|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Αντώνη Αναστασίου ν. Δήμου Παραλιμνίου (2000) 3 ΑΑΔ 339
Χατζησωτηρίου Κυριάκος και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 524
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 135/2011 και 295/2011)
5 Οκτωβρίου, 2012
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
(Υπόθεση Αρ. 135/2011)
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ,
Αιτητής,
-ν-
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
(Υπόθεση Αρ. 295/2011)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ,
Αιτητής,
-ν-
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
Σ. Οικονομίδης, για τους Αιτητές.
Φ. Κωμοδρόμου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα και η χρονολογική εξέλιξη των πραγμάτων που έχουν προηγηθεί της καταχώρησης των δύο αυτών προσφυγών, έχουν εκτεθεί με επάρκεια στην Ένσταση του καθ΄ου η αίτηση και θα τα μεταφέρω στην παρούσα Απόφαση αυτούσια από το κείμενο της Ένστασης στην Υπόθεση αρ. 135/2011, διευκρινίζοντας ότι τα ίδια γεγονότα ισχύουν και για την Υπόθεση αρ. 295/2011 με την οποία αυτή συνεκδικάσθηκε.
Οι αιτητές είναι Αξιωματικοί της Αεροπορίας του Στρατού της Δημοκρατίας, απόφοιτοι της Στρατιωτικής Σχολής Ικάρων της Ελλάδας τάξης 2001. Μετά την αποφοίτησή τους, διορίστηκαν στο Στρατό, ως Αξιωματικοί με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού, από τις 23.6.2001 και από την ημερομηνία αυτή αποσπάσθηκαν για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά. Κατέχουν το βαθμό του Υποσμηναγού από 1.9.2004 και είναι εγγεγραμμένοι στην Επετηρίδα των Υποσμηναγών Ιπτάμενων.
Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι μόνιμοι Αξιωματικοί του Στρατού της Δημοκρατίας, οι οποίοι από την ημερομηνία του διορισμού τους υπηρετούν με απόσπαση στην Εθνική Φρουρά. Συγκεκριμένα:
(α) Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με α/α 1 είναι Αξιωματικός της Αεροπορίας απόφοιτος της Σχολής Ικάρων της Ελλάδας, τάξης 2001. Μετά την αποφοίτησή του, διορίστηκε στο Στρατό ως Αξιωματικός, με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού, από τις 23.6.2004. Κατέχει το βαθμό του Σμηναγού από την 31.12.2010 και είναι εγγεγραμμένος στην Επετηρίδα των Σμηναγών Μηχανικών.
(β) Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με α/α 2 είναι Αξιωματικός της Αεροπορίας, απόφοιτος της Σχολής Ικάρων της Ελλάδας, τάξης 2001. Μετά την αποφοίτησή του, διορίστηκε στο Στρατό ως Αξιωματικός, με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού, από τις 23.6.2001. Προήχθη στο βαθμό του Υποσμηναγού από την 1.9.2004. Κατέχει το βαθμό του Σμηναγού από την 31.12.2010 και είναι εγγεγραμμένος στην Επετηρίδα των Σμηναγών Ελεγκτών Αεροπορίας.
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 3(2) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 2006, οι βαθμοί των Αξιωματικών του Στρατού Ξηράς Ανθυπολοχαγού, Υπολοχαγού, Λοχαγού, Ταγματάρχη, Αντισυνταγματάρχη και Συνταγματάρχη είναι οι αντίστοιχοι των βαθμών του Σημαιοφόρου, Ανθυπολοχαγού, Υποπλοιάρχου, Πλωτάρχη, Αντιπλοιάρχου και Πλοίαρχου του Ναυτικού και των βαθμών του Ανθυποσμηναγού, Υποσμηναγού, Σμηναγού, Επισμηναγού, Αντισμήναρχου και Σμήναρχου της Αεροπορίας.
Το έτος 2010, όταν οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το βαθμό του Υποσμηναγού, επειδή πληρούσαν τις προϋποθέσεις κρίσης που καθορίζονται στον Κανονισμό 27 των υπό αναφορά Κανονισμών, κρίθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών κατά την τακτική του σύνοδο για το έτος αυτό, που έγινε στις 11 και 12.8.2010. Κατά τη σύνοδο αυτή του Συμβουλίου Κρίσεων Αξιωματικών κρίθηκαν συνολικά 196 Αξιωματικοί βαθμού Υπολοχαγού. Συγκεκριμένα κρίθηκαν:
(α) 126 Υπολοχαγοί Όπλων του Στρατού Ξηράς.
(β) 22 Υπολοχαγοί Σωμάτων του Στρατού Ξηράς.
(γ) 7 Ανθυποπλοίαρχοι του Ναυτικού (6 Μάχιμοι και 1 Μηχανικός).
(δ) 41 Υποσμηναγοί της Αεροπορίας (5 Ιπτάμενοι, 5 Μηχανικοί και 31
Ελεγκτές Αεράμυνας).
Το Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών, κατά την πιο πάνω τακτική του σύνοδο για το έτος 2010, έκρινε τους αιτητές και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ως προακτέους κατ΄ αρχαιότητα. Σημειώνεται ότι οι διαβαθμίσεις των κρίσεων για τους Αξιωματικούς βαθμού Υπολοχαγού είναι, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 41 των υπό αναφορά Κανονισμών, δύο. Συγκεκριμένα, προακτέοι κατ΄ αρχαιότητα και παραμένοντες στον ίδιο βαθμό.
Μετά την ολοκλήρωση όλων των διαδικασιών σε σχέση με την κρίση και επανάκριση των Αξιωματικών, που προβλέπονται από τις σχετικές διατάξεις των υπό αναφορά Κανονισμών, τα ονόματα των Αξιωματικών που κρίθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεων κατά την τακτική σύνοδο για το έτος 2010 αναγράφηκαν σε αντίστοιχους οριστικούς πίνακες. Οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αναγράφηκαν, ανάλογα με την περίπτωση, στους αντίστοιχους οριστικούς πίνακες Υποσμηναγών που κρίθηκαν ως προακτέοι κατ΄ αρχαιότητα. Συγκεκριμένα:
(α) Οι αιτητές στον οριστικό πίνακα των Υποσμηναγών Ιπτάμενων της Αεροπορίας κριθέντων ως προακτέων κατ΄ αρχαιότητα.
(β) Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με α/α 1 στον οριστικό πίνακα Υποσμηναγών Μηχανικών της Αεροπορίας κριθέντων ως προακτέων κατ΄ αρχαιότητα.
(γ) Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με α/α 2 στον οριστικό πίνακα Υποσμηναγών Ελεγκτών Αεράμυνας της Αεροπορίας κριθέντων ως προακτέων κατ΄ αρχαιότητα.
Μετά την οριστικοποίηση των Πινάκων των Αξιωματικών που κρίθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεων κατά την τακτική του σύνοδο το έτος 2010, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, ενεργώντας με βάση τις διατάξεις του Κανονισμού 45(2) των υπό αναφορά Κανονισμών, υπέβαλε στον Υπουργό Άμυνας, με επιστολή της Διεύθυνσης Προσωπικού του ΓΕΕΦ, ημερομηνίας 21.12.2010, τις προτάσεις του αναφορικά με την κατανομή των κενών θέσεων Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας, βαθμού Υπολοχαγού μέχρι και Συνταγματάρχη για το έτος 2010.
Ο Υπουργός Άμυνας με απόφασή του ημερομηνίας 29.12.2010, αφού έλαβε υπόψη:
(α) Τον αριθμό των κενών θέσεων Αξιωματικών που υπήρχαν στον Στρατό της Δημοκρατίας, στους βαθμούς του Συνταγματάρχη μέχρι και του Υπολοχαγού,
(β) τις προτάσεις του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς αναφορικά με την κατανομή των κενών θέσεων Αξιωματικών.
(γ) τους οριστικούς πίνακες των Αξιωματικών βαθμού Αντισυνταγματάρχη μέχρι και Υπολοχαγού, που κρίθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεων κατά την τακτική του σύνοδο για το έτος 2010,
(δ) τις διατάξεις του Κανονισμού 45 των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 2006,
ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από τις διατάξεις του πιο πάνω αναφερόμενου Κανονισμού 45, αποφάσισε, μεταξύ άλλων, όπως οι 65 θέσεις βαθμού Λοχαγού που δύναντο να πληρωθούν, κατανεμηθούν 38 στα Όπλα, 1 στο Τεχνικό, 1 στον Εφοδιασμό Μεταφορών, 1 στο Υλικού Πολέμου, 2 στο Υγειονομικό (Ιατρούς), 1 στο Υγειονομικό, 1 στο Στρατολογικό, 1 στο Οικονομικό, 2 στους Μάχιμους και 1 στους Μηχανικούς του Ναυτικού, 2 στους Ιπτάμενους, 4 στους Μηχανικούς και 10 στους Ελεγκτές Αεράμυνας της Αεροπορίας.
Σημειώνεται ότι, οι υπάρχουσες κενές θέσεις Αξιωματικών, με βάση τις διατάξεις του Κανονισμού 45(2) των υπό αναφορά Κανονισμών, κατανέμονται με απόφαση του Υπουργού Άμυνας που εκδίδεται μετά από πρόταση του Αρχηγού, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο. Στην πρώτη επιφύλαξη του εν λόγω Κανονισμού, καθορίζεται ότι οι κενές θέσεις που κατανέμονται στο Στρατό Ξηράς διαχωρίζονται περαιτέρω σε θέσεις Αξιωματικών Όπλων και Αξιωματικών κάθε Σώματος, οι κενές θέσεις που κατανέμονται στο Ναυτικό διαχωρίζονται περαιτέρω στις θέσεις Μάχιμων Αξιωματικών, Μηχανικών Αξιωματικών και Αξιωματικών Σώματος και οι κενές θέσεις που κατανέμονται στην Αεροπορία διαχωρίζονται περαιτέρω σε θέσεις Ιπτάμενων Αξιωματικών, Μηχανικών Αξιωματικών, Αξιωματικών Ελεγκτών Αεράμυνας και Αξιωματικών Σώματος.
Μετά την κατανομή των κενών θέσεων, ο Υπουργός Άμυνας, ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από τις διατάξεις του Κανονισμού 46 των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 2006, με απόφασή του με ημερομηνία 30.12.2010, προήγαγε, μεταξύ άλλων, και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στον επόμενο βαθμό.
Οι αιτητές, παρόλο που κρίθηκαν ως προακτέοι κατ΄ εκλογήν, δεν προήχθηκαν στο βαθμό του Σμηναγού, επειδή με την απόφαση του Υπουργού Άμυνας κατανεμήθηκαν μόνο 2 θέσεις στους Ιπτάμενους της Αεροπορίας στο βαθμό του Σμηναγού.
Σημειώνεται ότι, με βάση τις διατάξεις του Κανονισμού 46 των υπό αναφορά Κανονισμών, δικαίωμα προαγωγής έχουν οι Αξιωματικοί που κρίθηκαν ως προακτέοι, οι δε προαγωγές για πλήρωση αντίστοιχων κενών θέσεων γίνονται κατά σειρά αρχαιότητας από τους οριστικοποιημένους πίνακες των κριθέντων ως προακτέων.
Το Υπουργείο Άμυνας, με επιστολή του ημερομηνίας 30.12.2010, διαβίβασε στη Διεύθυνση Προσωπικού του ΓΕΕΦ την απόφαση του Υπουργού Άμυνας για τις προαγωγές Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας, για ανάλογη ενέργεια.
Η Διεύθυνση του Προσωπικού του ΓΕΕΦ, με επιστολή της ημερομηνίας 30.12.2010, κοινοποίησε στις Μονάδες της Εθνικής Φρουράς, τις προαγωγές των Αξιωματικών και τις κάλεσε να ενημερώσουν τους ενδιαφερόμενους.
Με τις παρούσες προσφυγές, οι οποίες λόγω της ταυτοσημίας νομικών σημείων και πραγματικών γεγονότων έχουν συνεκδικασθεί, οι αιτητές ζητούν θεραπεία της οποίας το ακριβές κείμενο έχει ως ακολούθως:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ΄ου η αίτηση όπως οι 16 κενές προς πλήρωση μέσα στο 2010 γενικές θέσεις Αξιωματικών βαθμού Λοχαγού, που είχε αποφασίσει όπως κατανεμηθούν στην Αεροπορία, κατανεμηθούν περαιτέρω, οι 2 στους Ιπτάμενους, οι 4 στους Μηχανικούς και οι 10 στους Ελεγκτές Αεράμυνας, με αποτέλεσμα να προαχθούν στο βαθμό του Σμηναγού από 31-12-2010 τα αναφερόμενα στο συνημμένο Κατάλογο Ενδιαφερόμενα Πρόσωπα αντί και/ή του Αιτητή, που περιήλθε σε γνώση του Αιτητή μετά τις 30-12-2010 που κοινοποιήθηκε στη Μονάδα του η σχετική με τις εν λόγω προαγωγές διαταγή του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οποιασδήποτε έννομης συνέπειας."
Πέραν των θεμάτων τα οποία ο καθ΄ου η αίτηση ήγειρε με τις Ενστάσεις του, υποστηρίζοντας τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και/ή απόφασης, με τις γραπτές αγορεύσεις που καταχώρησε, ήγειρε προς εξέταση από το Δικαστήριο και προδικαστική ένσταση σύμφωνα με την οποία οι προσφυγές θα πρέπει να απορριφθούν, καθότι με αυτές απαραδέκτως προσβάλλεται η επίδικη κατανομή κατά ένα μόνο μέρος της. Η πλευρά των αιτητών όχι μόνο απορρίπτει την προδικαστική ένσταση στην ουσία της, αλλ΄ εγείρει επιπρόσθετα και θέμα ότι αυτή δεν μπορεί να εξετασθεί επειδή δεν ηγέρθηκε στο δικόγραφο των Ενστάσεων, αλλά μέσω των γραπτών αγορεύσεων του καθ΄ου η αίτηση.
Θα επιληφθώ του θέματος της προδικαστικής ένστασης κατά προτεραιότητα.
Η προδικαστική ένσταση και η δυνατότητα έγερσης και εξέτασής της, στο στάδιο στο οποίο ηγέρθηκε.
Σύμφωνα με τον καθ΄ου η αίτηση, ενώ οι θέσεις Αξιωματικών που κατανεμήθηκαν στην Αεροπορία με την προσβαλλόμενη απόφαση ήσαν 16, οι αιτητές με τις προσφυγές τους προσβάλλουν την προαγωγή δύο μόνον αξιωματικών στις επίδικες θέσεις, ήτοι την προαγωγή των δύο ενδιαφερομένων μερών. Δηλαδή, οι αιτητές δεν προσβάλλουν την ενιαία κατανομή στο σύνολό της, παρά μόνο μικρό μέρος αυτής, με τη θεραπεία που επιζητούν να είναι ειδικά διαμορφωμένη έτσι ώστε σε περίπτωση επιτυχίας τους στις προσφυγές, να έχουν βέβαιη τη δική τους προαγωγή.
Από την άλλη, η πλευρά των αιτητών ισχυρίζεται ότι η προδικαστική αυτή ένσταση δεν μπορεί να εξεταστεί εφόσον δεν ηγέρθηκε στο κυρίως σώμα της Ένστασης παρά μόνο στη γραπτή αγόρευση του καθ΄ου η αίτηση, η οποία δε συνιστά δικόγραφο, ενώ το εγειρόμενο με αυτή ζήτημα δε θεωρείται ως θέμα δημόσιας τάξης έτσι ώστε να μπορούσε να εγερθεί στο στάδιο που ηγέρθηκε, ή ακόμα και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο. Απαντώντας σ΄ αυτή τη θέση, ο συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση υπέβαλε ότι σε μια παρόμοια υπόθεση, την Γ. Κουκκουλής ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1224/2008, ημερομηνίας 20.6.2011, ο Κωνσταντινίδης, Δ., ήγειρε το ίδιο θέμα αυτεπάγγελτα και τελικά, κατόπιν συζήτησής του, με την απόφασή του ημερομηνίας 20.6.2011, απέρριψε την προσφυγή για το λόγο ο οποίος περιέχεται στην εδώ εγερθείσα προδικαστική ένσταση και υιοθετήθηκε και σε μεταγενέστερη απόφαση του Ναθαναήλ, Δ., στις Συνεκδ. Υποθέσεις αρ. 120/2011 κ.ά., Φ. Μαλιαπής κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 31.1.2012.
Έχοντας υπόψη τη φύση της προδικαστικής ένστασης και κυρίως τις ενδεχόμενες επιπτώσεις από το ενδεχόμενο επιτυχίας των αιτητών στις παρούσες προσφυγές, όπως αυτές έχουν επισημανθεί από το συνήγορο του καθ΄ου η αίτηση, κρίνω ότι το θέμα - αντικείμενο της προδικαστικής ένστασης, όχι απλώς μπορεί, αλλά θα πρέπει να απασχολήσει και αποφασισθεί έστω και αν δεν είχε ειδικά εγερθεί στην Ένσταση και ότι, και αν ακόμα δεν εγειρόταν από κανένα διάδικο, θα έπρεπε, εάν εντοπιζόταν έγκαιρα, να εγερθεί αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο και να αποφασισθεί, αφού βέβαια ακουσθούν, όπως εδώ ακούστηκαν, και οι δύο διάδικες πλευρές.
Ως προς την ουσία της προδικαστικής ένστασης, επισημαίνεται ότι πράγματι το Δικαστήριο στην Κουκκουλή ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), έθεσε το ίδιο θέμα αυτεπάγγελτα, ως προς το παραδεκτό δηλαδή του τρόπου διατύπωσης της επιδιωκόμενης θεραπείας, εφόσον σε περίπτωση επιτυχίας της προσφυγής δεν θα ήταν δυνατό να δεσμευτεί κατά τον επιδιωκόμενο τρόπο η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης σε περίπτωση ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης και επανεξέτασης του θέματος. Όπως έκρινε το Δικαστήριο, η προσφυγή θα έπρεπε να απορριφθεί ως μη παραδεκτή, εφόσον η προσβολή της κατανομής κατά ένα μέρος της μόνο, δεν ενοείτο εφόσον δεν ήταν δυνατό να διασπαστεί και να διαχωριστεί η γενική κατανομή που αποφασίστηκε κατά ένα μέρος της έτσι ώστε να επηρεάζονται μόνο ορισμένοι από το σύνολο των προαχθέντων με βάση την ίδια κατανομή. Αυτή η θέση και απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ., υιοθετήθηκε μεταγενέστερα και από το Ναθαναήλ, Δ., στην απόφασή του στις προαναφερθείσες Συνεκδ. Υποθέσεις αρ. 120/2011 κ.ά., ημερομηνίας 31.1.2012.
Το ακόλουθο απόσπασμα από αυτή την απόφαση είναι χαρακτηριστικό:
"Μετά την αναγκαία περίσκεψη επί του θέματος που προέκυψε ενόψει και του νεοφανούς σημείου που τέθηκε (δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη παρόμοια νομολογία με την Κουκκουλής), κρίνεται ότι η προδικαστική ένσταση πρέπει να επιτύχει. Σε σύμπνοια με το σκεπτικό στην Κουκκουλής, εντοπίζεται όντως πρόβλημα με την αίτηση ακύρωσης όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στην προσφυγή. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τις υποθέσεις Αναστασίου ν. Δήμου Παραλιμνίου (2000) 3 Α.Α.Δ. 339 και Χ»Σωτηρίου ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 524, η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος δεν αφορά μόνο στην προσφυγή, αλλά και στους λόγους ακυρώσεως οι οποίοι πρέπει να είναι παραδεκτοί, (δέστε και Αναστασίου ν. Κ.Ο.Τ. (1996) 4 Α.Α.Δ. 2440 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 270). Στην αίτηση ακυρώσεως, οι αιτητές ζητούν όπως η πράξη του Υπουργού Άμυνας, ότι
«. οι 24 κενές προς πλήρωση μέσα στο 2010 γενικές θέσεις Αξιωματικών βαθμού Αντισυνταγματάρχη, που είχε αποφασίσει όπως κατανεμηθούν περαιτέρω, οι 16 στα Όπλα του Στρατού Ξηράς, οι 6 στο Σώμα Υγειονομικού Ιατρικού του Στρατού Ξηράς, η 1 στο Σώμα Πληροφορικής Μηχανογράφησης του Στρατού Ξηράς, η 1 στο Σώμα Οικονομικών του Στρατού Ξηράς και καμιά στο Σώμα Τεχνικού του Στρατού Ξηράς, με αποτέλεσμα να προαχθούν ..... τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ....»,
είναι άκυρη.
Από την ως άνω επιδιωκόμενη θεραπεία δεν προκύπτει αυτό που εκ των υστέρων οι αιτητές με την απαντητικής τους αγόρευση επιχειρούν να διευκρινίσουν, ότι, δηλαδή, ο κάθε αιτητής έχει έννομο συμφέρον περιοριζόμενο στη μια κενή ή στην καθόλου κενή θέση που δεν κατανεμήθηκε στο ανάλογο Σώμα. Είναι φανερό (και το επαναλαμβάνει ο συνήγορος των αιτητών στη σελ. 7 της απαντητικής του αγόρευσης), ότι η προσβολή της πράξεως της κατανομής δεν είναι δυνατόν να αφορά αποκλειστικά και μόνο τους τέσσερεις αιτητές, αλλά αφορά το σύνολο των προαχθέντων δυνάμει της γενόμενης κατανομής. Ακριβώς, η βάση του επιχειρήματος εκάστου αιτητή είναι το αναιτιολόγητο της κατανομής υπό το φως λανθασμένης ερμηνείας του Καν. 45(2) και πλάνης περί τα πράγματα. Αυτά, όμως, εάν ευσταθούν, δεν αφορούν μόνο τους παρόντες αιτητές, αλλά το σύνολο της γενόμενης κατανομής και την πολιτική που αυτή περιέχει (θέμα για το οποίο θα γίνει αναφορά κατωτέρω), και εφαρμόζεται οριζοντίως και καθέτως στο σύνολο. Τυχόν επιτυχία λοιπόν των προσφυγών όπως η θεραπεία είναι διατυπωμένη σε κάθε μια από αυτές, αναμφίβολα θα δημιουργήσει προβλήματα, κατά την επανεξέταση, όπως διαπιστώθηκε στην Κουκκουλής - πιο πάνω -.
Δεν υπάρχει εδώ ατομική διοικητική πράξη που αφορά μόνο τα δεδομένα εκάστου αιτητή, αλλά ο κατ΄ ισχυρισμόν επηρεασμός τους εξάγεται ως προερχόμενος από το μείζον, κινούμενος προς το ελάσσον. Αυτό εμμέσως, πλην σαφώς, το δέχονται και οι αιτητές, εφόσον εισηγούνται ότι κατά την τυχόν επανεξέταση η μια θέση από την Επετηρίδα Αξιωματικών του Σώματος Τεχνικού του Στρατού Ξηράς, στην οποία στοχεύει ο αιτητής στην υπ΄ αρ. 120/11 προσφυγή, θα προέρχεται είτε από την 16η θέση από την Επετηρίδα των Αξιωματικών Όπλων του Στρατού Ξηράς, είτε από την 6η θέση στην Επετηρίδα των Αξιωματικών του Σώματος Υγειονομικού Ιατρών, είτε από τη μοναδική θέση στην Επετηρίδα των Αξιωματικών του Σώματος Πληροφορικής Μηχανικής, ή από τη μοναδική θέση στην Επετηρίδα των Αξιωματικών του Σώματος Οικονομικού. Καθίσταται φανερό λοιπόν ότι οι αιτητές επιδιώκουν την ανατροπή της φιλοσοφίας πίσω από τη γενόμενη κατανομή και θα μπορούσαν να το πράξουν προσβάλλοντας την ίδια την κατανομή γενικώς και όχι κατ΄ απομόνωση. Οι λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται αφορούν το σύνολο της κατανομής και όχι αποκλειστικά την επί μέρους κατανομή που έγινε και, που κατά τους αιτητές, τους επηρεάζει ανάλογα σε κάθε προσφυγή."
Σχολιάζοντας την απόφαση στην Υπόθεση 1224/2008, ο συνήγορος των αιτητών υπέβαλε ότι αυτή δε δεσμεύει το παρόν Δικαστήριο, είναι πρωτόδικη, και έχει εφεσιβληθεί με έφεση η οποία ακόμα εκκρεμεί. Προσπάθησε δε στην Απαντητική Αγόρευσή του να διαφοροποιήσει τα δεδομένα της υπόθεσης Κουκκουλή από αυτά των υπό εξέταση εδώ προσφυγών.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις θέσεις του συνηγόρου των αιτητών. Αν και τόσο η απόφαση στην Κουκκουλής, όσο και στην Μαλιαπής κ.ά. (ανωτέρω), είναι πρωτόδικες και μη δεσμευτικές για το παρόν Δικαστήριο, εν τούτοις, έχοντας μελετήσει το σκεπτικό τους και την εν γένει προσέγγισή τους επί του ιδίου ζητήματος, είμαι πεπεισμένος ότι αντικατοπτρίζουν ορθά τη νομική κατάσταση πραγμάτων και δεν υπάρχει οποιαδήποτε διαφοροποίηση στα γεγονότα εκείνων και των εδώ εξεταζόμενων η οποία να μη δικαιολογούσε την υιοθέτηση της ίδιας γραμμής και κατάληξης. Αντίθετα, θα έλεγα, συμφωνώ πλήρως και υιοθετώ τους λόγους για τους οποίους οι δύο αδελφοί Δικαστές έκριναν τις προσφυγές με παρόμοιο αιτητικό θεραπείας, ως απαράδεκτες, χωρίς να έχω να προσθέσω οτιδήποτε άλλο.
Η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει και οι συνεκδικαζόμενες προσφυγές κρίνονται ως απαράδεκτες και απορρίπτονται. Ακολουθώντας δε το αποτέλεσμα τα έξοδα επιδικάζονται εναντίον των αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
K. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ