ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 503/2010)

 

4 Οκτωβρίου, 2012

 

[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,

 

Αιτητής,

 

-ν-

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ΄ης η Aίτηση.

- - - - - -

 

Μ. Καλλιγέρου, για τον Αιτητή.

 

Λ. Λάμπρου-Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για την Καθ΄ης η Αίτηση.

- - - - - -                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας είχε διαταχθεί η συνεκδίκαση της παρούσας προσφυγής με την υπ΄ αριθμό 504/2010, η οποία όμως τελικά αποσύρθηκε, οπότε παρέμεινε προς εκδίκαση και εκδικάστηκε πλήρως η παρούσα προσφυγή.

 

Επίδικο αντικείμενο της προσφυγής είναι η απόφαση της καθ΄ης η αίτηση ημερομηνίας 22.2.2010, με την οποία προήχθη το ενδιαφερόμενο μέρος Κ. Θεμιστοκλέους στη μόνιμη θέση Τεχνικού Μηχανικού 1ης Τάξης (Ηλεκτρολογίας), Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, από 15.3.2010. Στη συνεδρία της καθ΄ης η αίτηση κατά την ημερομηνία λήψης της απόφασης είχε παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, ο οποίος και σύστησε για προαγωγή τον αιτητή.

 

Με την προσφυγή του ο αιτητής εγείρει διάφορους λόγους επιδιώκοντας την ακύρωση της προαναφερθείσας απόφασης, τους οποίους λόγους θα εξετάσω στη συνέχεια.

 

1ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό ουσιώδης πλάνη ως προς την αρχαιότητα του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.

 

Όπως διαπιστώνεται από το τηρηθέν πρακτικό συνεδρίας της καθ΄ης η αίτηση, στο οποίο καταγράφηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, ο Διευθυντής του Τμήματος, ο οποίος σύστησε για προαγωγή τον αιτητή, ανέφερε γενικά ότι ο αιτητής "προηγείται σε αρχαιότητα όλων των άλλων υποψηφίων", χωρίς να συγκεκριμενοποιήσει οποιαδήποτε χρονική διαφορά.

 

Η ίδια η Επιτροπή, αφού, όπως αναφέρθηκε στο πρακτικό, έλαβε υπόψη και την αρχαιότητα των υποψηφίων, η οποία φαινόταν στον ενώπιόν της κατάλογο, επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος, προσθέτοντας ότι "δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι ο Χριστοδούλου Γεώργιος (σημ. δηλαδή ο αιτητής) υπερείχε σε αρχαιότητα κατά πέντε περίπου μήνες....".

 

Όπως υποστηρίζει ο αιτητής, τελείως πεπλανημένα η καθ΄ης αίτηση έλαβε υπόψη της ότι η υπεροχή του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα ήταν μόνο πέντε μήνες. Ο αιτητής, όπως διαπιστώνεται από το διοικητικό φάκελο, υπερέχει σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης, στην υπηρεσία έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους, αλλ΄ επίσης υπερέχει και σε πείρα λόγω υπηρεσίας από το 1983 στη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος έχει τέτοια υπηρεσία από το 1989.

 

Σύμφωνα με τον Πίνακα τον οποίο είχε ενώπιόν της η καθ΄ης η αίτηση, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται στην Ένσταση, παρουσιάζεται η ακόλουθη εικόνα:

 

Ημερ. Διορ. στην Παρούσα Θέση: Αιτητής: 01/12/88.

                                                         Ενδιαφερόμενο μέρος: 15/5/89.

Ημερ. Διορ. στην Προηγούμενη Θέση: Αιτητής: 01/12/83.

                                                               Ενδιαφερόμενο μέρος:      -

 

Η μελέτη των προσωπικών φακέλων του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους αποκαλύπτει τα ακόλουθα στοιχεία:

 

Ο αιτητής διορίστηκε για πρώτη φορά στην Υπηρεσία στη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης (Ηλεκτρολογίας) από την 1.12.1983.  Ακολούθως, προήχθη στη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης (Ηλεκτρολογίας) από την 1.12.1988.

 

Το ενδιαφερόμενο μέρος διορίστηκε για πρώτη φορά στην Υπηρεσία στη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης (Ηλεκτρολογίας) από την 15.5.1989. Ακολούθως, με επιστολή της ΕΔΥ, ημερομηνίας 25.4.1996, το ενδιαφερόμενο μέρος ενημερώθηκε ότι η θέση Τεχνικού 2ης Τάξης (Ηλεκτρολογίας) (Κλίμακες Α2 και Α5) την οποία κατείχε, αντικαθίστατο από 16.2.1997 με τη θέση Τεχνικού Ηλεκτρολογίας (Κλίμακες Α2, Α5 και Α7).

 

Είναι φανερό από τα πιο πάνω στοιχεία ότι εσφαλμένα συνέκρινε η καθ΄ης η αίτηση από τη μια την ημερομηνία προαγωγής του αιτητή στην προηγούμενη θέση (1.12.1988) με την ημερομηνία πρώτου διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους (15.5.1989), έτσι ώστε να διακριβωθεί μια μικρή μόνο υπεροχή του αιτητή ως προς αρχαιότητα πέντε μηνών.

 

Η πλευρά της καθ΄ης η αίτηση υποβάλλει ότι η συγκριτική αρχαιότητα αιτητή και ενδιαφερόμενου μέρους ήταν ορθή και έγινε με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 49(5) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου.

 

Όμως, όπως ορθά υποδεικνύει η συνήγορος του αιτητή στην απαντητική αγόρευσή της, η "παρούσα θέση", την οποία έλαβε υπόψη η καθ΄ης η αίτηση, ήταν η θέση Τεχνικού, όπως μετονομάστηκε, η οποία αναβαθμίστηκε με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 1) του 2007 [Νόμος αρ. 38(ΙΙ)/2007] ήταν πλέον η θέση "Τεχνικού Μηχανικού Ηλεκτρολογίας", Κλίμακες Α5(ΙΙ), Α7, Α8(Ι). Με το Νόμο εκείνο μετονομάστηκε η θέση και αναβαθμίστηκε σε κλίμακες από Α2-Α5-Α7+2 σε Α5-Α7-Α8+1. Η αρχαιότητα όμως των υπαλλήλων δεν κρίνεται με βάση την παρούσα θέση, όπως αυτή αναβαθμίζεται και μετονομάζεται, αλλά από τις προηγούμενες θέσεις πριν από την αναβάθμιση. Οι σχετικές πρόνοιες του άρθρου 49(5) του Νόμου αρ. 1/1990 έχουν ως ακολούθως:

 

"49. (5) Η αρχαιότητα υπαλλήλων που κατέχουν την ίδια θέση ή τάξη της ίδιας θέσης ή διαφορετικές θέσεις με τους ίδιους μισθοδοτικούς όρους, ο μισθός και ο τίτλος της οποίας ή των οποίων άλλαξαν ως συνέπεια αναθεώρησης μισθών ή αναδιοργάνωσης, κρίνεται σύμφωνα με την αμέσως πριν από την τέτοια αναθεώρηση αναδιοργάνωση αρχαιότητα των υπαλλήλων."

 

Όπως διαπιστώνεται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, με το πρώτο νομοθέτημα, δηλαδή το Νόμο 8(ΙΙ)/1996, οι θέσεις Τεχνικού 1ης Τάξης (στην οποία είχε προαχθεί ο αιτητής από την 1.12.1988) και Τεχνικού 2ης Τάξης (στην οποία είχε διοριστεί και τελούσε το ενδιαφερόμενο μέρος κατά το 1989)  μετονομάστηκαν από 16.2.1996 σε απλό "Τεχνικό" και ενοποιήθηκαν σε κλίμακες (Α2-Α5-Α7). Το ενδιαφερόμενο μέρος είναι με την ενοποίηση αυτή που τοποθετήθηκε στην Κλίμακα Α7, στην Κλίμακα δηλαδή στην οποία είχε προαχθεί ο αιτητής από την 1.12.1988. Ακόμα και πριν την αναβάθμιση και μετονομασία, ο αιτητής βρισκόταν στην ανώτερη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης από την 1.12.1988, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος σε κατώτερη θέση (Τεχνικού 2ης Τάξης από την 15.5.1989).

 

Διαπιστώνεται επομένως ότι το θέμα του στοιχείου της αρχαιότητας των υποψηφίων και δη του αιτητή σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος δεν προσεγγίστηκε σωστά από την καθ΄ης η αίτηση και διαφέρει ουσιωδώς από τα πραγματικά γεγονότα που έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη.

 

Το στοιχείο της αρχαιότητας και ιδιαίτερα της ουσιώδους υπεροχής σ΄ αυτό, όχι απλά της οριακής, είναι ένα στοιχείο το οποίο λαμβάνεται υπόψη και προσμετρά υπέρ ενός υποψηφίου. Στην υπό εξέταση περίπτωση, όπως ορθά υποδεικνύεται στη νομολογία, λήφθηκε υπόψη ουσιωδώς εσφαλμένο δεδομένο ως προς αυτό το στοιχείο εις βάρος του αιτητή. Σε μια παρόμοια περίπτωση στην υπόθεση Βραχίμης Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 373, όπως ορθά παρατήρησε το Εφετείο, δεν αποκλείεται καθόλου το ενδεχόμενο επηρεασμού της τελικής κρίσης της καθ΄ης η αίτηση από τη διαπιστωθείσα πλάνη και δεν είναι γνωστό ποια θα ήταν η άποψη και κρίση της αν είχε ενώπιόν της τα ορθά δεδομένα.

 

Επομένως, αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί και λόγω της φύσης του δεν παρίσταται λόγος εξέτασης άλλων λόγων ακύρωσης.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του αιτητή, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

   K. Κληρίδης,

                                                              Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/ΧΤΘ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο