|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 614/2010)
11 Οκτωβρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Αιτητή
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
Μ. Σπανού (κα), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής και το Ενδιαφερόμενο Μέρος (ΕΜ) ήσαν μεταξύ των 47 υποψηφίων που ανταποκρίθησαν στη δημοσίευση μίας θέσης Γενικού Διευθυντή στο Υπουργικό Συμβούλιο. Στην προφορική εξέταση ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) το ΕΜ αξιολογήθηκε ως «Εξαίρετος» και ο Αιτητής κ. Χαραλάμπους ως «Πάρα Πολύ Καλός». Και οι δύο διέθεταν το πλεονέκτημα. Επιλέγοντας το ΕΜ, η ΕΔΥ διατύπωσε την αιτιολογία της ως ακολούθως:
«Η Επιτροπή, επιλέγοντας τον Μαυρονικόλα Διονύσιο, έλαβε υπόψη ότι αυτός αξιολογήθηκε ως Εξαίρετος στην ενώπιόν της προφορική εξέταση, σε υψηλότερο δηλαδή επίπεδο αξιολόγησης από τους λοιπούς υποψηφίους, και σ΄ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται από τις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, ουδενός υστερεί, αξιολογηθείς ως καθόλα εξαίρετος, διαθέτει, όπως και οι λοιποί υποψήφιοι, το πλεονέκτημα και από πλευράς προσόντων διαθέτει, πέραν του απαιτούμενου, Master of Business Administration από το University of Indianapolis, Η.Π.Α.
Επιλέγοντας τον Μαυρονικόλα, η Επιτροπή σημείωσε ότι αυτός υστερεί από πλευράς αρχαιότητας έναντι ορισμένων υποψηφίων. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτός έχει αξιολογηθεί σε υψηλότερο από αυτούς επίπεδο στην ενώπιον της προφορική εξέταση και ότι η υπό πλήρωση θέση είναι η υψηλότερη στην ιεραρχία της Δημόσιας Υπηρεσίας και θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, και, ως εκ τούτου, σύμφωνα με την κρατούσα Νομολογία, αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην προφορική εξέταση και η αρχαιότητα δεν μπορεί να αποβεί καθοριστικό στοιχείο, έκρινε ότι η εν λόγω αρχαιότητα δεν μπορεί να διαφοροποιήσει την απόφασή της για επιλογή του Μαυρονικόλα.
Τέλος, η Επιτροπή, καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφασή της και επιλέγοντας τον Μαυρονικόλα Διονύσιο, δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ορισμένοι υποψήφιοι διαθέτουν υπέρτερα προσόντα από αυτόν, ωστόσο λαμβάνοντας υπόψη ότι ο επιλεγείς έχει αξιολογηθεί σε υψηλότερο από αυτούς επίπεδο στην ενώπιόν της προφορική εξέταση, καθώς και το γεγονός ότι τα εν λόγω προσόντα δεν θεωρούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα/πρόσθετο προσόν, εν πάση όμως περιπτώσει τα συνεκτίμησε με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης αφού απέδωσε σ΄αυτά την ανάλογη βαρύτητα, έκρινε ότι αυτός γενικά υπερέχει.»
Οι εισηγήσεις του κ. Χαραλάμπους έχουν τρεις βάσεις - ότι δεν αξιολογήθηκε δεόντως το διδακτορικό του, ότι δεν αιτιολογείται δεόντως η εντύπωση της ΕΔΥ για την απόδοση του στην προφορική εξέταση και ότι εδόθη υπέρμετρη βαρύτητα στην προφορική εξέταση. Οι τρεις βάσεις συμπλέκονται βεβαίως εφ΄όσον ουσιαστικά αφορούν το ευλόγως επιτρεπτό της απόφασης της ΕΔΥ.
Από το παρατεθέν σκεπτικό της ΕΔΥ προκύπτει ότι η ΕΔΥ είχε πλήρη εικόνα ως προς τα αντίστοιχα στοιχεία του κ. Χαραλάμπους και του ΕΜ. Ναι μεν δεν ανεφέρθη ειδικώς στο διδακτορικό του κ. Χαραλάμπους, όπως ανεφέρθη στο Master του ΕΜ, όμως ευθέως ανεγνώρισε ότι ορισμένοι υποψήφιοι, που προφανώς καλύπτει και τον κ. Χαραλάμπους ως εκ του διδακτορικού του, είχαν υπέρτερα προσόντα του ΕΜ. Το ερώτημα λοιπόν παραμένει, κατά πόσον, στη συνολική στάθμιση στην οποία προέβη η ΕΔΥ, η τελική της κρίση ήταν ευλόγως επιτρεπτή εν όψει και του ότι ο κ. Χαραλάμπους υπερείχε σε πρόσθετα προσόντα του ΕΜ, γεγονός που είχε υπ΄όψη της η ΕΔΥ.
Η εισήγηση του κ. Χαραλάμπους ότι δεν αιτιολογήθηκε δεόντως η εντύπωση της ΕΔΥ για την απόδοση του στην προφορική εξέταση δεν ευσταθεί. Παραθέτω τα αντίστοιχα σχόλια:
«ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Ανδρέας Χρίστου: Πάρα πολύ καλός. Έδωσε ορθές και ολοκληρωμένες απαντήσεις στις περισσότερες από τις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν, πείθοντας για το πάρα πολύ καλό επίπεδο γνώσεων και εμπειριών του. Χειρίζεται το λόγο με πολλή ευχέρεια και άνεση. Βλέπει τα πράγματα σφαιρικά, τα αναλύει και τεκμηριώνει τις θέσεις του με αποδεικτικά επιχειρήματα. Σε κάποιες, όμως, ερωτήσεις, επέδειξε αδυναμία. Είναι άτομο με προσωπικότητα και παρουσίασε υψηλό επίπεδο κριτικής ικανότητας.»
Θεωρώ ότι, μέσα από τα σχόλια της ΕΔΥ, προκύπτουν τα στοιχεία στα οποία βασίσθηκε η κρίση της, η οποία βεβαίως δεν μπορεί, ως δική της αρμοδιότητα, να ελέγχεται περαιτέρω.
Επικεντρωνόμενος στον έλεγχο της επιλογής της ΕΔΥ, επισημαίνω ότι η επιλογή αυτή εβασίσθη αποκλειστικά στην υπεροχή του ΕΜ στην προφορική εξέταση. Ο κ. Χαραλάμπους υπερείχε του ΕΜ και σε αρχαιότητα και σε πρόσθετα προσόντα, όπως και η ΕΔΥ αναγνώρισε. Η ΕΔΥ αιτιολόγησε την επιλογή της με αναφορά στο ότι επρόκειτο για την υψηλότερη θέση στην ιεραρχία και για θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Είναι η θεωρημένη μου κρίση ότι η ΕΔΥ όντως απέδωσε υπέρτερη βαρύτητα στην προφορική εξέταση. Η διαφορά απόδοσης των δύο, και βεβαίως δεν υπάρχει μαγεία στους γενικούς χαρακτηρισμούς «Εξαίρετος» και «Πάρα πολύ καλός», δεν ήταν τόσο σημαντική, λαμβανομένων μάλιστα υπ΄όψη των συγκεκριμένων σχολίων της ΕΔΥ για τον κ. Χαραλάμπους. Η εικόνα που προκύπτει από τα σχόλια εκείνα, με αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία κρίσης, είναι ότι πρόκειται για υποψήφιο που ουδόλως υστερεί, γεγονός που μειώνει τη σημασία της αόριστης αναφοράς ότι σε κάποιες ερωτήσεις επέδειξε αδυναμία. Υπό αυτές τις συνθήκες, η παραγνώριση της αρχαιότητας και των υπέρτερων προσόντων του κ. Χαραλάμπους δεν αιτιολογήθηκε επαρκώς, αφού μάλιστα δεν έγινε συγκεκριμένη αναφορά σε αυτά σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης, παρά μόνο γενική αναφορά στη νομολογιακή υπόσταση της προφορικής εξέτασης, της αρχαιότητας και των πρόσθετων προσόντων.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται €1200 έξοδα στον Αιτητή.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π