω όχημα είχε καταβάλει όλους τους φόρους στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο επιβληθείς φόρος υπερβαίνει το κατάλοιπο φόρου που παραμένει σε ομοειδή μεταχειρισμένα αυτοκίνητα εγγεγραμμένα στα μητρώα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στις 26 Οκτωβρίου 2009 η Διευθύντρια του Τμήματος Τελωνείων με επιστολή της, σε απάντηση του πιο πάνω αιτήματος του αιτητή, επιβεβαίωσε την ορθότητα του επιβληθέντος φόρου αναλύοντας, ουσιαστικώς τη σχετική κυπριακή νομοθεσία που συνάδει, κατά την άποψη της, με την Ευρωπαϊκή Οδηγία και το ΄Αρθρο 90 της Συνθήκης Ίδρυσης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Καταλήγει δε η επιστολή λέγοντας ότι, μετά από τις έρευνες που έγιναν, η επιβληθείσα φορολογία δεν υπερβαίνει το κατάλοιπο φόρου που παραμένει ενσωματωμένο στην αξία αντιστοίχου μεταχειρισμένου οχήματος, βρισκόμενου στο εθνικό μητρώο. Σημειώνεται περαιτέρω ότι ο επιβληθείς φόρος κατανάλωσης των €19,479 είναι μειωμένος κατά 65.2% από το φόρο που θα επιβαλλόταν, εάν το εισαχθέν όχημα ήταν καινούργιο.
Αυτό το περιεχόμενο της επιστολής απάντησης ημερ. 26 Οκτωβρίου 2009 έδωσε το έναυσμα για την προώθηση προδικαστικής ένστασης από πλευράς της Δημοκρατίας που ισχυρίστηκε ότι με βάση τις παραγράφους 5 και 6 του άρθρου 139 του περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμου, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 144(Ι)/2006, η αμφισβήτηση θα πρέπει να γίνει εντός τακτής προθεσμίας, που στην προκείμενη περίπτωση έγινε, αλλά πρέπει να είναι αιτιολογημένη υποστηριζόμενη από όλα τα αναγκαία στοιχεία τα οποία υποστηρίζουν την αίτηση για επανεξέταση. Σημειώνεται η πρώτη επιφύλαξη της παραγράφου η οποία, όπως είπε η κα.Ζερβού, αναφέρει:
«νοείται ότι, ένσταση η οποία υποβάλλεται, αν δεν συνοδεύεται με τα αναγκαία έγγραφα προς υποστήριξη της, θεωρείται ως ουδέποτε υποβληθείσα».
Στη συνέχεια η συνήγορος έκανε αναφορά στην παραγρ.6 του άρθρου η οποία αναφέρει τα εξής:
«η υποβολή ένστασης δυνάμει του εδαφίου (5) αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής στο ανώτατο Δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 146 του Συντάγματος.»
Στηριζόμενη στην πιο πάνω νομοθετική ρύθμιση η συνήγορος, εισηγήθηκε ότι με την επιστολή ημερ. 2 Οκτωβρίου 2009, το υποβληθέν αίτημα αναθεώρησης δεν περιείχε οποιοδήποτε στοιχείο το οποίο θα δικαιολογούσε την περαιτέρω μείωση της φορολογίας που υπεβλήθη. Αυτή η παράλειψη προσκόμισης στοιχείων, ενεργοποιεί, κατά την εισήγηση της κας.Ζερβού, την επιφύλαξη του εδαφίου 5, κρινόμενη συναφώς, η ένσταση ως ουδέποτε υποβληθείσα. Τούτου δοθέντος, κατέληξε η συνήγορος, η υποβολή αιτήσεως ακυρώσεως ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προϋποθέτει υποβολή ενστάσεως, που στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει.
΄Ηταν περαιτέρω η προδικαστικώς υποβληθείσα θέση της ευπαιδεύτου συνηγόρου ότι η επιστολή των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 26.10.2009, ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα, κοινοποιώντας ουσιαστικά την ισχύουσα νομοθεσία και επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της ληφθείσας απόφασης ημερ. 22 Σεπτεμβρίου 2009. Από τη στιγμή που η απόφαση, δυνάμει της οποίας επιβλήθηκε φόρος κατανάλωσης, φέρει ημερομηνία 22 Σεπτεμβρίου 2009 η προσφυγή που καταχωρήθηκε από τον αιτητή στις 7 Ιανουαρίου 2010 βρίσκεται έξω από το πλαίσιο των 75 ημερών που προβλέπεται από το ΄Αρθρο 146.3 του Συντάγματος.
Επί του θέματος των προβληθέντων προδικαστικών ενστάσεων, ο ευπαίδευτος συνήγορος ισχυρίστηκε ότι, ο αιτητής ενήργησε εντός της προβλεπόμενης από το άρθρο 139 του Νόμου 144(Ι)/2006, προθεσμίας και σε απάντηση του αιτήματος του, για αναθεώρηση της επιβληθείσας φορολογίας, έλαβε την επιστολή ημερ. 26 Οκτωβρίου 2009, το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής. Επισήμανε ο συνήγορος ότι, στο τέλος της εν λόγω επιστολής, οι καθ΄ων η αίτηση γνωστοποιούν στον αιτητή ότι σε περίπτωση διαφωνίας του μπορεί να ασκήσει προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο, πράγμα το οποίο έκαμε. Η προσβαλλόμενη πράξη είναι εκτελεστή και όχι πληροφοριακού χαρακτήρα ή βεβαιωτικού, υποστήριξε ο κ.Στυλιανού, σημειώνοντας ότι η καταχώριση της προσφυγής έγινε εντός του πλαισίου των 75 ημερών από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, ημερ. 26 Οκτωβρίου 2010. Σημείωσε περαιτέρω, ότι ο αιτητής δεν προσβάλλει το ύψος ή το μέγεθος της επιβληθείσας φορολογίας, αλλά το παράνομο της πράξης/απόφασης επιβολής φορολογίας, πράγμα που αντίκειται στη Συνθήκη ΄Ιδρυσης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και ειδικότερα του άρθρου 90. Ως εκ τούτου καταλήγει ο συνήγορος δεν ήταν απαραίτητη η υποβολή οποιονδήποτε εγγράφων.
Αναφορικά με την ουσία της προσφυγής ο κ.Στυλιανού εισηγήθηκε ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα, γιατί οι καθ΄ων η αίτηση είχαν υποχρέωση να ερευνήσουν και να προβούν στη δέουσα έρευνα έτσι ώστε να βεβαιωθούν ότι ο επιβληθείς φόρος δεν βρίσκεται σε διαφωνία με το κατάλοιπο του φόρου αντιστοίχου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου εγγεγραμμένου στην Κύπρο. Ως αποτέλεσμα της υποχρέωσης άσκησης χρηστής διοίκησης, οι καθ΄ων η αίτηση δεν έπρεπε να επιβάλουν οποιονδήποτε φόρο, στο εισαχθέν από τον αιτητή όχημα, λαμβανομένου υπόψη ότι ο ίδιος το είχε αγοράσει αφού όλοι οι δασμοί και φόροι είχαν πληρωθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τέλος εισηγήθηκε ότι η εν λόγω απόφαση των αιτητών δεν περιέχει οποιανδήποτε αιτιολογία.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση αντιπρόβαλε ότι υπάρχει δυνατότητα σε ένα κράτος μέλος, κατά τη διακριτική αυτού ευχέρεια να επιβάλει φόρους, είτε επί καινούργιων είτε επί μεταχειρισμένων οχημάτων, που εισάγονται από άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Και η Κυπριακή Δημοκρατία άσκησε αυτή τη δυνατότητα και επέβαλε φόρους κατανάλωσης στα μεταχειρισμένα εισαγόμενα οχήματα με βάση το Νόμο περί Φόρων Κατανάλωσης Ν.91(Ι)/2004.
Ο εν λόγω φόρος υπολογίζεται με βάση τον τύπο, την ηλικία, το σύστημα προώθησης του οχήματος και άλλα κριτήρια τα οποία τίθενται στο Μέρος Δ του τετάρτου Παραρτήματος της ΚΔΠ280/2007. Η εξειδικευμένη μελέτη που γίνεται απαιτεί, όμως η φορολογία που θα επιβληθεί δεν θα υπερβαίνει το κατάλοιπο του φόρου που παραμένει ενσωματωμένο στην αξία ομοειδούς μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που είναι ήδη εγγεγραμμένο στη Δημοκρατία, βασιζόμενο, όπως είπε, στο κοινοτικό κεκτημένο.
Η ηλεκτρονική διασάφηση, συνέχισε, που έγινε από τον ίδιο τον αιτητή προσδιορίστηκε με βάση τον κυβισμό του οχήματος και την επιπλέον επιβάρυνση της ρύπανσης του περιβάλλοντος, αφού η ποσότητα εκπεμπόμενης μάζας διοξειδίου του άνθρακα ήταν μεγαλυτέρα των 250 gr/km. Ο φόρος κατανάλωσης θα έπρεπε να ήταν €55,470, αλλά λόγω της ηλικίας του οχήματος μειώθηκε στις €19,479 και δεν είναι χαμηλότερος από το κατάλοιπο άλλου αντιστοίχου ομοειδούς οχήματος, της ιδίας ηλικίας. Παράλληλα συνέχισε ο αιτητής δεν έχει παρουσιάσει ούτε τότε αλλά και τώρα οποιαδήποτε στοιχεία που να δικαιολογούν τον ισχυρισμό του έτσι ώστε να υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο που να επιτρέπει τη διαφοροποίηση του επιβληθέντος φόρου.
Το άρθρο 90 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, προβλέπει:
«Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς δασμούς οποιασδήποτε φύσεως, ανώτερους από εκείνους που επιβάλλουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα.
Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει στα προϊόντων των άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους, η φύση των οποίων οδηγεί έμμεσα στην προστασία άλλων προϊόντων.»
Η Κυπριακή Δημοκρατία, προχώρησε στην τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας, με την εισαγωγή, το 2004, κριτηρίων που διαφοροποιούσαν το τέλος ταξινόμησης (φόρο κατανάλωσης), με βάση, όχι μόνο, τον κυβισμό, αλλά και την ηλικία, φυσική κατάσταση και τα χιλιόμετρα που διάνυσε το εισαχθέν αυτοκίνητο. (βλ.Υπ΄αριθμ.1016/2006 M.C. Sports Cars Ltd κ.ά. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερ. 21 Γενάρη 2008).
Συναφώς, δεν υπάρχει θέμα απουσίας δυνατότητας επιβολής φόρου κατανάλωσης, όπως πρόβαλε ο αιτητής.
Ο επιβληθείς, όμως, φόρος δεν μπορεί να είναι αντίθετος με την υφιστάμενη υποχρέωση που επιβάλλει η κοινοτική νομοθεσία (Αρ.90). Απαιτείται όπως αυτή υπολογιστεί σε αξία όχι μεγαλύτερη από την πραγματική αξία του οχήματος, με αποτέλεσμα τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα να μην επιβαρύνονται με φόρους βαρύτερους, απ΄αυτούς των ομοειδών μεταχειρισμένων, που πωλούνται στην εσωτερική αγορά.
Ικανοποιήθηκε αυτό το κριτήριο στην προκείμενη περίπτωση; Η απάντηση είναι θετική. Οι καθ΄ων η αίτηση δεν βασίστηκαν μόνο στα στοιχεία της διασάφησης, που, ειρήσθω εν παρόδω, δεν περιείχε οτιδήποτε για ενίσχυση της θέσης του αιτητή για μείωση, αλλά προχώρησαν σε έρευνα, όπως καταγράφεται στο φάκελο της υπόθεσης. Με βάση αυτή την έρευνα θεώρησαν ότι η μείωση του επιβληθέντος φόρου, κατά 65,02% σ΄αντίθεση με ένα καινούργιο όχημα, αντιπροσώπευε την αξία του, ως μεταχειρισμένου. Συναφώς, δεν τεκμηριώνεται η εισήγηση του αιτητή ότι υπήρξε σε βάρος του, δυσμενής διάκριση, και η διεξαχθείσα έρευνα ήταν, από τις περιστάσεις, επαρκής.
Με γνώμονα τα πιο πάνω η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.