ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις  Αρ. 1421/2009 και 1422/2009)

 

20 Φεβρουαρίου, 2012

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ  146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

(Υπόθεση Αρ. 1421/2009)

 

ΜΑΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,

Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

1.   ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,

2.   ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

(Υπόθεση Αρ.  1422/2009)

 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  ΣΕΡΓΙΟΥ,

Αιτητές,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

1.   ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,

2.   ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

Αλ. Κουντουρή (κα.) με Στ. Μαξούτη (κα.), για  τους Αιτητές.

Φ. Κωμοδρόμος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

__________________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:   Oι αιτητές με τις εξεταζόμενες συνεκδικαζόμενες προσφυγές  ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες:

 

«(α) Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση, της οποίας οι Αιτητές έλαβαν γνώση κατά ή περί την 5/8/2009, και με την οποία οι Καθ' ων η Αίτηση κατένειμαν κατά κλάδο τις υπάρχουσες για το έτος 2009 κενές θέσεις Αξιωματικών σε συνολικά δεκατέσσερις θέσεις του στρατού ξηράς (δώδεκα θέσεις όπλων του στρατού ξηράς, μία θέση σώματος εφοδιασμού-μεταφορών του στρατού ξηράς και μία θέση σώματος υλικού πολέμου του στρατού ξηράς), μία θέση του ναυτικού (μάχιμων του ναυτικού) και δύο θέσεις της αεροπορίας (μία ιπτάμενων και μία μηχανικών) αντί σε περισσότερες θέσεις στον κλάδο αεροπορίας ή/και στους μηχανικούς αεροπορίας, είναι άκυρη και/ή παράνομη και στερημένη κάθε έννομου αποτελέσματος.

 

(β) Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση παράρτημα Α στην προσφυγή, να προάξουν συνεπεία της ως άνω κατανομής τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα που καταγράφονται στον επισυνημμένο στην προσφυγή κατάλογο ενδιαφερομένων προσώπων στις αντίστοιχες θέσεις, αντί ή/και στη θέση των αιτητών, είναι άκυρη και/ή παράνομη και στερημένη κάθε έννομου αποτελέσματος.»

 

 

Το Συμβούλιο Κρίσεων κατά την τακτική του σύνοδο για το έτος  2008 έκρινε τους αιτητές και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ως προακτέους κατ' αρχαιότητα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας κρίσης, τα ονόματα των Αξιωματικών που κρίθηκαν από το Συμβούλιο Κρίσεων ως προακτέοι  αναγράφηκαν στους αντίστοιχους πίνακες των Υποσμηναγών (Αεροπορία), Υπολοχαγών (Στρατός Ξηράς), Ανθυποπλοιάρχων (Ναυτικό).

 

Στη συνέχεια και αφού οριστικοποιήθηκαν οι πίνακες των Αξιωματικών, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς υπέβαλε, με βάση τον Κανονισμό 45(2), τις προτάσεις του αναφορικά με την κατανομή των κενών θέσεων Αξιωματικών που μπορούσαν να πληρωθούν στους βαθμούς του Συνταγματάρχη μέχρι και του Υπολοχαγού, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν και 17 θέσεις στο βαθμό του Λοχαγού.

 

Η πρόταση του Αρχηγού λήφθηκε υπόψη από τον Υπουργό, ο οποίος και την υιοθέτησε. Στη συνέχεια, με βάση την  κατανομή εκείνη προχώρησε με τις επίδικες προαγωγές.

 

Οι δυο προσφυγές συνεκδικάζονται δυνάμει διατάγματος του Δικαστηρίου, ημερομηνίας  7.10.2010.

 

Σημειώνεται ότι  οι δύο αιτητές είναι μόνιμοι Μηχανικοί Αξιωματικοί της Αεροπορίας της Δημοκρατίας, οι οποίοι από την 1.10.2003 κατέχουν το βαθμό του Υποσμηναγού και είναι εγγεγραμμένοι στην Επετηρίδα των Μηχανικών Αξιωματικών της Αεροπορίας.

 

Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα προήχθηκαν στο βαθμό του Λοχαγού Υποπλοίαρχου/Σμηναγού, ανάλογα με την περίπτωση, επειδή, με βάση τις κενές θέσεις που κατανεμήθηκαν στον Κλάδο στον οποίο ανήκαν  και τη σειρά αρχαιότητάς τους στους αντίστοιχους Πίνακες των Υπολοχαγών/Ανθυποπλοίαρχων/Υποσμηναγών που κρίθηκαν ως προακτέοι κατ' αρχαιότητα, είχαν προτεραιότητα προαγωγής.

Οι αιτητές  δεν προάχθηκαν  στο βαθμό του Σμηναγού αφού στους Μηχανικούς Αξιωματικούς της Αεροπορίας κατανεμήθηκε μόνο μία κενή θέση Σμηναγού την οποία κατέλαβε  άλλος ομοιόβαθμος  τους που προηγείτο σε σειρά αρχαιότητας στον Πίνακα των Υποσμηναγών Μηχανικών .

 

Παραθέτω στο σημείο αυτό την πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς στην οποία στηρίχθηκε η υπό κρίση απόφαση του Υπουργού:

 

«7. Κατανομή 17 Κενών Θέσεων στο Βαθμό του Λοχαγού.

 

α. Ανάλυση.

..........................................................................................

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

 

α. 2 Υπλγοί των Όπλων ΣΞ που κρίθηκαν ως «παραμένοντες στον ίδιο βαθμό», λήφθηκαν υπόψη στην κατανομή.

 

β. Αιτιολόγηση.

 

Για την κατανομή των κενών θέσεων στο βαθμό του Λοχαγού, ακολουθήθηκε η παρακάτω διαδικασία:

 

(1) Οι 17 κενές θέσεις κατανεμήθηκαν σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα, αναλογικά κατά κλάδο και Επετηρίδα επί των κριθέντων ως προακτέων για 3η φορά Υπολοχαγών (που συμπληρώνουν 6 έτη στον κατεχόμενο βαθμό με την 1/10/2009), όπως παρακάτω:

 

(α) Στρατός Ξηράς: 14[12 στα Όπλα και 2 στα Σώματα (1 ΕΜ, 1 ΥΠ)]

 

(β) Ναυτικό: Μία (1) στους ΜΑΧ

 

(γ) Αεροπορία: 2 [1 (ΙΠΤ), 1 (ΜΗΧ)).

 

(2) Το ποσοστό 0,902 που αναλογεί στα Σώματα ΣΞ, δόθηκε στα Όπλα ΣΞ, λόγω αυξημένων αναγκών των Μονάδων όπλων ΣΞ σε αξιωματικούς βαθμού Λοχαγού και διότι οι Υπολοχαγοί ΣΞ είναι αρχαιότεροι από αυτούς των Σωμάτων, διότι έχουν διοριστεί την 17/6/2000. Περαιτέρω, οι 2 θέσεις που αναλογούν στα Σώματα ΣΞ, ενώ αναλογούν στους ΥΙ (ποσοστό 1,656) κατανεμήθηκαν ανά μία (1) στα Σώματα ΕΜ και ΥΠ, διότι οι Λοχαγοί των Σωμάτων αυτών είναι αρχαιότεροι με ημερομηνία διορισμού την 17/6/2000, ενώ οι πρώτοι στην Επετηρίδα των ΥΙ έχουν διοριστεί στις 19/10/2002.

 

(3) Το ποσοστό θέσεων 0,487 που αναλογεί στην Αεροπορία, δόθηκε στο Ναυτικό και κατά συνέπεια η μία (1) θέση που αναλογεί στο Ναυτικό κατανεμήθηκε στους ΜΑΧ, διότι ο Ανθλχος (ΜΑΧ) είναι αρχαιότερος των υπολοίπων αξιωματικών όλων των Κλάδων, με ημερομηνία προαγωγής την 1/10/2003 και διορισμού την 3/6/2000.

 

(4) Οι 2 θέσεις που αναλογούν στην Αεροπορία, ενώ αναλογικά αντιστοιχούν στους αξιωματικούς ΜΗΧ (ποσοστό 1,658), κατανεμήθηκαν:

 

(α) Η μία (1) στους ΜΗΧ, λόγω του μεγαλύτερου ποσοστού που τους αναλογεί.

 

(β) Η μία (1) στους ΙΠΤ, διότι είναι αρχαιότεροι των ΜΗΧ και διότι για να προαχθούν στο βαθμό του Σμηναγού οι Υπσγοί ΜΗΧ της Αεροπορίας, πρέπει σύμφωνα με τον Καν. 45(2) του (β) σχετικού, να έχει γίνει έναρξη προαγωγής στο βαθμό αυτό, των Υπσγών (ΙΠΤ), που διορίστηκαν το ίδιο έτος αξιωματικοί.

 

γ. Πρόταση.

 

Κατόπιν των παραπάνω προτείνεται, οι 17 κενές θέσεις στο βαθμό του Λοχαγού να κατανεμηθούν ως ακολούθως:

 

(α) Στρατός Ξηράς: 14[12 στα Όπλα και 2 στα Σώματα (1 ΕΜ, 1ΥΠ)]

 

(β) Ναυτικό: Μία (1) στους ΜΑΧ

 

(γ) Αεροπορία: 2 [1 (ΙΠΤ), 1 (ΜΗΧ)]»

 

 

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών  ισχυρίζεται ότι τόσο η πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς όσο και η απόφαση του Υπουργού στερούνται νόμιμης αιτιολογίας.  Με  αναφορά σε προηγούμενες ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, υποβάλλει ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την κατανομή των 17 θέσεων πάσχει καθώς  εφαρμόστηκαν λανθασμένα και παράνομα κριτήρια  και δεν λήφθηκαν υπόψιν οι  ανάγκες της υπηρεσίας όπως ρητά προνοείται στον Κανονισμό 45(2) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 90/90, όπως τροποποιήθηκε).

 

Η αρχαιότητα , υποδεικνύει η  ευπαίδευτη  συνήγορος των αιτητών,  λαμβάνεται μεν υπόψιν για τις προαγωγές των υποψηφίων που βρίσκονται στον ίδιο κλάδο και στην ίδια επετηρίδα όμως δεν λαμβάνεται υπόψιν για σκοπούς κατανομής θέσεων. Στην προκείμενη περίπτωση,  αναφέρει στη συνέχεια η ευπαίδευτη συνήγορος, συνήλθε το Συμβούλιο Κρίσεων, οριστικοποιήθηκαν οι πίνακες με βάση τους κλάδους και τις επετηρίδες και ανάλογα με την αρχαιότητα όλων των κριθέντων ως προακτέων κατ' αρχαιότητα, έγινε η κατανομή των θέσεων χωρίς να  υπάρχει καταγραμμένη είτε στην πρόταση του Αρχηγού είτε στην απόφαση του Υπουργού οποιαδήποτε εξειδίκευση  ή οποιαδήποτε αιτιολογία για τις ανάγκες της Υπηρεσίας. Όμως, εάν η κατανομή των 17 κενών θέσεων γινόταν με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, όπως προνοούν οι σχετικοί κανονισμοί τότε, εισηγείται η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών, η κατανομή θα ήταν ευνοϊκότερη για τους αιτητές από αυτή που έγινε στην πραγματικότητα και  θα προάγονταν οι αιτητές αντί των ενδιαφερομένων μερών.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση και ισχυρίζονται ότι οι  προσφυγές θα πρέπει  να απορριφθούν ως απαράδεκτες , καθότι ενώ οι θέσεις που  κατανεμήθηκαν στο βαθμό του Λοχαγού (στο εξής «οι επίδικες θέσεις») ήσαν συνολικά 17, οι αιτητές προσβάλλουν μόνο  την προαγωγή των 16 Ε/Μ στις επίδικες θέσεις  και επομένως λανθασμένα δεν προσβάλλουν την κατανομή των θέσεων στο σύνολό της.

 

Προς υποστήριξή δε της θέσης τους κάνουν αναφορά στην Υπόθεση αρ. 1224/2008, Γεώργιος  Κουκκουλής ν. Δημοκρατίας, ημερ. 20.6.2011 και θεωρούν ότι τα όσα ανέφερε ο δικαστής Κωνσταντινίδης στην υπόθεση εκείνη ως προς το θέμα του παραδεκτού της προσφυγής ισχύουν και στην προκείμενη περίπτωση.

 

Η κα Κουντουρή, προς  αντίκρουση της πιο πάνω προδικαστικής ένστασης υποδεικνύει,   ότι στο  δικόγραφο των εξεταζόμενων προσφυγών οι  αιτητές, εξαιτούνται δύο ξεχωριστές θεραπείες  και επομένως προσβάλλουν   δύο αυτοτελείς  και ανεξάρτητες αλλά συναφείς μεταξύ τους διοικητικές πράξεις. Με το πρώτο σκέλος προσβάλλεται η επίδικη κατανομή στο σύνολό της και με το δεύτερο, προσβάλλεται η προαγωγή συνεπεία της κατανομής αυτής, των ενδιαφερομένων προσώπων που καταγράφονται στους επισυνημμένους στις προσφυγές καταλόγους. Συνακόλουθα η  απόφαση στην οποία παραπέμπουν οι καθ' ων η αίτηση προς υποστήριξη της θέσης τους δεν  τυγχάνει εφαρμογής εφόσον στην υπόθεση εκείνη δεν είχε προσβληθεί με το αιτητικό της προσφυγής η κατανομή των θέσεων στο σύνολό της αλλά μόνο η κατανομή σε σχέση με τέσσερις επακόλουθες προαγωγές.

 

Συμφωνώ με την κα Κουντουρή ότι η προδικαστική ένσταση ως προς το παραδεκτό των εξεταζόμενων προσφυγών είναι αβάσιμη  καθώς  η υπόθεση Κουκκουλή (ανωτέρω) διαφοροποιείται από την παρούσα  περίπτωση στη βάση των όσων σωστά ανέφερε  η κα Κουντουρή τόσο στη γραπτή της αγόρευση όσο και  στο στάδιο των διευκρινήσεων.

 

Σύμφωνα με τη νομολογία, η απόφαση του Υπουργού Άμυνας να κατανέμει, με βάση τις εξουσίες που του παρέχει ο Καν. 45(2), τις υπάρχουσες στον Προϋπολογισμό κενές θέσεις, συνιστά απόφαση ανεξάρτητη της διαδικασίας των προαγωγών και αποτελεί αυτοτελή διοικητική πράξη προσβλητή με προσφυγή. (Δέστε:  Ξυδά ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1043/04, ημερ. 14.7.06).

 

 Οι αιτητές έχουν εν προκειμένω   έννομον συμφέρον να προσβάλουν την επίδικη απόφαση κατανομής  ανεξάρτητα από τη διαδικασία των προαγωγών των συγκεκριμένων ενδιαφερόμενων προσώπων εφόσον και ίδιοι κρίθηκαν  ως προακτέοι κατ΄ αρχαιότητα όμως  δεν προάχθηκαν  στο βαθμό του Σμηναγού επειδή δεν κατανεμήθηκαν περισσότερες κενές θέσεις Σμηναγού  στο Σώμα στο οποίο υπηρετούσαν.  Η κατανομή αυτή ως πράξη είχε επομένως  άμεσες συνέπειες στα συμφέροντα τους , δημιούργησε έννομα αποτελέσματα και συνακόλουθα αποτέλεσε αυτοτελή διοικητική πράξη την οποία οι αιτητές προσέβαλαν με το πρώτο σκέλος της αίτησης ακύρωσης.[1]

 

Σημειώνω ότι ο Κανονισμός 45 προβλέπει τα ακόλουθα:

 

«45. - (1) Αξιωματικός που κρίθηκε προακτέος προάγεται, εφόσον υπάρχει κενή θέση στο βαθμό για τον οποίο προορίζεται.

 

(2) Οι υπάρχουσες κενές θέσεις Αξιωματικών κατανέμονται με απόφαση του Υπουργού που εκδίδεται μετά από πρόταση του Αρχηγού, με βάση τις ανάγκες της υπηρεσίας, κατά Κλάδο:

 

Νοείται ότι οι κενές θέσεις Αξιωματικών που θα δοθούν για το Στρατό Ξηράς θα διαχωριστούν σε θέσεις Αξιωματικών Όπλων και σε θέσεις Σωμάτων, οι κενές θέσεις Αξιωματικών που θα δοθούν για το Ναυτικό θα διαχωριστούν σε θέσεις Μάχιμων Αξιωματικών, σε θέσεις Μηχανικών Αξιωματικών και σε θέσεις Αξιωματικών Σώματος και οι κενές θέσεις Αξιωματικών που θα δοθούν για την Αεροπορία θα διαχωριστούν σε θέσεις Ιπτάμενων Αξιωματικών, σε θέσεις Μηχανικών Αξιωματικών και σε θέσεις Αξιωματικών Σώματος.»

 

Στην υπόθεση Βάσος Κουντούρης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 384/06 ημερ. 27.9.07, τέθηκε θέμα ερμηνείας του όρου «με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο» που απαντάται στον Κανονισμό 45(2). Συγκεκριμένα και στην  υπόθεση εκείνη, το ζήτημα αφορούσε σε θέσεις Ανωτέρων και Ανώτατων Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας. Κρίθηκε ότι η κατανομή, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, εξυπακούει ότι αυτές (οι ανάγκες της Υπηρεσίας) πρέπει να συγκεκριμενοποιούνται και να καθορίζονται με σχετική λεπτομέρεια.

 

Παρόμοιο θέμα απασχόλησε στην Προσφυγή Σάββας Κακουλλής κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1263/2009, ημερ. 12/5/2011 όπου μεταξύ των λόγων ακυρότητας που προβλήθηκαν από τους αιτητές ήταν το αναιτιολόγητο της απόφασης της κατανομής κενών θέσεων κατά κλάδο και περαιτέρω κατά Επετηρίδα Υπαξιωματικών αλλά και η πλάνη περί τα πράγματα.

 

Σημειώνω ότι και εκεί η κατανομή των θέσεων έγινε αναλογικά κατά κλάδο, επί των κριθέντων Υπαξιωματικών, με κύριο κριτήριο τη μεταξύ τους αρχαιότητα, όπως συνέβηκε και στην εξεταζόμενη περίπτωση . Στην υπόθεση εκείνη  αναφέρθηκαν  τα εξής σχετικά:

 

«Αφού εξέτασα όλα τα ενώπιον μου στοιχεία κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης δεν δείχνει ότι ακολουθήθηκε το ορθό κριτήριο της κατανομής των κενών θέσεων με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας, κατά Κλάδο. Κατά την εκτίμηση μου οι ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο σχετίζονται με τη διαπίστωση των οργανικών και άλλων αναγκών των διαφόρων Κλάδων και την κάλυψη των αναγκών αυτών, με στελέχωση από Υπαξιωματικούς, στην περίπτωση αυτή. Στην προκείμενη περίπτωση η κατανομή των θέσεων δεν έγινε με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, όπως τις διαπίστωσαν οι καθ΄ ων η αίτηση, αλλά έγινε αναλογικά, κατά Κλάδο. Ερμηνεύω τη λέξη «αναλογικά» ως μη υπονοούσα συνάφεια με τις ανάγκες της Υπηρεσίας, αλλά ως υπονοούσα αριθμητική αναλογία. Το κύριο κριτήριο που χρησιμοποιήθηκε για την επιλογή των Ε/Μ ήταν η, μεταξύ των Υπαξιωματικών, αρχαιότητα. Το κριτήριο όμως, αυτό, της αναλογίας κατά Κλάδο και της αρχαιότητας μεταξύ των προσοντούχων, δεν φαίνεται να βασίζεται στους Κανονισμούς. Ούτε και η εξυπηρέτηση των υπηρεσιακών αναγκών, της συνοχής και της πειθαρχίας του στρατεύματος φαίνεται να καλύπτεται από τη ρητή επιταγή του Κανονισμού για κάλυψη των αναγκών της Υπηρεσίας κατά Κλάδο. Η διατήρηση της συνοχής και της πειθαρχίας του στρατεύματος μπορεί να είναι στόχοι της ηγεσίας του στρατεύματος αλλά δεν μου φαίνεται ότι σχετίζονται με τον όρο ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο.

 

Αν οι καθ΄ ων η αίτηση προέβαιναν σε νόμιμη κατανομή των κενών θέσεων, δηλαδή με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, είναι πιθανό να μην προάγονταν τα ενδιαφερόμενα μέρη που είχαν αρχαιότητα, μεταξύ των κριθέντων ως προακτέων, αλλά να προάγονταν οι αιτητές αν στα όπλα και τα σώματα στα οποία οι αιτητές υπηρετούσαν, κατανέμονταν, κατά τον ουσιώδη χρόνο, περισσότερες θέσεις, με βάση το (ορθό) κριτήριο των αναγκών της Υπηρεσίας κατά Κλάδο.

 

...............................

 

Κατά την κρίση μου η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε με βάση λανθασμένα κριτήρια και επομένως πεπλανημένα, εφόσον δεν βασίζεται στις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, όπως θα έπρεπε. Επίσης είναι και μη δεόντως αιτιολογημένη».

 

 

Θεωρώ ότι τα πιο πάνω τυγχάνουν πλήρους εφαρμογής και στις εξεταζόμενες συνεκδικαζόμενες προσφυγές. Οι  καθ΄ ων η αίτηση πεπλανημένα και επομένως παράνομα, έλαβαν υπόψη τους, για την κατανομή των θέσεων, το κριτήριο της αναλογίας κατά Κλάδο και της αρχαιότητας μεταξύ των προσοντούχων, και όχι τις ανάγκες της υπηρεσίας για τον κάθε κλάδο (οι οποίες και θα έπρεπε να συγκεκριμενοποιηθούν), όπως όφειλαν.

 

Στην Χριστόδουλος Τρακοσιής κ.α. v. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ 231 κρίθηκε  ότι, εφόσον ούτε στην επιστολή του Αρχηγού Εθνικής Φρουράς προς τον Υπουργό Άμυνας ούτε στα στοιχεία του φακέλου, γινόταν αναφορά στις ανάγκες της υπηρεσίας και εφόσον δεν  υπήρχαν καθόλου στοιχεία ως προς το τι λήφθηκε υπόψη για την κατανομή των θέσεων, η  απλή αναφορά στον  Καν. 45(2), ότι δηλαδή η κατανομή γίνεται με βάση τις ανάγκες της υπηρεσίας χωρίς, καμία συγκεκριμενοποίηση, δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκή  αιτιολογία.

 

Κατά ευθυγράμμιση με τη νομολογία ,  η επιταγή του Κανονισμού  45(2) ότι οι υπάρχουσες κενές θέσεις Αξιωματικών κατανέμονται, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας, κατά Κλάδο,  εξυπακούει ότι αυτές οι ανάγκες της Υπηρεσίας, κατά Κλάδο, με βάση τις οποίες κατανέμονται οι θέσεις, πρέπει να συγκεκριμενοποιούνται και να καθορίζονται με σχετική λεπτομέρεια, πράγμα που στην προκείμενη περίπτωση δεν έγινε.

 

Είναι επίσης θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι τα πραγματικά στοιχεία στα οποία βασίζεται η κρίση διοικητικού οργάνου πρέπει να εκτίθενται και ότι δεν είναι αρκετό να γίνονται γενικοί ισχυρισμοί ή να επαναλαμβάνεται απλά η σχετική διάταξη του Νόμου .

 

Ενόψει των όσων λέχθηκαν, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η απουσία συγκεκριμενοποίησης ως προς τις ανάγκες της Υπηρεσίας αναφορικά με την κατανομή των θέσεων, κατά Κλάδο, καθιστά την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης ανεπαρκή και το δικαστικό έλεγχο ανέφικτο.

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω οι συνεκδικαζόμενες προσφυγές επιτυγχάνουν, η προσβαλλόμενη  απόφαση κατανομής των 17 θέσεων, στο βαθμό του Λοχαγού, κατά Κλάδο, για το έτος 2009, ακυρώνεται. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ των αιτητών και να υπολογιστούν από το αρμόδιο Πρωτοκολλητή.

 

 

 

                                                      Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                    Δ.

 

/ΕΑΠ.