ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 628/2012)

 

3 Ιουλίου, 2012

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤΟ  ΑΡΘΡΟ  146  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ZARAR  HAMID,

Αιτητής,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,  ΜΕΣΩ

1.  ΥΠΟΥΡΓΟΥ  ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

2.  ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ  ΤΟΥ  ΤΜΗΜΑΤΟΣ  ΑΡΧΕΙΟΥ

ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ  ΚΑΙ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,

Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

 

ΑΙΤΗΣΗ  ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ  31  ΜΑΪΟΥ,  2012

 

Δρ. Χρίστος Π. Χριστοδουλίδης, για τον Αιτητή.

Λουΐζα Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Ο αιτητής, Πακιστανός υπήκοος, ήλθε στην Κύπρο στις 7/2/2006, για να φοιτήσει σε κολλέγιο.  Για το σκοπό αυτό, υπέβαλε, στις 8/3/2006, αίτηση για παραχώρηση άδειας παραμονής, με αποτέλεσμα να του χορηγηθούν από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης διαδοχικές άδειες προσωρινής παραμονής μέχρι 28/2/2010.  Στις 24/2/2010, τέλεσε πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο Λύσης με τη Mariyana Grigorova Shaleva, Βουλγάρα υπήκοο, η οποία προηγουμένως είχε εξασφαλίσει εγγραφή στο Αρχείο Πληθυσμού της Δημοκρατίας ως «πολίτιδα της ΄Ενωσης», δυνάμει του ΄Αρθρου 10(2) του περί του Δικαιώματος των Πολιτών της ΄Ενωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία Νόμου του 2007, (Ν. 7(Ι)/2007), (όπως έχει τροποποιηθεί), (ο «Ν. 7(Ι)/2007»). 

 

Στις 4/3/2010, ο αιτητής υπέβαλε στην αρμόδια Αρχή αίτηση για έκδοση του προβλεπόμενου στο ΄Αρθρο 12(1) του Ν. 7(Ι)/2007 «Δελτίου διαμονής μέλους της οικογένειας πολίτη της ΄Ενωσης που δεν είναι υπήκοος κράτους μέλους της ΄Ενωσης».  Το αίτημά του εγκρίθηκε και, υπό την ιδιότητά του αυτή, εργοδοτήθηκε σε κυπριακή εργοληπτική εταιρεία, ως ανειδίκευτος εργάτης γενικών καθηκόντων.

 

΄Εναν, περίπου, χρόνο αργότερα, από έρευνα της Αστυνομίας, διαφάνηκε ότι ο γάμος του ήταν εικονικός.  Ο φάκελος προωθήθηκε στη Συμβουλευτική Επιτροπή για Εικονικούς Γάμους, η οποία, σε συνεδρία της στις 3/6/2011, κατέληξε ότι ο γάμος ήταν εικονικός, καθ' ότι οι δηλώσεις των συζύγων αναφορικά με σημαντικές πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα ήταν αντιφατικές και οι ίδιοι δε μιλούσαν μια κοινά καταληπτή γλώσσα.  Ως αποτέλεσμα, η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, (η «Διευθύντρια»), στις 30/8/2011, απέρριψε την αίτηση του αιτητή για άδεια παραμονής ως σύζυγος Ευρωπαίας πολίτιδος, ακύρωσε τη Βεβαίωση Εγγραφής της Mariyana Shaleva και κάλεσε και τους δύο όπως αναχωρήσουν άμεσα από την Κύπρο.

 

Η ιεραρχική προσφυγή ημερομηνίας 26/9/2011 του αιτητή και της συζύγου του εναντίον της απόφασης της Διευθύντριας απορρίφθηκε, στις 10/11/2011, ως εκπρόθεσμη.  Στη συνέχεια, η Διευθύντρια προχώρησε στην έκδοση Διαταγμάτων Κράτησης και Απέλασης του αιτητή, ως απαγορευμένου μετανάστη, δυνάμει του ΄Αρθρου 6(1)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, (όπως έχει τροποποιηθεί), (ο «Νόμος»).

 

Εναντίον των πιο πάνω Διαταγμάτων, ημερομηνίας 4/4/2012, καταχωρήθηκαν, από τον αιτητή, στις 10/4/2012, προσφυγή και, στις 11/4/2012, αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, με τα οποία να αναστέλλεται η απόφαση της Διευθύντριας για τη σύλληψη, κράτηση και απέλασή του.  Η αίτηση απορρίφθηκε, με απόφαση ημερομηνίας 30/5/12, για λόγους που αφορούσαν στη γλώσσα που είχε συνταχθεί η ένορκη δήλωση προς υποστήριξή της.  Την επομένη, 31/5/2012, καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση, με την οποία ζητούνται οι πιο κάτω θεραπείες, οι οποίες, καθώς φαίνεται, είναι και αντιφατικές:-

 

«Α.  Προσωρινό διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να αναστέλλεται η σύλληψη του αιτητή από αστυνομικούς και/ή Λειτουργούς της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της Αστυνομίας Λευκωσίας και κράτηση του αιτητή στα Αστυνομικά Κρατητήρια Λακατάμιας και/ή αλλαχού.

 

Β.  Προσωρινό διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η απέλαση του αιτητή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.

 

Γ.  Προσωρινό διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η εκτέλεση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν από τον Υπουργό Εσωτερικών και/ή τη Διευθύντρια Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης και/ή άλλου εντεταλμένου από αυτούς οργάνου, εναντίον του αιτητή.

 

Δ.  Προσωρινό διάταγμα με το οποίο να διατάσσει τους καθ' ων η αίτηση να αφήσουν ελεύθερο τον αιτητή αμέσως.»

 

 

 

Ο αιτητής, για επιτυχία της αίτησής του, υποστηρίζει ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία, αφού οι καθ' ων η αίτηση δεν τον πληροφόρησαν, πριν από την έκδοση των Διαταγμάτων Κράτησης και Απέλασής του, όπως προβλέπεται στον Κ. 19 και το Δεύτερο Πίνακα των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών του 1972, (Κ.Δ.Π. 242/72), (όπως έχουν τροποποιηθεί), (οι «Κανονισμοί»), ότι αυτός είχε κηρυχθεί απαγορευμένος μετανάστης δυνάμει του ΄Αρθρου 6(1)(κ) του Νόμου και ότι οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν αντιφατικά και με γνώση ότι υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας της Προσφυγής Αρ. 91/12, που ο ίδιος καταχώρισε εναντίον της απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής του.  Προβάλλει, επίσης, ότι, σε περίπτωση μη έκδοσης των αιτουμένων διαταγμάτων, η σύζυγός του θα αδυνατεί να συντηρεί τα δύο παιδιά της από προηγούμενο γάμο της και να καλύπτει το ενοίκιο του σπιτιού της, αφού αυτή στηρίζεται αποκλειστικά από τον ίδιο.  Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι, σε περίπτωση απέλασής του, αυτός θα στερηθεί όλα τα ένδικα μέσα προς υποστήριξη της παρούσας προσφυγής του, όπως και της Προσφυγής του Αρ. 91/12, η οποία εκκρεμεί.

 

Προϋπόθεση επιτυχίας αίτησης για προσωρινό διάταγμα είναι είτε η ύπαρξη έκδηλης παρανομίας της πράξης είτε η πρόκληση ανεπανόρθωτης ζημιάς στον αιτητή από τη μη έκδοση της προσωρινής θεραπείας.  Οι πιο πάνω έννοιες έχουν, κατ' επανάληψη, ερμηνευθεί από τη νομολογία - (βλ. Λοϊζίδη ν. Υπ. Εξωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233· Επιτρ. Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ν. Marfin Popular Bank Public Co. Ltd (2007) 3 Α.Α.Δ. 32).

 

Προκύπτει, από τα έγγραφα που έχουν τεθεί ενώπιόν μου στην προηγούμενη αίτηση, ότι ο αιτητής, για την κήρυξή του ως απαγορευμένου μετανάστη δυνάμει του ΄Αρθρου 6(1)(κ) του Νόμου, ειδοποιήθηκε με σχετική επιστολή του Υπουργείου Εσωτερικών, ημερομηνίας 5/4/2012, την οποία, ως αναφέρει χειρόγραφη σημείωση του αρμόδιου λειτουργού, ο ίδιος αρνήθηκε να παραλάβει, όταν αυτή του επιδόθηκε στα Αστυνομικά Κρατητήρια.  Συνεπώς, δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι δεν τηρήθηκε η διαδικασία του Κ. 19 των Κανονισμών.  Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι η εν λόγω διαδικασία δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της έκδοσης των Διαταγμάτων Κράτησης και Απέλασης.  Και εάν, όμως, αποτελούσε και δεν τηρήθηκε, αυτό δεν αποτελεί έκδηλη παρανομία, ώστε να τίθεται ζήτημα έκδοσης των αιτουμένων διαταγμάτων.  Στα επιδοθέντα Διατάγματα αναφέρεται ότι ο αιτητής είναι απαγορευμένος μετανάστης. 

 

Τα ζητήματα της προσφυγής του αιτητή Αρ. 91/12, η οποία, όπως διαπιστώνεται, στις 15/5/2012, απορρίφθηκε, λόγω μη προώθησής της, και εκκρεμεί αίτηση επαναφοράς της, δεν αφορούν την παρούσα αίτηση, η εξέταση της οποίας περιορίζεται στα πλαίσια που καθορίζει η νομολογία για την παροχή προσωρινής προστασίας σε διοικητικές υποθέσεις στη βάση του Κ. 13 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 - (βλ. Αντωνίου ν. Συμβ. Κεντρ. Σφαγείου Κοφίνου (2001) 3 Α.Α.Δ. 164).

 

΄Εχοντας εξετάσει τα δεδομένα της παρούσας, δε διαπιστώνω να έχει αποδειχθεί οποιαδήποτε έκδηλη παρανομία, ούτε διαφαίνεται ζήτημα ανεπανόρθωτης ζημιάς στον αιτητή, αφού οι οικονομικές επιπτώσεις δε θεωρούνται, κατά τη νομολογία, ανεπανόρθωτη ζημιά - (βλ. Κοιν. Poseidon Grand Marina of Paphos κ.ά. ν. Cybarco Plc κ.ά. (2009) 3 Α.Α.Δ. 513).  Η προοπτική αδυναμίας φυσικής παρουσίας του αιτητή για σκοπούς προώθησης των υποθέσεών του και πάλι δε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ανεπανόρθωτη ζημιά, αφού αυτός εκπροσωπείται από δικηγόρο και έχει τη δυνατότητα, σε περίπτωση επιτυχίας των διαβημάτων του, να επανέλθει.  ΄Αλλωστε, είναι νομολογημένο ότι, όταν η παραμονή αλλοδαπού στη Δημοκρατία έχει κριθεί ως παράνομη, δεν υπάρχει συνταγματικό δικαίωμα φυσικής παρουσίας του κατά τη διάρκεια και μέχρι την αποπεράτωση της διοικητικής δίκης, ενώ, αν αυτή κριθεί αναγκαία, μπορεί να γίνουν κατάλληλες ρυθμίσεις - (βλ. Moyo & Another v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1203 και Rached ν. Δημοκρατίας κ.α. (1992) 4 Α.Α.Δ. 3135).

 

Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, υπέρ των καθ' ων η αίτηση.

 

 

 

 

 

                                                                            Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                                         Δ.

 

/ΜΠ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο