ΜΑΡΙΑ ΣΑΒΒΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Υπόθεση Αρ. 290/2011, 11/5/2012

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτήτριες ζητούν δηλωτική απόφαση του δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση να απαντήσουν στην αίτηση τους, είναι παράνομη και άκυρη. Ζητούν επίσης διάταγμα διατάττον τους καθ΄ ων η αίτηση να εκτελέσουν ότι έχουν παραλείψει, δηλαδή να απαντήσουν στην αίτηση των αιτητριών.

Το ουσιαστικό παράπονο των αιτητριών είναι ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν απάντησαν ποτέ στην αίτησή τους ημερ. 5.5.2009 για έκδοση πολεοδομικής άδειας για διαχωρισμό ακινήτου τους, στη Λεμεσό, σε δέκα οικόπεδα. Κατά τις αιτήτριες αυτό καταστρατηγεί τις αρχές του διοικητικού δικαίου και ειδικά το άρθρο 10 του Ν 158(Ι)/99 καθώς επίσης και τις διατάξεις των άρθρων 23 και 29 του Συντάγματος.

Η αίτηση των αιτητριών ημερ. 5.5.2009 αφορούσε στην έκδοση πολεοδομικής άδειας για διαχωρισμό του ακινήτου τους με αρ. εγγραφής 14590, Φ.Σχ. 54/42, τεμάχιο 1592, στο Δήμο Αγίου Αθανασίου στη Λεμεσό, σε οικόπεδα.

Οι καθ΄ ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 8.5.2009 γνωστοποίησαν στις αιτήτριες ότι σύμφωνα με τον περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμο, η πολεοδομική αρχή είχε στη διάθεση της 3 μήνες για να αποφασίσει επί της αιτήσεως, δηλαδή μέχρι την 5.8.2009. Εφόσον δεν έλαβαν οποιαδήποτε απάντηση στην αίτηση τους οι αιτήτριες, με επιστολή των δικηγόρων τους ημερ. 28.9.2010, διαμαρτυρήθηκαν για την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στη λήψη απόφασης και κάλεσαν τους καθ΄ ων η αίτηση όπως μέσα σε 1 μήνα απαντήσουν στην αίτηση τους. Δεν υπήρξε οποιαδήποτε απάντηση στην επιστολή των δικηγόρων των αιτητριών ημερ. 28.9.2010 και οι αιτήτριες την 10.12.2010 επισκέφθηκαν τον Επαρχιακό Λειτουργό του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Λεμεσού και διαμαρτυρήθηκαν και πάλι για τη συνεχιζόμενη παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να απαντήσουν στην επιστολή τους ημερ. 28.9.2010 και την παράλειψη τους να εκδώσουν την ζητηθείσα πολεοδομική άδεια. Οι καθ΄ ων η αίτηση στις 20.12.2010 πληροφόρησαν τις αιτήτριες ότι έχουν ενημερώσει το Υπουργείο Εσωτερικών για τις διαμαρτυρίες τους. Μέχρι την καταχώριση της προσφυγής στις 2.3.2011 δεν υπήρξε οποιαδήποτε απάντηση στην αίτηση των αιτητριών ημερ. 5.5.2009.

Οι καθ΄ ων η αίτηση, στην ένσταση τους, αναφέρονται στα γεγονότα που αφορούν στην αίτηση των αιτητριών ημερ. 5.5.2009 και ειδικά αναφέρονται σε εσωτερική αλληλογραφία μεταξύ της πολεοδομικής αρχής και του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου των Εσωτερικών σύμφωνα με την οποίαν, αναφορικά με το προαναφερόμενο ακίνητο των αιτητριών, από το τέλος του 2009 προωθείτο διαδικασία για απαλλοτρίωση του χώρου, με σκοπό την ανέγερση σχολείου. Σύμφωνα με αυτή την εσωτερική αλληλογραφία η ιδιοκτησία των αιτητριών είναι απαραίτητη για την ανέγερση δημόσιου εκπαιδευτηρίου, στα επόμενα 5 χρόνια, όπως αναγραφόταν σε επιστολή του 2010 του Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών προς το Επαρχιακό Γραφείο Πολεοδομίας και Οικήσεως Λεμεσού.

Παρά την προαναφερόμενη αλληλογραφία είναι, ουσιαστικά, παραδεκτό από τους καθ΄ ων η αίτηση ότι μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί οποιαδήποτε απάντηση στην αίτηση των αιτητριών ημερ. 5.5.2009 αλλά ούτε και έχει εκδοθεί ή δημοσιευθεί οποιοδήποτε σχετικό διάταγμα απαλλοτρίωσης της περιουσίας των αιτητριών. Αναφέρεται μόνον, στην ένσταση, ότι στις 16.2.2011 η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού ζήτησε έγκριση, για περαιτέρω προώθηση της διαδικασίας για απαλλοτρίωση του χώρου, από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών.

Στην επιχειρηματολογία των καθ΄ ων η αίτηση αναγνωρίζεται ότι υπήρξε καθυστέρηση στην απάντηση των καθ΄ ων η αίτηση στην αίτηση των αιτητριών αλλά, κατά τους καθ΄ ων η αίτηση, η καθυστέρηση αυτή ήταν αναπόφευκτη. Η θέση αυτή βασίζεται στο ότι το επίδικο τεμάχιο περιλαμβάνεται στη Ζώνη Αα4 του Τοπικού Σχεδίου Λεμεσού, που είναι ζώνη δημοσίων χρήσεων, και στην ενημέρωση που η πολεοδομική αρχή έκαμε στους δικηγόρους των αιτητριών, με επιστολές της ημερ. 7.12.2010 και 20.12.2010, σύμφωνα με την οποίαν γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια για επίλυση των προβλημάτων και λήψη τελικής απόφασης, το συντομότερο δυνατό. Στην επιχειρηματολογία των καθ΄ ων η αίτηση, γίνεται επίσης αναφορά σε ad-hoc επιτροπή που ορίστηκε για τη χωροθέτηση δημοσίων εκπαιδευτηρίων στα όρια σχεδίων ανάπτυξης, που συνεδρίασε στις 3.2.2011, καθώς και στην προαναφερόμενη επιστολή της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού ημερ. 16.2.2011, σύμφωνα με την οποία ζητείτο η περαιτέρω προώθηση της διαδικασίας για απαλλοτρίωση του κτήματος των αιτητριών.

Καταλήγει, η επιχειρηματολογία των καθ΄ ων η αίτηση, ως εξής: «Η διοίκηση, υπό τις περιστάσεις, δεν είχε άλλη επιλογή από του να λάβει υπόψη της τα τεκταινόμενα, ώστε να μην εκδώσει απόφαση που ενδεχομένως θα συγκρουόταν με τις ενέργειες άλλων κρατικών φορέων». Κατά τους καθ΄ ων η αίτηση, από τη συμπεριφορά της διοίκησης δεν προκύπτει οποιαδήποτε αμέλεια ή υπαιτιότητα της διοίκησης αλλά το αντίθετο, προκύπτει η διαρκής μέριμνα της διοίκησης να προωθήσει την αίτηση των αιτητριών, πράγμα όμως που συναντούσε προβλήματα, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών. Η διοίκηση δεν αδράνησε αλλά κατέβαλε προσπάθειες να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που παρουσιάζονταν, και επομένως δεν παρανόμησε καθ΄ οιονδήποτε τρόπο.

Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι, στην προκείμενη περίπτωση, υπήρξε υπέρμετρη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση των καθ΄ ων η αίτηση στο να απαντήσουν στην αίτηση των αιτητριών ημερ. 5.5.2009. Παρατηρώ, κατ΄ αρχήν, ότι πέρασαν 3 χρόνια από τότε και μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί οποιαδήποτε οριστική απάντηση. Οι καθ΄ ων η αίτηση επικαλούνται, για όλη αυτή την καθυστέρηση, τα σχέδια τους να απαλλοτριώσουν το τεμάχιο των αιτητριών και να το χρησιμοποιήσουν, ίσως, μελλοντικά για την ανέγερση σχολείου. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνιστά νόμιμη αιτιολογία για να μην απαντούν οι καθ΄ ων η αίτηση στην αίτηση των αιτητριών. Στην υπόθεση Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακος (Αρ. 2) (1998) 3 Α.Α.Δ. 821 η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου τόνισε ότι ακόμα και η ύπαρξη διατάγματος απαλλοτρίωσης δεν συνιστά νόμιμη δικαιολογία να την άρνηση έκδοσης άδειας οικοδομής, διαχωρισμού ή/και πολεοδομικής άδειας. Όπως λέχθηκε επίσης στην υπόθεση Κουτσούδη ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 1008/08, ημερ. 30.6.2010, έχει επιβεβαιωθεί, από τη νομολογία, η θέση ότι δεν είναι δυνατό να γίνεται επίκληση της προοπτικής μελλοντικής ανάπτυξης ως νομιμοποιητικού παράγοντα για δέσμευση ακινήτου, χωρίς την προηγούμενη απαλλοτρίωση ή άλλη νόμιμη αποστέρηση του. Η υλοποίηση πρόθεσης ανάπτυξης προϋποθέτει την προηγούμενη απαλλοτρίωση του ακινήτου και ακόμα, όπως φάνηκε και από την υπόθεση Γεωργίου (ανωτέρω), η ύπαρξη διατάγματος απαλλοτρίωσης δεν συνιστά νόμιμη δικαιολογία για την άρνηση έκδοσης άδειας οικοδομής. Επεκτείνοντας την αρχή αυτή, λογικά, θεωρώ ότι ούτε και η καθυστέρηση στην απάντηση σε αίτηση για άδεια οικοδομής δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, και μάλιστα για περίοδο 3 ετών, στη βάση των αόριστων και γενικών σχεδίων της διοίκησης για μελλοντική απαλλοτρίωση και χρήση του ακινήτου των αιτητριών.

Το άρθρο 10 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν 158(Ι)/99) προνοεί ότι τα διοικητικά όργανα πρέπει να ασκούν την αρμοδιότητα τους μέσα σε εύλογο χρόνο. Ο καθορισμός του ευλόγου χρόνου εξαρτάται από τις εκάστοτε ειδικές συνθήκες. Στην προκείμενη περίπτωση κρίνω ότι ο χρόνος των 3 ετών που διέρρευσε από την υποβολή της αίτησης των αιτητριών είναι υπέρμετρα μεγάλος και οι ειδικές συνθήκες της υπόθεσης ουδόλως δικαιολογούν τον υπέρμετρο αυτό χρόνο. Κατά την εκτίμηση μου οι καθ΄ ων η αίτηση, παραλείποντας ή αρνούμενοι να απαντήσουν στην αίτηση των αιτητριών ημερ. 5.5.2009, παρανόμησαν και ως εκ τούτου είναι ορθό και δίκαιο το δικαστήριο να εκδώσει την δηλωτική απόφαση που ζητείται με την παράγραφο 1 του αιτητικού της προσφυγής και να διατάξει τους καθ΄ ων η αίτηση να εκτελέσουν ότι έχουν παραλείψει.

Δεν θεωρώ ότι είναι σκόπιμο να προχωρήσω στην εξέταση άλλων λόγων που επικαλούνται οι αιτήτριες όπως είναι η παράβαση των άρθρων 23 και 29 του Συντάγματος. Αναφορικά όμως με το άρθρο 29 παρατηρώ ότι δεν φαίνεται να ισχύει στην προκείμενη περίπτωση όπου οι αιτήτριες υπέβαλαν αίτηση, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, για την έκδοση άδειας οικοδομής (Δέστε: Δημοτική Επιτροπή Αγίου Δομετίου ν. Χριστοφόρου κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 434 και Α.Ν. Λοίζου, Σύνταγμα Κυπριακής Δημοκρατίας, σελ. 180-181).

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται δηλωτική απόφαση ότι η παράλειψη και/ή άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση να απαντήσουν στην αίτηση των αιτητριών ημερ. 5.5.2009 είναι άκυρη και παν το παραλειφθέν έδει να είχεν εκτελεστεί. Έξοδα €1.500.-, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, υπέρ των αιτητριών.

Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία