ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΜΕΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΡ. 30/2009 και 37/2009

 

19 Ιανουαρίου, 2012

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 30/2009

 

GEOPHORAE (PUBLISHING) LTD

Αιτητές

ν.

ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Καθ' ων η αίτηση

 

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 37/2009

 

PERA AGENCIES LTD

Αιτητές

ν.

ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Καθ' ων η αίτηση

 

 

Παύλος Παπασάββας για  τους αιτητές στην 30/2009.

Ανδρέας Σ. Αγγελίδης για τους αιτητές στην 37/2009.

Σεραφείμ & Συνεργάτες ΔΕΠΕ για τους καθ' ων η αίτηση.

Χρίστος Πατσαλίδης ΔΕΠΕ για τα ΕΜ Athina Media Services Ltd και Super Mercury Radio Ltd.

Σωτήρης Δράκος ΔΕΠΕ για το ΕΜ Radio Elios Network Ltd.

Χρύσης Δημητριάδης ΔΕΠΕ για  το ΕΜ Δίαυλος Επιχειρήσεις Πληροφόρησης Λτδ.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,  Δ.:  Με την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 6.10.08, χορηγήθηκαν άδειες για  ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία ραδιοφωνικών σταθμών παγκύπριας εμβέλειας στις εταιρείες Athina Media Services LtdRadio Elios Network Ltd, Super Mercury Radio Ltd, Ραδιοτηλεοπτική Εταιρεία Ελληνική Ηχώ Λτδ και Δίαυλος Επιχειρήσεις Πληροφόρησης Λτδ, με τα διακριτικά ονόματα «Ράδιο Αθηνά», «Ράδιο Ήλιος», «Ράδιο Super», «Ράδιο Αμμόχωστος» και «Κανάλι 9.86», αντιστοίχως.

 

Υπήρχαν πέντε διαθέσιμες άδειες, οι αιτητές ήταν επίσης διεκδικητές και άσκησαν ξεχωριστές προσφυγές.  Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν.  Καταχωρήθηκαν αγορεύσεις από τους αιτητές και τους καθ' ων η αίτηση.  Οι ενδιαφερόμενοι δεν καταχώρησαν ξεχωριστές αγορεύσεις. 

 

Στην Προσφυγή 30/2009 διεκδικήθηκε ως θεραπεία και η ακύρωση της απόρριψης της αίτησης για άδεια.  Όμως η χορήγηση των αδειών ήταν το αποτέλεσμα επιλογής μεταξύ των διεκδικητών, για  το συγκεκριμένο αριθμό των πέντε αδειών, και δεν μπορούσε να τίθεται ζήτημα αυτοτελούς διοικητικής πράξης που να συνίσταται στην απόρριψη.  Ορθά, επομένως, οι αιτητές στην Προσφυγή 30/2009 απέσυραν το αίτημα ως προς την απόρριψη.  Αντικείμενο των δυο προσφυγών είναι η νομιμότητα της χορήγησης των πέντε αδειών στους πέντε ενδιαφερόμενους.

 

Το ζήτημα εκκρεμεί από τις αρχές της δεκαετίας.  Προηγήθηκαν δικαστικές ακυρώσεις άλλων αποφάσεων και η παρούσα είναι το αποτέλεσμα της τρίτης επανεξέτασης.

 

Η πρώτη απόφαση για χορήγηση των αδειών στους ενδιαφερομένους ακυρώθηκε στις προσφυγές Geophorae (Publishing) Ltd v. Aρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 309/2002, ημερομηνίας 30.1.04 και Ν.Π.Φ. Ράδιο Επιστροφή Λίμιτεδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 306/2002, ημερομηνίας 4.2.2004.  Εκδικάστηκε τότε και τρίτη προσφυγή, η Pera Agencies Limited ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 314/2002, ημερ. 10.6.2005Ούτε αυτή συνεκδικάστηκε και τέθηκε σ' αυτή ζήτημα ύπαρξης αντικειμένου, αφού ήδη είχε ακυρωθεί η απόφαση στις δυο προηγούμενες.  Πρωτοδίκως κρίθηκε πως ετίθετο ζήτημα ζημιάς και, συναφώς, αφού εξετάστηκε η ουσία εκδόθηκε, και πάλιν ακυρωτική απόφαση.  Ασκήθηκε έφεση, αμφισβητήθηκε ότι μπορούσε να τίθεται ζήτημα ζημιάς στην περίπτωση και η Ολομέλεια, στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου ν. Pera Agencies Ltd (2008) 3 ΑΑΔ 367, συμφώνησε.  Επομένως, παραμέρισε την πρωτόδικη απόφαση.

 

Η δεύτερη απόφαση, πάλι για  χορήγηση των αδειών στους ενδιαφερομένους, ακυρώθηκε στις συνεκδικασθείσες προσφυγές Geophorae (Publishing) Ltd  και Pera Agencies Limited ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγές 518/2004 και 588/2004, ημερομηνίας 21.11.07.  Συνοψίζεται σ' αυτές το ιστορικό και καταγράφονται οι λόγοι ακυρότητας που οδήγησαν στις προηγηθείσες αποφάσεις.  Από αυτούς, εκείνος που διατηρεί τη σημασία του, ως σημείο αναφοράς, είναι ο αναφερόμενος στη μη αιτιολόγηση της βαθμολογίας που δόθηκε και που καθόρισε το αποτέλεσμα.  Κατά το Έντυπο Αξιολόγησης, όπως αυτό προβλέπεται από τον Κανονισμό 4(2) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (ΚΔΠ 10/2000) οι αιτήσεις αξιολογούνται κάτω από τα Τμήματα με δικές τους υποδιαιρέσεις το κάθε ένα,  Διεύθυνση και Προσωπικό, Προγραμματισμός, Οικονομικά και Τεχνικός Εξοπλισμός.  Η βαθμολογία δε, θα κλιμακωνόταν μεταξύ της «πολύ καλός, 5» και της «πολύ ανεπαρκής, 1».  Κρίθηκε ότι, παρά το γεγονός ότι αυτή τη φορά η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν μακροσκελής, έλειπε και πάλιν η αιτιολογία της βαθμολογίας.  Η συλλήβδην απλή αναφορά σε στοιχεία που συνυπολογίστηκαν χωρίς να ήταν δυνατό να προκύψει ο λόγος της μιας ή της άλλης βαθμολογίας, δεν ήταν αρκετή.  Διαπιστώθηκε και ορισμένη πλάνη αλλά, και σ' αυτήν την περίπτωση, το θέμα της δεν εγείρεται πλέον.

 

Κατά την πρώτη συνεδρία, μετά την τελευταία ακυρωτική απόφαση, στις 10.12.07, η Αρχή, υπό νέα συγκρότηση, «αποφάσισε να επανεξετάσει το συντομότερο τις αιτήσεις των πιο πάνω εφτά (7) εταιρειών, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο». 

 

Κατά τη δεύτερη συνεδρία της, ημερομηνίας 23.7.08, αφού επανέλαβε τα ίδια, σημείωσε πως άρχισε τη μελέτη των αιτήσεων που θα συνεχιζόταν σε επόμενη, αφού έλαβε υπόψη «το περιεχόμενο των αιτήσεων, περιλαμβανομένων των συμπληρωματικών στοιχείων που υποβλήθηκαν μεταγενέστερα», τα πορίσματα και τις εισηγήσεις των Ειδικών Εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι διορίστηκαν δυνάμει του άρθρου 3(4) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 [Ν.7(Ι)/98 όπως τροποποιήθηκε], που κατατέθηκαν πριν από την απόφασή της ημερομηνίας 5.3.04, τις απόψεις του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, τις εκθέσεις και/ή σημειώματα Λειτουργών και/ή  Υπηρεσιακών της και το ισχύον Σχέδιο Ραδιοτηλεοπτικής Κάλυψης «καθώς επίσης και τον περιορισμένο αριθμό συχνοτήτων που υπάρχουν οι οποίες ως γνωστόν αποτελούν εθνικό πλούτο».

 

Κατά την τρίτη συνεδρία, ημερομηνίας 1.9.08, σημείωσε ότι «ολοκλήρωσε τη μελέτη όλων των ενώπιόν της στοιχείων», τα οποία και επανέλαβε και πως «θα συνεχίσει σε επόμενη συνεδρία τη συζήτηση του θέματος».

 

Κατά την τέταρτη συνεδρία, ημερομηνίας 6.10.08, όπως σημείωσα, λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση.  Ανέφερε συναφώς η Αρχή:  «Η Αρχή εξέτασε το πιο πάνω θέμα και εξέδωσε σχετική απόφαση, το κείμενο της οποίας αποτελεί ξεχωριστό έγγραφο και αναπόσπαστο μέρος του παρόντος πρακτικού».  Στο τέλος δε του κειμένου της επισυνημμένης απόφασης σημειώθηκε «Αντίγραφα: Σε όλα τα Μέλη».  Στην απόφαση καταγράφεται ξεχωριστά, για την κάθε αίτηση, η αξιολόγηση και η βαθμολογία για το καθένα από τα κριτήρια, όπως τα έχω παραθέσει και η βαθμολογία γι' αυτά.  Με μια παράλειψη.  Στην περίπτωση της Δίαυλος Επιχειρήσεις Πληροφόρησης Λτδ, Κανάλι 9.86, δεν περιλαμβάνεται, ως προς αυτή, η αξιολόγηση και η βαθμολογία για  το κριτήριο «προσωπικό». 

 

Αναπτύχθηκε αριθμός κατ' ισχυρισμό λόγων ακυρότητας και το πιο πρακτικό είναι να τους εξετάσω με τη σειρά τους, στην κάθε προσφυγή, ξεχωριστά.  Με την εξαίρεση ενός ζητήματος, κοινού κατά μεγάλο μέρος, στις δυο προσφυγές, που άπτεται της νομιμότητας της καθόλου διαδικασίας.  Πρόκειται για τους ισχυρισμούς για μη τήρηση άρτιου πρακτικού αφού λείπουν από τα αναφερθέντα οι συζητήσεις που αναφέρεται ότι έγιναν, πριν εκδοθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, όπως υποστηρίχθηκε και στις δυο προσφυγές.  Περαιτέρω, για  τους ισχυρισμούς στην Προσφυγή 37/2009 σε σχέση με την ετοιμασία της προσβαλλόμενης απόφασης, την υπογραφή της μόνο από τον Πρόεδρο και την ενημέρωση των Μελών γι' αυτή.

 

Σε συμφωνία προς την εισήγηση των καθ' ων η αίτηση, δεν θεωρώ πως αποτελεί πλημμέλεια, στην περίπτωση, η μη καταγραφή των επιμέρους συζητήσεων για τους εφτά σταθμούς και πως εφόσον παρέχεται η δυνατότητα δικαστικού ελέγχου, ενόψει της απόφασης στην οποία τα Μέλη λέγουν ότι κατέληξαν, δεν δικαιολογείται να τίθεται ζήτημα ως προς τη νοητική λειτουργία που οδήγησε σ' αυτή.  Έχουμε την απόφαση, αυτή περιλαμβάνει όσα τα Μέλη λέγουν ότι οδήγησαν στη διαμόρφωσή της και ασφαλώς παρέχεται πλήρης δυνατότητα ελέγχου.  Τόσο ως προς το κατά πόσο αυτή περιέχει την οφειλόμενη αιτιολογία, προς συμμόρφωση και προς το δεδικασμένο όσο και σε σχέση με τα διάφορα στοιχεία της αιτιολογίας, όπου αυτή υπάρχει.

 

Επίσης κρίνω βάσιμη την επιχειρηματολογία των καθ' ων η αίτηση σε σχέση με την προσβαλλόμενη απόφαση ως «ξεχωριστό έγγραφο».  Όπως ήδη σημείωσα, στο πρακτικό ημερομηνίας 6.10.08, σημειώθηκαν τα ακόλουθα:  «Η Αρχή εξέτασε το πιο πάνω θέμα και εξέδωσε σχετική απόφαση, το κείμενο της οποίας αποτελεί ξεχωριστό έγγραφο και αναπόσπαστο μέρος του παρόντος πρακτικού».  Δεν είναι, συνεπώς, δικαιολογημένη η προσπάθεια αποσύνδεσης της προσβαλλόμενης απόφασης από τη συλλογική ομόφωνη του Διοικητικού Συμβουλίου.  Το γεγονός ότι το έγγραφο που την περιλάμβανε υπογράφηκε από τον Πρόεδρο δικαιολογείται από πρακτικούς/διοικητικούς λόγους και με κανένα τρόπο δεν έχει ανατραπεί το τεκμήριο της κανονικότητας.  Οι υποθέσεις Εκδοτικός Οίκος Δίας Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 452/2005, ημερομηνίας 11.4.06, Sigma Radio TV LTD ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 511/2005, ημερομηνίας 16.2.07, Sigma Radio TV LTD ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 391/2006, ημερομηνίας 13.6.07, Sigma Radio TV LTD ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 129/2007, ημερομηνίας 4.12.07 και Sigma Radio TV LTD ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 1002/2005, ημερομηνίας 19.6.08 που επικαλέστηκαν οι καθ' ων η αίτηση, στις οποίες απορρίφθηκαν παρόμοιοι ισχυρισμοί, είναι σχετικές.

 

Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ 30/2009

 

Οι αιτητές ανατρέχουν στο παρελθόν και αποδίδουν αλλότρια κίνητρα και προκατάληψη, με αναφορά στον τρόπο με τον οποίο η Αρχή χειρίστηκε, με μεθόδευση όπως διατείνονται, το ζήτημα της χορήγησης αδειών, που αρχικώς ήταν περισσότερες, από το 2001.  Ορθά επισημαίνουν οι καθ' ων η αίτηση πως αυτά δεν είναι δυνατό να έχουν σχέση με την παρούσα διαδικασία αντικείμενο της οποία είναι οι πέντε χορηγηθείσες άδειες για  τις πέντε διαθέσιμες συχνότητες.  Και πως, εν πάση περιπτώσει, παρόμοιο ζήτημα είχε εγερθεί και στις Προσφυγές 518/2004 και 588/2004 (ανωτέρω) και απορρίφθηκε ως «χωρίς σημασία» και δεν είναι δυνατό τώρα να επαναφέρεται αυτό το δεδικασμένο ζήτημα. 

 

Μια ακόμα γενική παρατήρηση.  Στο τέλος της αγόρευσής τους οι αιτητές αναφέρονται σε δυσμενή μεταχείριση και παραβίαση της αρχής της ισότητας, σε παραβίαση του νομικοθεσμικού πλαισίου με επίκληση σειράς άρθρων του Συντάγματος, σε μη συμμόρφωση προς τις ακυρωτικές αποφάσεις που προηγήθηκαν, σε κατάχρηση εξουσίας, σε λανθασμένη ερμηνεία του Νόμου, σε πλάνη, σε έλλειψη αιτιολογίας, σε συνυπολογισμό εξωγενών και αντινομικών στοιχείων, σε ελλιπή έρευνα, σε κατ' ισχυρισμό παραβίαση διαφόρων άρθρων του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(I)/99), σε κακή πίστη, σε έλλειψη αμεροληψίας, σε κακή άσκηση διακριτικής εξουσίας και σε μη σύγκριση των αιτητών μεταξύ τους.  Όλα αυτά, όπως προσπάθησα συνοπτικά να τα καταγράψω, είναι συναρτημένα προς τους ιδιαίτερους ισχυρισμούς των αιτητών όπως τους πρόβαλαν κατά την αναφορά τους στο κάθε ένα από τα κριτήρια στα οποία βαθμολογήθηκαν εκείνοι και οι ενδιαφερόμενοι.

 

Οι αιτητές, πριν ασχοληθούν με το καθένα από τα κριτήρια, αναφέρθηκαν στην ανώτερη βαθμολογία που είχαν εξασφαλίσει προηγουμένως.  Εντοπίζουν ως αιτία της διαφοράς το στοχευμένο τρόπο με τον οποίο βαθμολογήθηκαν στο κριτήριο «Τεχνικός Εξοπλισμός».  Ως προς τον εξοπλισμό, θεωρούν πως θα έπρεπε να υπάρχουν τέσσερις βαθμολογίες, ξεχωριστά, για τις υποδιαιρέσεις, περιγραφή πομπών, κεραία, μηχανήματα ελέγχου και ραδιοτηλεοπτικοί θάλαμοι, όπως αυτές εξειδικεύονται στο Έντυπο Αξιολόγησης (Τμήμα Δ).  Υποστηρίζουν συναφώς πως ήταν σκόπιμη η νέα ενιαία βαθμολογία, σε σύγκριση προς τις προηγούμενες, για να εξουδετερωθεί η υπεροχή τους στα «Μηχανήματα Ελέγχου».  Εν τούτοις, ούτε προηγουμένως είχε γίνει ξεχωριστή αξιολόγηση για τις τέσσερις υποδιαιρέσεις.  Είχε γίνει βαθμολογία για δυο υποδιαιρέσεις.  Μια για τις τρεις πρώτες και μια για  τον τεχνικό εξοπλισμό.  Εν πάση περιπτώσει, ούτε και προηγουμένως είχαν εξασφαλίσει ψηλότερη βαθμολογία σε σύγκριση προς τους ενδιαφερομένους.  Σε απόλυτους αριθμούς είχαν μικρότερη βαθμολογία αλλά το ίδιο ίσχυε και για τους ενδιαφερομένους οπότε, στο τέλος, και πάλιν οι ενδιαφερόμενοι είχαν ψηλότερη βαθμολογία από τους αιτητές.  Σημειώνω δε πως και για  τα άλλα κριτήρια στα οποία υπήρχαν υποδιαιρέσεις η βαθμολογία ήταν ενιαία, όπως και στο κριτήριο Γ  που επίσης σημειώνουν οι αιτητές.  Σε συμφωνία προς την εισήγηση των καθ' ων η αίτηση, δεν μπορώ να συμφωνήσω πως στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας με αναφορά στον τρόπο της βαθμολόγησης, ως ανωτέρω.

 

Οι αιτητές θέτουν ακόμα ένα θέμα, προοιμιακά, πριν δηλαδή ασχοληθούν με όσα αφορούν στο καθένα από τα κριτήρια.   Αυτό το επαναφέρουν και στη συνέχεια κατά τη συζήτηση των επί μέρους κριτηρίων αλλά είναι πρόσφορο να το εξετάσω από τώρα.  Θεωρούν πως η βαθμολογία δεν ήταν αντικειμενική και προβαίνουν σε συσχετισμούς στη βάση των οποίων θεωρούν πως, ενόψει των δεδομένων, η βαθμολογία τους θα έπρεπε να ήταν ψηλότερη.  Ευστόχως, όμως, επισημαίνουν οι καθ' ων η αίτηση, με αναφορά στην πάγια νομολογία μας, πως το Ανώτατο Δικαστήριο δεν παρεμβαίνει στην ουσιαστική κρίση της διοίκησης, για να την αντικαταστήσει με τη δική του, πολύ λιγότερο όταν το θέμα είναι, όπως εδώ, τεχνικό.  Άλλο αν εντοπίζεται κάποιας μορφής πλημμέλεια, όπως ελλιπής αιτιολογία, πλάνη ή συνυπολογισμός εξωγενών παραγόντων.

 

Ακολουθούν όσα οι αιτητές εξειδίκευσαν σε σχέση με το καθένα από τα κριτήρια, με τη διευκρίνιση πως αυτοί οι ισχυρισμοί τους δεν αφορούσαν στα κριτήρια «Γενικός Διευθυντής» και «Οικονομικά».  Ως προς το Γενικό Διευθυντή το Έντυπο Αξιολόγησης προβλέπει τρεις υποδιαιρέσεις, αλλά η βαθμολόγηση ήταν ενιαία χωρίς να τίθεται, εν προκειμένω, οποιοδήποτε ζήτημα.

 

Διευθυντές

 

Στο Έντυπο Αξιολόγησης εξειδικεύονται τρεις υποδιαιρέσεις (καταλληλότητα, μόρφωση, πείρα), η Αρχή έδωσε ενιαία βαθμολογία και δεν εγείρεται συναφώς ιδιαίτερο ζήτημα.  Οι αιτητές βαθμολογήθηκαν με 4 όπως και άλλοι πέντε ενώ το «Ράδιο Αθηνά» βαθμολογήθηκε με 5.  Επικαλούνται κατ' αρχάς οι αιτητές την απόκλιση από την άποψη «της Ειδικού», που χαρακτήρισε το σταθμό τους, ως προς αυτό το κριτήριο, ως «πολύ καλό».  Χαρακτηρισμός ο οποίος, με βάση το Έντυπο Αξιολόγησης, αντιστοιχούσε προς βαθμό 5.  Ενώ το 4 που τους δόθηκε αντιστοιχούσε σε «καλός».  Όπως υποστηρίζουν, η Αρχή δεν αιτιολόγησε την απόκλισή της και, αντ΄ αυτού, απλώς παρέθεσε τα δεδομένα που συνυπολογίστηκαν χωρίς όμως καταγραφή καν οποιασδήποτε κρίσης που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ότι συνιστά αιτιολογία, ώστε να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος.  Οι καθ' ων η αίτηση δεν αρνούνται την ανάγκη για αιτιολογία της απόκλισης από τη γνώμη των ειδικών των οποίων, βεβαίως, ο ρόλος ήταν συμβουλευτικός.  Υποστηρίζουν, όμως, πως εδώ δεν έχουμε απόκλιση.  Το «πολύ καλός» των Ειδικών δεν αντιστοιχούσε προς το όμοιο του Εντύπου Αξιολόγησης και, στην πραγματικότητα, δεν έχουμε διάσταση με το «καλός» της Αρχής, το οποίο επαρκώς αιτιολογεί.  Δεν μπορώ να συμφωνήσω με την άποψη των καθ' ων η αίτηση.  Η Ειδικός σ' αυτή την περίπτωση, αλλά όπως θα δούμε και στις άλλες, όπως προκύπτει, αιτιολογούσε ακριβώς με αναφορά στα κριτήρια του Εντύπου Αξιολόγησης και δεν είναι εύλογο να θεωρήσουμε ότι χρησιμοποιούσε τους όρους του Εντύπου αλλά με άλλο νόημα.  Να έχουμε δε υπόψη ότι η Αρχή, σε σχέση με άλλα κριτήρια, όπως θα δούμε, υπό παρόμοια δεδομένα, αναγνώρισε διάσταση και την αιτιολόγησε.  Περαιτέρω, δεν προκύπτει και η ούτως ή άλλως απαραίτητη αιτιολόγηση του δικού της 4.  Παραθέτει τα δεδομένα που συνυπολόγισε και καταλήγει:

 

«Η Αρχή μελετώντας όλα τα στοιχεία που υπάρχουν σχετικά με το συγκεκριμένο υποσημείο, θεωρεί πως υπάρχει επάρκεια γνώσεων και πείρας για  τα άτομα που δεσμεύεται ότι θα προσλάβει ως Διευθυντές και αξιολογεί γενικά ως καλό το σταθμό στο συγκεκριμένο σημείο, θεωρώντας πως τα προσόντα των Διευθυντών του σταθμού, τους καθιστούν κατάλληλους για να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της λειτουργίας ενός παγκύπριου σταθμού και να φροντίσουν για  την ορθή λειτουργία του σταθμού και την παραγωγή ποιοτικού προγράμματος προς το κοινό.  Η Αρχή θεωρεί καλό το σταθμό στο συγκεκριμένο υποστοιχείο και το βαθμολογεί με τέσσερα(4).»

 

 

Αυτά πράγματι δεν επιτρέπουν το δικαστικό έλεγχο.  Τα υπόλοιπα που αναπτύσσονται από τους αιτητές, ως προς τους «Διευθυντές», αφορούν μόνο στο «Ράδιο Αθηνά».  Και αυτά μόνο στην αξιολόγηση σε σχέση με το Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών.  Θεωρούν ότι ενώ εντοπίστηκε κενό σε σχέση με τη μόρφωση αυτού του Διευθυντή, έγινε προσπάθεια κάλυψής του, με χρήση εξωγενών παραγόντων.  Ειδικά την ύπαρξη άλλης υποστήριξης ως προς τη συντήρηση του τεχνικού εξοπλισμού.  Η Αρχή βαθμολόγησε με αναφορά και στο Διευθυντή Προγραμμάτων, στο Διευθυντή Ειδήσεων, στο Διευθυντή Marketing και στον Υπεύθυνο Λογιστηρίου για  τους οποίους δεν έχει λεχθεί οτιδήποτε από τους αιτητές.  Το ζήτημα της μόρφωσης του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών ήταν υποδιαίρεση του σχετικού κριτηρίου και η αναφορά της Αρχής σε «κενό», δεν πρέπει να  διαβαστεί ασύνδετα προς την προηγούμενη επισήμανσή της πως «το επίπεδο της μόρφωσης που απαιτείται για το Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών δεν είναι υψηλό, καθώς πρόκειται για γυμνασιακή μόρφωση».  Ασφαλώς παρέπεμπε στη μειωμένη βαρύτητα στο πλαίσιο του συνόλου εξ ου και η αναφορά στο προαπαιτούμενο της δεκαετούς πείρας στις τηλεπικοινωνίες και στην άλλη υποστήριξη ως προς τη συντήρηση του τεχνικού εξοπλισμού.  Όχι για να αναβαθμιστεί η «μόρφωση» αλλά για να επισημανθεί η βαρύτητα της, στο πλαίσιο του συνόλου.  Καταλήγω πως δεν είναι βάσιμος ο ισχυρισμός των αιτητών σε σχέση με τους διευθυντές, στο «Ράδιο Αθηνά».

 

Προσωπικό

 

Προβάλλεται και εν προκειμένω, η «διαφορά» μεταξύ της γνώμης του Εμπειρογνώμονα «πολύ καλός» και της βαθμολογίας από την Αρχή με 4 «καλός» χωρίς όμως αναφορά, σ' αυτή την περίπτωση, για έλλειψη αιτιολογίας για  την απόκλιση.  Η πραγματικότητα είναι πως, ως προς αυτό το κριτήριο, η Αρχή αναφέρθηκε ειδικά στην άποψη των Εμπειρογνωμόνων, στη διαφωνία της συναφώς και στους λόγους γι' αυτή.  Δεν είναι βάσιμο αυτό το επιχείρημα, ως προς το «Προσωπικό».  Τα υπόλοιπα, ως προς αυτό το κριτήριο, αφορούν στο γεγονός ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιλαμβάνεται αναφορά στο «Προσωπικό», στην περίπτωση της ενδιαφερόμενης Δίαυλος Επιχειρήσεις Πληροφόρησης Λτδ, Κανάλι 9.86.  Θεωρούν πως έχουμε ελλιπή έρευνα και πλάνη ως προς ουσιαστικό κριτήριο, και πως, εν τέλει, παραβιάστηκε η αρχή της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης.

 

Οι καθ' ων η αίτηση αποδίδουν τη μη αναφορά στο «Προσωπικό» σε απλή παραδρομή κατά τη δακτυλογράφηση που δεν πρέπει να προσλάβει τη σημασία που εισηγούνται οι αιτητές.  Θεωρούν πως από το σύνολο προκύπτει σαφώς πως οι ενδιαφερόμενοι αξιολογήθηκαν και γι' αυτό το κριτήριο.  Στο τέλος της απόφασης αναφέρεται ρητά πως οι πέντε εταιρείες που επιλέγησαν υπερτερούσαν εμφανώς με βάση «τη συνολική εικόνα κάθε σταθμού όπως διαμορφώνεται μέσα από όλα τα κριτήρια αξιολόγησης και με βάση την επιμέρους βαθμολογία».  Τελικά, κατά την αξιολόγηση των ενδιαφερομένων σε σχέση με άλλα κριτήρια, σαφώς υπάρχει παραπομπή στο «Προσωπικό».  Περαιτέρω, στο τέλος, οι ενδιαφερόμενοι κατατάσσονται πρώτοι στη σειρά των επιλεγέντων γεγονός που παραπέμπει σε βαθμολόγηση τους και για  το προσωπικό, μάλιστα με 5.

 

Με την απαντητική αγόρευση τους οι αιτητές αρνούνται πως είναι επιτρεπτό να πληρωθεί το κενό με παραπομπή σε άλλα αποσπάσματα της προσβαλλόμενης απόφασης και θεωρώ ότι έχουν δίκαιο.  Ενώ είναι προφανές ότι η Αρχή, στην πραγματικότητα, κατέταξε τους ενδιαφερομένους με δοσμένη τη βαθμολόγησή τους και για το «Προσωπικό»,  ακόμα δε πως έχουμε εν προκειμένω παραδρομή, μας λείπει η αιτιολόγηση αυτής της βαθμολογίας ώστε να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος και ως προς αυτή.  Δηλαδή δεν είναι αρκετό να θεωρήσουμε ότι βαθμολογήθηκαν, μάλιστα με τον ψηλότερο δυνατό βαθμό.  Είναι στο επίκεντρο της επιχειρηματολογίας των αιτητών η έλλειψη αιτιολόγησης και εδώ, κάτω και από την ευνοϊκότερη για  τους καθ' ων η αίτηση εκδοχή, δεν έχουμε τέτοια αιτιολόγηση, καθόλου.

 

Στοιχεία Προγραμμάτων

 

Οι αιτητές βαθμολογήθηκαν σ' αυτό το κριτήριο με 3 και, με τις αγορεύσεις τους, αναφέρουν επακριβώς την ειδική αιτιολογία που περιλαμβάνει η προσβαλλόμενη απόφαση.  Μετά από μακροσκελή παράθεση των δεδομένων και των παραγόντων που συνυπολογίστηκαν, για σειρά συμπερασμάτων τα οποία οι αιτητές δεν αντιμάχονται, βαθμολογήθηκαν με 3 ενόψει του προβλήματισμού σε σχέση με την αναφορά των αιτητών σε μεγάλο αριθμό ποικίλων προγραμμάτων ενώ η δημοσιογραφική τους μονάδα θα αποτελείτο από εφτά άτομα.  Οι αιτητές θεωρούν ότι τα αναφερόμενα στη δημοσιογραφική ομάδα ανήκουν σε ξεχωριστό κεφάλαιο, σε εκείνο της «Πιθανότητας Τήρησης των Δεσμεύσεων αυτών».  Ήταν, επομένως, εξωγενή και οδήγησαν σε άνιση μεταχείριση.  Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την προσβαλλόμενη απόφαση: 

 

«Η Αρχή παρατηρεί, ωστόσο, ότι υπάρχουν πολλά ενημερωτικά προγράμματα και δελτία ειδήσεων στα ελληνικά και στα αγγλικά τα οποία πρέπει να  υλοποιήσει η δημοσιογραφική ομάδα του σταθμού.  Συγκεκριμένα, η δημοσιογραφική ομάδα που θα αποτελείται από 7 άτομα έχει να διεκπεραιώσει:  12 δελτία ειδήσεων, ένα εκ των οποίων στην αγγλική γλώσσα (30 λεπτά καθημερινά), Αθλητικό πρωινό, την καθημερινή πρωινή ενημερωτική εκπομπή (διάρκεια 1.5 ώρας), το Πρωϊνό με το γιατρό (3 φορές τη βδομάδα διάρκειας 30 λεπτών), Συνάλλαγμα, «Τύπος στο μικρόφωνο», «Τοπική αυτοδιοίκηση» (Δευτέρα-Πέμπτη 1 ώρα), «Μέρα μεσημέρι» με τη Νίτσα Λουκά, την καθημερινή απογευματινή ζώνη (40 λεπτά) και το αθλητικό απόγευμα (20 λεπτά).  Η Αρχή καταγράφει τον προβληματισμό της σχετικά με το πώς θα αντεπεξέλθει η δημοσιογραφική ομάδα στην υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων και διαφωνεί με την εμπειρογνώμονα που αξιολόγησε το υποστοιχείο αυτό ως πολύ καλό.  ΄Εχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω στοιχεία η Αρχή αξιολογεί γενικά το σταθμό στο εν λόγω υποστοιχείο ως μέτριο και τον βαθμολογεί με τρία(3).».

 

 

Η αιτιολόγηση του βαθμού 3 δεν ήταν συναρτημένη προς τα προγράμματα αυτά καθ' εαυτά.  Δεν ήταν η εκτίμηση της Αρχής πως τέτοια προγράμματα, εξεταζόμενα αυτοτελώς, μειονεκτούσαν. Η αιτιολόγηση σαφώς παραπέμπει σε προβληματισμό αναφορικά με το «πώς θα αντεπεξέλθει η δημοσιογραφική ομάδα στην υλοποίησή τους».  Δηλαδή, όπως είναι και η θέση των αιτητών, στο κριτήριο της «Πιθανότητας Τήρησης των Δεσμεύσεων αυτών».  Θα δούμε ότι, στη συνέχεια, η Αρχή, για  τον ίδιο λόγο, βαθμολόγησε τους αιτητές επίσης με 3 και για  αυτό το τελευταίο κριτήριο.  Αυτό σημαίνει πως από τη μια οι αιτητές βαθμολογούνται με τρία διότι προφανώς τα προγράμματα όπως τα κατέγραψαν δεν εκλαμβάνονταν ως δεδομένα και από την άλλη τούτων δεδομένων, βαθμολογήθηκαν επίσης με 3 επειδή δεν αρκούσε η ορισμένη δημοσιογραφική ομάδα για την υλοποίησή τους.  Θεωρώ πως δεν παρεχόταν περιθώριο και για  τα δυο.  Αν τα προγράμματα ήταν τέτοια ώστε αυτοτελώς κρινόμενα, να δικαιούνταν μεγαλύτερη βαθμολογία, αυτή η βαθμολογία θα έπρεπε να είχε δοθεί κάτω από το σχετικό κριτήριο «Στοιχεία Προγραμμάτων». 

 

Πιθανότητα Τήρησης των Δεσμεύσεων αυτών

 

Επαναφέρουν και εν προκειμένω οι αιτητές τη διάσταση με την απόψη της Εμπειρογνώμονος χωρίς, όμως, αναφορά στο ότι και εν προκειμένω η Αρχή εξηγεί ειδικά τους λόγους της διαφωνίας της με την Εμπειρογνώμονα.  Όπως και στην περίπτωση του κριτηρίου «Στοιχεία Προγραμμάτων», όπως σημείωσα, οι αιτητές βαθμολογήθηκαν με 3, ως μέτριοι στο κριτήριο αυτό.  Ο λόγος αυτής της βαθμολόγησης είναι ταυτόσημος με το λόγο που οδήγησε στην όμοια βαθμολογία με τα «Στοιχεία Προγραμμάτων».  Οι αιτητές υποστηρίζουν πως δεν έπρεπε να μετρήσει διπλά, αλλά επ' αυτού έχω ήδη καταγράψει τις σκέψεις μου.  Περαιτέρω πως η δημοσιογραφική τους ομάδα ήταν «από τις μεγαλύτερες αριθμητικά μεταξύ των υπολοίπων σταθμών».  Ακόμα ότι εμφιλοχώρησε πλάνη ως προς τα μέλη της δημοσιογραφικής τους ομάδας, τα οποία στην πραγματικότητα ήταν 9.  Τελικά ότι στην περίπτωση του ενδιαφερομένου «Ράδιο Ήλιος»,  παρά τον όμοιο προβληματισμό, η βαθμολογία ήταν 4.

 

Οι καθ' ων η αίτηση επισημαίνουν τη διασύνδεση του μεγέθους της δημοσιογραφικής ομάδας προς τα στοιχεία των προγραμμάτων.  Επομένως, η αναφορά σε απόλυτους αριθμούς είτε αυτής είτε του συνολικού προσωπικού δεν αρκεί.  Το κριτήριο αξιολογείται σε συνάρτηση των δυο και επισημαίνεται απόσπασμα από άλλο σημείο της προσβαλλόμενης απόφασης όπου εξηγείται πως «κάθε σταθμός έχει ιδιαίτερα δεδομένα και πως η αριθμητική επάρκεια κρίνεται πάντοτε σε σχέση με το πρόγραμμα που πρέπει να  υλοποιηθεί».  Ως προς δε την κατ' ισχυρισμό πλάνη παραπέμπουν στο ίδιο το έγγραφο «Δομή και Στελέχωση του Ραδιοσταθμού» όπως το υπέβαλαν οι αιτητές.  Αναφέρεται σε δέσμευση για 9 δημοσιογράφους αλλά ο ένας από αυτούς θα ήταν ο ίδιος ο Γενικός Διευθυντής, που αξιολογήθηκε ειδικώς, οπότε, λογικά, δεν θα ήταν ο ρόλος του να εκτελεί καθημερινά καθήκοντα δημοσιογράφου στο σταθμό και να καλύπτει ρεπορτάζ.  Το άλλο μέλος, ο Γ. Θεοδούλου, περιγράφηκε ως μόνιμος συνεργάτης και υπάρχει ειδική αναφορά σ' αυτόν στο κριτήριο «Προσωπικό».  Αναφέρεται εκεί πως η ομάδα, η δημοσιογραφική εννοείται, «ενισχύεται από συνεργάτη, που ανάμεσα σ' άλλα παρακολούθησε δυο χρόνια διαλέξεις δημοσιογραφίας σε ιδιωτική σχολή των Αθηνών και εργάστηκε σε εφημερίδες και από υπεύθυνες θέσεις, καθώς και στο ΡΙΚ, που ήταν υπεύθυνος απογευματινής ενημερωτικής ζώνης.».  Επομένως, δεν υπήρξε πλάνη.  Η Αρχή αναφερόταν στο μόνιμο προσωπικό.  Κρίνω βάσιμη την επιχειρηματολογία των καθ' ων η αίτηση και καταλήγω πως, ως προς το συζητούμενο κριτήριο, δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.

 

Συμμετοχή του Ακροατηρίου σε Θέματα Γενικότερου Ενδιαφέροντος του Σταθμού.

 

Οι αιτητές αναφέρονται και εδώ σε διάσταση μεταξύ της άποψης του Ειδικού που θεώρησε το σταθμό τους ως «πολύ καλό» ενώ η Αρχή τον θεώρησε ως «μέτριο» και του έδωσε το βαθμό 3.  Περαιτέρω, εισηγείται πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν αιτιολογημένη αφού περιορίζεται στην καταγραφή δεδομένων.  Τελικά αποδίδουν στην Αρχή πλάνη σε σχέση με τις εκπομπές τους στις οποίες θα μπορούσε να συμμετέχει το κοινό και παραθέτουν πόσες ώρες, κατά το δικό τους υπολογισμό, συμμετοχής του κοινού επέτρεπαν τα προγράμματά τους σε σύγκριση με λιγότερες, πάλιν κατά τους δικούς τους υπολογισμούς, άλλων σταθμών.

 

Οι καθ' ων η αίτηση δεν αντιτείνουν οτιδήποτε ως προς το ζήτημα της διάστασης με την άποψη του Ειδικού.  Μόνο τα γενικά ως προς την αντιστοίχηση του δικού τους χαρακτηρισμού προς τη βαθμολογία του Εντύπου Αξιολόγησης, αναφορικά με τα οποία ήδη σημείωσα τη διαφωνία μου.  Κατά τα λοιπά, θεωρούν ότι η κρίση ήταν αιτιολογημένη, πως οι αιτητές δεν εξειδίκευσαν ποιες άλλες εκπομπές έχουν υπόψη, πως, γενικά, δεν μπορεί να τίθεται θέμα πλάνης και πως ο ισχυρισμός ως προς τους άλλους σταθμούς «δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».  Χωρίς όμως κάποιας μορφής υποστήριξη αυτής της θέσης με αναφορά σε οποιαδήποτε δεδομένα.  Παραθέτω το σύντομο, επί του προκειμένου, απόσπασμα από την προσβαλλόμενη απόφαση:

 

«Στη «Συμμετοχή του ακροατηρίου σε θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος του σταθμού» δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα που κατέθεσε ο Σταθμός και στην περιγραφή των προγραμμάτων.  Λαμβάνοντας υπόψη το θεματολόγιο, το περιεχόμενο αλλά και το είδος των προγραμμάτων, φαίνεται ότι υπάρχουν ορισμένα προγράμματα στα οποία μπορεί να συμμετέχει το κοινό, όπως για  παράδειγμα το καθημερινό παιχνίδι εγκυκλοπαιδικών γνώσεων «Ρυθμός των γνώσεων», η εκπομπή «Ευαγγέλιο ανοικτό», για  την οποία αναφέρεται ότι θα υπάρχουν καλεσμένοι και ενδεχομένως και το πρόγραμμα «Τοπική αυτοδιοίκηση».  Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι τα προγράμματα στα οποία δίνεται η ευχέρεια συμμετοχής του ακροατηρίου είναι περιορισμένα και η Αρχή λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία αξιολογεί γενικά τους αιτητές στο εν λόγω υποστοιχείο ως μέτριους και τους βαθμολογεί με τρία (3)».

 

 

Αυτό το απόσπασμα είναι ιδιαιτέρως γενικό και, πάντως, δεν περιλαμβάνει αναφορά στην άποψη του Ειδικού που αξιολόγησε πολύ ψηλότερα το σταθμό των αιτητών.  Ελλείπει, εν προκειμένω, η οφειλόμενη αιτιολογία που θα αναδείκνυε το υπόβαθρο στην πραγματική του διάσταση ώστε, με προσδιορισμένα όλα τα σχετικά στοιχεία, περιλαμβανομένων και των όσων στήριξαν τη σαφώς διαφορετική άποψη του Ειδικού, να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος.  Όπως και η εξειδίκευση των αιτητών πως «οι παρεμβάσεις κοινού και ειδικών γίνονται σε όλες τις ενημερωτικές εκπομπές (εκτός δελτίων ειδήσεων)». Που δεν περιλήφθηκαν στις τρεις στις οποίες η Αρχή είδε δυνατότητα συμμετοχής του κοινού.  Σημειώνω παράλληλα τη μη αναφορά από τους καθ' ων η αίτηση στα συγκριτικά στοιχεία που επισημαίνουν οι αιτητές, σε σχέση με το «Ράδιο Αθηνά», το «Ράδιο Αμμόχωστος» και το «Ράδιο Ήλιος».

 

Ποσοστό Τοπικών Προγραμμάτων

 

Ο Ειδικός αξιολόγησε το σταθμό των αιτητών ως «πολύ καλό» ενώ η Αρχή ως «μέτριο» και του έδωσε 3 βαθμούς.  Επαναφέρουν το ζήτημα αυτής της διάστασης οι αιτητές  και ο αντίλογος παραπέμπει στις σκέψεις αναφορικά με την αντιστοίχηση του χαρακτηρισμού του Ειδικού προς τη βαθμολογία του Εντύπου Αξιολόγησης, τις οποίες ήδη σημείωσα πως δεν συμμερίζομαι.  Η χαμηλή βαθμολογία των αιτητών συναρτήθηκε προς τα περιορισμένα πολιτιστικά προγράμματα που η Αρχή θεώρησε ότι ήταν μόνο δυο, μικρής διάρκειας.  Αυτό το αμφισβητούν οι αιτητές και επικαλούνται την ύπαρξη και άλλων, με σύγκριση εν προκειμένω και προς άλλους σταθμούς, με αναφορά όχι σε τίτλους εκπομπών αλλά σε προγράμματα.  Θεωρώ πως το κενό από την παράλειψη της αιτιολόγησης της διάστασης προς τη γνώμη του Ειδικού δεν μπορεί ούτε και εν προκειμένω να πληρωθεί και θα ήταν, συνεπώς, ατελέσφορη η επέκταση σε άλλες λεπτομέρειες.

 

Ο Τεχνικός Εξοπλισμός

 

Τα αναφερόμενα στη βαθμολόγηση ως προς τον τεχνικό εξοπλισμό τα εξέτασα ήδη.  Απομένουν ορισμένες επιπρόσθετες εισηγήσεις των αιτητών.  Επικεντρώνονται στο γεγονός ότι ο Εμπειρογνώμονας εσφαλμένα σημείωσε πως «δε διαθέτουν τόσο τα telephone hybrids όσο και το audio processor».  Όμως αυτή την παράλειψη την επισήμανε η Αρχή ακριβώς σχολιάζοντας την έκθεση του Εμπειρογνώμονα.  Οπότε η δική της αξιολόγηση έγινε στη βάση των πραγματικών δεδομένων.    Η διαφωνία από εκεί και πέρα των αιτητών ως προς το ότι τα αναφερθέντα μηχανήματα «δεν είναι πρωταρχικής σημασίας» όπως εκτίμησε η Αρχή, αφορούν πλέον στην ουσιαστική της κρίση, μάλιστα επί εξόχως τεχνικού θέματος που βρίσκεται εκτός της εμβέλειας του επιτρεπόμενου αναθεωρητικού ελέγχου.

 

Έχω διαπιστώσει πλημμέλειες σε σχέση με τη βαθμολόγηση των αιτητών στα κριτήρια «Διευθυντές», «Στοιχεία Προγραμμάτων», «Συμμετοχή του Ακροατηρίου» και «Ποσοστό Τοπικών Προγραμμάτων».  Περαιτέρω, σε σχέση με το κριτήριο «Προσωπικό» κατά τη βαθμολόγηση του «Κανάλι 9.86».  Οι βαθμοί που διακυβεύονται μεταξύ των βαθμών που εξασφάλισαν οι αιτητές (4, 3, 3 και 3 αντιστοίχως) και εκείνων που θα ήταν δυνατό να εξασφαλίσουν, (15) είναι 7.  Αυτοί, προστιθέμενοι στους 32 που τους δόθηκαν δίδουν ως δυνητική βαθμολογία το 39.  Οι ενδιαφερόμενοι «Ράδιο Αθηνά» εξασφάλισαν 40 και η δική τους επιλογή δεν επηρεάζεται.  Η επανεξέταση ως προς αυτούς, σε σχέση με τις διαπιστωθείσες πλημμέλειες δεν θα ήταν δυνατό να ανατρέψει την υπεροχή τους.  Ισχύει το αντίθετο στην περίπτωση του «Κανάλι 9.86» ενόψει της πλημμέλειας σε σχέση με το κριτήριο «Προσωπικό» ως προς το οποίο διακυβεύονται 5 βαθμοί.  Χωρίς αυτό, η βαθμολογία τους είναι 35 και στην περίπτωση τους στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.  Όπως και στην περίπτωση του «Ράδιο Super», «Ράδιο Ήλιος» και «Ράδιο Αμμόχωστος» που εξασφάλισαν 37, 35 και 36 βαθμούς, αντιστοίχως.

 

Η Προσφυγή 30/2009 επιτυγχάνει εν μέρει.  Η χορήγηση άδειας στους «Ράδιο Αθηνά» επικυρώνεται.  Η χορήγηση αδειών στους υπόλοιπους ενδιαφερομένους ακυρώνεται.

 

Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ 37/2009

 

Οι αιτητές θέτουν κατ' αρχάς θέμα σε σχέση με το γεγονός ότι ασκήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση έφεση μόνο σε σχέση με την ακυρωτική απόφαση στην Προσφυγή 314/2002.   Δεν διευκρινίζεται η προοπτική της συζήτησης τέτοιου ζητήματος αφού δεν προσδιορίζεται ο συσχετισμός του χειρισμού στον οποίο αναφέρονται, τον οποίο αποδίδουν σε έλλειψη επιμέλειας ή υπεύθυνης στάσης, με το κύρος της προσβαλλόμενης απόφασης.  Εν πάση περιπτώσει, όπως ορθά υποδεικνύουν οι καθ' ων η αίτηση, υπήρχε μια ουσιώδης διαφορά εκείνης της περίπτωσης.  Εκδόθηκε απόφαση στην Προσφυγή 314/2002 (ανωτέρω) αφού αναγνωρίστηκε ζήτημα ζημιάς και, ακριβώς, η έφεση πέτυχε γιατί, όπως τελικά κρίθηκε, δεν μπορούσε να τίθεται τέτοιο ζήτημα στην περίπτωση.  Δεν αφορούσε η έφεση εκείνη στην ουσία των διαπιστώσεων στις ακυρωτικές αποφάσεις.

 

Οι ισχυρισμοί των αιτητών, ως προς λόγους ακυρότητας, πέρα από τα αναφερόμενα στο πρακτικό και στην υπογραφή της προσβαλλόμενης απόφασης από τον Πρόεδρο, στα οποία έχω ήδη αναφερθεί, μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως:

 

H προσβαλλόμενη απόφαση, κατά παράβαση του δεδικασμένου, ήταν αναιτιολόγητη και δεν περιλάμβανε σύγκριση.  Ακολουθήθηκε η ίδια μέθοδος διατύπωσης αναιτιολόγητων συμπερασμάτων, με απλή παράθεση στοιχείων.  Η έρευνα ήταν επιπόλαιη και επιφανειακή και παραγνωρίστηκε το γεγονός ότι τώρα η συγκρότηση της Αρχής ήταν διαφορετική.  Ως προς αυτό δε το τελευταίο, παραπέμπουν σε κρίση που οδήγησε σε ακύρωση στην Προσφυγή 306/2002 (ανωτέρω).  Επιπλέον, όπως η ίδια η Αρχή ανέφερε, ελήφθησαν υπόψη συμπληρωματικά και μεταγενέστερα στοιχεία ενώ θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει υπό τα δεδομένα του ουσιώδους χρόνου.  Και ενώ προβάλλουν αυτόν τον ισχυρισμό, διερωτούνται αναφορικά με το αν χορηγήθηκε στους ενδιαφερομένους αναδρομικά η άδεια από το 2001 και αν ναι, αναφορικά με τη δυνατότητα έκδοσης τέτοιας απόφασης.  Θεωρούν πως οι καθ' ων η αίτηση δεν εξέτασαν τα στοιχεία ένα προς ένα και καταλήγουν με την παράθεση αποσπάσματος από την προσβαλλόμενη απόφαση σε σχέση με την αξιολόγηση τους στο κριτήριο «Γενικός Διευθυντής».  Στο οποίο αν και κρίθηκε πως ήταν μέτριοι προς το καλό, τους δόθηκαν 4 βαθμοί, ως καλούς.  Διακρίνουν συναφώς τη μη απόδοση 5 βαθμών να οφείλεται στα αναφερθέντα σε σχέση με τη μόρφωση και την πείρα του Γενικού Διευθυντή ο οποίος, όπως καταγράφηκε, είχε ακαδημαϊκά προσόντα στην επιστήμη των τροφίμων και πείρα σε εκείνο τον τομέα και στις πωλήσεις τροφίμων ενώ, ως προς το θέμα, «έχει εργαστεί ως μουσικός παραγωγός και βοηθός διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού του πανεπιστημίου όπου φοιτούσε».  Θεωρούν οι αιτητές πως δεν έγινε προηγουμένως λόγος για  τέτοια διάκριση πτυχίων ή πείρας και χαρακτηρίζουν ως σκόπιμη εφεύρεση, για αλλότριο σκοπό, την παρείσφρησή της.

 

Οι ισχυρισμοί για  έλλειψη αιτιολογίας και για συνακόλουθη παραβίαση του δεδικασμένου είναι, όπως ορθά εισηγούνται οι καθ' ων η αίτηση, γενικοί και αόριστοι.  Εδώ, αντίθετα προς την αντίληψη των αιτητών, τα κριτήρια του Εντύπου Αξιολόγησης, με  τα στοιχεία που θεωρήθηκε ότι συσχετίζονται προς αυτά, εξετάστηκαν ένα προς ένα.  Η δομή της προσβαλλόμενης απόφασης περιλαμβάνει γενικά την αιτιολογία της ορισμένης βαθμολογίας και είχα την ευκαιρία να επισημάνω επί μέρους πλημμέλειες, ως προς ορισμένα κριτήρια στη βάση των συγκεκριμένων εισηγήσεων των αιτητών στην Προσφυγή 30/2009.  Εν προκειμένω, δεν υποβλήθηκαν τέτοιοι ισχυρισμοί και δεν συζητήθηκε οποιοδήποτε ειδικό ζήτημα σε σχέση με τη βαθμολογία του καθενός από τα κριτήρια.  Ασφαλώς δε, δεν είναι δυνατό, κάτω από τα δεδομένα, να συμμεριστώ το συλλήβδην χαρακτηρισμό της προσβαλλόμενης απόφασης ως αναιτιολόγητης.

 

Σε σχέση με το κριτήριο «Γενικός Διευθυντής» στο οποίο αναφέρθηκαν ειδικά οι αιτητές, παρατηρώ τα ακόλουθα:  Kατ' αρχάς, το απόσπασμα που παραθέτουν στην αγόρευσή τους, ως το αφορούν στη βαθμολόγησή τους με την προσβαλλόμενη απόφαση στο κριτήριο «Γενικός Διευθυντής» το οποίο και σχολιάζουν, είναι, όπως ορθά υποδεικνύουν οι καθ' ων η αίτηση, το απόσπασμα από την τελευταία ακυρωθείσα απόφαση.  Το τωρινό είναι άλλο και αυτό θα ήταν αρκετό για  την απόρριψη κάθε συναφούς ισχυρισμού.  Εν πάση περιπτώσει, στην τωρινή αιτιολόγηση περιλαμβάνονται οι λόγοι για τους οποίους η ακαδημαϊκή μόρφωση του Γενικού Διευθυντή των αιτητών στην Επιστήμη των Τροφίμων, τομέας στον οποίο και είχε αποκτήσει πείρα, συσχετίζονται προς την αξιολόγηση.  Σημειώθηκε όμως και η πείρα του στη συνέχεια, σε Ραδιοφωνικό Σταθμό και εξηγείται πως «παρά το γεγονός ότι θεωρεί ότι η μόρφωση και το μεγαλύτερο μέρος της εργασιακής πείρας του υποψηφίου δικαιολογούν αξιολόγηση σχεδόν καλή το βαθμολογεί με τέσσερα (4)».  Για το κριτήριο «Γενικός Διευθυντής»  αξιολογούνται, κατά το Έντυπο Αξιολόγησης, η καταλληλότητα, η μόρφωση και η πείρα και δεν θα θεωρούσα ότι υπάρχει πλημμέλεια αφορώσα στο συνυπολογισμό άσχετων παραγόντων.  Σημειώνω δε πως και η προηγούμενη απόφαση αναφερόταν στη μόρφωση και πείρα ώστε και οι ισχυρισμοί για εφεύρεση «κριτηρίων» απολήγουν ούτως ή άλλως, αδικαιολόγητοι.

 

Προσθέτω και τα ακόλουθα:  Οι αιτητές είχαν εξασφαλίσει 32 βαθμούς και επιπρόσθετη μονάδα για το κριτήριο αυτό δεν θα διαφοροποιούσε την κατάταξη αφού η βαθμολογία των ενδιαφερομένων κυμαινόταν μεταξύ του 35 και του 40.

 

Επίσης αβάσιμα είναι τα συσχετισθέντα προς την αλλαγή της συγκρότησης της Αρχής.  Κατ' αρχάς, ο λόγος ακυρότητας στην Προσφυγή 306/2002 (ανωτέρω), στην οποία αναφέρονται, σχετιζόταν προς τη σύνθεση, ενόψει των αλλαγών στους συμμετέχοντες κατά τις διάφορες συνεδρίες, στη βάση του άρθρου 22 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99).  Αυτά δεν μπορούν να διασυνδεθούν με το γεγονός της αλλαγής της συγκρότησης της Αρχής που ακολούθησε.  Όπως έχει σημειώσει η Αρχή υπό τη νέα της συγκρότηση, εξέτασε ένα προς ένα τα κριτήρια με αναφορά σε κάθε επί μέρους στοιχείο που θεωρούσε σχετικό και δεν είναι, συναφώς, δικαιολογημένος ο ισχυρισμός πως χρησιμοποιήθηκαν συμπληρωματικά στοιχεία που εξασφαλίστηκαν μεταγενεστέρως του ουσιώδους χρόνου.  Η σχετική αναφορά στο πρακτικό της συνεδρίας της 23.7.08, που ακολούθησε τη δήλωση πως η επανεξέταση θα γινόταν «με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο» σαφώς παραπέμπει, όπως ορθά επισημαίνουν οι καθ' ων η αίτηση, με αναφορά και στις ίδιες τις ακυρωτικές αποφάσεις, σε συμπληρωματικά στοιχεία που υποβλήθηκαν μετά την υποβολή των αιτήσεων για τις άδειες, ασφαλώς μέσα στον ουσιώδη χρόνο.  Καταλήγω πως στην περίπτωση της Προσφυγής 37/2009 δεν έχει στοιχειοθετηθεί λόγος ακυρότητας.

 

Η Προσφυγή 30/2009 επιτυγχάνει εν μέρει, με έξοδα υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ' ων η αίτηση.  Η Προσφυγή 37/2009 απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ' ων η αίτηση.  Η χορήγηση της άδειας στο «Ράδιο Αθηνά», επικυρώνεται.  Η χορήγηση των αδειών στους υπόλοιπους ενδιαφερομένους, ακυρώνεται.

 

 

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/μσιαμπαρτά


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο