ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                    (Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 988/2010, 1139/2010,

1151/2010, 1153/2010 και 1156/2010)

 

30 Οκτωβρίου, 2012

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

(Υπόθεση Αρ. 988/2010)

ΘΕΜΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

(Υπόθεση Αρ. 1139/2010)

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

 

 (Υπόθεση Αρ. 1151/2010)

ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΕΚΛΑΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

(Υπόθεση Αρ. 1153/2010)

ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΩΣΤΗ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

 

(Υπόθεση Αρ. 1156/2010)

ΜΙΧΑΗΛ ΣΦΗΚΟΥΡΗΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

 

 

 

Ν. Πελεκάνου (κα) για Χρ. Βασιλειάδη, για τον Αιτητή στην 988/10.

Ξ. Ευγενίου (κα) για Α. Σ. Αγγελίδη, για τους Αιτητές στις 1139/10 και 1153/10.

Ε. Κονναρή (κα), για τον Αιτητή στην 1151/10.

Μ. Τσιαννή (κα), για τον Αιτητή στην 1156/10.

Λ. Ουστά (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

Καμιά εμφάνιση για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Οι πέντε Αιτητές, στους οποίους θα αναφέρομαι ως οι Αιτητές 1-5, ζητούν ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση, ημερ. 13.5.2010, με την οποία προήγαγαν το Ενδιαφερόμενο Μέρος Χαράλαμπο Αναγιωτό (ΕΜ), στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας, Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, από 1.10.2010.

 

Επειδή οι Αιτητές στρέφονταν με τις πέντε προσφυγές τους εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης και του ίδιου ΕΜ, κρίθηκε αναγκαία η συνεκδίκασή τους.

 

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης

Η ΕΔΥ, κατόπιν πρότασης για πλήρωση της πιο πάνω θέσης, αποφάσισε, επειδή επρόκειτο για θέση προαγωγής, να καλέσει το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως να παραστεί για να διατυπώσει την αιτιολογημένη σύσταση του, σύμφωνα με το άρθρο 35(4) του Νόμου 1/90.  Επίσης η ΕΔΥ ζήτησε και εξασφάλισε κατάλογο των προσοντούχων υποψηφίων για την επίδικη θέση.

 

Στη συνεδρία της στις 13.5.2010, παρέστη ο Αν. Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως.  Η ΕΔΥ αρχικά έκρινε ότι προάξιμοι είναι οι 19 υποψήφιοι από τον κατάλογο αρχαιότητας, ενώ το πλεονέκτημα του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας το κατείχαν οι υποψήφιοι με α/α: 6, 8, 10, 11, 13, 14, 16 και 17 του καταλόγου.  Ακολούθως προέβη στην αιτιολογημένη σύσταση του Αν. Διευθυντή, ο οποίος πρότεινε για προαγωγή το ΕΜ και αποχώρησε.  Κατόπιν η ΕΔΥ, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία και τη σύσταση του Αν. Διευθυντή, έκρινε ότι το ΕΜ υπερέχει έναντι των υπολοίπων υποψηφίων και αποφάσισε να του προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση, από 1.6.2010.

 

Οι Αιτητές προσβάλλουν την πιο πάνω απόφαση της ΕΔΥ.  Οι λόγοι ακύρωσης σε όλες τις προσφυγές, συνοψίζονται πιο κάτω:- (1) Έλλειψη έρευνας και πλάνη ως προς τα προσόντα του ΕΜ, (2) αναιτιολόγητη η σύσταση του Αν. Διευθυντή και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.  Περαιτέρω, ότι στη Συνεκδ. Υπόθ. Αρ. 1139/10, παραγνωρίστηκε η κατοχή από μέρους του Αιτητή του πλεονεκτήματος, χωρίς ειδική αιτιολογία καθώς και τα πρόσθετα προσόντα και η πείρα του.  Στις Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 1151/10 και 1153/10 παραγνωρίστηκε η υπεροχή των Αιτητών σε αξία και σε πρόσθετα προσόντα, (3) μη δέουσα έρευνα και πλάνη περί τα πράγματα, ως προς τη διαπίστωση ότι το ΕΜ ήταν κάτοχος της πολύ καλής γνώσης μιας ξένης γλώσσας, (4) η ΕΔΥ έδωσε υπέρμετρη σημασία στην αρχαιότητα του ΕΜ και (5) η απόφαση της ΕΔΥ είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.

 

Έλλειψη έρευνας και πλάνη ως προς τα προσόντα του ΕΜ - Λόγος ακύρωσης 1

Τα απαιτούμενα προσόντα για τους πολεοδομικούς κλάδους, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, ήταν:-

«Απαιτούμενα Προσόντα:

Α. ΕΙΔΙΚΑ (για καθεμιά από τις πιο κάτω περιπτώσεις):

(1) Για τους Πολεοδομικούς Κλάδους:

(α) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στην Πολεοδομία/Χωροταξία.

(β) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας, 1^ης Τάξης.

(γ) Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος στην Πολεοδομία/Χωρομετρία θα αποτελεί πλεονέκτημα.

Σημ.: Ως υποψήφιοι μπορούν να ληφθούν υπόψη και υπάλληλοι που κατέχουν τη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας, 1^ης και 2^ης Τάξης, κατά την ημερομηνία έγκρισης του παρόντος Σχεδίου Υπηρεσίας και κατέχουν-

(α) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στην Αρχιτεκτονική·

ή

ειδικά στην περίπτωση του Κλάδου Κυκλοφοριακής Πολιτικής και Πολεοδομικών Έργων (Οδικών), πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στην Αρχιτεκτονική ή στην Πολιτική Μηχανική ή στην Αγρονομική και Τοπογραφική Μηχανική.

(β) Εξαετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση λειτουργού Πολεοδομίας, 1^ης Τάξης (Πολεοδομικοί Κλάδοι).

(γ) Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος στην Πολεοδομία/Χωροταξία θα αποτελεί πλεονέκτημα.»

 

Ο συνήγορος του Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 988/10, προβάλλει ότι με βάση την επιστολή του Γενικού Διευθυντή, η επίδικη θέση προοριζόταν, όπως κατά λέξη αναφέρεται, για τους Πολεοδομικούς Κλάδους του Τμήματος και συγκεκριμένα για τον «Κλάδο Χωροταξίας, Πολιτικής για την Ύπαιθρο, Περιφερειακών Σχεδίων και Περιβάλλοντος του Τομέα Πολεοδομικού Σχεδιασμού, Μελετών και Νομοθεσίας».  Περαιτέρω, η επιστολή ανέφερε ότι η προκήρυξη της εν λόγω θέσης θα έπρεπε να γίνει «σύμφωνα με τα προσόντα της παραγράφου Α(1) του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης».  Όπως εισηγείται η δικηγόρος του συγκεκριμένου Αιτητή, το ΕΜ δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα.  Συγκεκριμένα προβάλλει ότι σύμφωνα με τη Σημείωση της παραγρ. 1, υποψήφιοι που κατέχουν τη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 1^ης και 2^ης Τάξης, θα πρέπει να κατέχουν, μεταξύ άλλων, Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή ισότιμο προσόν «στην αρχιτεκτονική», εκτός στην περίπτωση του Κλάδου Κυκλοφοριακής Πολιτικής, στην οποία οι υποψήφιοι θα έπρεπε να κατέχουν «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στην Αρχιτεκτονική ή στην Πολιτική Μηχανική..».  Όπως εισηγείται η δικηγόρος του Αιτητή στην 988/10, το ΕΜ το οποίο κατείχε πτυχίο στην Πολιτική Μηχανική και όχι στην Αρχιτεκτονική ή άλλο ισότιμο τίτλο στην Αρχιτεκτονική, δεν μπορούσε να διεκδικήσει θέση σε πολεοδομικό κλάδο, αλλά μόνο στον Κλάδο Κυκλοφοριακής Πολιτικής και Πολεοδομικών Έργων για την οποία προβλεπόταν και η κατοχή τίτλου ισότιμου στην Πολιτική Μηχανική.

 

Από την άλλη, η συνήγορος των Καθ' ων η αίτηση προβάλλει ότι η διάζευξη (α) της Σημείωσης που προβλέπει στην περίπτωση του Κλάδου Κυκλοφοριακής Πολιτικής και Πολεοδομικών Έργων (Οδικών) για προσόν στην Πολιτική Μηχανική, δεν αποκλείει τον κάτοχο πτυχίου Πολιτικής Μηχανικής από του να είναι υποψήφιος για προαγωγή και για την επίδικη θέση στον Κλάδο Πολεοδομίας.  Όπως εξήγησε η δικηγόρος για τη Δημοκρατία, η ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν η ερμηνεία του οργάνου δεν ήταν εύλογη.

 

Ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.

 

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο Κλάδος Κυκλοφοριακής Πολιτικής και Πολεοδομικών Έργων (Οδικών), (για τον οποίο γίνεται ειδική πρόβλεψη στη διάζευξη της υποπαρ. (α) της Σημείωσης της παραγρ. Α(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας), εντάσσεται στους Πολεοδομικούς Κλάδους (βλ. Απαντητική αγόρευση, σελ. 2).  Όμως γι' αυτόν ειδικά τον Κλάδο, προβλέπεται διαζευκτικά και ισότιμος τίτλος στην Πολιτική Μηχανική.  Όμως δεν είναι γι' αυτή τη θέση που έγινε η προκήρυξη και επομένως η διαζευκτική δυνατότητα για κατοχή πτυχίου Πολιτικού Μηχανικού, δεν ισχύει.  Το Σχέδιο Υπηρεσίας για την επίδικη θέση ήταν σαφές.  Απαιτείτο σύμφωνα με τη Σημείωση, πανεπιστημιακός τίτλος στην Αρχιτεκτονική ή ισότιμο προσόν.  Δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι ο τίτλος της Μηχανικής είναι ισότιμος με τίτλο Αρχιτεκτονικής και επομένως πεπλανημένα και εν πάση περιπτώσει, χωρίς οποιαδήποτε επεξήγηση, θεώρησαν ότι το ΕΜ κατείχε το απαιτούμενο προσόν.

 

Πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή - Λόγος ακύρωσης 2

Συγκεκριμένα προβάλλεται ότι η σύσταση του Αν. Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.  Περαιτέρω στη  Συνεκδ. Υπόθ. Αρ. 1139/10 ότι παραγνωρίστηκε η κατοχή από μέρους του Αιτητή 2 του πλεονεκτήματος χωρίς ειδική αιτιολογία καθώς και τα πρόσθετα προσόντα και η πείρα του.  Τέλος, στις Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 1151/10 και 1153/10, παραγνωρίστηκε η υπεροχή των Αιτητών 3 και 4 σε αξία και σε πρόσθετα προσόντα.

 

Θα εξετάσω πρώτα τη νομιμότητα της σύστασης του Αν. Διευθυντή, αφού από αυτήν εξαρτάται η νομιμότητα και της προσβαλλόμενης απόφασης η οποία την υιοθέτησε.  Η σύσταση  εξετάζεται πάντοτε σε συνάρτηση με το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν την πραγματική υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων στα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια.  Νομολογιακά τίθεται υπό το πρίσμα της απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695.  Στη σύσταση του ο Αν. Διευθυντής αναφέρει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:-[1]

«Συστήνοντας τον Αναγιωτό Χαράλαμπο (α/α:3) σημειώνω ότι, όσον αφορά στην αρχαιότητα, υπερέχει των υποψηφίων που δε συστήνονται, εκτός των υποψηφίων με α/α:1 και 2. Ο υποψήφιος με α/α:1, Μιχαηλίδης Θέμης υπερτερεί ελαφρώς σε αρχαιότητα έναντι του Αναγιωτού Χαράλαμπου (α/α:3) όσον αφορά την ημερομηνία γέννησης, κατά δυόμισι περίπου χρόνια, όμως υστερεί οριακά έναντι του σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Εκθέσεις, με έμφαση σ' αυτές των δέκα τελευταίων χρόνων. Ο υποψήφιος με α/α:2 υπερτερεί ελαφρώς σε αρχαιότητα έναντι του Αναγιωτού Χαράλαμπου (α/α:3) όσον αφορά την ημερομηνία γέννησης, κατά ένα χρόνο, όμως υστερεί οριακά έναντι του σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Εκθέσεις, με έμφαση σ' αυτές των δέκα τελευταίων χρόνων.

 

Επίσης σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Εκθέσεις, με έμφαση στα δέκα τελευταία χρόνια, ο Αναγιωτός Χαράλαμπος (α/α:3) υπερέχει ή δεν υστερεί έναντι των λοιπών υποψηφίων που δε συστήνονται, εκτός των υποψηφίων με α/α: 5, 6, 8, 9, 10, 11, 13, 14(για όσα χρόνια οι Εκθέσεις της ήταν έγκυρες) 15 και 16. Όμως οι υποψήφιοι με α/α:5, 6 και 8 υστερούν έναντι του συστηθέντος σε αρχαιότητα κατά έξι και πλέον χρόνια στην παρούσα θέση. Οι υποψήφιοι με α/α: 9, 10, 11 και 13 υστερούν έναντι του συστηθέντος σε αρχαιότητα κατά δέκα χρόνια και οι υποψήφιοι με α/α: 14, 15 και 16 κατά δέκα και πλέον χρόνια στην παρούσα θέση.

 

Κατά τη σύσταση μου, δεν παραλείπω να σημειώσω ότι ορισμένοι υποψήφιοι, με α/α: 6, 8, 10,11, 13, 14, 16 και 17, κατέχουν προσόντα που αποτελούν, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, πλεονέκτημα, ενώ ο συστηθείς δεν κατέχει. Πρόσθετα, οι υποψήφιοι με α/α: 6, 8, 10, 11, 13, 14 και 16 υπερτερούν του συστηθέντος και σε αξία και ο υποψήφιος με α/α: 17 είναι ίσος σε αξία με τον συστηθέντα. Οι εν λόγω υποψήφιοι, όμως, υστερούν καταφανώς έναντι του συστηθέντος σε αρχαιότητα, στοιχείο που προσμετρά στην πείρα.

 

Κατά τη σύσταση μου, έχω λάβει υπόψη ότι οι υποψήφιοι με α/α: 4, 5, 8, 9, 11, 12, 13, 16 και 17 κατέχουν πρόσθετα προσόντα, τα οποία, αν και δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Ως εκ τούτου τους απέδωσα την ανάλογη βαρύτητα.»

 

Με βάση τα στοιχεία του φακέλου, το ΕΜ υπερέχει σε αξία, κατά τα πέντε τελευταία έτη πριν από τη προκήρυξη της επίδικης θέσης.  Έναντι των Αιτητών 1 και 2 υπερείχε κατά 2 Ε, έναντι του Αιτητή 4 υπερείχε κατά 3 Ε, ενώ είναι ίσος έναντι του Αιτητή 5 και υστερεί οριακά, κατά 1 Ε, έναντι του Αιτητή 3.

 

Σε αρχαιότητα το ΕΜ υπερέχει, σε σχέση με την προηγούμενη από την επίδικη θέση, έναντι του Αιτητή 2 (που έχει υπέρ του το πλεονέκτημα) κατά 12 σχεδόν έτη και έναντι του Αιτητή 4 (που υστερεί κατά 3 Ε) κατά 7 έτη.  Έναντι του Αιτητή 3 (ο οποίος υπερέχει σε αξία κατά 1 Ε), το ΕΜ υπερέχει σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση κατά 7 έτη, ενώ δεν υπάρχει διαφορά σε αρχαιότητα με τους Αιτητές 1 και 5, με τους οποίους ισοβαθμεί σε αξία.

 

Σε προσόντα όλοι κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα, ενώ μόνο ο Αιτητής 2 κατέχει πλεονέκτημα.

 

Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.

 

Κατά την άποψή μου, η σύσταση του Αν. Διευθυντή είναι δεόντως αιτιολογημένη και σύμφωνη με τα στοιχεία του φακέλου.  Όσον αφορά την αξία, το ΕΜ υπερέχει έστω και οριακά έναντι των Αιτητών 1, 2 και 4, είναι ίσος με τον Αιτητή 5, ενώ υστερεί οριακά κατά 1 Ε έναντι του Αιτητή 3, από τον οποίο όμως υπερέχει σε αρχαιότητα σε σχέση με την προηγούμενη από την επίδικη θέση, κατά 7 περίπου έτη.  Σε αρχαιότητα υπερέχει ή είναι ίσος με τους Αιτητές και μόνο όσον αφορά την ημερομηνία γεννήσεως υστερεί έναντι των Αιτητών 1 και 5, με τους οποίους διορίστηκε κατά την ίδια ημερομηνία στην προηγούμενη από την επίδικη, αλλά, είτε υπερέχει, είτε είναι ίσος έναντι τους σε αξία.  Επίσης, λόγω του ότι η επίδικη θέση βρίσκεται ψηλά στην ιεραρχία της υπηρεσίας, η αρχαιότητα από την ημερομηνία γεννήσεως, οριακή μόνο σημασία θα μπορούσε να έχει και μόνο εφόσον υπήρχε ισότητα στα υπόλοιπα αξιολογικά στοιχεία, γεγονός το οποίος δεν υφίσταται στην παρούσα υπόθεση.  Σε προσόντα το ΕΜ και οι Αιτητές είναι ίσοι, εκτός του Αιτητή 2 που κατέχει το πλεονέκτημα, αλλά το ΕΜ υπερτερεί κατά σχεδόν 12 έτη σε αρχαιότητα, σε σχέση με την προηγούμενη από την επίδικη θέση και έστω οριακά κατά 2 Ε σε αξία, ενώ επιπλέον το ΕΜ έχει νόμιμη σύσταση του Αν. Διευθυντή.

 

Μη δέουσα έρευνα και πλάνη περί τα πράγματα.  Διαπίστωση ότι το ΕΜ ήταν κάτοχος πολύ καλής γνώσης μιας ξένης γλώσσας - Λόγος ακύρωσης 3

Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.  Το ΕΜ ως κάτοχος της θέσης Λειτουργού Πολεοδομίας, 1^ης Τάξης, τεκμαίρεται ότι είναι κάτοχος του συγκεκριμένου επιπέδου της γλώσσας, χωρίς να απαιτείται από μέρους του να προσκομίσει οποιοδήποτε πιστοποιητικό, αφού με βάση το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας εκείνης της θέσης, απαιτείτο και εκεί το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας.

 

Κατά πόσον η ΕΔΥ έδωσε υπέρμετρη σημασία στην αρχαιότητα του ΕΜ - Λόγος ακύρωσης 4

Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.  Κατά την άποψή μου η ΕΔΥ, όπως αναφέρει στην απόφασή της, έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία και προέβη σε συγκριτική ανάλυση μεταξύ των υποψηφίων.  Ιδιαίτερα ως προς την αρχαιότητα, προέβη σε ειδική αναφορά στη διαφορά που προκύπτει μεταξύ του ΕΜ και του κάθε Αιτητή.  Δεν έχει υποδειχθεί από τους Αιτητές σε ποια συγκεκριμένα σημεία η προσβαλλόμενη απόφαση της ΕΔΥ είναι πεπλανημένη ως προς την αρχαιότητα.  Ως προς τους Αιτητές 1 και 5 Μιχαηλίδη και Σφηκουρή, η ΕΔΥ καταγράφει στην απόφασή της ότι τα μέρη όχι μόνο διορίστηκαν την ίδια ημερομηνία (8.11.1985), αλλά και κατέλαβαν την αμέσως επόμενη θέση την ίδια ημερομηνία (1.12.1988).  Παράλληλα όμως, σημειώνει ότι ο Αιτητής 1, Μιχαηλίδης, υστερεί έστω και οριακά του ΕΜ κατά 2 Ε, ενώ ο Αιτητής 5, Σφηκουρής, ότι είχε την ίδια βαθμολογία, αλλά το ΕΜ είχε υπέρ του τη σύσταση του Προϊσταμένου.  Ως προς τους Αιτητές 2 και 4, υπήρχε διαφορά στην αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση, κατά 2 και 7 χρόνια, αλλά υπήρχε υπεροχή σε αξία κατά 2 και 3 Ε.  Δεν διαπιστώνω να έχει δοθεί υπέρμετρη σημασία στην αρχαιότητα του ΕΜ, έναντι των Αιτητών.

 

Η απόφαση της ΕΔΥ είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας - Λόγος ακύρωσης 5

Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.  Από το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, προκύπτει ότι η ΕΔΥ, αφού προέβη σε δέουσα έρευνα, όχι μόνο έλαβε υπόψη, αλλά και σύγκρινε όλα τα αξιολογικά στοιχεία που αφορούσαν στον κάθε υποψήφιο.  Επιπλέον, ως προς την επιλογή του ΕΜ, η ΕΔΥ αναφέρει και αιτιολογεί ότι εκείνο που έλαβε ιδιαίτερα υπόψη, είναι ότι σε αξία το ΕΜ είναι ίσο με τον Αιτητή 3 και ότι υπερέχει έστω και οριακά έναντι των Αιτητών 1, 2 και 4, ενώ υστερεί οριακά κατά 1 Ε μόνο, έναντι του Αιτητή 3, από τον οποίο όμως υπερέχει σε αρχαιότητα σε σχέση με την προηγούμενη από την επίδικη θέση, κατά 7 περίπου έτη.  Επίσης αναφέρει ότι το Αιτητής 2, έναντι του ΕΜ κατέχει επιπλέον το πλεονέκτημα, αλλά αιτιολογεί την επιλογή της, ότι το ΕΜ υπερέχει του Αιτητή 2 κατά 2 Ε, ενώ υπερέχει καταφανώς έναντι του ίδιου σε αρχαιότητα, σε σχέση με την προηγούμενη από την επίδικη θέση.  Περαιτέρω, η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης βασίζεται και στο νομότυπο της σύστασης του Αν. Διευθυντή, την οποία η ΕΔΥ ορθά υιοθέτησε.  Κατά την άποψή μου, η έρευνα στην οποία προέβη η ΕΔΥ, ήταν πλήρης και η αιτιολογία η δέουσα.

 

Ενόψει της επιτυχίας του κοινού λόγου ακύρωσης 1, η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.

 

Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με €1.200 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ του κάθε Αιτητή.  Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

/ΕΠς