ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.773 /2009)
16 Δεκεμβρίου, 2011
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 24, 28, 144, και 169 του Συντάγματος
PATRICK KENNEDY,
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
Διευθύντριας Τμήματος Τελωνείων
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Γ.Παπαδόπουλος, για Μ.Ηλιάδη Δ.Ε.Π.Ε. για τον Αιτητή.
ΕΛ.Συμεωνίδου (κα.) - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ως Ιρλανδός υπήκοος, κάτοικος Ηνωμένου Βασιλείου, μετέφερε το Μάρτη του 2009 από το Ηνωμένο Βασίλειο και έθεσε σε ανάλωση το μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μάρκας Mercedes μοντέλο ML320 (auto) με αριθμό πλαισίου WDC1631542A127568 και μηχανής 11294230475454. Δεδομένου ότι το εν λόγω όχημα ήταν αρχικώς εγγεγραμμένο σε κράτος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, δεν υπόκειτο σε εισαγωγικούς δασμούς και ΦΠΑ, αλλά, μόνο σε φόρο κατανάλωσης δυνάμει των άρθρων 5(1)(στ), 5(2)(α)(ΙΙ), 19(1) και 100 ως επίσης και των Διατάξεων του Μέρους Β του Τέταρτου Παραρτήματος του περί Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 91(Ι)/2004.
Στις 19 Μαρτίου 2009, καταχωρήθηκε από τον αιτητή στο λογισμικό του Τμήματος Τελωνείου, ηλεκτρονική διασάφηση. Ως τιμολογιακή αξία δηλώθηκε το ποσό των £4.000 Στερλινών και στατιστικώς τελωνειακή αξία €5.199. Αρμόδιος τελωνειακός λειτουργός επιβεβαίωσε την ορθότητα των καταχωρημένων πληροφοριών και μετά που επιθεώρησε το όχημα προέβη σε βεβαίωση των φόρων κατανάλωσης οι οποίοι ανήλθαν, τελικώς στο ποσό των €9.613.
Ο αιτητής κατέβαλε το πιο πάνω ποσό υπό διαμαρτυρία. Το Τμήμα Τελωνείων εξέτασε την ένσταση του αιτητή και στις 10 Απριλίου 2009, ο αρμόδιος τελωνειακός λειτουργός εισηγήθηκε στον προϊστάμενο Τομέα Εκτιμήσεων την απόρριψη της ενστάσεως. Η εισήγηση έγινε αποδεκτή και με ανάλογη επιστολή ημερ. 14 Απριλίου 2009, ενημερώθηκαν οι συνήγοροι του αιτητή ότι η επιβληθείσα φορολογία δεν μπορούσε να διαφοροποιηθεί. Αυτή τούτη την απόρριψη της ενστάσεως προσβάλλει ο αιτητής με την παρούσα αίτηση.
Προβλήθηκε από τον αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση και η γνωστοποίηση που δόθηκε με βάση το μέρος Δ του τετάρτου Παραρτήματος των περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμων ΚΔΠ.280/2007 είναι αντίθετες με το άρθρο 90 της Συνθήκης Ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Εισηγείται περαιτέρω ο αιτητής ότι ο καθορισθείς φόρος με βάση την ΚΔΠ280/07, αντίκειται στις πρόνοιες της Σύμβασης, επειδή δεν λαμβάνει υπόψη την εγγραφή του οχήματος στη Δημοκρατία, γεγονός το οποίο συνιστά έμμεσο φόρο. Τονίστηκε δε προς τούτο ότι η συνολικώς επιβληθείσα φορολογία υπερβαίνει το κατάλοιπο του φόρου σε εθνικό μεταχειρισμένο όχημα.
Το άρθρο 90 της Συνθήκης προβλέπει:
«Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους οποιασδήποτε φύσεως, ανωτέρους από εκείνους που επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα.
Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει στα προϊόντα των άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους, η φύση των οποίων οδηγεί έμμεσα στην προστασία άλλων προϊόντων.»
Αποτελεί κοινό έδαφος ότι οι καθ΄ων η αίτηση είχαν προβεί σε βεβαίωση του Φόρου Κατανάλωσης βασιζόμενοι στα στοιχεία που περιήχοντο στην ηλεκτρονική διασάφηση που υπέβαλε ο αιτητής. Ταυτοχρόνως, τα κριτήρια που περιλαμβάνονται στην εν λόγω Γνωστοποίηση είναι, μεταξύ άλλων, η ηλικία και ο τύπος του οχήματος. Στην προκείμενη περίπτωση λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του οχήματος παραχωρήθηκε απομείωση ύψους 67.65%. Στη συνέχεια, οι καθ΄ων η αίτηση είχαν προβεί σε φυσικό έλεγχο του οχήματος διαπιστώνοντας ότι ήταν σε άριστη κατάσταση και ως εκ τούτου δεν παραχωρήθηκε, οποιαδήποτε περαιτέρω, έκπτωση.
Εξετάζοντας την επιβληθείσα φορολογία με γνώμονα τις πρόνοιες της Γνωστοποίησης δεν διαπιστώνω να είχαν οι καθ΄ων η αίτηση προβεί σε οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που έχουν εισαχθεί από άλλο κράτος μέλος με αυτοκίνητα που εισήχθησαν στην Κύπρο ως καινούργια, και ήταν ιδίας ηλικίας.
Η αμφισβήτηση των διατάξεων της περί Φόρων Κατανάλωσης Νομοθεσίας που επιβάλλουν φορολόγηση με βάση κυρίως τον κυβισμό απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο στην Υποθ.αρ.1318 Ανδρέου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 22 Μαρτίου 2010, όπου ο Δικαστής Ερωτοκρίτου ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Ως αποτέλεσμα όχλησης αρμόδιων παραγόντων από τις Βρυξέλλες, οι οποίοι επεσήμαναν πως η νομοθεσία μας θα πρέπει να συνάδει με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως ήταν τότε, υπήρξε αλλαγή στον τρόπο φορολόγησης μεταχειρισμένων αυτοκινήτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πιο πάνω ιστορικό παρατίθεται στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας, στην υπόθεση M.C. Sports Cars Ltd. κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1016/06 κ.α., ημερομηνίας 21.1.2008, στην οποία έγινε αναφορά και στις υποθέσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως ήταν τότε, με αρ. C-375/95, ημερομηνίας 23.10.1997, C-393/98, ημερομηνίας 22.1.2001 και C-101/00, ημερομηνίας 19.9.2002.»
Ανάλογο θέμα εξετάστηκε επίσης στην Υπόθ. 1335/2009 Χρίστου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 30 Δεκεμβρίου 2010.
Σε συνάρτηση με τον προβληθέντα ισχυρισμό ότι ο φόρος εγγραφής, ο οποίος αποτελεί, όπως αναφέρθηκε, έμμεση φορολογία, δεν λήφθηκε υπόψη κατά τον υπολογισμό του φόρου κατανάλωσης από τους καθ΄ων η αίτηση, θεωρώ ότι ο ισχυρισμός δεν έχει έρεισμα για περαιτέρω εξέταση, λαμβανομένου υπόψη ότι πρόκειται περί ξεχωριστής φορολογίας υπολογιζόμενης με βάση άλλο νόμο και από άλλη αρχή και ο οποίος εν πάση περιπτώσει δεν προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή.
Προβλήθηκε περαιτέρω από τον αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και κατ΄επέκταση πλάνης. Συγκεκριμενοποιείται το θέμα στις ενέργειες, που κατ΄ισχυρισμό, έπρεπε να κάνει ο τελωνειακός λειτουργός για να διαπιστώσει το κατάλοιπο φόρου που έχει αντίστοιχο μεταχειρισμένο όχημα στην Κύπρο. Σημειώνω στο σημείο αυτό ότι, ο αιτητής, υποβάλλοντας διαμαρτυρία μέσω του δικηγόρου του, δεν παρουσίασε οποιαδήποτε στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τον ισχυρισμό του. Αντίθετα, ο τελωνειακός λειτουργός εξετάζοντας την ένσταση του αιτητή παρέθεσε τις ενέργειες τις οποίες είχε κάνει, μέσω πωλητή μεταχειρισμένων αυτοκινήτων του ιδίου τύπου με το αυτοκίνητο του αιτητή, και ο οποίος τον είχε πληροφορήσει ότι ανάλογο όχημα είχε πωληθεί για το ποσό των €22,000.
Με γνώμονα τα πιο πάνω θεωρώ ότι η έρευνα στην οποία είχαν προβεί οι καθ΄ων η αίτηση, ήταν η δέουσα. Ο καθορισμός του Φόρου Κατανάλωσης έγινε με βάση τα στοιχεία που υπέβαλε ο αιτητής. Ο τελωνειακός λειτουργός είχε προβεί σε φυσικό έλεγχο του οχήματος. Με την υποβληθείσα ένσταση, για το ύψος της φορολογίας ο αιτητής ουσιαστικά ζητούσε αναθεώρηση της, χωρίς να υποβάλει οποιαδήποτε στοιχεία, τα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 139 του Νόμου θα δικαιολογούσαν τέτοια αναθεώρηση. Ούτε παρουσίασε οποιαδήποτε περαιτέρω στοιχεία τα οποία να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο επιβληθείς φόρος, υπερέβαινε, το κατάλοιπο φόρου, ομοειδούς οχήματος. Είναι ο τελωνειακός λειτουργός ο οποίος προχώρησε και αναζήτησε τέτοια στοιχεία για άλλα μεταχειρισμένα ομοειδή οχήματα. Δεν με βρίσκει σύμφωνο η εισήγηση ότι οι καθ΄ων η αίτηση είχαν υποχρέωση να επεκτείνουν την έρευνα τους σε οποιαδήποτε άλλα θέματα εκτός των τεθέντων στοιχείων από τον αιτητή και ο τρόπος διερεύνησης βρίσκω ότι ήταν εύλογος υπό τις περιστάσεις.
Με τον τελευταίο λόγο ακυρώσεως ο αιτητής εισηγήθηκε ότι η συγκεκριμένη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Ούτε αυτός ο λόγος, κατά την άποψη μου ευσταθεί, με την επιστολή ημερ. 14 Απριλίου 2009, αιτιολογείται πλήρως ο τρόπος με τον οποίο έγινε ο υπολογισμός του επιβληθέντος φόρου.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Κ.Παμπαλλής,
Δ.