ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

[Υπόθεση Αρ. 1361/2011]

 

23 Φεβρουαρίου 2012

 

 [ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΑL FASHTAKI AHMAD

Αιτητής

 

v.

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

2.    ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ

 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

3.    ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Καθ' ων η αίτηση

 

Πετρούλα Δαμιανού για τον αιτητή.

Μαρία Λοΐζου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Γενικό Εισαγγελέα.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,  Δ.:  Ο αιτητής είναι Σύριος και βρίσκεται στην Κύπρο από τις 22.1.07.  Η άδεια παραμονής του, που ανανεωνόταν στο μεταξύ, έληξε στις 31.3.11 και, όταν διαπιστώθηκε αυτό το γεγονός κατά τη διενέργεια ελέγχου τροχαίας, αυθημερόν, στις 30.9.11, εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα απέλασης και κράτησης μέχρι την πραγματοποίησή της.  Αυτό, στη βάση πως, αφού είχε λήξει η άδεια παραμονής του, ήταν πλέον απαγορευμένος μετανάστης.

 

Ο αιτητής, με την παρούσα, προσβάλλει το κύρος αυτών των διαταγμάτων για  τον εξής εντελώς συγκεκριμένο λόγο: Κατά το χρόνο της έκδοσής τους ήταν αναγνωρισμένος αιτητής πολιτικού ασύλου, ακριβώς εφοδιασμένος με τη σχετική Επιβεβαίωση (Confirmation of Submission of an Application). Όπως δε αναφέρεται και στην  ίδια την πιο πάνω Επιβεβαίωση, το άρθρο 8 του περί Προσφύγων Νόμου, [βλ. τον περί Προσφύγων Νόμο του 2000 [Ν. 6(Ι)/2000] όπως τροποποιήθηκε], του παρέχει δικαίωμα παραμονής στη Δημοκρατία μέχρι την έκδοση απόφασης από την Υπηρεσία Ασύλου ή, σε περίπτωση άσκησης διοικητικής προσφυγής, μέχρι την έκδοση απόφασης από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την Επιβεβαίωση:

 

«Article 8 of the same Law provides that the IC is entitled to stay in the Republic, merely for the purpose of the examination of his/her application for international protection until the issuance of a decision by the Asylum Service or, in case an administrative recourse has been submitted to the Review Authority for Refugees, until the issuance of a decision by the latter».

 

Συνεπώς, κατά την εισήγηση του, δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι βρισκόταν παρανόμως στην Κύπρο και, κατ' επέκταση, πως ήταν απαγορευμένος μετανάστης.

Οι καθ' ων η αίτηση δέχονται πως ο αιτητής ήταν, τότε, πράγματι επιβεβαιωμένος αιτητής πολιτικού ασύλου και πως δεν είχε ακόμα εκδοθεί η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου.  Επικαλούνται όμως το γεγονός ότι ο αιτητής δεν είχε, κατά το χρόνο της ανακοπής και της μετέπειτα σύλληψής του, στην κατοχή του, τη σχετική Επιβεβαίωση όπως και το γεγονός ότι, σε εκείνο το στάδιο, δεν πληροφόρησε σχετικώς τη διοίκηση.  Όταν, όπως αναφέρουν, τέθηκε ενώπιον της διοίκησης η Επιβεβαίωση, αναστάληκε η ισχύς του διατάγματος απέλασης μέχρι την έκδοση απόφασης στην αίτησή του για  άσυλο.  Μαζί με αυτά υποστηρίζουν πως και εναντίον Αιτητή Ασύλου μπορεί να εκδοθεί διάταγμα απέλασης και κράτησης. Παραπέμπουν συναφώς στην πρωτόδικη απόφασή μου στην  Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 1752, όπως την υιοθέτησε η Ολομέλεια στη Rahal ν. Δημοκρατίας κ.α. (2004) 3 Α.Α.Δ 741.

Είναι άλλης φύσης ζητήματα που επιλύονται στις πιο πάνω υποθέσεις αλλά δεν θα χρειαστεί να επεκταθώ.  Είναι η διοίκηση που θα πρέπει να τοποθετηθεί σε σχέση με την επίδραση της Επιβεβαίωσης στην έκδοση διαταγμάτων απέλασης και κράτησης.  Η όποια απόφασή της, αναλόγως, θα υπόκειται σε αναθεώρηση και είναι σε τέτοιο πλαίσιο που το Ανώτατο Δικαστήριο θα ασκούσε τη δικαιοδοσία του.  Όχι πρωτογενώς.  Με δοσμένη τη σχετικότητα της Επιβεβαίωσης αναπόφευκτα αναδύεται ζήτημα ενδεχόμενης πλάνης και δεν διαφοροποιείται η κατάσταση επειδή, τότε, η διοίκηση δεν είχε λόγο να στρέψει την προσοχή της προς τέτοια κατεύθυνση.  Το ζήτημα κρίνεται εξ αντικειμένου, εκ του ότι δηλαδή στοιχεία σχετικά, που εφόσον εντοπίζονταν θα επέβαλλαν ειδική κρίση και απόφαση, δεν ήταν ενώπιον της διοίκησης κατά το χρόνο της έκδοσης των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης.  Η απόφαση της Ολομέλειας στην Κωνσταντίνου ν. Συμβ. Αμπελ. Προϊόντων (1992) 3 ΑΑΔ 228  αλλά και η απόφαση που εξέδωσα στη Νικόλαος Τέγγερης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 532/09, ημερομηνίας 18.11.11, είναι ευθέως σχετικές.

 

Μια καταληκτική παράγραφος.  Η εκ των υστέρων αναγνώριση της σχετικότητας της Επιβεβαίωσης και η εξ αιτίας της ύπαρξης της αναστολή της ισχύος του διατάγματος απέλασης, δεν μπορεί να συσχετισθεί προς το καθόλου κύρος των διαταγμάτων της απέλασης και της κράτησης κατά το χρόνο της έκδοσής τους, που είναι το επίδικο ζήτημα.

Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα.  Τα προσβαλλόμενα διατάγματα ακυρώνονται.

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/μσιαμπαρτά

 

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο