|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 104/2011)
31 Οκτωβρίου 2012
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΚΚΑΙΛΗΣ,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------------
Χρ. Ματθαίου, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Π. Παπαγεωργίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
--------------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ο αιτητής είχε επιτύχει με την απόφαση στην υπ΄ αρ. 1541/08 προσφυγή, ημερ. 16.4.2010, του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ακύρωση της απόφασης της Ε.Δ.Υ. ημερ. 29.5.2008, σε ό,τι αφορούσε τον διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους, Άννας Σπανού, στη μόνιμη θέση Τυπογράφου στο κυβερνητικό Τυπογραφείο.
Η Ε.Δ.Υ. στη συνέχεια, στη συνεδρία της ημερ. 7.7.2010, επανεξέτασε την πλήρωση της θέσης υπό το φως της ακυρωτικής απόφασης, η οποία σχετιζόταν με τη διαπίστωση ότι λανθασμένα η Ε.Δ.Υ. είχε θεωρήσει το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους από σχολή Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης ως ισότιμο με απολυτήριο Δημοσίων Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, ούτως ώστε να παρακάμπτεται στην ουσία το σχέδιο υπηρεσίας που προνοούσε ως προσόν για τη θέση είτε απολυτήριο σχολής Μέσης Εκπαίδευσης και τριετή πείρα ή μονοετή μεταγυμνασιακή εκπαίδευση στην τυπογραφία, είτε απολυτήριο αναγνωρισμένης σχολής Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης στην ειδικότητα Μηχανικού-Εφαρμοστή ή Ηλεκτρολόγου Εγκαταστάσεων ή Ηλεκτρονικών ή Γραφικών Τεχνών. Το ενδιαφερόμενο μέρος είχε μόνο απολυτήριο αναγνωρισμένης σχολής Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης, στην ειδικότητα της Κεραμικής-Διακοσμητικής.
Η Ε.Δ.Υ. διερεύνησε, επομένως, με βάση τα πιο πάνω το προσόν του ενδιαφερομένου μέρους απευθυνόμενη προς τούτο στο Διευθυντή Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Ο εν λόγω Διευθυντής με απάντηση του, ημερ. 30.9.2010, έκρινε ότι τα μαθήματα που παρακολούθησε το ενδιαφερόμενο μέρος κατά το τριετές πρόγραμμα σπουδών της για τα έτη 1982-1985, περιλαμβάνονται στον κλάδο των Εφαρμοσμένων Τεχνών. Οι ειδικότητες Γραφικών Τεχνών, Διακοσμητική, Κεραμική/Αγγειοπλαστική, υπάγονται στον κλάδο των Εφαρμοσμένων Τεχνών και τα μαθήματα τους είναι είτε κοινά, είτε συναφή. Επομένως, το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους σχετίζεται άμεσα με τον κλάδο Εφαρμοσμένων Τεχνών και είναι απολυτήριο ισότιμο και ισοδύναμο με απολυτήριο Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης οποιασδήποτε κατεύθυνσης ή κλάδου σπουδών.
Η Ε.Δ.Υ. έκρινε, στη βάση της πιο πάνω επιστολής, το ενδιαφερόμενο μέρος ως προσοντούχο, επανεξετάζοντας δε την πλήρωση της θέσης, αποφάσισε να προσφέρει εκ νέου διορισμό σ΄ αυτό εφόσον η Άννα Σπανού ήταν η πρώτη σε σειρά συνολικών μονάδων υποψήφια, στον πίνακα διοριστέων. Ο διορισμός ήταν αναδρομικός από 15.7.2008.
Παραπονείται ο αιτητής ότι παραβιάστηκε το δεδικασμένο που προέκυψε από την ακυρωτική απόφαση διότι το ενδιαφερόμενο μέρος είναι κάτοχος απολυτηρίου σχολής Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης, αλλά στην ειδικότητα της Κεραμικής-Διακοσμητικής και όχι σε μια από τις ειδικότητες που καθόριζε το σχέδιο υπηρεσίας. Ο Διευθυντής Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης εκφράζοντας τη θέση ότι το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους σχετίζεται άμεσα με τον κλάδο Εφαρμοσμένων Τεχνών στον οποίο υπάγεται και η ειδικότητα των Γραφικών Τεχνών, (μια εκ των ειδικοτήτων του σχεδίου υπηρεσίας), βασίστηκε σε μόνο τρία συγκεκριμένα μαθήματα του τελευταίου έτους σπουδών και στη βάση μόνο του απολυτηρίου του ενδιαφερόμενου μέρους. Με άλλα λόγια τέθηκε υπόψη του Διευθυντή μόνο η φοίτηση της κατά την έκτη τάξη και όχι ολόκληρο το τριετές πρόγραμμα σπουδών για τα έτη 1982-1985, όπως ανέφερε ο Διευθυντής στην επιστολή του. Περαιτέρω, κατά το χρόνο αποφοίτησης του ενδιαφερομένου μέρους δεν υπήρχε η ειδικότητα των Γραφικών Τεχνών. Η υιοθέτηση από την Ε.Δ.Υ. της θέσης του Διευθυντή πάσχει συνεπώς από έλλειψη αιτιολογίας, πλάνη περί τα πράγματα και έλλειψη δέουσας έρευνας στη βάση πάντοτε της ακυρωτικής απόφασης.
Ο αιτητής ισχυρίζεται επίσης ότι λανθασμένα η Ε.Δ.Υ. δεν τον πίστωσε με το πλεονέκτημα της πείρας χωρίς οποιαδήποτε ειδική αιτιολογία, φέρνοντας τον έτσι σε μειονεκτική θέση έναντι άλλων, εφόσον εργαζόταν στο κυβερνητικό Τυπογραφείο ως ωρομίσθιος από τις 8.5.1990, μέχρι την υποβολή της αίτησης για την επίδικη θέση, για 16, δηλαδή, και πλέον χρόνια, σε αντίθεση με το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν είχε καθόλου πείρα σε σχέση με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Επίσης η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει διότι δεν κατεγράφη στα πρακτικά η γενική εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και η απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση. Παρατηρείται συναφώς, κατά τον αιτητή, ότι ήταν ο μόνος από τους 19 υποψήφιους που είχε μεγάλη απόκλιση στη βαθμολογία που έδωσαν τα μέλη της Ε.Δ.Υ., χωρίς όμως να δοθεί κάποια σχετική αιτιολογία.
Ο αιτητής παραπονείται πρόσθετα ότι η Ε.Δ.Υ. λανθασμένα προχώρησε στην πλήρωση 5 μόνο μόνιμων θέσεων Τυπογράφου, αντί 15, όπως είχε δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 22.7.2005. Τέλος, παραπονείται ότι παρά τα ακαδημαϊκά του προσόντα που έθεσε υπόψη της Ε.Δ.Υ., όπως προσόντα ανωτέρου επιπέδου Μηχανικής, Μηχανολογίας και Ηλεκτρολογίας, αλλά και διπλώματα Χειριστή Μονοκινητήριου Αεροπλάνου, Πολυκινητήριου Αεροπλάνου και Χειριστή Ελικοπτέρου, εν τούτοις του δόθηκαν μόνο 0.40, από το σύνολο των 7 μονάδων.
Η Ε.Δ.Υ., διά της δικηγόρου της Δημοκρατίας, απορρίπτει όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς. Εισηγείται ότι καθηκόντως επανεξέτασε το προσόν του ενδιαφερομένου μέρους σε συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση και εύλογα έθεσε τον προβληματισμό της σε σχέση με τα προσόντα αυτού στον Διευθυντή Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Εύλογα επίσης έκρινε τελικώς το ενδιαφερόμενο μέρος ως προσοντούχο στη βάση της απάντησης του Διευθυντή. Το δεδικασμένο δεν παραβιάστηκε, το ενδιαφερόμενο μέρος ορθά κρίθηκε προσοντούχο, έστω και αν κατά την αποφοίτηση της δεν υπήρχε η ειδικότητα των Γραφικών Τεχνών και ορθά η Ε.Δ.Υ. στη βάση της απάντησης του Διευθυντή, έκρινε ότι ο κλάδος της Κεραμικής είναι ανάλογος ή αντίστοιχος ή του ιδίου επιπέδου με τη σημερινή ειδικότητα των Γραφικών Τεχνών. Επομένως, η Ε.Δ.Υ. προέβη σε δέουσα έρευνα και η απόφαση της είναι πλήρως αιτιολογημένη.
Το ενδιαφερόμενο μέρος συμφωνεί με τους ισχυρισμούς της Ε.Δ.Υ. και αναφέρει νομολογία στη βάση της οποίας το διοικητικό όργανο δικαιούται να καθορίσει τα μέσα για τη διακρίβωση της κατοχής των προσόντων από τους υποψηφίους, ζήτημα που ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου. Επίσης στη βάση της απάντησης που δόθηκε προς την Ε.Δ.Υ. από το Διευθυντή Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, διαπιστώνεται ότι η Ε.Δ.Υ. προέβη σε δέουσα έρευνα, ως όφειλε, κατά την επανεξέταση της πλήρωσης της κενής θέσης και εύλογα επαναδιόρισε το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή υπ΄ αρ. 1541/08, ημερ. 16.4.2010, (Χατζηχαμπής, Δ.), είχε διαπιστώσει την απόλυτη διάκριση στα απολυτήρια των δημοσίων σχολών μέσης εκπαίδευσης, με αυτά των δημοσίων σχολών μέσης τεχνικής εκπαίδευσης. Τα προσόντα τα οποία είχαν καθορισθεί για την επίδικη θέση Τυπογράφου με βάση την παρ. 3(1) του σχεδίου υπηρεσίας ήταν δύο: είτε η κατοχή απολυτηρίου αναγνωρισμένης σχολής μέσης εκπαίδευσης, είτε η κατοχή απολυτηρίου αναγνωρισμένης σχολής μέσης τεχνικής εκπαίδευσης. Η ακυρωτική απόφαση έκρινε ότι ήταν παντελώς αναιτιολόγητη η τότε κρίση της Ε.Δ.Υ., να θεωρήσει ως απόλυτα ισοδύναμα τα δύο απολυτήρια, με αποτέλεσμα, εφόσον το ενδιαφερόμενο μέρος είχε και τριετή πείρα στην τυπογραφία όπως ζητείτο από την υποπαρ. (α)(i) του σχεδίου υπηρεσίας, το ενδιαφερόμενο μέρος να ήταν προσοντούχο. Όπως ορθά υπέδειξε όμως το ακυρωτικό Δικαστήριο, υπήρχαν διαφορετικές επί μέρους απαιτήσεις στην κάθε περίπτωση, ανάλογα, δηλαδή, με το αν ο υποψήφιος είχε απολυτήριο σχολής μέσης εκπαίδευσης ή είχε απολυτήριο σχολής μέσης τεχνικής εκπαίδευσης. Περαιτέρω, ως αποφάσισε το Δικαστήριο, τα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους «.. μπορούσαν να διαπιστωθούν μόνο με αναφορά στο απολυτήριο της ως απολυτήριο σχολής μέσης τεχνικής εκπαίδευσης και τα ως προς τούτο επί μέρους απαιτούμενα στο σχέδιο υπηρεσίας.».
Η Ε.Δ.Υ., κατά την επανεξέταση, αφού αναφέρθηκε στο πιο πάνω ιστορικό και το σκεπτικό του ακυρωτικού Δικαστηρίου, αποφάσισε να εξετάσει κατά πόσο το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους που προερχόταν από σχολή μέσης τεχνικής εκπαίδευσης ενέπιπτε στην ειδικότητα των γραφικών τεχνών, που ήταν μια από τις ειδικότητες που καθόριζε το σχέδιο υπηρεσίας. Δικαιωματικά βεβαίως το έπραξε αυτό η Ε.Δ.Υ., εφόσον πράγματι μέσα από τη νομολογία επαφίεται στο διοικητικό όργανο να εξετάσει και να αποφασίσει κατά πόσο υποψήφιος είναι προσοντούχος. Ως έχει αποφασιστεί, μεταξύ άλλων, και στις υποθέσεις Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 102 και Χριστοφίδου ν. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 80, η διαπίστωση της κατοχής συγκεκριμένου προσόντος εναπόκειται στην ίδια τη διοίκηση. Το αναθεωρητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εφόσον η κρίση του οργάνου θεωρείται εύλογα επιτρεπτή, (Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (αρ. 1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 543, Δαυΐδ Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 696 και Ευαγγελία Καλλίδου Έλληνα ν. Δήμου Λατσιών, υπόθ. αρ. 1598/10, ημερ. 17.7.2012).
Επομένως, η Ε.Δ.Υ. επανεξέτασε την υπόθεση στη βάση του ακυρωτικού αποτελέσματος και χωρίς να παραβιάσει το δεδικασμένο που δημιουργήθηκε επί του σημείου αυτού.
Η τελική της όμως απόφαση να θεωρήσει το ενδιαφερόμενο μέρος ως προσοντούχο, υιοθετώντας στην ουσία τα όσα ο Διευθυντής Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ανέφερε στην απαντητική του επιστολή προς την Ε.Δ.Υ., ημερ. 30.9.2010, λήφθηκε ως αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο και στη βάση έλλειψης επαρκούς έρευνας ως προς το ζητούμενο. Κατ΄ αρχάς, διαπιστώνεται ότι το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους, όπως το ίδιο το απολυτήριο καταγράφει, που λήφθηκε το σχολικό έτος 1984-85, ήταν στην επαγγελματική κατεύθυνση, στον Κλάδο Κεραμικής-Διακοσμητικής, με ειδίκευση στην Αγγειοπλαστική-Διακοσμητική. Ορθά ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρει ότι ούτε καν εξηγήθηκε στην επιστολή του Διευθυντή και κατ΄ επέκταση στην απόφαση της Ε.Δ.Υ., κατά πόσο υπήρχε ή όχι κατά την αποφοίτηση του ενδιαφερομένου μέρους ειδίκευση σε Γραφικές Τέχνες. Εάν υπήρχε τότε θα αναμενόταν το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους, για να εντασσόταν στους προσοντούχους, θα έπρεπε να ήταν σε αυτή ακριβώς την κατηγορία ή ειδίκευση. Από την καταληκτική παράγραφο της επιστολής του Διευθυντή, εξάγεται ότι τέτοια ειδίκευση το 1985 στις Γραφικές Τέχνες δεν υπήρχε, άλλως ο Διευθυντής δεν θα εντόπιζε την ανάγκη τα σχέδια υπηρεσίας να πρέπει να τύχουν αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού «.. για να συνάδουν με τα νέα προγράμματα σπουδών και ειδικότητες που έχουν τεθεί σε εφαρμογή τα τελευταία χρόνια στα ενιαία λύκεια και τεχνικές σχολές της Κύπρου.».
Πέραν της πιο πάνω ασάφειας και έλλειψης καθορισμού του κατά πόσο υπήρχε ή όχι ειδικότητα στις Γραφικές Τέχνες, ο Διευθυντής με ένα τεθλασμένο συλλογισμό, τον οποίο ακολούθησε και η Ε.Δ.Υ., διατυπώνει τη θέση ότι η ειδικότητα της Αγγειοπλαστικής-Κεραμικής, εμπίπτει στις Γραφικές Τέχνες (κλάδος που, υπενθυμίζεται, δεν υπήρχε τότε). Ο συλλογισμός αυτός ήταν τεθλασμένος διότι ενέταξε ορισμένα από τα μαθήματα που παρακολούθησε το ενδιαφερόμενο μέρος στον ευρύτερο κλάδο των Εφαρμοσμένων Τεχνών, στον οποίο ενέταξε και την ειδικότητα των Γραφικών Τεχνών, της Διακοσμητικής και της Κεραμικής-Αγγειοπλαστικής. Παρατηρείται όμως αμέσως, ότι το σχέδιο υπηρεσίας δεν προνοούσε για κλάδο Εφαρμοσμένων Τεχνών, εν πάση δε περιπτώσει ο ίδιος ο Διευθυντής φαίνεται να διαχωρίζει στην απάντηση του τις Γραφικές Τέχνες, από τη Διακοσμητική και από την Κεραμική-Αγγειοπλαστική.
Υπέδειξε επίσης ότι η Ιστορία Τέχνης, το Σχέδιο, οι Τεχνολογίες και τα Εργαστήρια των Ειδικοτήτων, υπάγονται στον Κλάδο των Εφαρμοσμένων Τεχνών και τα μαθήματα των ειδικοτήτων των Γραφικών Τεχνών, της Διακοσμητικής και της Κεραμικής-Αγγειοπλαστικής είναι είτε κοινά, είτε έχουν σχετική συνάφεια. Ορθά όμως υπέδειξε ο αιτητής, ότι ο Διευθυντής δεν έδωσε λεπτομέρειες κατά πόσο τα μαθήματα που φαίνονται στο συνημμένο, όπως ανέφερε, απολυτήριο, το οποίο αφορούσε μόνο το σχολικό έτος 1984-1985, είχαν ακολουθηθεί καθ΄ όλη τη διάρκεια του τριετούς προγράμματος σπουδών του ενδιαφερομένου μέρους. Και πώς από την ειδικότητα της Κεραμικής-Διακοσμητικής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή η ειδικότητα εντασσόταν στις γραφικές τέχνες. Ο Διευθυντής προβαίνει στο εξής ανακόλουθο σκεπτικό, χωρίς ουσιαστική εξήγηση. Θεωρεί το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους ως άμεσα σχετιζόμενο (χωρίς όμως να το εντάσσει άμεσα στην κατηγορία αυτή), με τον κλάδο Εφαρμοσμένων Τεχνών στον οποίο υπάγεται η ειδικότητα Γραφικών Τεχνών. Αλλά, το ίδιο το απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους αναφέρει ως «κλάδο» την Κεραμική-Διακοσμητική, και όχι ως «κλάδο» τις Εφαρμοσμένες Τέχνες. Άρα οι δύο κλάδοι δεν είναι εξομοιώσιμοι.
Όλα τα πιο πάνω δεν απασχόλησαν την Ε.Δ.Υ. και προκαλούν σοβαρά ερωτηματικά ως προς το εύλογο της απόφασης της να θεωρήσει το ενδιαφερόμενο μέρος προσοντούχο στην ειδικότητα των Γραφικών Τεχνών. Διαπιστώνεται έτσι έλλειψη δέουσας έρευνας, ενώ η προσυπογραφή κατ΄ ουσίαν της θέσης του Διευθυντή, παραπέμπει και σε έλλειψη αιτιολογίας εφόσον δεν απαντώνται ικανοποιητικά τα προβλήματα που διαπιστώθηκαν πιο πάνω, καθώς και τα ερωτήματα που προκύπτουν από αυτά.
Εδώ να σημειωθεί ότι ο Διευθυντής στην επιστολή του προέβη στην καταγραφή της θέσης ότι οι απόφοιτοι των δύο τύπων Σχολών, είτε Μέσης Εκπαίδευσης, είτε Τεχνικής Σχολής, είναι κάτοχοι απολυτηρίου Μέσης Εκπαίδευσης και ότι και τα δύο είναι ισότιμα και ισοδύναμα. Αυτή δεν είναι όμως η θέση που υιοθέτησε η Ε.Δ.Υ., η οποία θέση, αν υιοθετείτο, θα συνιστούσε όντως παραβίαση δεδικασμένου.
Ενόψει των ανωτέρω, παρέλκει η εξέταση των υπολοίπων λόγων ακύρωσης, οι οποίοι εν πάση περιπτώσει δεν διαφαίνονται κατά πόσο είχαν όντως τεθεί ενώπιον του προηγούμενου ακυρωτικού Δικαστηρίου και δεν εξετάστηκαν. Θα αναμενόταν για να τίθονταν τέτοια ζητήματα εκ νέου να παρουσιαζόταν από τον αιτητή, η προηγούμενη αίτηση ακύρωσης στην προσφυγή υπ΄αρ. 1541/08, ώστε να διαπιστωθεί το ζητούμενο. Πρέπει δε, πρόσθετα, να παρατηρηθεί ότι σύμφωνα με τη νομολογία, ο επιτυχών διάδικος που επιθυμεί να προσβάλει ζητήματα που παρέμειναν είτε αλώβητα από την ακυρωτική απόφαση, είτε δεν εξετάστηκαν παρόλον ότι είχαν προβληθεί, οφείλει να εφεσιβάλει την απόφαση στην έκταση κατά την οποία προκύπτουν ζητήματα δέσμευσης προς βλάβη του (Χατζηγεωργίου ν. ΚΥΣΑΤΣ (2008) 3 Α.Α.Δ. 82), διαφορετικά παραμένει δεσμευμένος από αυτά (Γεώργιος Παπά ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, υπόθ. αρ. 2/09, ημερ. 15.9.2010 και Ανδρέας Δημοσθένους ν. Ε.Δ.Υ., υπόθ. αρ. 968/09, ημερ. 30.9.2010). Ένας αιτητής δεν μπορεί να επανέρχεται στα ίδια θέματα κατά το δοκούν.
Η προσφυγή υπό το φως των ανωτέρω επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ