|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1487/2011)
28 Σεπτεμβρίου, 2012
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ,
Αιτητής,
-ν-
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
Ο Αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, ο οποίος δεν εκπροσωπείται από δικηγόρο εμφανιζόμενος αυτοπροσώπως, επιζητεί την ακόλουθη θεραπεία, όπως ο ίδιος την έχει χειρόγραφα καταγράψει στο κυρίως σώμα της Αίτησής του:
"Βάσει του Νόμου 158(Ι)/99 περί Αρχών Διοικητικού Δικαίου, παράγραφο 36 προσβάλλω την παράλειψη της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών νομίμου απάντησης στο αίτημα για την προσφυγική μου ιδιότητα."
Όπως δε ο αιτητής περαιτέρω αναφέρει στην Αίτησή του ως Γεγονότα στα οποία αυτή βασίζεται, στις 23.6.2011 έστειλε επιστολή στο Υπουργείο Εσωτερικών μαζί με διάφορα πιστοποιητικά που αποδεικνύουν την προσφυγική του ιδιότητα, πλην όμως μέχρι σήμερα δεν του έχει απαντήσει. Στην προσφυγή του, ο αιτητής επισυνάπτει και χειρόγραφο αντίγραφο επιστολής, ημερομηνίας 23.6.2011, στην οποία, όπως αναφέρει, επισυνάπτει νέα στοιχεία που αποδεικνύουν την προσφυγική του ιδιότητα και παρακαλεί τον αρμόδιο Υπουργό όπως δώσει οδηγίες για επανεξέταση του φακέλου του.
Κατά την πρώτη εμφάνιση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ο δικηγόρος που εμφανίστηκε για το Γενικό Εισαγγελέα, εκπροσωπώντας το καθ΄ου η αίτηση Υπουργείο, κ. Κ. Σταυρινός, ζήτησε και έλαβε χρόνο για καταχώρηση Ένστασης μέχρι την επόμενη εμφάνιση ενώπιον του Δικαστηρίου, η οποία ορίστηκε για την 8.2.2012.
Κατά την ορισθείσα δικάσιμο της 8.2.2012 και ενώ δεν είχε εν τω μεταξύ καταχωρηθεί η Ένσταση, εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου άλλος δικηγόρος εκπροσωπώντας το Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος, σύμφωνα με το τηρηθέν πρακτικό, δήλωσε τα ακόλουθα:
"κ. Μαππουρίδης: Έντιμε κ. Πρόεδρε, απ΄ ότι φαίνεται πράγματι έχει αποσταλεί με ταχυδρομείο και υπάρχει απόδειξη αποστολής μιας επιστολής με την οποία ζητά επανεξέταση της παραχώρησης προσφυγικής ταυτότητας. Πράγματι, δε διαπιστώνεται οποιαδήποτε απάντηση και μέσα σε περίοδο τριών μηνών δυνάμει του άρθρου 36 του Νόμου 158(Ι)/1999, είτε είναι δυνατή η λήψη απάντησης ή να θεωρηθεί ως εκτελεστή άρνηση. Σε περίπτωση που έτσι έχουν τα πράγματα, αν και στην αιτούμενη θεραπεία επιδιώκεται ακύρωση λόγω παράλειψης απάντησης, τότε θα μπορούσαν να δοθούν οδηγίες για να καταχωρήσω ένσταση επί της ουσίας της υπόθεσης. Διαφορετικά, θα πρέπει να δεχτώ ότι υπήρξε παράλειψη απάντησης, να διαταχθεί όπως δοθεί απάντηση ή ακυρωθεί η παράλειψη και όταν πάρει απάντηση πλέον, να προσβάλει την ουσία της υπόθεσης, την οποία εγώ σήμερα δεν μπορώ να εκθέσω στο Δικαστήριο, λόγω του ότι δεν έχω τα πραγματικά γεγονότα."
Ακολούθως, κατά την ίδια συνεδρία του Δικαστηρίου, ο ίδιος δικηγόρος δήλωσε τα ακόλουθα:
"κ. Μαππουρίδης: Έχουμε δύο επιλογές. Ή να αναλάβω προσωπικά να του αποσταλεί μια απάντηση, αλλά δεν μπορώ να ξέρω βέβαια το αποτέλεσμα, μέσα σε 15 μέρες, με προσωπική μου δέσμευση οn record, οπότε να παραμείνει κάποια μέρα και, αν πάρει απάντηση, μπορώ να αναλάβω εγώ το βάρος να δεχτώ να αποσυρθεί η προσφυγή ή να μπορέσουμε να την αποσύρουμε γραπτώς."
Ο αιτητής, ο οποίος παρίστατο αυτοπροσώπως, δήλωσε ότι δεν έχει καμιά ένσταση να δοθεί χρόνος ώστε να ασκηθεί προσπάθεια να τύχει απάντησης το αίτημά του.
Το Δικαστήριο ανέβαλε, ενόψει των ανωτέρω, την υπόθεση για Οδηγίες στις 6.3.2012. Εν τω μεταξύ, στις 22.2.2012 καταχωρήθηκε η Ένσταση του καθ΄ου η αίτηση, υπογεγραμμένη από το δικηγόρο ο οποίος είχε εμφανιστεί κατά την πρώτη εμφάνιση, και ο οποίος προφανώς είχε το χειρισμό της υπόθεσης.
Με την Ένσταση εγείρεται προδικαστική ένσταση σύμφωνα με την οποία ο καθ΄ου η αίτηση δεν παρέλειψε να απαντήσει στο αίτημα του αιτητή για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας. Η απάντηση (σύμφωνα με την προδικαστική ένσταση) δόθηκε με επιστολή ημερομηνίας 16.2.2010, μετά από επανεξέταση προηγούμενης αίτησης του αιτητή, η οποία είναι και η μόνη εκτελεστή πράξη η οποία δεν προσβλήθηκε με προσφυγή.
Ακολούθως, στα γεγονότα της Ένστασης, γίνεται μια εκτενής αναδρομή στο ιστορικό της υποβολής από τον αιτητή αιτήματος για έκδοση προσφυγικής ιδιότητας, μιας διαδικασίας η οποία άρχισε με υποβολή αίτησης κατά την 19.9.2002. Η αίτηση εκείνη απορρίφθηκε, ζητήθηκε επανεξέταση από το δικηγόρο του αιτητή, η υπόθεση επανεξετάστηκε και απορρίφθηκε για δεύτερη φορά στις 16.2.2010. Ο αιτητής στις 10.11.2011 υπέβαλε την παρούσα προσφυγή, η οποία, όπως υποβάλλει ο καθ΄ου η αίτηση, είναι εκπρόθεσμη επειδή προσβάλλει την απορριπτική απόφαση της 16.2.2010.
Κατ΄ αρχάς, δεν μπορώ παρά να σχολιάσω αρνητικά την αντιφατική στάση που έχει τηρήσει η πλευρά του καθ΄ου η αίτηση και συγκεκριμένα η Νομική Υπηρεσία. Από τη μια, ένας εκπρόσωπος της παρουσιάζεται να αποδέχεται την αποστολή της νέας επιστολής του αιτητή με την οποία ζητούσε επανεξέταση και το γεγονός της παράλειψης απάντησης σ΄ αυτήν και ζητά χρόνο για να δοθεί μια απάντηση στην επιστολή εκείνη εντός 15 ημερών, με προσωπική δέσμευση του δικηγόρου, και από την άλλη, άλλος δικηγόρος της ίδιας Υπηρεσίας, καταχωρεί Ένσταση επί της ουσίας της προσφυγής, χωρίς να έχει εν τω μεταξύ δοθεί οποιαδήποτε απάντηση στον αιτητή, παρά τη δέσμευση της Νομικής Υπηρεσίας, και χωρίς να αναφέρεται στην Ένσταση οτιδήποτε περί της αποστολής και λήψης της επιστολής την οποία επικαλείται ο αιτητής.
Μάλιστα δε, ούτε και στη γραπτή αγόρευση του καθ΄ου η αίτηση γίνεται ρητή αναφορά ότι η νέα επιστολή του αιτητή, ημερομηνίας 23.6.2011, παραλήφθηκε και δεν απαντήθηκε. Υπάρχει όμως έμμεση παραδοχή, αφού γίνεται στην αγόρευση αναφορά σε λεπτομερή στοιχεία τα οποία είχε επισυνάψει ο αιτητής, τα οποία και τύγχαναν σχολιασμού στην αγόρευση. Για να υποβληθεί στη συνέχεια στην αγόρευση του καθ΄ου η αίτηση ο ακόλουθος συλλογισμός:
"Συμπερασματικά, και αν η διοίκηση απαντούσε στην επιστολή του αιτητή με ημερ. 23.6.2011, δεν θα είχαμε νέα πράξη, αφού δεν θα εκδιδόταν με νέα έρευνα, οπόταν η πράξη δε θα ήταν εκτελεστή. Απλά θα επιβεβαίωνε την απόφαση με ημερ. 16.2.2010.."
Στο σημείο τούτο θα πρέπει να παρατηρήσω ότι τα όσα αναφέρει εδώ ο συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση δε συνιστούν οποιοδήποτε λόγο ή δικαιολογία για μη απάντηση στο αίτημα του αιτητή για επανεξέταση, παρά μόνο συνιστούν ουσιαστικούς λόγους για την απόρριψη του αιτήματός του για επανεξέταση. Απόρριψη όμως η οποία ασφαλώς δεν μπορεί να προέρχεται από το δικηγόρο του καθ΄ου η αίτηση στο πλαίσιο ασκηθείσας προσφυγής, αλλά θα έπρεπε η οποιαδήποτε απάντηση στο αίτημά του για επανεξέταση, να έχει προέλθει από το ίδιο το διοικητικό όργανο.
Υπενθυμίζεται ότι ο αιτητής εδώ, επικαλείται τις πρόνοιες του άρθρου 36 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμο - Νόμος αρ. 158(Ι)/1999, το οποίο προνοεί τα ακόλουθα:
"36. Μετά την πάροδο τριών μηνών από την ημέρα της υποβολής της αναφοράς ο ενδιαφερόμενος δικαιούται να θεωρήσει την παράλειψη της αρμόδιας αρχής να του απαντήσει άρνηση της να ικανοποιήσει την αναφορά του και να προσβάλει ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου την παράλειψη αυτή ως άρνηση ικανοποίησης της αναφοράς του. Στην περίπτωση αυτή ο ενδιαφερόμενος δεν μπορεί ταυτόχρονα να προσβάλει, με βάση το Άρθρο 29 του Συντάγματος, την παράλειψη απάντησης, εκτός εάν από την παράλειψη έχει υποστεί βλάβη."
Επομένως, δικαίως ο αιτητής θεώρησε ως απορριπτική του αιτήματος για επανεξέταση την παράλειψη του καθ΄ου η αίτηση να απαντήσει στο αίτημά του, την οποία και προσέβαλε με προσφυγή.
Τα νέα στοιχεία τα οποία ο αιτητής είχε υποβάλει, δικαιολογούσαν την επανεξέταση του αιτήματός του και το καθ΄ου η αίτηση όφειλε όπως παράσχει προς αυτόν αιτιολογημένη την απάντησή του ως προς τη στάση του.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και ακυρώνεται η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση, με την οποία αρνήθηκε να επανεξετάσει το αίτημα του αιτητή όπως αυτό στοιχειοθετήθηκε με την επιστολή του αιτητή ημερομηνίας 23.6.2011.
Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ του αιτητή, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
K. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ