|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1106/2011
18 Απριλίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
2. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΥΛΑΣ
3. IL SPORTIVO PRIVE STUDIO
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ' ου η αιτηση
..............................
Αίτηση ημερ. 2/2/2012 για προσαγωγή μαρτυρίας
Δ. Στεφανίδης, για τους αιτητές
Δ. Κωνσταντίνου (κα) για Κ. Χρυσοστομίδη, για τον καθ' ου η αίτηση
...................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Στις 17/8/2011 οι αιτητές καταχώρησαν την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο προσφυγή με την οποία ζητούν την εξής θεραπεία, που παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Δήμου Λευκωσίας (Πολεοδομικής Αρχής) ημ. 2.6.2011 η οποία περιήλθε σε γνώση των αιτητών με επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 21.06.11 (Παράρτημα Α στην παρούσα) και με την οποία απέρριψαν το αίτημα που είχε υποβάλλει η εταιρεία Nice Day Developments Ltd ως κατά νόμο ιδιοκτήτρια προς όφελος των αιτητών για εξασφάλιση άδειας αλλαγής χρήσης του πέμπτου ορόφου οικοδομής στην οδό Γιάννου Κρανιδιώτη 10 στην Λευκωσία, το οποίο ενοικίαζαν οι αιτητές, από γραφείο σε κέντρο προσωπικής εκγύμνασης και αποκατάστασης τραυμάτων είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Αφού προηγήθηκε η καταχώρηση ένστασης στις 14/12/2011, με την οποία προβαλλόταν και ο ισχυρισμός ότι οι αιτητές στερούνται έννομου συμφέροντος, στις 2/2/2012 καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση με την οποία ζητείται άδεια και/ή οδηγίες για την προσαγωγή μαρτυρίας με ένορκες δηλώσεις εκ μέρους της αιτήτριας και του ιδιοκτήτη του ακινήτου στο οποίο αφορούσε η επίδικη πολεοδομική απόφαση Μάριου Παπαδόπουλου, «προκειμένου να αποδειχθεί ότι από την επίδικη απόφαση οι αιτητές υπέστησαν ζημιές και έλκουν άμεσο, προσωπικό και ενεστώς έννομο συμφέρον.»
Η αίτηση βασίζεται στους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962, Καν. 10-12 και 17-19, επί των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας του 1955 και των Γενικών Εξουσιών και Νομολογίας του Δικαστηρίου. Υποστηρίζεται η αίτηση από ένορκη δήλωση της αιτήτριας 1, διευθύντριας και της αιτήτριας 3, η οποία κατά τον ουσιώδη χρόνο ενοικίαζε (μαζί με τον αιτητή 2) τον 2ο όροφο της πολυκατοικίας στην οδό Γιάννη Κρανιδιώτη 10 από τους ιδοκτήτες Victorato Ltd και Μάριο Παπαδόπουλο δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερ. 3/2/2011 για τον προαναφερθέντα σκοπό. Ενόψει της προσβαλλόμενης με την προσφυγή απόφασης η ενοικίαση δεν μπόρεσε να συνεχίσει και επομένως μόνο με την έγκριση της προσφυγής και την έκδοση ακυρωτικής απόφασης θα μπορέσουν οι αιτητές να αξιώσουν εύλογες αποζημιώσεις και τα έξοδα που υπέστηκαν. Γι' αυτό πρέπει να επιτραπεί η προσαγωγή της αιτούμενης μαρτυρίας.
Υπάρχει επίσης και η ένορκη δήλωση του Μάριου Παπαδόπουλου, Διευθυντή της εταιρείας Victorato Ltd. ο οποίος αναφέρει ότι έχει ενοικιάσει το υποστατικό στους αιτητές και με την απόρριψη του αιτήματος των αιτητών από τους καθ' ων η αίτηση, το συμβόλαιο κατέληξε σε αυτοδίκαιο τερματισμό.
Από πλευράς του καθ' ου η αίτηση καταχωρήθηκε ένσταση στην αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας, στην οποία προβάλλει διάφορους λόγους γιατί δεν πρέπει να εγκριθεί η αίτηση. Βασικά ότι (α) δεν νομιμοποιούνται οι αιτητές στην καταχώρηση της αίτησης αφού υπάρχει προδικαστική ένσταση ότι δεν είχαν έννομο συμφέρον για καταχώρηση της προσφυγής, (β) η αίτηση είναι πρόωρη, (γ) είναι αόριστη και ασύνδετη με τα νομικά σημεία της προσφυγής, (δ) δεν είναι σχετική με τα επίδικα θέματα και (ε) γενικά δεν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που έθεσε η νομολογία.
Κατά την ακρόαση της αίτησης ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών καταχώρησε γραπτή αγόρευση, η δε ευπαίδευτη δικηγόρος του καθ' καθ' ου η αίτηση αγόρευσε προφορικά.
Από τις συνδυασμένες πρόνοιες των Καν. 10(2) και 19 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962, φαίνεται ότι το δικαστήριο έχει διακριτική εξουσία να δώσει οδηγίες σχετικά με την εκδίκαση της υπόθεσης όπως και οι αιτούμενες. Απλώς ο Καν. 10(2) καλύπτει ενωρίτερο στάδιο της διαδικασίας ενώ ο Καν. 19 καλύπτει οποιοδήποτε στάδιο, φτάνει να ικανοποιηθεί το δικαστήριο ότι οι αιτούμενες οδηγίες απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης (βλ. μεταξύ άλλων, Ανδρέας Ι. Καρπασίτης & Υιοί Λτδ. ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας, υποθ. αρ. 757/92 ημερ. 12/12/97 - Τ. Ηλιάδης Δ. - και Thermphase Limited v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 (Δ) Α.Α.Δ. 3322, Πογιατζής, Δ.)
Ιδιαίτερα όσον αφορά την προσαγωγή μαρτυρίας υπάρχει αρκετή νομολογία. Μια υπόθεση που ασχολείται με λεπτομέρεια στο θέμα που εξετάζουμε, είναι η υπόθεση αρ. 300/03 ημερ. 20/11/02 Χρίστος Ιωσηφιδης ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου όπου ο Καλλής Δ., με αναφορά σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων κατέληξε ως εξής:
«Κυρίαρχο στοιχείο είναι κατά πόσο η προτεινόμενη μαρτυρία είναι εύλογα σχετική προς οποιοδήποτε επίδικο θέμα και αποδεικτική οποιουδήποτε επιδίκου θέματος. Έχω την άποψη πως για να κριθεί η σχετικότητα πρέπει η προτεινόμενη μαρτυρία να συγκεκριμενοποιείται στην αίτηση. Στην παρούσα υπόθεση δεν έχει γίνει τέτοια συγκεκριμενοποίηση. Η ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την αίτηση (έχει παρατεθεί στις σελ. 4-6, πιο πάνω) περιέχει τις απόψεις και διαπιστώσεις του ομνύσαντα επί του κατά πόσο ο αιτητής ικανοποιεί τις προϋποθέσεις (δ) του άρθρου 2 του πιο πάνω Νόμου 212/87. Είναι αλήθεια ότι ο αιτητής έχει εξειδικεύσει και συγκεκριμενοποιήσει την προτεινόμενη μαρτυρία στη διάρκεια της αγόρευσης του (βλ. σελ. 7-8, πιο πάνω). Ωστόσο αυτό δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της Νομολογίας. Είναι απαραίτητο όπως η σχετική εξειδίκευση γίνεται στην αίτηση και στην ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει. Εν όψει των ανωτέρω θεωρώ ότι δεν έχει τεθεί ενώπιον μου το υλικό που είναι απαραίτητο για να αποφασισθεί κατά πόσο η προτεινόμενη μαρτυρία είναι εύλογα σχετική με τα επίδικα θέματα της προσφυγής. Για το λόγο αυτό η αίτηση δεν μπορεί να πετύχει.»
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατíaς (2000) 3 Α.Α.Δ. 591 σελ 595 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. (Βλέπε: Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.α., Α.Ε. 2064, ημερ. 29.7.99, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 779/87, ημερ. 26.1.89, Τάσου Μιχαηλίδη κ.α. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου, Υπόθ. Αρ. 530/97, ημερ. 5/7/2000). Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Sunrise Industry Clothing Ltd. v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24/9/92, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 374/92, ημερ. 19/3/93, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. αρ. 71/97, ημερ. 18/11/99).»
Σχετικές με το ίδιο θέμα είναι και η απόφαση της Ολομέλειας στις υποθέσεις Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.α (1999) 3 Α.Α.Δ. 549 και Ράφτη κ.α ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335.
Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και αφού εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις, έχω καταλήξει, για τους λόγους που εξηγώ στη συνέχεια, ότι η αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη. Κατ' αρχήν το θέμα αν οι αιτητές δικαιούνται αποζημιώσεις με βάση το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος, δεν είναι θέμα της παρούσας υπόθεσης, αλλά θέμα που θα εξεταστεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο αν (α) οι αιτητές πρώτα εξασφαλίσουν ακύρωση απόφασης από το παρόν δικαστήριο και (β) ικανοποιήσουν τις προϋποθέσεις όπως διατυπώθηκαν μεταξύ άλλων στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας Νικόλας ν. Δημοκρατίας (2001) 1 Α.Α.Δ. 983.
Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η μαρτυρία, που ζητούν να παρουσιάσουν οι αιτητές, είναι αναγκαία για σκοπούς εκδίκασης της ουσίας της προσφυγής τους. Το αν έχουν ή όχι έννομο συμφέρον για προώθηση της προσφυγής, θα εξετασθεί με βάση τα γεγονότα όπως τα επικαλούνται στην προσφυγή τους και όπως αναφέρονται τόσο στην ενοικίαση, όσο και στα διαβήματα και έξοδα που έκαναν για σκοπούς εξασφάλισης της άδειας. Η υπόθεση 1260/2007 Μαρία Παφίτη κ.α. ν. Δημου Πόλης Χρυσοχούς κ.α. ημερ. 10/4/2008 διαφοροποιείται γιατί δεν ήταν για να αποδείξουν ότι υπέστησαν ζημιές για σκοπούς του Άρθρου 146.6, αλλά για απόδειξη κατά πόσο υπήρχαν παρανομίες ή όχι.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται με €500 έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) εναντίον των αιτητών και υπέρ του καθ' ου η αίτηση.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ