|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 191/2011)
14 Σεπτεμβρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΧΟΝΔΡΟΥΛΙΔΟΥ
Αιτήτριας
ν.
1. ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΙΤΛΩΝ
ΣΠΟΥΔΩΝ (ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ.)
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Α. Παπαχαραλάμπους για Παπαχαραλάμπους & Αγγελίδης, για την
Αιτήτρια.
Ε. Συμεωνίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η Αιτήτρια, κάτοχος του τίτλου Bachelor of Science in Counselling and Psychological Science του University of Teesside του Ηνωμένου Βασιλείου, αποκτηθέντος κατόπιν φοίτησης στο Mediterranean College της Θεσσαλονίκης, υπέβαλε αίτηση στο ΚΥΣΑΤΣ για αναγνώριση του ως ισότιμου και αντίστοιχου στον κλάδο Συμβουλευτικής Ψυχολογίας (Counselling Pshychology). Το ΚΥΣΑΤΣ απεφάσισε ως εξής:
«Το Συμβούλιο αποφάσισε να μην εγκρίνει το αίτημα για αναγνώριση του τίτλου σπουδών "Bachelor of Science" που απονεμήθηκε από το University of Teesside του Ηνωμένου Βασιλείου, ως τίτλου ισότιμου ή ισότιμου και αντίστοιχου προς Πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου στον κλάδο/ειδίκευση Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, διότι όλο το πρόγραμμα δεν έχει γίνει σε αναγνωρισμένο ίδρυμα ή αξιολογημένο-πιστοποιημένο κλάδο σπουδών και, συνεπώς, δεν πληρούνται οι πρόνοιες του κανονισμού 3.-(3)(α) των Κανονισμών Κ.Δ.Π. 172/99.
Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα που υπέβαλε η αιτήτρια, η παρακολούθηση των μαθημάτων για την απόκτηση του τίτλου "Bachelor of Science" έγινε στο Mediterranean College Θεσσαλονίκης της Ελλάδας. Το Mediterranean College Θεσσαλονίκης δεν είναι αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα Ανώτερης ή Ανώτατης Εκπαίδευσης από τους αρμόδιους φορείς της Ελλάδας.
Το Συμβούλιο έκρινε ότι δεν δικαιολογείται η αποστολή της αίτησης σε Επιτροπή Κρίσεως διότι το ίδρυμα, στο οποίο έγινε η φοίτηση, δεν είναι αναγνωρισμένο και συνεπώς δεν πληρούνται οι πρόνοιες του προαναφερθέντος άρθρου της Νομοθεσίας που διέπει τη λειτουργία του Συμβουλίου.»
Προσβάλλοντας την απόφαση του ΚΥΣΑΤΣ, η Αιτήτρια εισηγείται ότι η απόφαση είναι αντίθετη με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 36/2005, χωρίς όμως να προσδιορίζεται με ποία συγκεκριμένη πρόνοιά της, η οποία και υπερισχύει της εθνικής νομοθεσίας. Κακώς, κατά την εισήγηση, η Ελλάς δεν αναγνωρίζει το Mediterranean College της Θεσσαλονίκης ως εκπαιδευτικό ίδρυμα Ανώτερης ή Ανώτατης Εκπαίδευσης, αφού το Mediterranean College υπάγεται στο University of Teesside το οποίο είναι ανεγνωρισμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στην Κύπρο και το οποίο είναι το εκπαιδευτικό ίδρυμα που απονέμει τον τίτλο.
Δεν θα αποφανθώ επί της εισήγησης αφού δεν θα την εξετάσω καθ΄όσον δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία και τα γεγονότα της προσφυγής. Στα νομικά σημεία της προσφυγής ουδεμία αναφορά γίνεται στην εν λόγω Οδηγία 36/2005 παρά μόνο μια γενική και σαφώς ανεπαρκής αναφορά ότι η απόφαση είναι αντίθετη «με τις σχετικές Ευρωπαϊκές οδηγίες και/ή Νόμους και/ή Κανονισμούς», ενώ και το μόνο που ισχυρίζεται η Αιτήτρια στα γεγονότα της προσφυγής είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση «είναι λανθασμένη». Πέραν τούτου, παρατηρώ ότι η απόφαση εβασίσθη στον Κανονισμό 3(3)(α) της ΚΔΠ 172/1999, και η Αιτήτρια ουδεμία αναφορά κάνει στα νομικά σημεία της προσφυγής στον εν λόγω κανονισμό ή στο Νόμο 68(Ι)/1996 ο οποίος προνοεί τι συνιστά «αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα» ή και το Νόμο 3328/2005 της Ελλάδος ο οποίος διέπει τα της αναγνώρισης εκπαιδευτικών ιδρυμάτων άλλων χωρών, που συνιστούν και το υπόβαθρο της ληφθείσας απόφασης, ως αντίθετων προς οποιαδήποτε συγκεκριμένη πρόνοια του Ευρωπαϊκού Δικαίου ώστε το θέμα να μπορούσε να εξετάζετο.
Πέραν τούτων, είναι εύστοχη και η παρατήρηση της Δημοκρατίας ότι αυτό που ουσιαστικά παραπονείται η Αιτήτρια δεν είναι οι διατάξεις του Κανονισμού 3(3)(α), στο οποίο, ως ελέχθη, ουδεμία αναφορά κάνει, αλλά η κατ΄ισχυρισμό παράνομη μη πλήρης συμμόρφωση της Ελλάδος προς τα της εν λόγω Οδηγίας, με το Ανώτατο Δικαστήριο βεβαίως να μην είναι σε θέση να ελέγξει την κατά τον ισχυρισμό τούτο αντίθεση της Ελληνικής νομοθεσίας προς την Ευρωπαϊκή. Το Ανώτατο Δικαστήριο θα μπορούσε βεβαίως να έλεγχε τη νομιμότητα του κανονισμού 3(3)(α) και του Ν. 68(Ι)/1996, όπως όμως ελέγχθη ουδέν παράπονο γίνεται ως προς αυτά για να μπορούσε να εξετάζετο.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει €800 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π