ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1004/2011)

 

27 Νοεμβρίου, 2012

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]

 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,

Αιτητής,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ

2.    ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

_ _ _ _ _ _

Ρ. Ιάσωνος για Χρ. Δημητριάδη, για τον Αιτητή.

Αλ. Καλησπέρα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

_ _ _ _ _ _

 

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: O αιτητής εισήγαγε μεταχειρισμένο αυτοκίνητο κατασκευής Porsche Coupe από το Ηνωμένο Βασίλειo και του επιβλήθηκε φόρος εγγραφής ύψους  €4.469,00. Κατέβαλε το ποσό καθώς και τα σχετικά τέλη κυκλοφορίας υποβάλλοντας γραπτή διαμαρτυρία. Το παράπονο του αιτητή σύμφωνα με την επιστολή ημερ. 26.5.11 ήταν ότι η επιβολή φόρου εγγραφής σε εισαγόμενο όχημα από άλλο κράτος μέλος χωρίς οποιαδήποτε έκπτωση με βάση την ηλικία, τον τύπο, τη γενική κατάσταση και τα άλλα χαρακτηριστικά του οχήματος αντίκειται στο άρθρο 90 της Συνθήκης για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και τη νομολογία του ΔΕΚ επειδή εισάγει δυσμενή διάκριση σε βάρος του μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που προέρχεται από άλλο κράτος μέλος.

 

Ο Αν. Έφορος Μηχανοκίνητων Οχημάτων, αιτιολογώντας με επιστολή του ημερ. 26.9.11 την επιβολή του σχετικού φόρου εγγραφής πληροφόρησε τον αιτητή ως ακολούθως:

 

«Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερ. 26/05/11 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:

 

               1.          Ο φόρος εγγραφής μηχανοκινήτου οχήματος προσδιορίζεται με βάση την παράγραφο 1 του Μέρους Ι, του Παραρτήματος του Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972 όπως τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα.

               2.          Ο εν λόγω φόρος καταβάλλεται στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών, κατά την εγγραφή του οχήματος στο Μητρώο του Εφόρου Μηχανοκινήτων Οχημάτων.»

 

Συνεπώς το Τμήμα Οδικών Μεταφορών ενεργώντας μέσα στα πλαίσια της ισχύουσας Νομοθεσίας δεν έχει περιθώριο διαφορετικού χειρισμού του θέματος και ως εκ τούτου, λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι το αίτημα σας για επιστροφή του φόρου εγγραφής του υπό αναφορά οχήματος δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.»

 

 

 

Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση επιβολής του συγκεκριμένου φόρου εγγραφής όπως του γνωστοποιήθηκε στις 26.5.11, διότι κατά τους ισχυρισμούς του, παραβιάζει το κοινοτικό κεκτημένο. Συγκεκριμένα η επιβολή τέτοιου φόρου σε μεταχειρισμένα αυτοκίνητα αποκλειστικά στη βάση του κυβισμού τους, θεωρεί ότι αντίκειται στο άρθρο 90 της Συνθήκης[1] και στη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η επιβολή φόρων σε μεταχειρισμένα αυτοκίνητα από άλλα κράτη μέλη υπό την βασική προϋπόθεση ότι ο επιβαλλόμενος φόρος δεν μπορεί να υπερβαίνει το κατάλοιπο του φόρου που παραμένει ενσωματωμένο στην αξία των ομοειδών μεταχειρισμένων που είναι ήδη εγγεγραμμένα στα μητρώα του οικείου κράτους εισαγωγής. Χαρακτηριστικά αναφέρονται οι αποφάσεις  Americo Joao Nunez Tadeu (C-345/93, συλλογή 1995 σελ. 1-479), Antonio Gomes Valente (C-393/89, συλλογή 2001 σελ.1-1327).

 

Οι καθ' ων η αίτηση εφάρμοσαν τις πρόνοιες της παρ.1 του Μέρους Ι του Παραρτήματος του περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Νόμου του 1972 (Ν.86/72 όπως έχει τροποποιηθεί), (εφεξής «ο Νόμος») και υπολόγισαν το φόρο εγγραφής στη βάση του κυβισμού της μηχανής, ως εάν να ήταν καινούριο. Δεν φαίνεται να παραχωρήθηκε οποιαδήποτε έκπτωση είτε για το καθεστώς του ως μεταχειρισμένο είτε βάσει των παρ. 6 και 6Γ του Νόμου που προνοούν τα εξής:

 

«6.(α) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους, ο φόρος εγγραφής και το ετήσιο τέλος κυκλοφορίας για όχημα κατηγορίας Μ1, που εγγράφεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως (Τροποποιητικού)(Αρ. 3) Νόμου του 2006, διαφοροποιείται σύμφωνα με τον ακόλουθο Πίνακα, με βάση τη μάζα εκπεμπόμενου διοξειδίου του άνθρακα - CO2 (συνδυασμένος κύκλος) σε γραμμάρια ανά χιλιόμετρο (gr/Km), όπως αυτή πιστοποιείται, βεβαιώνεται ή καθορίζεται, ανάλογα με την περίπτωση, όπως προβλέπεται στις υποπαραγράφους (β), (γ) και (δ):

 

......................................

 

6Γ. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους, ο φόρος εγγραφής και το ετήσιο τέλος κυκλοφορίας για όχημα κατηγορίας Μ1, που εγγράφεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως (τροποποιητικού) (Αρ. 3) Νόμου του 2006 και μετά και συνοδεύεται από πιστοποιητικό συμμόρφωσης ΕΚ, ή έχει ταξινομηθεί σε κράτος μέλος, διαφοροποιείται με τον ακόλουθο Πίνακα:

 

 

 

Μηχανοκίνητα οχήματα που φέρουν μηχανή με κυβισμό, ο οποίος -	Διαφοροποίηση φόρου εγγραφής και ετήσιου τέλους κυκλοφορίας
δεν υπερβαίνει τα 1450 κυβικά εκατοστά (cc)	Μείωση 30%
υπερβαίνει τα 1450 κυβικά εκατοστά (cc) αλλά δεν υπερβαίνει τα 1650 κυβικά εκατοστά (cc)	Μείωση 25%
υπερβαίνει τα 1650 κυβικά εκατοστά (cc) αλλά δεν υπερβαίνει τα 2050 κυβικά εκατοστά (cc)	Μείωση 20%
υπερβαίνει τα 2050 κυβικά εκατοστά (cc) αλλά δεν υπερβαίνει τα 2250 κυβικά εκατοστά (cc)	Μείωση 15%
υπερβαίνει τα 2250 κυβικά εκατοστά (cc) αλλά δεν υπερβαίνει τα 2650 κυβικά εκατοστά (cc)	Μείωση 10%
υπερβαίνει τα 2650 κυβικά εκατοστά (cc)	Μείωση 5%

 

 

Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υποστηρίζει ότι δεν προσκομίστηκε από τον αιτητή πιστοποιητικό συμμόρφωσης ΕΚ ή αποδεικτικό ταξινόμησης σε άλλο κράτος μέλος ούτε πιστοποιητικό αναφορικά με την εκπομπή ρύπων ώστε να δικαιούται τις ανωτέρω εκπτώσεις. Πράγματι δεν εντόπισα στο διοικητικό φάκελο που προσκομίστηκε οποιοδήποτε τίτλο ιδιοκτησίας, τεκμήριο εγγραφής ή ταξινόμησης από Αγγλία ούτε πιστοποιητικό ρύπων. Ακόμη και αν δεν υπήρχαν τέτοια πιστοποιητικά, ο ίδιος ο Έφορος όφειλε στην βάση των άρθρων 6(γ) (ιι) ή 6(δ)  (ii) να βεβαιώσει τη μάζα εκπεμπόμενου διοξειδίου του άνθρακα ώστε να παραχωρήσει τη σχετική έκπτωση.

 

Δεν προτίθεμαι όμως να σχολιάσω περαιτέρω την παραχώρηση τυχόν εκπτώσεων στη βάση των ανωτέρω διατάξεων, αφού ο λόγος ακύρωσης που προωθεί ο αιτητής είναι άλλος. Ο αιτητής αναφέρεται στην έκπτωση με βάση την ηλικία, τον τύπο, τη γενική κατάσταση ή άλλα χαρακτηριστικά του οχήματος που θα έπρεπε να παραχωρείται σε μεταχειρισμένα οχήματα που προέρχονται από κράτη μέλη. To ζητούμενο είναι αν η υφιστάμενη νομοθεσία των περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμων του 1972 έως 2009 (όπως έχει τροποποιηθεί ιδιαίτερα με το Ν.145(Ι)/2006), χωρίς να ενσωματώνει οποιαδήποτε κριτήρια έκπτωσης που να αντανακλούν την πραγματική απομείωση της αξίας του μεταχειρισμένου οχήματος, παρέχει στον αιτητή την ευχέρεια να αμφισβητήσει το ποσό του φόρου εγγραφής, όπως αυτό καθορίζεται από τις συγκεκριμένες  διατάξεις.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση αναγνωρίζουν ότι σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, η φορολόγηση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που ήταν προηγουμένως εγγεγραμμένα σε άλλα κράτη μέλη πρέπει να περιορίζεται μέσα στα όρια του κατάλοιπου του φόρου που παραμένει ενσωματωμένος στην αξία των ομοειδών «εγχώριων» μεταχειρισμένων αυτοκινήτων ώστε να μην παραβιάζεται το εδάφιο 1 του άρθρου 90 της συνθήκης ΕΚ.

 

Όμως ισχυρίζονται ότι ο αιτητής όφειλε να θέσει ενώπιον της Διοίκησης στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο φόρος ο οποίος επιβλήθηκε στο μεταχειρισμένο όχημα του ήταν υψηλότερος από το φόρο της εναπομείνασας αξίας ομοειδούς μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που είναι ήδη εγγεγραμμένο στα μητρώα της Δημοκρατίας. Παραπέμπουν στη γενική αρχή που ισχύει για τις φορολογικές εκπτώσεις ή απαλλαγές ότι εναπόκειται στον ίδιο το διοικούμενο να  παρουσιάσει στη διοίκηση όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να δείξει ότι δικαιούται στις καθορισμένες εκπτώσεις και απαλλαγές.

 

Οι καθ' ων η αίτηση παρέπεμψαν επίσης προς επίρρωση της επιχειρηματολογίας τους στην απόφαση μου  Pavlos Ph. Varellas Trading Co Ltd v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 703/2005, ημερ. 29.5.06  που αφορούσε σε επιβολή φόρου κατανάλωσης, το σκεπτικό της οποίας υιοθετήθηκε στις Αντώνης Χ» Πέτρου ν. Δημοκρατίας, μέσω του Διευθυντή Τμήματος Οδικών Μεταφορών, υποθ. αρ. 1477/09, ημερ.13.4.11, Sharron Georgiadou, ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 481/2011, ημερ. 14.5.12 οι οποίες αφορούσαν στο φόρο εγγραφής.

 

Παρόμοιο θέμα κρίθηκε διαφορετικά σε αριθμό άλλων προσφυγών. Ενδεικτικά αναφέρονται οι Θωμάς Τριφύλλης ν. Τμήματος Τελωνείων, υπόθ. αρ. 1161/2004, ημερ. 26.5.06, Γιαννάκης Χρυσάνθου ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 194/2010, ημερ. 19.12.11, Δήμος Δημοσθένους ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 698/2010, ημερ. 29.8.12. Στην Ασπρομάλλης ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 462/2010, ημερ. 8.9.2011, που εξέδωσε ο Δικαστής Νικολάτος, και στη Χρυσάνθου ν. Δημοκρατίας (πιο πάνω) που εξέδωσε ο Δικαστής Κωνσταντινίδης, αναλύεται με σαφήνεια η αναγκαιότητα εναρμόνισης των προνοιών του Νόμου που με βάση το Μέρος Ι του Παραρτήματος του, καθορίζεται ως αποκλειστικό κριτήριο για τον υπολογισμό του φόρου, ο κυβισμός του αυτοκινήτου, ανεξάρτητα αν είναι καινούργιο ή μεταχειρισμένο.

 

Το Δικαστήριο στην υπόθεση Χρυσάνθου στηρίχθηκε στο σκεπτικό των αποφάσεων του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Americo Joao Nunes Tadeu (C-345/93, ημερ. 9.3.2005) και Antonio Gomez Valente (C-393/98 ημερ. 22.2.2001). Στη δεύτερη υπόθεση Valente, με βάση τον θεσπισθέντα στην Πορτογαλία Κώδικα, ο φόρος για τα αυτοκίνητα μειωνόταν κατά σταθερά ποσοστά, αναλόγως των ετών χρήσεως. Κρίθηκε όμως ότι η κλιμάκωση, εδραζόμενη μόνο στα έτη χρήσης, χωρίς το συνυπολογισμό και άλλων παραγόντων, όπως ο τύπος του οχήματος και τα διανυθέντα χιλιόμετρα, δεν διασφάλιζαν επαρκή ακρίβεια στον υπολογισμό και  συνεπώς, ήταν αντίθετη με το ΄Αρθρο 90 της Συνθήκης. Τονίστηκαν δε τα ακόλουθα:

 

 «Ως προς το δεύτερο ζήτημα, μπορεί να υποστηριχθεί ότι μια αντικειμενική κλίμακα, η οποία ναι μεν αντικατοπτρίζει τη γενική εξέλιξη της αποσβέσεως της αξίας των οχημάτων, αλλά κατά τρόπο στερούμενο ακρίβειας, συμβιβάζεται, παρ' όλ' αυτά, με το άρθρο 95 της Συνθήκης, αν συνοδεύεται με τη δυνατότητα του κυρίου εισαγομένου οχήματος ν' αμφισβητήσει ενδίκως την εφαρμογή της κλίμακας αυτής επί του οχήματός του.

 

Είναι αληθές ότι, αν ο κύριος μεταχειρισμένου οχήματος έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει την εφαρμογή της αντικειμενικής κλίμακας επί του οχήματός του, αποδεικνύοντας ότι οδηγεί σε φορολόγηση υπερβαίνουσα το κατάλοιπο του φόρου που εναπομένει ενσωματωμένο στην αξία ομοειδών μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που είναι ήδη εγγεγραμμένα στα μητρώα του οικείου κράτους, η δημιουργία διακρίσεων από ένα σύστημα φορολογήσεως που στηρίζεται σε μια τέτοια κλίμακα μπορεί ν' αποφευχθεί.

 

......................................................................................................................................

 

Έστω και αν η Πορτογαλική Κυβέρνηση ανέφερε επί ακροατηρίου ότι υπήρχε πάντα η δυνατότητα να αμφισβητηθεί μια φορολόγηση ενώπιον των δικαστηρίων. δεν απέδειξε ότι το επίδικο στην κύρια δίκη φορολογικό σύστημα περιείχε το δικαίωμα του φορολογουμένου ν' αποδείξει ότι η αντικειμενική κλίμακα ήταν απρόσφορη για τον προσδιορισμό της πραγματικής αξίας του μεταχειρισμένου οχήματος το οποίο εισήγαγε.»

 

 

 

 

Σε συμφωνία με την προαναφερθείσα νομολογία  θεωρώ ότι η νομοθεσία στη βάση της οποίας επιβλήθηκε ο επίδικος φόρος εγγραφής παραβιάζει το άρθρο 90 της Συνθήκης, αφού δεν ενσωματώνει οποιαδήποτε αντικειμενική κλίμακα φορολόγησης των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που προέρχονται από κράτη μέλη τέτοιο που να συνάδει με τις πιο πάνω αρχές, δηλαδή να αντιστοιχεί στην πραγματική αξία του μεταχειρισμένου.

 

Θα διαφοροποιηθώ από την απόφαση μου στην Pavlos Ph. Varellas Trading Co Ltd, υπόθ. αρ. 703/2005 (πιο πάνω) η οποία βεβαίως αφορούσε σε άλλη νομοθεσία (φόρο κατανάλωσης) και εκεί η επιχειρηματολογία των διαδίκων έθετε την υπόθεση σε άλλη βάση εξέτασης. Εξάλλου τα δεδομένα της έχουν ξεπεραστεί αφού η νομοθετική εξουσία προέβη στην τροποποίηση του περί Φόρων Κατανάλωσης  Νόμου με το Ν.144(Ι)/06 με την οποία εισήχθη τροποποιημένο σύστημα καθορισμού φόρου κατανάλωσης για τα μεταχειρισμένα οχήματα με ποσοστά απομείωσης στη βάση αντικειμενικών κριτηρίων όπως την παλαιότητα, τα διανυθέντα χιλιόμετρα, τη γενική κατάσταση, το σήμα και τον τύπο του οχήματος.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του αιτητή.

 

 

 

                                                                  Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΦ.