|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Kαψοσιδέρης Άριστος ν. Kυπριακής Δημοκρατίας μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας. (1995) 3 ΑΑΔ 170
Φιλίππου E. Λτδ ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2004) 3 ΑΑΔ 389
Πιερίδη Ολυμπία ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2007) 3 ΑΑΔ 543
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 110/2010)
10 Αυγούστου, 2012
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Αρίστη Κορακίδου Μακρίδου (κα), για τον Αιτητή.
Γιάννα Χατζηχάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, αμφισβητείται η νομιμότητα της απόφασης του Επαρχιακού Λειτουργού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου, ημερομηνίας 25/11/2009, με την οποία αίτηση του αιτητή για την ανέγερση κατοικίας με περίφραξη, στο τεμάχιο αρ. 659, Φ/Σχ.: XLV/37, στο χωριό Τσάδα, (το «τεμάχιο»), απορρίφθηκε.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, ο αιτητής, εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του τεμαχίου, στις 16/12/2004, υπέβαλε αίτηση για την έκδοση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση εντός αυτού κατοικίας, περίφραξης και βοηθητικής οικοδομής. Το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου, (η «Πολεοδομική Αρχή»), επειδή, κατά τη μελέτη της αίτησης, διαπίστωσε την αναγκαιότητα διεύρυνσης του εφαπτόμενου στο τεμάχιο δρόμου, καθώς και διάνοιξης οδικού δικτύου κατά μήκος του νοτιοδυτικού συνόρου αυτού, ώστε να διασφαλιστούν οι απαραίτητες συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής, και, συγκεκριμένα, το αναγκαίο οδικό δίκτυο, όπως προνοείται από την Πολιτική 3(Α)1 της Δήλωσης Πολιτικής, κάλεσε τον αιτητή να υποβάλει νέο τροποποιημένο χωροταξικό σχέδιο, προσδιορίζοντας την ακριβή θέση των οικοδομών, οι οποίες είχαν, ήδη, παράνομα ανεγερθεί, ως και τα υφιστάμενα υψόμετρα του τεμαχίου και των γειτονικών τεμαχίων. Ο αιτητής δε συμφώνησε με την υπόδειξη της Πολεοδομικής Αρχής.
Στις 4/4/2007, η Πολεοδομική Αρχή παραχώρησε στον αιτητή πολεοδομική άδεια υπό όρους, ο υπ' αρ. (500) των οποίων επέβαλλε όπως:-
«500. Το τμήμα της υπό ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας που δείχνεται με κόκκινη γραμμή και κίτρινο χρώμα στο εγκριμένο χωρομετρικό σχέδιο να παραχωρηθεί και να εγγραφεί ως δημόσιος δρόμος και να επιστρωθεί με πρέμιξ.»
Ο αιτητής αμφισβήτησε τη νομιμότητα του πιο πάνω όρου με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν υπήρχε δημοσιευμένο σχέδιο, επακριβώς εξειδικευμένο δυνάμει της Δήλωσης Πολιτικής, με αποτέλεσμα η πολεοδομική άδεια της 4/4/2007 να ακυρωθεί, στο σύνολό της - (βλ. Χαράλαμπος Σωκράτους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 864/2007, 30/12/08).
Στις 19/2/2009, ο αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση για πολεοδομική άδεια ανέγερσης μιας κατοικίας με περίφραξη και βοηθητική οικοδομή στο τεμάχιο - (Αρ. Αίτησης ΠΑΦ/00174/2009). Στις 25/8/2009, η Πολεοδομική Αρχή, με επιστολή της, τον πληροφόρησε ότι, για την περαιτέρω προώθηση της αίτησής του, θα έπρεπε να υποβληθεί αίτηση για τη μετατροπή του τεμαχίου σε οικόπεδο. Αυτός, με επιστολή της δικηγόρου του, ημερομηνίας 2/10/2009, ισχυρίστηκε ότι το τεμάχιο διαθέτει επαρκή πρόσβαση στο δημόσιο δρόμο. Αποδέχτηκε διεύρυνση του υφιστάμενου δρόμου, όχι, όμως, παραχώρηση μέρους του τεμαχίου για δημιουργία άλλου δρόμου, προς εξυπηρέτηση τεμαχίων τρίτων, όπως ζητούσε η Πολεοδομική Αρχή. Ακολούθησε, στις 25/11/2009, η έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης - (Γνωστοποίηση Αρνήσεως Χορηγήσεως Πολεοδομικής ΄Αδειας), στην οποία σημειώθηκαν οι πιο κάτω λόγοι άρνησης χορήγησης της άδειας:-
«(500) Η ανάπτυξη προτείνεται να εκτελεστεί σε τεμάχιο από το οποίο δεν διασφαλίζονται οι απαραίτητες συνθήκες για ανάπτυξη της περιοχής, στην οποία αυτό ευρίσκεται (απαραίτητο οδικό δίκτυο), όπως προνοείται από τις Πρόνοιες της Πολιτικής 3(Α)1(β), των Γενικών Προνοιών Πολιτικής, της Δήλωσης Πολιτικής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Σχετικά με τον πιο πάνω Λόγο ΄Αρνησης σας έχει αποσταλεί από την Πολεοδομική Αρχή, η επιστολή ημερομηνίας 25/08/2009, με την οποία σας έχει ζητηθεί όπως υποβάλετε Πολεοδομική αίτηση, για την μετατροπή του τεμαχίου σε οικόπεδο, ώστε να διασφαλίζονται οι συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής, όπως προνοείται από τις Πρόνοιες της Πολιτικής 3(Α)1(β), των Γενικών Προνοιών Πολιτικής, της Δήλωσης Πολιτικής. Ωστόσο, με απαντητική επιστολή της δικηγόρου σας, με ημερομηνία 02/10/2009, δεν αποδέχεστε την υποβολή της εν λόγω αίτησης.»
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η αιτιολογία της απόρριψης της αίτησής του είναι εσφαλμένη. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας των γεγονότων και του Νόμου και εκδικητικής συμπεριφοράς των καθ' ων η αίτηση, λόγω της ακυρωτικής απόφασης. Ο λόγος απόρριψης της αίτησής του είναι η άρνησή του να αποδεχτεί την πρόταση της Πολεοδομικής Αρχής να υποβάλει αίτηση οικοπεδοποίησης του τεμαχίου του, παρά το γεγονός ότι οι καθ' ων η αίτηση έχουν παραδεχτεί ότι επαφίετο στη διακριτική τους ευχέρεια να μη ζητήσουν την οικοπεδοποίηση του, γιατί το πράσινο, λόγω του μεγέθους της παρούσας ανάπτυξης, θα διασφαλιστεί σε μελλοντική ανάπτυξη. Περαιτέρω, εισηγείται ότι η ανάπτυξη μπορεί να διασφαλιστεί με τον υφιστάμενο δρόμο στην ανατολική πλευρά του τεμαχίου, τη διεύρυνση του οποίου ο ίδιος έχει αποδεχτεί, αλλά και μέσω δύο άλλων δρόμων που εξυπηρετούν την περιοχή. Είναι η θέση του ότι, στην παρούσα περίπτωση, έχει παραβιαστεί το δεδικασμένο της ακυρωτικής απόφασης στην Προσφυγή Αρ. 864/07, ότι η στάση των καθ' ων η αίτηση είναι αντιφατική και ότι υπάρχει πρόθεση εξυπηρέτησης συμφερόντων του ιδιοκτήτη γειτονικών τεμαχίων.
Οι ισχυρισμοί του αιτητή δεν ευσταθούν. Σε συμφωνία με τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση, θεωρώ ότι δεν τίθεται θέμα δεδικασμένου, αφού η προσβαλλόμενη απόφαση δεν προέκυψε ως αποτέλεσμα επανεξέτασης, οπόταν η διοίκηση θα δεσμευόταν από τις διαπιστώσεις της Προσφυγής Αρ. 864/07, αλλά είναι αποτέλεσμα εξέτασης νέας αίτησης με διαφορετικά δεδομένα. Ο λόγος απόρριψης της νέας αίτησης είχε ως έρεισμα τις πρόνοιες της Πολιτικής 3(1)β των Γενικών Προνοιών Πολιτικής, σύμφωνα με τις οποίες:-
«3.1 ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Ανάπτυξη θα επιτρέπεται εφόσον
(α) Ικανοποιεί τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής και τις λοιπές πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου και τα σχετικά Παραρτήματα
(β) Εκτελείται σε τεμάχιο στο οποίο έχουν διασφαλισθεί οι απαραίτητες συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής στην οποία βρίσκεται (το απαραίτητο οδικό δίκτυο, χώροι πρασίνου και άλλοι αναγκαίοι χώροι). Για τη διασφάλιση των συνθηκών αυτών, η Πολεοδομική Αρχή θα απαιτεί την οικοπεδοποίηση του τεμαχίου πριν από τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την περαιτέρω ανάπτυξη του
Νοείται ότι η Πολεοδομική Αρχή είναι δυνατό να μην απαιτεί την ανωτέρω οικοπεδοποίηση του προς ανάπτυξη τεμαχίου όταν οι ανωτέρω συνθήκες έχουν ήδη διασφαλισθεί ή όταν στην αίτηση που υποβάλλεται για χορήγηση πολεοδομικής άδειας προνοούνται τα στοιχεία που θεωρούνται αναγκαία για τη διασφάλιση των συνθηκών ανάπτυξης της περιοχής ή όπου οι πολεοδομικές παράμετροι σύμφωνα με τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής δεν το απαιτούν ή σε ειδικές περιπτώσεις όπου υπάρχει εξ αντικειμένου δυσκολία για τη διασφάλιση των εν λόγω συνθηκών.»
Η Δήλωση Πολιτικής αποτελεί έναν από τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη από την Πολεοδομική Αρχή για τη λήψη πολεοδομικής απόφασης, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 26(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972, (Ν. 90/72), (όπως έχει τροποποιηθεί).
Ο αιτητής, με την αίτησή του, δεν προέβη σε οποιαδήποτε υπόδειξη επί των σχεδίων που κατατέθηκαν, προς το σκοπό διασφάλισης του απαραίτητου οδικού δικτύου, ούτε υπέβαλε αίτηση για οικοπεδοποίηση του τεμαχίου. Στη Γνωστοποίηση Λήψεως Πολεοδομικής Αιτήσεως, που του κοινοποιήθηκε την επομένη της υποβολής της αίτησής του, υπογραμμίστηκε ότι η αίτηση «είναι εντελώς ξεχωριστή από οποιαδήποτε πρόσθετη αίτηση που πιθανό να χρειάζεται να υποβάλετε είτε με βάση τον περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμο ή άλλο Νόμο». Ακολούθησε η επιστολή της 25/8/2009, με την οποία ο αιτητής κλήθηκε να υποβάλει αίτηση οικοπεδοποίησης του τεμαχίου, για να προωθηθεί περαιτέρω η εξέταση της αίτησής του. Η αρνητική στάση του, όπως αυτή καταγράφεται στην απαντητική επιστολή της δικηγόρου του ημερομηνίας 2/10/2009, οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση, στην οποία σημειώνεται σαφώς ο λόγος απόρριψης της αίτησής του. Οι θέσεις του σε σχέση με το υφιστάμενο οδικό δίκτυο και τις εναλλακτικές δυνατότητες, που προβάλλονται στην πιο πάνω επιστολή της δικηγόρου του και, στη συνέχεια, στη γραπτή αγόρευσή της, αφορούν τεχνικά θέματα, τα οποία εμπίπτουν στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης και, κατά κανόνα, δεν ελέγχονται από το δικαστήριο - (βλ. Ε. Φιλίππου Λτδ ν. Δημοκρατίας (2004) 3 Α.Α.Δ. 389· Πιερίδη ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2007) 3 Α.Α.Δ. 543 και Στόρεϋ v. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 113). Αβάσιμος είναι και ο ισχυρισμός για εκδικητική συμπεριφορά της Πολεοδομικής Αρχής και πρόθεση εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων. ΄Οπως έχει νομολογηθεί, τέτοιοι ισχυρισμοί πρέπει να αποδεικνύονται με ικανοποιητική βεβαιότητα, είτε από τα γεγονότα που παρουσιάζονται μέσα από τους διοικητικούς φάκελους είτε με ασφαλή συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από την ύπαρξη τέτοιων γεγονότων - (βλ. Καψοσιδέρης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 170).
Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ