ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Νικολαΐδης κ.α. ν. Μηνά κ.α. (1994) 3 ΑΑΔ 321
Motorways Ltd ν. Υπουργού Οικονομικών και Άλλου (1999) 3 ΑΑΔ 447
Πιερίδη Ολυμπία ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2007) 3 ΑΑΔ 543
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1028/2009)
29 Φεβρουαρίου, 2012
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΕΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ/΄Η ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Νικολέτα Νικολαΐδου (κα), για Αντώνη Παπαντωνίου, για τον Αιτητή.
Δρ. Μαρίνα Σπηλιωτοπούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, με την παρούσα προσφυγή, ζητά όπως κηρυχθεί άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα απόφαση των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 11/5/2009, με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή του εναντίον των προνοιών των Πολεοδομικών Ζωνών της Δημοτικής Περιοχής Ιδαλίου, επαρχίας Λευκωσίας, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με Αρ. 4292, ημερομηνίας 10/4/2009.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν από την ένσταση των καθ' ων η αίτηση, ο Υπουργός Εσωτερικών, (ο «Υπουργός»), ενέκρινε την τροποποίηση των Πολεοδομικών Ζωνών για τη Διοικητική Περιοχή του Δήμου Ιδαλίου. Σχετική Γνωστοποίηση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 27/5/2005. Οι τροποποιημένες Πολεοδομικές Ζώνες, μεταξύ άλλων, καθόριζαν, ένθεν και ένθεν της κοίτης του ποταμού Αλμυρού, Ζώνη Προστασίας Ζ3, με αποτέλεσμα τμήμα του τεμαχίου του αιτητή με Αρ. 151, Φύλλο/Σχέδιο XXX/48.E2, το οποίο εφάπτεται της κοίτης του εν λόγω ποταμού, να ενταχθεί στη Ζώνη Προστασίας Ζ3, με επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης και ποσοστό κάλυψης 0,01:1. Το εν λόγω τεμάχιο ενέπιπτε σε Γεωργική Ζώνη - Γ3, με επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης και ποσοστό κάλυψης 0,10:1. Ανάλογη ρύθμιση υιοθετήθηκε για όλα τα τεμάχια που βρίσκονταν στην περιοχή του τεμαχίου του αιτητή. Επιπρόσθετα, η Ζώνη Προστασίας Ζ3 της κοίτης του ποταμού αναφέρεται ότι συμπίπτει με τα όρια των περιοχών προστασίας του δικτύου «Φύση 2000», που καθορίστηκε στην περιοχή (Ζώνη Ειδικής Προστασίας).
Η τροποποίηση των πιο πάνω Πολεοδομικών Ζωνών στηρίχτηκε στην ΄Εκθεση του Υπουργού για την αναθεώρηση της Δήλωσης Πολιτικής για την ΄Υπαιθρο (2000). Η ενότητα 7 της ΄Εκθεσης, η οποία αναφέρεται στην προστασία των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος, αναφέρει ότι:-
«... Οι Ζώνες αυτές [που φέρουν τον κωδικό Ζ ή Δα] διευρύνονται σε ό,τι αφορά τη γεωγραφική κάλυψη της υπαίθρου, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνονται σε αυτές οι κοίτες των χειμάρρων και αργακιών, απότομα πρανή λόφων και βουνών ... Με τον τρόπο αυτό, θα ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα των σχετικών πολιτικών και θα επιτευχθούν ευχερέστερα οι στόχοι που τέθηκαν με τον καθορισμό της Ζώνης Προστασίας.»
Ο αιτητής, στις 26/1/2006, υπέβαλε ένσταση εναντίον των προνοιών των πιο πάνω Πολεοδομικών Ζωνών και ζητούσε εξαίρεση του τεμαχίου του από τη Ζώνη Προστασίας Ζ3 και όπως αυτή περιοριστεί μόνο στα όρια του Αλμυρού ποταμού.
Για εξέταση των ενστάσεων, συστήθηκε από τον Υπουργό Επιτροπή Μελέτης, (η «Επιτροπή»), στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι του Επάρχου Λευκωσίας, του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και ο Δήμαρχος Ιδαλίου.
Σύμφωνα με την ΄Εκθεση της Επιτροπής, μέλη της πραγματοποίησαν δύο επιτόπιες επισκέψεις και, στη συνέχεια, σε τρεις συνεδριάσεις της Επιτροπής, μελετήθηκαν οι ενστάσεις που υποβλήθηκαν. Κατά τις συζητήσεις των ενστάσεων, μεταξύ των οποίων και η ένσταση του αιτητή, συμμετείχε και διατύπωσε απόψεις και ο Δήμαρχος Ιδαλίου, ο οποίος εισηγήθηκε, για κοινωνικούς λόγους, την επανένταξη ολόκληρου του τεμαχίου του αιτητή σε Γεωργική Ζώνη Γ3 και υπέγραψε το ΄Εντυπο Μελέτης της ένστασης του αιτητή. Η κατά πλειοψηφία εισήγηση της Επιτροπής ήταν η απόρριψη τη ένστασης, επειδή, μεταξύ άλλων:-
«... οι κοίτες των χειμάρρων θα πρέπει να διαφυλαχθούν/προστατευτούν. Το τεμάχιο εφάπτεται της κοίτης του Αλμυρού Ποταμού που περιλαμβάνεται στις καθορισμένες περιοχές του δικτύου Φύση (Natura) 2000.
Σημαντικό τμήμα του τεμαχίου εμπίπτει στη Γεωργική Ζώνη Γ3, όπου ο συντελεστής δόμησης κρίνεται ικανοποιητικός για την περιοχή (10%).»
Ο Υπουργός, αφού μελέτησε τις ενστάσεις, και έλαβε υπόψη τις εισηγήσεις της Επιτροπής, υπέβαλε Πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο, υιοθετώντας τις εισηγήσεις της Επιτροπής ως δικές του συστάσεις.
Στη συνέχεια, το Υπουργικό Συμβούλιο, ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχουν οι πρόνοιες του ΄Αρθρου 34Α(11) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972, (Ν. 90/72), (ως ίσχυε τότε), (ο «Νόμος»), αποφάσισε την έγκριση των Σχεδίων των Πολεοδομικών Ζωνών της Δημοτικής Περιοχής Ιδαλίου.
Ο αιτητής ειδοποιήθηκε για την απόρριψη της ένστασής του, με επιστολή ημερομηνίας 11/5/2009. Με αυτήν, πληροφορείτο ότι η ιδιοκτησία του εξακολουθούσε να διέπεται από το ίδιο πολεοδομικό καθεστώς, για το λόγο ότι εφαπτόταν της κοίτης του Αλμυρού ποταμού, που είχε περιληφθεί στο Δίκτυο Προστασίας "Natura 2000", και ότι τυχόν αποδοχή της ένστασής του θα συγκρουόταν με την επιδιωκόμενη πολιτική για διαφύλαξη και προστασία κοιτών χειμάρρων, όπως αυτή καταγραφόταν στην ΄Εκθεση του Υπουργού που δημοσιεύτηκε την 1/12/2000, στο πλαίσιο αναθεώρησης της Δήλωσης Πολιτικής.
Ο αιτητής, για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης, προβάλλει έλλειψη αιτιολογίας και δέουσας έρευνας και άνιση μεταχείριση. Υποστηρίζει ότι η έρευνα δεν επεκτάθηκε σε κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός, η δε αιτιολογία της είναι ασαφής. Απλή αναφορά ότι το τεμάχιό του εφάπτεται της κοίτης του Αλμυρού ποταμού δεν αρκεί. Δεν εξηγείται γιατί η επαναφορά του τεμαχίου του θα επηρέαζε ή θα έβλαπτε την επιδιωκόμενη προστασία της κοίτης του ποταμού. Δεδομένου αναφέρει ότι οι πρόνοιες της Γεωργικής Ζώνης στην οποία υπαγόταν το τεμάχιό του ήταν ευνοϊκότερες, απαιτείτο όπως, για την απόρριψη της ένστασής του, δοθεί ειδική αιτιολογία.
Είναι καλά νομολογημένο ότι η διοίκηση, κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας, έχει καθήκον να ερευνά κάθε τι που είναι σχετικό με την υπόθεση. Η έκταση της έρευνας εξαρτάται, βέβαια, από τα περιστατικά της υπόθεσης. Εναπόκειται δε στη διοίκηση να επιλέγει τον τρόπο διεξαγωγής της, ανάλογα, πάντοτε, με την υπόθεση που εξετάζει. Η έρευνα δεν είναι αναγκαίο να γίνεται από το αρμόδιο για την τελική εκτίμηση και λήψη της απόφασης όργανο· μπορεί να ανατεθεί σε άλλο όργανο ή λειτουργό - (βλ. Νικολαΐδης κ.α. ν. Μηνά κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 321 και Motorways Ltd ν. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447).
΄Εχω, ήδη, παραθέσει πιο πάνω το ιστορικό της υπόθεσης και τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν. Ο αιτητής, στην ένστασή του, μεταξύ άλλων, ανέφερε, ως λόγο εξαίρεσης του τεμαχίου του από την Πολεοδομική Ζώνη Ζ3, το γεγονός ότι η Ζώνη Ζ3, στη Βιομηχανική Περιοχή, περιορίζεται στα όρια του ποταμού, ενώ, στην περιοχή που βρίσκεται το κτήμα του, επεκτείνεται μέσα στην κοίτη του ποταμού, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του κτήματός του να εμπίπτει σ' αυτήν, μειώνοντας, έτσι, την αξία του και εμποδίζοντας τη μελλοντική αναβάθμισή του.
Προκύπτει από τα Πρακτικά/΄Εντυπα Μελέτης Ενστάσεων - (Παράρτημα Δ) - ότι την Επιτροπή απασχόλησε κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός, μέλη της δε επισκέφτηκαν δύο φορές την περιοχή, για να έχουν πλήρη αντίληψη αυτής. Τα όσα, επίσης, καταγράφονται στην Πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο φανερώνουν την έκταση της έρευνας, η οποία, καταλήγω ότι, υπό τις περιστάσεις, ήταν επαρκής. Το δικαστήριο, στα πλαίσια του Αναθεωρητικού Ελέγχου του, περιορίζεται στον έλεγχο της επάρκειας της έρευνας και δεν εξετάζει εάν και άλλη επιλογή - όπως, στην παρούσα περίπτωση, η επιλογή που πρότεινε ο αιτητής, δηλαδή ο περιορισμός της Πολεοδομικής Ζώνης Ζ3 στα όρια του ποταμού Αλμυρού - είναι δυνατή. Το δικαστήριο, σε περιπτώσεις επιλογής όπου υπεισέρχονται τεχνικά ή άλλα ζητήματα που απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, δεν επεμβαίνει. Στην παρούσα περίπτωση, με τις επί τόπου επισκέψεις που έγιναν, φαίνεται ότι επρόκειτο για τεχνικής φύσεως ζητήματα, που ενέπιπταν στην αποκλειστική σφαίρα της διοίκησης - (βλ. Πιερίδη ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2007) 3 Α.Α.Δ. 543 και Στόρεϋ ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 113).
Ούτε τα περί έλλειψης αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης βρίσκω να ευσταθούν. Ανάγνωσή της, έστω και αν αυτή είναι σύντομη, επεξηγεί τους λόγους απόρριψης της ένστασης. Εν πάση περιπτώσει, η αιτιολογία της απόφασης συμπληρώνεται με επάρκεια από τα στοιχεία του φακέλου και, ιδιαίτερα, από τα Πρακτικά/΄Εντυπα Μελέτης Ενστάσεων, την Πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο και την ΄Εκθεση του Υπουργού Εσωτερικών, που δημοσιεύτηκε την 1/12/2000, στο πλαίσιο αναθεώρησης της Δήλωσης Πολιτικής.
Ο λόγος ακυρότητας σε σχέση με άνιση μεταχείριση, επίσης, δεν ευσταθεί. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κάθε ένσταση εξετάστηκε υπό το φως των δικών της δεδομένων, από τον Πίνακα 1, ο οποίος είναι επισυνημμένος στην Πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο, φαίνεται ότι, από τις 64 ενστάσεις που εξετάστηκαν, οι περισσότερες απορρίφθηκαν.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.200,00 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ