|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 557/2009)
8 Οκτωβρίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
xριστακησ παναγη,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, και/η
1. υπουργειου οικονομικων και/η
2. τμημα δημοσιασ διοικησησ και προσωπικου,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ζ. Κυριακίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόρριψης του αιτήματός του για αναθεώρηση της μισθοδοτικής του τοποθέτησης κατά το διορισμό του στη μόνιμη θέση Βοηθού Οικονόμου.
Ο αιτητής υπηρετούσε από τις 13.2.1984 ως ωρομίσθιος Αχθοφόρος Κλητήρας στο Νοσοκομείο Λάρνακας. Από τις 22.10.1984 και μέχρι το διορισμό του στη μόνιμη θέση Βοηθού Οικονόμου (Κλίμακα Α2-Α5) την 1.7.1989, του ανατέθηκαν, γραπτώς από τον Πρώτο Ιατρικό Λειτουργό του Νοσοκομείου, πρόσθετα καθήκοντα, για τα οποία λάμβανε σχετικό «επίδομα επίβλεψης» και τα οποία περιλάμβαναν «παραλαβή/παραγγελία τροφίμων, Νοσοκομείο, (έλεγχος ποιότητος κλπ)».
Με τη μονιμοποίησή του η αμοιβή του ήταν πλέον χαμηλότερη απ΄ ό,τι προηγουμένως, οπότε ο αιτητής με επιστολή του ημερομηνίας 5.6.1992, αποτάθηκε στο Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών υποβάλλοντας αίτημα «για να αρθεί αυτή η οικονομική διαφορά όπως έγινε και με άλλους συναδέλφους μου οι οποίοι αντιμετώπισαν παρόμοιο πρόβλημα».
Με επιστολή του προς το Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, ημερομηνίας 19.6.1992, ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών διαβίβασε την εν λόγω επιστολή και επιβεβαίωσε την αλήθεια των πληροφοριών και στοιχείων τα οποία περιέχονταν σ΄ αυτή. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, με επιστολή του ημερομηνίας 1.7.1992 προς το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών, παρέπεμψε στα όσα αναφέρονται στην επιστολή της Υπηρεσίας του προς άλλο πρόσωπο, Τεχνικό Εργαστηρίου, με την παράκληση να ενημερωθεί ο αιτητής κατάλληλα.
Στην εν λόγω επιστολή ημερομηνίας 13.5.1992, απορριπτόταν αίτημα για τοποθέτηση σε κατάλληλη βαθμίδα της κλίμακας της θέσης ώστε να μην υπάρχει διαφορά μεταξύ της μισθοδοσίας κατά την υπηρεσία ως ωρομίσθιος και της μισθοδοσίας ως μόνιμος. Η απόρριψη στηριζόταν στις πρόνοιες της Εγκυκλίου υπ΄ αρ. 503, ημερομηνίας 7.7.1979, σύμφωνα με την οποία, πρόσωπα που απασχολούνται ως ωρομίσθιοι, όταν διοριστούν σε οργανική θέση ή αν μετατραπεί η βάση της απασχόλησής τους από ωριαία σε έκτακτη, τοποθετούνται στην αρχική βαθμίδα της κλίμακας της θέσης, ανεξαρτήτως του ύψους των απολαβών τις οποίες ελάμβαναν ως ωρομίσθιοι. Η ίδια διευθέτηση εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις ωρομισθίων υπαλλήλων στους οποίους ανατέθηκαν αντικανονικά και κατά παράβαση της σχετικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, γραφειακά ή άλλα μη χειρωνακτικής φύσης καθήκοντα.
Η απάντηση διαβιβάστηκε στον αιτητή με επιστολή του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών ημερομηνίας 16.7.1992.
Ο αιτητής επανήλθε με επιστολή του ημερομηνίας 15.9.2008 προς το Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Οικονομικών, μέσω του δικηγόρου του, κατέχοντας πλέον τη θέση Οικονόμου από το 2006. Διεκδικούσε καταβολή όλων των δεδουλευμένων, πλέον τόκο από την ημέρα διορισμού του την 1.7.1989, εν όψει της απασχόλησής του ως ωρομίσθιος πριν το μόνιμο διορισμό του, όπως είχε συμβεί με δύο ωρομίσθιους οι οποίοι διορίστηκαν ως Μάγειρες, με τοποθέτησή τους σε ανάλογη βαθμίδα της κλίμακάς τους.
Το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, έχοντας ως βάση την πιο πάνω εγκύκλιο, απάντησε στις 5.3.2009 ότι κατά την ημερομηνία του μόνιμου διορισμού του αιτητή δεν ίσχυαν οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Απολαβές, Επιδόματα και άλλα Οικονομικά Ωφελήματα των Δημοσίων Υπαλλήλων) Κανονισμοί του 1995, Κ.Δ.Π. 175/1995, όπως τροποποιήθηκαν με την Κ.Δ.Π. 146/2000. Οι ωρομίσθιοι που διορίζονταν σε μόνιμη θέση, όπως ο αιτητής, «τοποθετούντο στην αρχική βαθμίδα της Κλίμακας της μόνιμης θέσης, με εξαίρεση ωρομίσθιους Επιστάτες και Μάγειρες που διορίζονταν σε μόνιμη θέση Επιστάτη ή Μάγειρα, αντίστοιχα». Σύμφωνα με σημείωμα λειτουργού του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού ημερομηνίας 27.10.2008, «η εν λόγω εξαίρεση βασίστηκε στη λογική ότι οι ωρομίσθιοι και οι κάτοχοι μόνιμης οργανικής θέσης Μάγειρες/Επιστάτες εκτελούσαν παρόμοια καθήκοντα».
Οι καθ΄ ων η αίτηση αμφισβητούν με προδικαστική ένσταση την εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης πράξης και την κατοχή εννόμου συμφέροντος του αιτητή.
Είναι η θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι η αξίωση του αιτητή, η οποία υποβλήθηκε με επιστολή ημερ. 5.6.1992 για μισθοδοτική τοποθέτησή του, απορρίφθηκε στις 16.7.1992, χωρίς ο αιτητής να την προσβάλει. Δεκαέξι χρόνια μετά τον ουσιώδη χρόνο υπέβαλε διαμαρτυρία για να λάβει την εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενή της απόφαση. Πρόκειται συνεπώς, κατά τους καθ΄ ων η αίτηση, για βεβαιωτική της απόφασης ημερ. 16.7.1992.
Ο αιτητής υποστηρίζει πως μεσολάβησαν νέα στοιχεία τα οποία εξετάστηκαν από τη διοίκηση στη νέα της απάντηση. Ειδικότερα, υπήρξε νέο νομοθετικό καθεστώς το οποίο οι καθ΄ων η αίτηση επικαλέστηκαν στην απάντησή τους.
Η αναφορά της διοίκησης σε νέο νομοθετικό καθεστώς απολήγει σε κρίση πως το νέο καθεστώς δεν επηρεάζει την περίπτωση του αιτητή ως ακολούθως:
«Κατά την 1.7.1989, ήτοι την ημερομηνία διορισμού του κ. Παναγή στη μόνιμη θέση Βοηθού Οικονόμου, δεν ίσχυε ο υπό αναφορά Κανονισμός [ΚΔΠ 175/95, όπως τροποποιήθηκε από την ΚΔΠ 146/2000] και οι ωρομίσθιοι που διορίζονταν σε μόνιμη θέση, όπως ο επηρεαζόμενος υπάλληλος, τοποθετούντο στην αρχική βαθμίδα της Κλίμακας της μόνιμης θέσης, με εξαίρεση ωρομίσθιους Επιστάτες και Μάγειρες που διορίζονταν σε μόνιμη θέση Επιστάτη ή Μάγειρα, αντίστοιχα. Η εν λόγω μισθοδοτική τοποθέτηση εφαρμοζόταν ακόμη και στις περιπτώσεις που στους ωρομίσθιους υπαλλήλους που διορίζονταν στη συνέχεια σε μόνιμη θέση είχαν ανατεθεί, κατά παράβαση Απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, γραφειακά ή άλλα μη χειρωνακτικής φύσης καθήκοντα. Σχετική είναι η Εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών με αρ. 503/7.7.1979 .. Λαμβανομένων υπόψη των πιο πάνω, η μισθοδοτική τοποθέτηση του κ. Παναγή κατά το διορισμό του σε μόνιμη θέση δεν μπορεί να αναθεωρηθεί, όπως αναφέρεται και σε σχετική επιστολή του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού προς το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας με αρ. φακ. 13.19.03.20/ΙΙ και ημερ. 1.7.1992, ..».
Δεν προβλήθηκε καν ισχυρισμός πως το νέο νομοθετικό καθεστώς έχει αναδρομική ισχύ ώστε να καλύπτει και τον ουσιώδη χρόνο. Εξέτασή του, βεβαίως, δεν φανερώνει τέτοια ισχύ. Είναι προφανές ότι δεν έχουν προσκομιστεί νέα στοιχεία τα οποία να είχαν οδηγήσει σε νέα έρευνα. Τέτοια έρευνα δεν επιβαλλόταν, η δε αιτιολογική βάση της απόρριψης παρέμεινε η ίδια.
Για να δημιουργηθεί νέα εκτελεστή διοικητική πράξη με βάση νέο νομοθετικό καθεστώς, αυτό θα πρέπει να είναι ουσιώδες. Για να είναι δε ουσιώδες πρέπει να είναι τέτοιο που να καλύπτει ή να άπτεται της επίδικης απόφασης, πράγμα που δεν συμβαίνει στην εξεταζόμενη περίπτωση (βλέπε Οράτη ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 418).
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η προδικαστική ένσταση θα πρέπει να γίνει δεκτή, αφού η προσβαλλόμενη πράξη είναι βεβαιωτική και στερείται εκτελεστότητας. Κάτω από τις περιστάσεις, δεν είναι αναγκαία η εξέταση της δεύτερης προδικαστικής ένστασης ως προς την έλλειψη εννόμου συμφέροντος του αιτητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ