|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 755/2011)
12 Νοεμβρίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ/Η
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄ για Γενικό
Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή του και οριστικοποιήθηκε ο αποκλεισμός του για εκπαίδευση με κανονική φοίτηση στη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ) της Ελλάδος (στο εξής «η Σχολή»). Αξιώνει ακόμα ακύρωση της επιλογής των ενδιαφερομένων μερών 1, 2 και 3 για εκπαίδευση με κανονική φοίτηση στην ίδια Σχολή, αντί του ιδίου.
Ο αιτητής είναι αντισυνταγματάρχης και υπηρετεί στο Πυροβολικό. Σύμφωνα με την ισχύουσα Πάγια Διαταγή Περί Επιλογής Ελληνοκυπρίων Αξιωματικών Εθνικής Φρουράς για φοίτηση στη Σχολή Εθνικής ΄Αμυνας της Ελλάδος, στη Σχολή φοιτούν ανώτεροι αξιωματικοί Όπλων και Σωμάτων, βαθμού συνταγματάρχη ή αντισυνταγματάρχη εφ΄ όσον πληρούν τα κριτήρια φοίτησης. Κατατάσσονται σε σειρά αναλόγως των μορίων τα οποία έχουν συγκεντρώσει.
Για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 διατέθηκαν από τη Σχολή τρεις θέσεις για κανονική φοίτηση και δέκα θέσεις για διαδικτυακή φοίτηση. Η επιλογή για την τάξη έτους 1986 πραγματοποιήθηκε από την Πρωτοβάθμια Επιτροπή Επιλογής στις 15.3.2011. Βάσει των μορίων που συγκέντρωσε ο αιτητής κατέλαβε την 8η θέση και ως εκ τούτου επελέγη να φοιτήσει με τη μέθοδο της διαδικτυακής μάθησης.
Ο αιτητής αξίωσε επανεξέταση της βαθμολόγησης του κριτηρίου 4 που αφορά το συνολικό χρόνο υπηρεσίας του σε επιτελεία Συγκροτημάτων - Σχηματισμών - ΓΕΕΦ - ΥΠΑΜ, ισχυριζόμενος ότι δεν του είχαν αποδοθεί τα ακριβή μόρια.
Η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Επιλογής στις 19.4.2011 απέρριψε τους ισχυρισμούς του. Η απόφαση του κοινοποιήθηκε με έγγραφο ημερομηνίας 5.5.2011. Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει ακριβώς την απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλογής, καθώς βεβαίως και την τελική επιλογή των ενδιαφερομένων μερών.
Οι καθ΄ ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση με τον ισχυρισμό ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος από του να προσβάλλει την επιλογή των τριών ενδιαφερομένων μερών αφού, ούτως ή άλλως, θα φοιτούσε και ο ίδιος στη Σχολή, αλλά με τη μέθοδο της διαδικτυακής μάθησης.
Με άλλη προδικαστική ένσταση υποστηρίζουν ότι ο αιτητής προσβάλλει δύο μη συναφείς διοικητικές πράξεις, ενώ τρίτη προδικαστική ένσταση ότι δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη αποσύρθηκε με τη γραπτή αγόρευση των καθ΄ων η αίτηση.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον επειδή τυχόν ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης δεν θα έχει ως άμεση συνέπεια την επίτευξη του στόχου του, αφού ήδη τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη φοιτούν στη Σχολή.
Ο αιτητής αντιτάσσει ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της επιλογής με κανονική φοίτηση διάρκειας εννέα μηνών και της επιλογής της διαδικτυακής φοίτησης η οποία είναι και μεγαλύτερης διάρκειας (16 μήνες). Περαιτέρω, κατά τη διάρκεια της φοίτησης με διαδικτυακή μάθηση, ο αξιωματικός συνεχίζει να εκτελεί πλήρως τα καθήκοντά του στην Εθνική Φρουρά έχοντας επιπροσθέτως τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη φοίτησή του στη Σχολή, ενώ αντιθέτως οι αξιωματικοί κανονικής φοίτησης δεν έχουν άλλες υποχρεώσεις και παραμένουν απερίσπαστοι και αφοσιωμένοι στη μελέτη. Περαιτέρω, υποστηρίζει, η βαρύτητα που δίδεται από την υπηρεσία στην κανονική φοίτηση είναι μεγαλύτερη από αυτή της διαδικτυακής φοίτησης, γι΄ αυτό και ο αιτητής έχει επηρεαστεί δυσμενώς από την προσβαλλόμενη πράξη τόσο ουσιαστικά, όσο και λόγω ηθικής βλάβης.
Θα συμφωνήσω με τον αιτητή. Πράγματι φαίνεται να υπάρχει διαφορά μεταξύ της επιλογής αξιωματικού για κανονική πλήρη φοίτηση στη Σχολή και στη διαδικτυακή φοίτηση. Πέραν όμως αυτού φαίνεται ότι ο αιτητής έχει και έννομο συμφέρον λόγω της πρόκλησης σ΄ αυτόν και ηθικής βλάβης.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ακόμα ότι δεν υπάρχει συνάφεια μεταξύ των δύο αξιουμένων θεραπειών, δηλαδή της απόφασης κατάταξης του αιτητή στην 8η θέση και της επιλογής των τριών ενδιαφερομένων μερών.
Όπως έχει αποφασιστεί στην υπόθεση Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 258, για να κριθούν δύο πράξεις ως συναφείς θα πρέπει η μία πράξη να αποτελεί προϋπόθεση της άλλης ή οι προσβαλλόμενες με το ίδιο δικόγραφο πράξεις να αφορούν τον ίδιο αιτητή, να βασίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, να φέρουν ταυτόσημη αιτιολογία και να έχουν εκδοθεί από το ίδιο όργανο και κατά την ίδια διοικητική διαδικασία.
Η προδικαστική ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί. Σε συμφωνία με τον αιτητή καταλήγω ότι η απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή του εναντίον του καταλόγου κατάταξης και με την οποία οριστικοποιήθηκε ουσιαστικά ο αποκλεισμός του για εκπαίδευση με κανονική φοίτηση, είναι συναφής αφού, η μία πράξη (η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής) αποτελεί προϋπόθεση της άλλης (της απόφασης επιλογής των τριών ενδιαφερομένων μερών). Αν ο αιτητής επιτύχει στη θεραπεία Α, τότε συμπαρασύρεται σε ακύρωση και η πράξη που περιέχεται στην παράγραφο Β, δηλαδή η τελική επιλογή των τριών ενδιαφερομένων μερών.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη πράξη για απόρριψη της ένστασής του προήλθε από αναρμόδιο όργανο γιατί ελήφθη από τη Δευτεροβάθμια Επιτροπή, αντί από τον αρμόδιο Υπουργό ΄Αμυνας.
Ο λόγος αυτός θα πρέπει να απορριφθεί. Σύμφωνα με την παράγραφο (ζ) της Πάγιας Διαταγής η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Επιλογής εξετάζει και ελέγχει τις αναφορές επανεξέτασης της βαθμολογίας των υποψηφίων αξιωματικών, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι ικανοποιημένοι από αυτήν και αφού καταλήξει σε πλήρως αιτιολογημένες προτάσεις τις υποβάλλει στον Υπουργό ΄Αμυνας ο οποίος λαμβάνει και την τελική απόφαση, η οποία είναι και τελεσίδικη.
Όπως σαφώς εμφαίνεται από το Παράρτημα 7 της ένστασης που είναι η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλογής, ο Υπουργός ΄Αμυνας θεώρησε και υπέγραψε τις προτάσεις της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής γεγονός που δεικνύει ότι ουσιαστικά ενέκρινε τις πιο πάνω αποφάσεις.
Δεν συμφωνώ με τον αιτητή ότι ο Υπουργός απλώς θεώρησε την ήδη αποφασισθείσα κρίση της Επιτροπής, δηλαδή ότι δέκτηκε δέσμια την απόφαση που έλαβε αναρμοδίως η Δευτεροβάθμια Επιτροπή, αντί να του υποβάλει την άποψή της την οποία δυνατόν να μην αποδεχόταν. Η Δευτεροβάθμια Επιτροπή είχε την αρμοδιότητα να εξετάσει τις υποβληθείσες ενστάσεις και να καταλήξει σε απόφαση, την οποία ουσιαστικά υπέβαλε στον Υπουργό ΄Αμυνας ο οποίος και έλαβε την τελική απόφαση υπογράφοντας την απόφαση της Επιτροπής.
Ο αιτητής υποστηρίζει περαιτέρω ότι η σύνθεση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλογής πάσχει αφού, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας ημερομηνίας 15.4.2011, απουσίαζε το μέλος Ανδρέας Μαρκίδης. Ισχυρίζεται ότι δεν προκύπτει από τα πρακτικά αν το συγκεκριμένο μέλος προσεκλήθη.
Οι καθ΄ ων η αίτηση στη γραπτή τους αγόρευση αντικρούουν τον πιο πάνω ισχυρισμό υποστηρίζοντας ότι η απουσία του Ταξίαρχου Α. Μαρκίδη, ουδόλως επιδρά στη νομιμότητα της ληφθείσας απόφασης καθότι σύμφωνα με το άρθρο 23 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/1999, υπήρχε η απαιτούμενη απαρτία, ήτοι παρευρίσκετο η πλειοψηφία του συνόλου των μελών.
Όπως έχει επανειλημμένα λεχθεί (Αναστασίου ν. ΕΤΕΚ (2003) 3 Α.Α.Δ. 616) είναι απαραίτητη η εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήση στη συνεδρία κάθε μέλους του συλλογικού οργάνου ώστε αυτό να θεωρείται ότι συνεδριάζει νομοτύπως.
Όπως σημειώνεται και στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 110-111, δεν αρκεί η παρουσία των συγκροτούντων νόμιμη απαρτία μελών για να θεωρηθεί το συλλογικό όργανο ως συντεθειμένο νομίμως, αλλά δέον να προκύπτει συνάμα ότι η διοίκηση κατέστησε δυνατή την παρουσία απάντων των μελών του οργάνου με έγκαιρη πρόσκλησή τους όπως παραστούν στη συνεδρίαση.
Εξάλλου το άρθρο 21(3) του Ν.158(Ι)/1999 προνοεί ότι για να συνεδριάσει νόμιμα ένα συλλογικό όργανο πρέπει να κληθούν νομότυπα και εμπρόθεσμα όλα τα μέλη του στη συνεδρία εξαιρουμένων των περιπτώσεων που το συλλογικό όργανο συνεδριάζει σε τακτές ημέρες και ώρες (βλέπε ακόμα Πιερέττη ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (2008) 3 Α.Α.Δ. 475).
Στην απόφαση Τσολάκης ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1084/05, ημερ. 31.1.2007, κρίθηκε ότι δεν είναι αρκετό να προβάλλεται ισχυρισμός από τους καθ΄ ων η αίτηση ότι τα μέλη του συλλογικού οργάνου ειδοποιήθηκαν τηλεφωνικώς. Θα πρέπει να υπάρχει γραπτό στοιχείο στο φάκελο ώστε να μπορούν να το επικαλεστούν, ενώ σημειώθηκε η παραδοχή των δικηγόρων των καθ΄ ων η αίτηση ότι η ύπαρξη απαρτίας δεν μπορεί να συσχετιστεί προς τη νομιμότητα της σύνθεσης.
Στο φάκελο της υπόθεσης δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά που να δείχνει ότι ο Ταξίαρχος Μαρκίδης προσκλήθηκε στη συνεδρία της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλογής και συνεπώς κρίνω ότι η σύνθεση του συλλογικού αυτού οργάνου πάσχει.
Εν όψει των πιο πάνω είναι προφανές ότι η θεραπεία Α επιτυγχάνει και η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλογής θα πρέπει να ακυρωθεί. Η ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής συμπαρασύρει όμως και την τελική επιλογή των τριών ενδιαφερομένων μερών η οποία επίσης ακυρώνεται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και οι προσβαλλόμενες πράξεις ακυρώνονται, με έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ