|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1861/2008)
11 Σεπτεμβρίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΛΗ ΚΑΪΖΕΡ,
Αιτήτρια,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Ε. Κορακίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Λουκαΐδου-Θεοφάνους (κα), για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια στις 23.4.1996, αγόρασε από την εκκλησία Αγίου Γεωργίου Αναβαργού και την εταιρεία CHR-Constant Contractors and Developers Ltd το υπ΄αρ. 6 κατάστημα στον πρώτο όροφο οικοδομής, στην ενορία Αναβαργού του Δήμου Πάφου, με αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης του χώρου στάθμευσης υπ΄ αρ. 20.
Τον Αύγουστο του 2008 ο δικηγόρος της πιο πάνω εταιρείας την καλούσε να απομακρύνει από την ταράτσα του καταστήματός της οποιαδήποτε αντικείμενα είχε τοποθετήσει σε αυτή, γιατί, όπως ισχυριζόταν, η ταράτσα ανήκε στην εταιρεία.
΄Υστερα από σχετικές έρευνες η αιτήτρια διαπίστωσε ότι είχε εκδοθεί πολεοδομική άδεια για την ανέγερση στο συγκεκριμένο τεμάχιο τριώροφης οικοδομής με υπόγεια και υπόστεγο χώρο στάθμευσης, η οποία αποτελείται από οκτώ διαμερίσματα και έξι καταστήματα, ενώ εκδόθηκε, επίσης ύστερα από αίτηση της πιο πάνω εταιρείας και άδεια οικοδομής.
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια αξιώνει ακύρωση τόσο της πολεοδομικής άδειας που εκδόθηκε στις 30.8.2006, όσο και της άδειας οικοδομής που εκδόθηκε στις 7.8.2007.
Οι καθ΄ ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση υποστηρίζοντας ότι η αιτήτρια δεν νομιμοποιείται στην προσβολή των επίδικων διοικητικών πράξεων γιατί στερείται ιδίου, προσωπικού και άμεσου εννόμου συμφέροντος.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι η αιτήτρια δεν θεωρείται συνιδιοκτήτρια του τεμαχίου εντός του οποίου είχε ανεγερθεί το κατάστημά της, διότι σύμφωνα με τους τίτλους ιδιοκτησίας, ο ιδιοκτήτης ή η εταιρεία έχει δικαίωμα ανέγερσης μελλοντικών κτιρίων για τον υπολειπόμενο συντελεστή του τεμαχίου. Οι καθ΄ων η αίτηση παρέλειψαν στην αγόρευσή τους να ασχοληθούν περαιτέρω και να αναλύσουν όσο λεπτομερώς ήταν απαραίτητο το επιχείρημα ότι η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος.
Εν πάση περιπτώσει, η προδικαστική ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί. Ασφαλώς και η αιτήτρια έχει έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης γιατί, εκτός του ότι είναι περίοικος, οι προσβαλλόμενες πράξεις επηρεάζουν τα δικαιώματά της με πολλούς τρόπους.
Στην υπόθεση Thanos Club Hotels Ltd v. ETEK (2000) 3 Α.Α.Δ. 323, τονίστηκε ότι νομιμοποίηση μπορεί να υπάρχει μόνο όπου κάποιος έχει την ιδιότητα του περίοικου, γεγονός που σημαίνει αμεσότητα λόγω εγγύτητας χώρου. Στην ίδια υπόθεση θεωρήθηκε ότι η εφεσίβλητη ενέπιπτε μέσα στην έννοια του περίοικου αφού η ακίνητη ιδιοκτησία της εφαπτόταν του κτήματος του ενδιαφερομένου μέρους και η δοθείσα άδεια για την ανάπτυξη της ακίνητης ιδιοκτησίας του ενδιαφερομένου μέρους επηρέαζε το έννομο συμφέρον της εφεσίβλητης.
Η προδικαστική ένσταση θα πρέπει συνεπώς να απορριφθεί. Η αιτήτρια δεν είναι μόνο περίοικος. Είναι εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια καταστήματος στο ίδιο συγκρότημα και συνεπώς επηρεάζονται τα δικαιώματά της.
Η αιτήτρια υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι η προσβαλλόμενη πολεοδομική άδεια ήταν προϊόν παράνομης συγκρότησης και σύνθεσης του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Πάφου, αφού στο πρακτικό ημερομηνίας 6.7.2006 φαίνεται ότι στη συνεδρία της Πολεοδομικής Επιτροπής, Πολεοδομίας, Περιβάλλοντος, Τεχνικών Θεμάτων, παρακάθησαν τρία άτομα, οι κ.κ. Α. Ευθυμίου, Αρχιτέκτονας, Λειτουργός Πολεοδομίας, Γραμματέας της Επιτροπής, Σ. Σάββας, Δημοτικός Μηχανικός και Θ. Κωνσταντίνου, Βοηθός Γραμματειακός Λειτουργός για την τήρηση των πρακτικών. Η συμμετοχή ενός τουλάχιστον προσώπου το οποίο δεν ήταν μέλος του διοικητικού οργάνου, καθιστά, σύμφωνα με την αιτήτρια, τη ληφθείσα απόφαση, παράνομη.
Αντίθετα οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι η σύνθεση και συγκρότηση του οργάνου είναι καθ΄ όλα νόμιμη και για να ενισχύσουν τη θέση τους αναφέρονται στην υπόθεση Χ"Θεοδούλου κ.α. ν. Δήμου Στροβόλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 2069 και H and C Hotels and Catering Co Ltd v. Δήμου Λάρνακας, Υποθ. Αρ. 1098/91 κ.α., ημερ. 23.12.1993. Υποστηρίζουν ότι απλή παρουσία κατά τις συνεδριάσεις αυτές προσώπων ευρισκομένων σε άμεση λειτουργική σχέση προς το όργανο, για διευκόλυνση του συλλογικού οργάνου για την παρουσίαση φακέλων ή την τήρηση των πρακτικών, δεν καθιστά παράνομη τη συνεδρία.
Σύμφωνα με το άρθρο 21 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/1999, συλλογικό διοικητικό όργανο δεν είναι νόμιμα συντεθειμένο, αν στη συνεδρία του παρίσταται πρόσωπο που δεν είναι εξουσιοδοτημένο από το νόμο, έστω κι΄ αν δεν έλαβε μέρος στη ψηφοφορία, εκτός αν πρόκειται για υπάλληλο που είναι αρμόδιος για την τήρηση των πρακτικών. Δεν συνιστά κακή σύνθεση του οργάνου η παρουσία στη συνεδρία του συλλογικού διοικητικού οργάνου αρμοδίων υπηρεσιακών ή άλλων προσώπων, με σκοπό την παροχή κατατοπιστικών πληροφοριών ή την προσαγωγή στοιχείων, εφ΄ όσον αυτά αποχωρήσουν πριν από τη διαβούλευση για λήψη της απόφασης.
Στην παρούσα υπόθεση ένα από τα τρία πρόσωπα ήταν εξουσιοδοτημένος για την τήρηση των πρακτικών. Η παρουσία των άλλων δύο μπορεί να ήταν δικαιολογημένη για την παροχή κατατοπιστικών πληροφοριών, αλλά στο τηρηθέν πρακτικό δεν φαίνεται να έχει τηρηθεί η απαίτηση του άρθρου 21(2) για αποχώρηση, πριν τη διαβούλευση για λήψη της απόφασης.
Όσον αφορά τις δύο υποθέσεις στις οποίες αναφέρθηκε η ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, θα πρέπει να λεχθεί ότι εκτός του ότι είναι πρωτόδικες και συνεπώς μη δεσμευτικές, έχουν εκδοθεί πριν από τη ψήφιση του Νόμου 158(1)/1999 και συνεπώς έχουν καταστεί, εν όψει της ρητής νομοθετικής ρύθμισης, εντελώς άνευ σημασίας.
Θεωρώ ότι η σύνθεση του οργάνου ήταν παράνομη και συνεπώς η προσβαλλόμενη πράξη θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ