ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 1663/2010]
25 Ιουλίου, 2012
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
GENNADI GIGILASHVILI
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Μάριος Καραΐσκος για τον αιτητή.
Λουΐζα Γρηγορίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση .
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι Γεωργιανός υπήκοος, κάτοχος νόμιμου διαβατηρίου. Στις 22.3.05 αφίχθηκε παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας από το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου και την 1.8.05 υπέβαλε αίτηση για άσυλο επικαλούμενος πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Είχε δηλώσει ως τόπο διαμονής του τη διεύθυνση Αγίας Ελένης 12 και έδωσε και αριθμό κινητού τηλεφώνου. Η Υπηρεσία Ασύλου κάλεσε τον αιτητή σε προσωπική συνέντευξη με επιστολή, ημερομηνίας 3.8.06, στην πιο πάνω διεύθυνση, η οποία, όμως, επεστράφη από το ταχυδρομείο με την ένδειξη «ανύπαρκτος αριθμός». Παράλληλα απέστειλε την ίδια επιστολή με επιδότη ο οποίος όμως με την ένορκη δήλωσή του ημερομηνίας 7.9.06, ανέφερε πως δεν βρήκε εκεί κανένα. Ενώ, περαιτέρω, ο αριθμός τηλεφώνου που έδωσε ο αιτητής, δεν ανταποκρινόταν.
Η Υπηρεσία Ασύλου, με αναφορά στα άρθρα 8(2) και 16Α(1) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, (Ν. 6(Ι)/2000 όπως τροποποιήθηκε) έκλεισε το φάκελο του αιτητή και διέκοψε την εξέταση της αίτησής του. Ο αιτητής, μέσω δικηγόρου, άσκησε διοικητική προσφυγή, όχι όμως με αναφορά στην απόφαση για το κλείσιμο του φακέλου και τη διακοπή της εξέτασης της αίτησής του αλλά γενικά με αναφορά στην έλλειψη αιτιολογίας, πλάνη, και αυτό χωρίς κάποιο προσδιορισμό, μη εξέταση των ισχυρισμών του και αντίθεση προς το νόμο, χωρίς καμιά απολύτως εξειδίκευση. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων επεσήμανε αυτή την κατεύθυνση της διοικητικής προσφυγής και την απέρριψε αφού, ουσιαστικά, αυτή δεν στρεφόταν κατά της απόφασης που λήφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου για το συγκεκριμένο λόγο που προσδιορίστηκε.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προβάλλει λόγους ασύνδετους προς το σκεπτικό της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Επικαλείται ελλιπή έρευνα και πλάνη και κρίση με υποκειμενικά κριτήρια επειδή δεν είχε ενημερωθεί για προφορική συνέντευξη και επισημαίνει αντίφαση μεταξύ της ένδειξης του ταχυδρομείου και της ένορκης δήλωσης του επιδότη. Όμως, μαζί με αυτά, ρητώς δέχεται πως είχε αλλάξει διεύθυνση αφού, όπως αναφέρει, «οι καθ' ων η αίτηση ουδέποτε κάλεσαν τον αιτητή σε συνέντευξη παρόλο που γνώριζαν πλέον τη νέα διεύθυνση και στοιχεία επικοινωνίας του». Αυτό δε χωρίς να υπάρχει οποιοδήποτε συναφές πραγματικό υπόβαθρο.
Είναι στοιχειώδες πως το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προβαίνει σε πρωτογενείς διαπιστώσεις αναφορικά με τα γεγονότα. Ήταν ευθύνη του αιτητή να θέσει, με τη διοικητική προσφυγή, οτιδήποτε θεωρούσε πως συνιστούσε λόγο ανατροπής της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου. Δεν το έκαμε, περιορίστηκε σε γενικότητες και, κάτω από τα δεδομένα, δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €500 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/μσιαμπαρτά