|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 388/2011)
15 Οκτωβρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΡΝΕΡΟΣ
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________
Π. Λεωνίδου, για τον Αιτητή.
Ε. Παπαγεωργίου-Καρακάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για το Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής, ο οποίος απασχολείτο ως γεωργός, εκρίθη ως δικαιούχος σύνταξης ανικανότητας από 11.7.2002 λόγω νευροχειρουργικών-ορθοπεδικών προβλημάτων. Όταν επανεξετάσθηκε το 2008, εκρίθη ότι ήταν τότε ικανός για το επάγγελμα του, οπότε και η σύνταξη ανικανότητας ετερματίσθη από 1.7.2008. Την 30.4.2009 ο Αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση για σύνταξη ανικανότητας λόγω καρδιολογικών προβλημάτων, συνοδευόμενη από σχετική ιατρική έκθεση του θεράποντα ιατρού του. Την 1.7.2009 ο Αιτητής εξετάσθηκε από Ιατρικό Συμβούλιο το οποίο απεφάνθη ότι:
«Λόγω του αποτελέσματος της πρόσφατης δοκιμασίας κοπώσεως και σε σχέση με το προηγούμενο ιστορικό συνίσταται επείγουσα στεφανιογραφία.
Θα ληφθεί απόφαση μετά την προσκόμιση της ως άνω εξέτασης.»
Και με διάγνωση: «Διαφραγματοκήλη, Στεφανιαία νόσος.».
Την 21.4.2010 ο Αιτητής απετάθη στην Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων εκθέτοντας το πρόβλημά του, αναφέροντας μάλιστα μεταξύ άλλων ότι ακόμα δεν του είχε δοθεί ημερομηνία για τη στεφανιογραφία από το Νοσοκομείο, και προσκομίζοντας έκθεση του θεράποντα ιατρού του. Το αίτημα του Αιτητή απερρίφθη και πάλι. Ο αιτητής αντέδρασε με νέα επιστολή προς την Υπουργό, με κατάληξη νέα εξέταση του την 21.10.2010 από Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο το οποίο στην έκθεσή του απεφάνθη ότι ο Αιτητής ήταν σε θέση να ασκεί το επάγγελμα του γεωργού, παρατηρώντας ότι νευροχειρουρχικώς και γαστρεντερολογικώς δεν διεπιστώθη ουσιαστικό πρόβλημα και ότι ως προς τη στεφανιαία νόσο αναμένετο το αποτέλεσμα της στεφανιογραφίας. Στη βάση της έκθεσης αυτής, το αίτημα του Αιτητή απερρίφθη και πάλι, οπότε ο Αιτητής προσέφυγε στο Δικαστήριο με την ενώπιον μου προσφυγή.
Ο Αιτητής εισηγείται πάσχουσα σύνθεση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου κατά το ότι οι δύο ιατροί που συμμετείχαν σε αυτό, οι ιατροί Περδίος και Παπαγιάννης, ήσαν οι ιατροί που είχαν προηγουμένως αποφανθεί πρωτοβάθμια επί της κατάστασής του, ενεργούντες έτσι ως κριτές της δικής τους κρίσης. Εισηγείται ακόμα ο Αιτητής ότι δεν έγινε δέουσα έρευνα και ότι αγνοήθησαν τα ιατρικά πιστοποιητικά που ο ίδιος είχε προσκομίσει και οι ενέργειες που είχε κάνει.
Είναι γεγονός ότι ο ιατρός Περδίος, Νευροχειρούργος, ήταν ο ιατρός ο οποίος είχε εξετάσει τον Αιτητή το 2008, αποφαινόμενος ότι ήταν ικανός. Για τον ιατρό Παπαγιάννη, Χειρούργο Ορθοπεδικό, η εισήγηση του Αιτητή είναι σαφώς εσφαλμένη αφού αυτός δεν τον είχε εξετάσει προηγουμένως. Εν πάση περιπτώσει όμως το θέμα δεν θα με απασχολήσει εν όψει του τι ακολουθεί.
Φρονώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση διέπεται από έλλειψη δέουσας έρευνας. Είναι σαφές ότι εξ αρχής ο Αιτητής είχε βασίσει τη νέα του αίτηση στα καρδιολογικά προβλήματά του. Σε αυτά αναφέρετο η έκθεση του θεράποντα ιατρού του και το ίδιο το Ιατρικό Συμβούλιο που τον εξέτασε διεπίστωσε στεφανιαία νόσο και σύστησε επείγουσα στεφανογραφία. Και ήταν ακριβώς το παράπονο του αιτητή προς την Υπουργό ότι, αν και απετάθη για τη στεφανιογραφία που του εζητήθη, δεν είχε ακόμα ορισθεί ημερομηνία για αυτή μετά από τόσους μήνες. Αντί δε να επισπευθεί η στεφανιογραφία και να εστιασθεί η προσοχή στο καρδιακό πρόβλημα, ο Αιτητής εξετάσθηκε από γαστρεντερολόγο και στη συνέχεια από το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο το οποίο απεφάνθη ότι νευροχειρουργικώς και γαστρεντερολογικώς δεν υπήρχε πρόβλημα. Το ζητούμενο όμως ήταν έκτοτε η καρδιακή κατάσταση του αιτητή, ως προς την οποία ορθώς το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο υπέδειξε ότι ανεμένετο το αποτέλεσμα της στεφανιογραφίας. Δεν ήταν λοιπόν επιτρεπτό για τη διοίκηση να απορρίψει το αίτημα του Αιτητή χωρίς να έχει και αυτή τη διάσταση υπ΄όψη. Ούτε ευθύνετο ο Αιτητής για το ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες της Δημοκρατίας καθυστερούσαν τη διεξαγωγή της στεφανιογραφίας. Η διοίκηση όφειλε να μη λάβει τελική απόφαση πριν έχει υπ΄όψη της και το αποτέλεσμα της στεφανιογραφίας, την οποία και μπορούσε να επισπεύσει εφ΄όσον καθυστερούσε, αντί, απορρίπτοντας το αίτημα, να πει στον Αιτητή, όπως του είπε στη σχετική επιστολή, να επανέλθει με νέο αίτημα όταν θα είχε το αποτέλεσμα της στεφανιογραφίας, ως να ήταν δική του ευθύνη η καθυστέρηση για την εξέταση εκείνη. Ομολογώ μάλιστα ότι είναι ανησυχητικό φαινόμενο η μεγάλη καθυστέρηση που φαίνεται να υπάρχει στη διεξαγωγή τέτοιων εξετάσεων που εκ των πραγμάτων θεωρούνται επείγουσες.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π