|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 129/2011
25 Ιουνίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΟΣ Ε. ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Η ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
Καθ' ων η αίτηση
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Α. Ευσταθίου (κα), για τον αιτητή
Δ. Εργατούδη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
...............................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά από το δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία, την οποία παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 27.10.2010 η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή δι' επιστολής των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 15.11.2010 και με την οποία απερρίφθη η ιεραρχική προσφυγή του αιτητή εναντίον απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής να μη χορηγήσει πολεοδομική άδεια για λατομείο χαβάρας στους Τρούλλους (αρ. αιτ. ΛΑΡ/00196/2006) είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής ασχολείται επαγγελματικά με λατομικές εργασίες στην επαρχία Λάρνακας από το 1989. Στο επίδικο τεμάχιο είχε υποβάλει αιτήσεις για πολεοδομική άδεια για λατομικές εργασίες από το 2002.
Στις 20/2/2006 υπέβαλε την αίτηση με αρ. ΛΑΡ/196/2006 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για το λατομείο χαβάρας στο τεμ. Αρ. 282 στην Πολεοδομική Αρχή (Επαρχιακό Λειτουργό Λάρνακας, Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως). Η Πολεοδομικη Αρχή στις 26/6/2009 αποφάσισε να απορρίψει την υποβληθείσα αίτηση για λόγους που αναφέρονται στη ΓΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΝΗΣΕΩΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ (Παράρτημα 1 στην Ένσταση). Εναντίον της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, ο αιτητής υπέβαλε στις 16/7/2009 ιεραρχική προσφυγή μέσω της δικηγόρου του προβάλλοντας διάφορα επιχειρήματα. Το Υπουργείο Εσωτερικών αφού έλαβε υπόψη εκθέσεις που λήφθηκαν από την Πολεοδομική Αρχή, το Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και τον Έπαρχο Λάρνακας, υπέβαλε σχετικό σημείωμα στην αρμόδια Υπουργική Επιτροπή. Αυτή σε συνεδρία της ημερ. 27/10/2010 αφού εξέτασε τα πραγματικά γεγονότα και νομικά στοιχεία και αφού έλαβε υπόψη και τις απόψεις της Πολεοδομικής αρχή μαζί με αυτές του Επάρχου και του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, αποφάσισε ομόφωνα να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι ορθή και σύμφωνη με τη νομοθεσία. Επίσης κάλεσε την Πολεοδομική Αρχή να διαγράψει το λόγο άρνησης αρ. 503 από την προαναφερθείσα ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΝΗΣΕΩΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ. Ο αιτητής ενημερώθηκε με σχετική επιστολή προς τη δικηγόρο του από το Υπουργείο Εσωτερικών ημερ. 15/11/2010 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 27/1/2011.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή στη γραπτή αγόρευση της (αρχική και απαντητική) ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί για τους εξής λόγους: «Μη επαρκής διερεύνηση, ουσιώδης πλάνη και πάσχουσα αιτιολογία».
Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση απορρίπτει όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς και εισηγείται την απόρριψη της προσφυγής και επικύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Με τη ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΝΗΣΕΩΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ο αιτητής πληροφορείται ότι η Πολεοδομική Αρχή απορρίπτει την αίτηση για χορήγηση Πολεοδομικής Άδειας «για τους λόγους που αναφέρονται στο Παράρτημα που επισυνάπτεται».
Στο εν λόγω Παράρτημα ημερ. 26/6/2009 που φέρει τίτλο ΛΟΓΟΙ ΑΡΝΗΣΕΩΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΑΔΕΙΑΣ» παρατίθενται τα ακόλουθα:
«(500) Η παρούσα αίτηση δεν είναι υπογραμμένη από τον αρμόδιο και εξουσιοδοτημένο Κρατικό αξιωματούχο που παραχώρησε τη χρήση μέρους του κρατικού τεμαχίου με αρ. 282 (μέρος) Φ/Σχ. XL 16 στο χωριό Τρούλλοι, όπως προνοείται στον Κανονισμό 2(1) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Αιτήσεις και Ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 55/90). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον εν λόγω Κανονισμό, απαιτείται όπως η πολεοδομική αίτηση υπογράφεται από τον ιδιοκτήτη της επηρεαζόμενης ακίνητης ιδιοκτησίας ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο του.
(501) Η ανάπτυξη (λατομείο χαβάρας) δε μπορεί να επιτραπεί, επειδή ο προτεινόμενος για λατόμευση χώρος αποτελείται από έντονα εξαλλοιωμένες και διαβρωμένες λαβές και πετρώματα εύθραυστα και εύθρυπτα με χαμηλές αντοχές σε πιέσεις, που τα καθιστά ακατάλληλα για χρήση στην οδοποιϊα και την οικοδομική βιομηχανία με αποτέλεσμα η λατόμευση να μην κρίνεται αναγκαία. Οι απόψεις του καθ' ύλην Αρμόδιου Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης αναφέρονται («ουσιώδης παράγοντας» με βάση το άρθρο 26(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου και Παράγραφος 2(β) τη Πολιτικής 9(Η) της Δήλωσης Πολιτικής).
(502) Παρά το γεγονός ότι στο τεμάχιο έχουν γίνει αυθαίρετα εκτεταμένες εκσκαφές υλικού δεν έχει υποβληθεί λεπτομερής γεωλογικός χάρτης της περιοχής, που να καθορίζονται οι εμφανίσεις των φλεβών που ενδέχεται να διαθέτουν τις αναγκαίες μηχανικές ιδιότητες, ώστε το αρμόδιο Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης να τροποποιήσει ανάλογα τα όρια της περιοχής ενδιαφέροντος. Επιπλέον δεν υποβλήθηκαν τα αποτελέσματα εργαστηριακών δοκιμών δειγμάτων, που προέρχονται από την υπό εξέταση περιοχή, τα οποία να έχουν δοκιμαστεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις του διατάγματος ΚΔΠ 253/2006 του Υπουργού Εσωτερικών που αφορούν το πρότυπο CYS EN 13242 «Αδρανή υλικά σταθεροποιημένα με υδραυλικές κονίες ή μη σταθεροποιημένα για χρήση στα τεχνικά έργα και την οδοποιϊα». Για την απαίτηση αυτή έχετε ενημερωθεί με επιστολή του Γραφείου αυτού ημερομηνίας 27/06/2007 («Ουσιώδης Παράγοντας» με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 26(1) του Νόμου).
(503) Οι απόψεις του Επάρχου Λάρνακας για την ανάπτυξη είναι αρνητικές. Συγκεκριμένα η Αρμόδια Αρχή σημειώνει την γειτνίαση του λατομείου με προτεινόμενη βιοτεχνική ζώνη στην περιοχή, με κτηνοτροφικά υποστατικά καθώς και αξιόλογα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής. («Ουσιώδης παράγων» με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 26(1) του Νόμου).
Σημείωση στον Αιτητή:
Πριν εξασφαλιστούν οι απαιτούμενες άδειες, έχετε αρχίσει και συνεχίζετε την εξόρυξη υλικού και με πρόθεση όπως αναφέρετε στο Έντυπο της υποβολής της αίτησης (Ε.Α.3) την χρησιμοποίηση μηχανημάτων για επεξεργασία του υλικού θέμα ιδιαίτερα σοβαρό με τη δημόσια ασφάλεια.»
Η επιστολή των καθ'ων η αίτηση ημερ. 15/11/2010 με την οποία ο αιτητής πληροφορήθηκε για την απόρριψη της ιεραρχικής του προσφυγής διαλαμβάνει, στο ουσιαστικό της μέρος, τα εξής:
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στο πιο πάνω θέμα και σε συνέχεια της επιστολής μου με τον ίδιο αριθμό φακέλου και ημερομηνία 23.11.2009, να σας πληροφορήσω ότι η Υπουργική Επιτροπή, στην οποία έχει εκχωρηθεί η εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου για λήψη απόφασης σε Ιεραρχική Προσφυγή που υποβάλλεται δυνάμει του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, στη συνεδρία της ημερομηνίας 27.10.2010, αφού εξέτασε τα πραγματικά γεγονότα και νομικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την υποβληθείσα αίτηση (με αρ. ΛΑΡ/00196/2006), την απόφαση/απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής και των εμπλεκόμενων Τμημάτων/Υπηρεσιών, καθώς και τους λόγους που επικαλεστήκατε για υποστήριξη της Προσφυγής σας, αποφάσισε να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής να αρνηθεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας είναι ορθή και σύμφωνη με την Πολεοδομική Νομοθεσία και τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής και παράλληλα καλέσει την Πολεοδομική Αρχή όπως διαγράψει το λόγο άρνησης με αρ. (503) από τη σχετική Γνωστοποίηση άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας.»
Για να αποφασιστεί κατά πόσο ευσταθούν ή όχι οι πιο πάνω λόγοι ακύρωσης, θα πρέπει το κείμενο της επιστολής ημερ. 15/11/2010 να διαβαστεί σε συνδυασμό και με την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, όπως φαίνεται στη συνεδρία ημερ. 27/10/2010 καθώς επίσης με το ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, όλα παραρτήματα στην ένσταση. Απλώς ο λόγος (503) που φαίνεται στους λόγους απόρριψης από την Πολεοδομική Αρχή, δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Ήταν η θέση της ευπαιδεύτου συνηγόρου του αιτητή ότι εφόσον ο λόγος (503) που διαγράφηκε, περιείχε τις αρνητικές για τον αιτητή αποφάσεις του Επάρχου, τότε οι υπόλοιποι λόγοι απόρριψης δεν πρέπει να ευσταθούν. Αναφορικά με τον λόγο (500) η ίδια η Πολεοδομική Αρχή κατά την ακρόαση της προσφυγής απέσυρε τον ισχυρισμό ότι η αίτηση δεν ήταν υπογεγραμμένη όπως απαιτείται από τον Κ.2(1) των σχετικών Κανονισμών.
Από πλευράς της ευπαιδεύτου δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση υποστηρίχθηκε ότι η Πολεοδομική Αρχή ουδέποτε απέσυρε το λόγο αυτό. Απλώς δεν το θεώρησε απαραίτητο να «επιλυθεί αυτό το πρόβλημα» ενόψει άλλων πολλών προβλημάτων της αίτησης.
Εξέτασα τους αντίστοιχους, επί του σημείου αυτού, ισχυρισμούς. Στην επιστολή της ημερ. 12/10/2010 με τίτλο ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, σελ. 5 παραγ. 4.3.(α) η Πολεοδομική Αρχή ανέφερε τα εξής:
«Η Πολεοδομική Αρχή αφού μελέτησε σε βάθος την αίτηση και ενόψει των πολλών και σοβαρών προβλημάτων που προέκυψαν λόγω των οποίων η αίτηση δεν μπορούσε να προωθηθεί θετικά, δεν θεώρησε απαραίτητο να ζητηθεί η υπογραφή του εντύπου της αίτησης από εξουσιοδοτημένο κρατικό αξιωματούχο»
(Η υπογράμμιση είναι δική μου)
Η ερμηνεία που δίνω στην πιο πάνω φράση είναι ότι παρόλο που η Πολεοδομική Αρχή δεν εγκατέλειψε ρητά τον ισχυρισμό (λόγο 500) ότι η αίτηση δεν ήταν δεόντως υπογεγραμμένη, όμως ούτε και εξέφρασε άποψη αν το γεγονός αυτό ήταν αρκετό από μόνο του να οδηγήσει στην απόρριψη της αίτησης, απλώς γιατί θεώρησε ότι υπήρχαν πολλά άλλα σοβαρά προβλήματα για τα οποία η αίτηση δεν μπορούσε να προωθηθεί με θετική κατάληξη υπέρ του αιτητή. Η διατύπωση είναι τέτοια που δείχνει ότι οι καθ' ων η αίτηση, σε περίπτωση που θα έκριναν ότι κατά τα υπόλοιπα η αίτηση μπορούσε να εγκριθεί, δυνατό να ζητούσαν και την υπογραφή του εντύπου της αίτησης από εξουσιοδοτημένο κρατικό αξιωματούχο.
Επομένως ο λόγος (500) που αποτέλεσε μέρος της αιτιολογίας της Πολεοδομικής Αρχής, κανονικά δεν έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο εξέτασης από την Υπουργική Επιτροπή κατά την Ιεραρχική Προσφυγή. Η ουσία της θέσης της Πολεοδομικής Αρχής κατά την ακρόαση της Ιεραρχικής Προσφυγής είναι ότι περιοριζόταν στην υποστήριξη των υπόλοιπων λόγων (501, 502 και 503) που τους θεωρούσε αρκετούς. Όμως με την τελευταία της απόφαση, η Υπουργική Επιτροπή ανέφερε γενικά ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής να αρνηθεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας «είναι ορθή και σύμφωνη με την Πολεοδομική Νομοθεσία και τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής» εκτός όσον αφορά τον λόγο (503) τον οποίο καλεί την Πολεοδομική Αρχή να διαγράψει από τη σχετική Γνωστοποίηση άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας. Επομένως συμφωνώ με την εισήγηση της ευπαιδεύτου συνηγόρου του αιτητή ότι η αιτιολογία της απόφασης των καθ' ων η αίτηση πάσχει.
Παρά τα πιο πάνω προχωρώ να εξετάσω το θέμα. Ο σχετικός Κανονισμός είναι ο Καν. 2 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Αιτήσεις και Ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 55/90) που διαλαμβάνει τα εξής:
«2.(1) Η αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας υποβάλλεται στην Πολεοδομική Αρχή σε τέσσερα αντίτυπα κατά τον τύπο που εκάστοτε καθορίζεται από τον Υπουργό και υπογράφεται από τον ιδιοκτήτη της ακίνητης ιδιοκτησίας ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.
(2) Με την αίτηση συνυποβάλλονται τα ακόλουθα:
(α) Πιστοποιητικό εγγραφής της προς ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας και, σε περίπτωση που η ιδιοκτησία αυτή είναι υποθηκευμένη, δήλωση του ενυπόθηκου δανειστή ότι δεν ενίσταται στην αιτούμενη ανάπτυξη.
(β) Κυβερνητικό χωρομετρικό σχέδιο της προς ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας σε τέσσερα αντίτυπα, στη μεγαλύτερη διαθέσιμη κλίμακα, που να δείχνει την αιτούμενη ανάπτυξη.
(γ) Τα σχέδια και διαγράμματα που καθορίζονται στο αντίστοιχο έντυπο αίτησης, ανάλογα με το είδος της ανάπτυξης. και
(δ) οποιαδήποτε άλλη πληροφορία ή αποδεικτικό στοιχείο που θα απαιτηθεί για το χειρισμό της αίτησης.
(3) Κάθε μεταγενέστερη αίτηση για τροποποίηση της αρχικής πολεοδομικής άδειας ή κάθε συμπληρωματικό στοιχείο που απαιτείται σύμφωνα με όρο της αρχικής πολεοδομικής άδειας υποβάλλονται στην Πολεοδομική Αρχή σε τέσσερα αντίτυπα κατά τον τύπο που εκάστοτε καθορίζεται από τον Υπουργό.»
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ιδιοκτήτης της ακίνητης ιδιοκτησίας δεν ήταν ο αιτητής, αλλά η Δημοκρατία, η οποία είχε ήδη παραχωρήσει τη χρήση μέρους του τεμαχίου 282 στο χωριο Τρούλλοι στον αιτητή, κρίνω ότι, αν κατά τα υπόλοιπα η αίτηση θα μπορούσε να εγκριθεί, το γεγονός της υπογραφής πιθανό να μην ήταν κάτι το ουσιώδες, αφού αυτή θα μπορούσε να ζητηθεί, όπως άλλωστε φαίνεται να ήταν η πρόθεση της Πολεοδομικής Αρχής όπως διατυπώθηκε στην προαναφερθείσα επιστολή της ημερ. 12/10/2010 παρ. 4.3(α). Επίσης με τον Καν. 2(1)(δ), πιο πάνω, φαίνεται να έχει εξουσία η Πολεοδομική Αρχή, όπως και στην εξέταση μιας αίτησης, να ζητήσει περαιτέρω πληροφορίες και στοιχεία.
Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι στο σχετικό έντυπο (Ε.Α.3) ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΔΕΙΑ (ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΥ Ή ΛΑΤΟΜΕΙΟΥ), Κυανούν 2 στο φάκελο, τεκμήριο 2, αναφορικά με το θέμα υπογραφής φαίνεται ότι χρειάζεται υπογραφή από τον αιτητή-αντιπρόσωπο και εδώ υπέγραψε ο αιτητής. Δε φαίνεται ειδική αναφορά για υπογραφή από τον ιδιοκτήτη της ακίνητης ιδιοκτησίας όταν αυτός είναι άλλος από τον αιτητή. Επομένως και χωρίς να αποφαίνομαι τελικά για τη σημασία του όρου αυτού, με τα γεγονότα της υπόθεσης κρίνω ότι δεν έγινε η δέουσα διερεύνηση του θέματος.
Εφόσον ο λόγος (503) έχει διαγραφεί, μένουν οι λόγοι (501) και (502). Τον λόγο (501) τον παρέθεσα πιο πάνω. Βασίζεται ουσιαστικά στο γεγονός ότι το Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης εξέφρασε την άποψη ότι «ο προτεινόμενος για λατόμευση χώρος αποτελείται από έντονα εξαλλοιωμένες και διαβρωμένες λάβες και πετρώματα εύθραυστα και εύθρυπτα με χαμηλές αντοχές σε πιέσεις, που τα καθιστά ακατάλληλα για χρήση στην οδοποιϊα και την οικοδομική βιομηχανία με αποτέλεσμα η λατόμευση να μην κρίνεται αναγκαία». Φαίνεται επίσης ότι οι καθ' ων η αίτηση έδωσαν βαρύτητα στις απόψεις αυτές επικαλούμενοι τις πρόνοιες του άρθρου 26(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου 1972 (Ν. 90/72 ως έχει τροποποιηθεί) και την παραγρ. 2(β) της Πρόνοιας 9(Η) της Δήλωσης Πολιτικής.
Ο ισχυρισμός της πλευράς του αιτητή είναι ότι υπήρξε πλάνη γιατί αυτή δεν ήταν η τελική απόφαση του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης, το οποίο, από τα όσα ανάφερε, φαίνεται να επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί επί της αίτησης.
Είναι γεγονός ότι το Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης στην αρχή της επιστολής του ημερ. 23/4/2007 αναφέρει ότι «Η υπό εξέταση περιοχή δεν αποτελείται από χαβάρα, αλλά από έντονα εξαλλοιωμένες και διαβρωμένες λάβες και πετρώματα...» τα οποία «λόγω του τρόπου γένεσης τους είναι γενικά εύθραυστα» ούτως ώστε να είναι «ακατάλληλα για χρήση σε οδοποιϊα και γενικά στην οικοδομική βιομηχανία». Όμως στη συνέχεια καταλήγει ως εξής:
«Με βάση τα πιο πάνω, η εισήγηση του Τμήματος μας είναι, όπως ο αιτητής υποβάλει: α) λεπτομερή γεωλογικό χάρτη της περιοχής, όπου θα καθορίζονται οι εμφανίσεις των φλεβών και, όπου κρίνεται αναγκαίο, να τροποποιούνται ανάλογα τα όρια της περιοχής ενδιαφέροντος, που υποδεικνύεται στην παρούσα αίτηση, και β) τα αποτελέσματα των εργαστηριακών δοκιμών δειγμάτων, που προέρχονται από την υπό εξέταση περιοχή, τα οποία να έχουν δοκιμαστεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις του διατάγματος ΚΔΠ 253/2006 του Υπουργού Εσωτερικών, που αφορούν το πρότυπο CYS EN 13242: «Αδρανή υλικά στεροποιημένα με υδραυλικές κονίες ή μη σταθεροποιημένα για χρήση στα τεχνικά έργα και την οδοποιϊα».
Με βάση τα πιο πάνω, το Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί ανάλογα επί της παρούσας αίτησης.»
Είναι φανερό ότι δεν υπήρξε τελική τοποθέτηση του εν λόγω Τμήματος, οι απόψεις του οποίου μάλιστα θεωρήθηκαν ως ουσιώδης παράγοντας και επομένως η άποψη πρώτα της Πολεοδομικής Αρχής και στη συνέχεια των καθ' ων η αίτηση ότι βάσει της απόφασης του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης θα έπρεπε να απορριφθεί η αίτηση, δημιουργεί πλάνη. Έπρεπε δηλαδή οι καθ' ων η αίτηση να διερευνήσουν την υπόθεση και προς αυτή την κατεύθυνση.
Γενικά όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι δεν έγινε η δέουσα, υπό τις περιστάσεις, έρευνα φαίνεται κι' αυτός να ευσταθεί. Ορθά επισημαίνει η πλευρά του αιτητή ότι υπήρχαν γεγονότα που έκλιναν υπέρ της έγκρισης της αίτησης και δε φαίνεται να έχουν εξετασθεί. Αυτά έχουν ως εξής: (α) Ο Επαρχιακός Μηχανικός Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων δεν έφερε ένσταση, (β) ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός επίσης δεν έφερε ένσταση, (γ) το Κοινοτικό Συμβούλιο Τρούλλων ενέκρινε τις προτεινόμενες αναπτύξεις, (δ) το Υπουργείο Γεωργίας δεν είχε σοβαρούς λόγους να ενίσταται στη χορήγηση πολεοδομικής άδειας μικρής διάρκειας και περιορισμένου βάθους και (ε) ούτε η Υπηρεσία Μεταλλείων έφερε ένσταση.
Ενόψει όλων των πιο πάνω και του γεγονότος ότι ο λόγος (503) έχει διαγραφεί με αποτέλεσμα να μένουν οι υπόλοιποι λόγοι, καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και με έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ