ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1586/2010)

 

21 Δεκεμβρίου 2011

 

[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ,

Αιτητής,

- ΚΑΙ -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

--------------------------------

Π. Παναγιώτου για Α. Μαρκίδη, για τον Αιτητή.

Δ. Νικολάτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας,

για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

----------------------------------

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ο αιτητής, κατόπιν αιτήσεως του ημερ. 17.1.2003, είναι εγγεγραμμένος στον Πίνακα Διοριστέων Εκπαιδευτών Ξενοδοχειακών (Μαγειρική), κλίμακα Α8-Α10, στον αναθεωρημένο δε Πίνακα Διοριστέων του Φεβρουαρίου 2010, είχε σειρά κατάταξης 4, στην πιο πάνω ειδικότητα. Το ενδιαφερόμενο μέρος ενεγράφη μετά από αίτηση του ημερ. 4.7.2000, στον Πίνακα Διοριστέων Εκπαιδευτών Ξενοδοχειακών (Μαγειρική), κλίμακα Α5-Α7, ενώ με πρόσθετη αίτηση του ημερ. 10.2.2006, ενεγράφη και στον Πίνακα Διοριστέων Εκπαιδευτών Ξενοδοχειακών (Μαγειρική) κλίμακα Α8-Α10.  Στους αναθεωρημένους Πίνακες του Φεβρουαρίου 2010, για μεν την κλίμακα Α5-Α7 είχε σειρά κατάταξης 8, στην δε κλίμακα Α8-Α10, είχε σειρά κατάταξης 16.

 

Οι καθ΄ ων, (εφεξής η «Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας» ή «Ε.Ε.Υ.»), δημοσίευσαν στην ιστοσελίδα τους στις 12.5.2010, ανακοίνωση καλώντας τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς που ενδιαφέρονταν για διορισμό για το 2010-2011, να υποβάλουν αίτηση συμπληρώνοντας το συγκεκριμένο έντυπο.  Συμφώνως της ανακοινώσεως, σε περίπτωση εκτάκτου διορισμού, αυτός δεν θα υπερβαίνει τους έξι μήνες με δυνατότητα ανανέωσης για ακόμη έξι μήνες και χωρίς να παρέχεται στο άτομο  δικαίωμα για κατά προτεραιότητα διορισμό στην εκπαιδευτική υπηρεσία είτε με σύμβαση, είτε σε μόνιμη θέση.  Μεταξύ των ειδικοτήτων για τις οποίες ζητήθηκε από την Ε.Ε.Υ. η εκδήλωση ενδιαφέροντος ήταν και η ειδικότητα των Ξενοδοχειακών στη Μαγειρική, η οποία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, ήτοι, στους εκπαιδευτικούς που κατέχουν πτυχίο πανεπιστημίου και είναι εγγεγραμμένοι στον κατάλογο διοριστέων της κλίμακας Α8-Α10, και σε αυτούς που κατέχουν δίπλωμα μετά από τριετείς σπουδές και με δύο τουλάχιστον χρόνια πείρας, οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στον κατάλογο διοριστέων της κλίμακας Α5-Α7.  Οι διορισμοί θα εγίνοντο με βάση τη σειρά κατάταξης των υποψηφίων στους οικείους πίνακες διοριστέων και με βάση τις ανάγκες για διορισμό που θα υπέβαλλε στην Ε.Ε.Υ., το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.  Το Υπουργείο υπέβαλε στις 5.7.2010 και 15.9.2010, τις ανάγκες για διορισμό διδακτικού προσωπικού στα σχολεία και συγκεκριμένα στη Μέση Τεχνική Εκπαίδευση, στις οποίες ανάγκες περιλαμβανόταν μια μόνιμη με δοκιμασία θέση στην κλίμακα Α8-Α10, ένα μόνιμο με δοκιμασία διορισμό στην κλίμακα Α5-Α7, ένα έκτακτο διορισμό στην κλίμακα Α8-Α10 και δύο έκτακτους διορισμούς στην κλίμακα Α5-Α7.  Όλες αυτές οι θέσεις αφορούσαν τον Εκπαιδευτή Ξενοδοχειακών στη Μαγειρική. 

 

Η Ε.Ε.Υ. ανακοίνωσε στις 13.7.2010 και 17.9.2010, τους διορισμούς Εκπαιδευτών μεταξύ των οποίων προσεφέρθη θέση στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο ως έκτακτος Εκπαιδευτής Ξενοδοχειακών (Μαγειρική) στην κλίμακα Α5-Α7.  Στον αιτητή δεν προσφέρθηκε θέση.  Εναντίον αυτής της απόφασης καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή. 

 

Η βασική τοποθέτηση του αιτητή είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν παράτυπα και παράνομα εγγεγραμμένο ταυτόχρονα  και στους δύο καταλόγους, δηλαδή, της κλίμακας Α5-Α7 και της κλίμακας Α8-Α10.  Κατά την άποψη του αιτητή, πρόσωπα τα οποία είναι εγγεγραμμένα στον κατάλογο της κλίμακας Α5-Α7, όταν στη συνέχεια αποκτούν πτυχίο πανεπιστημίου και κατ΄ επέκταση δικαίωμα εγγραφής στον κατάλογο της κλίμακας Α8-Α10, δεν αποκαλύπτουν αυτό το γεγονός στην Ε.Ε.Υ., μέχρι να λάβουν διορισμό στην κλίμακα Α5-Α7 και με την κατάθεση του πτυχίου τους να δικαιούνται να λαμβάνουν άμεσα προσαυξήσεις.  Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατέθεσε το πτυχίο του στις 10.2.2006, παρά το γεγονός ότι το είχε εξασφαλίσει από τις 28.1.2004, η δε Ε.Ε.Υ. στις 14.11.2006 αποδέχθηκε την αίτηση αυτού γράφοντας τον και στον κατάλογο της κλίμακας Α8-Α10, χωρίς ταυτόχρονα να τον διαγράψει από τον κατάλογο της κλίμακας Α5-Α7.

 

Με την ανακοίνωση της η Ε.Ε.Υ. ζητούσε να υποβάλουν αίτηση οι υποψήφιοι με αρ. 1-10 στην κλίμακα Α8-Α10 και οι υποψήφιοι με αρ. 1-10 στην κλίμακα Α5-Α7. Αν λοιπόν τηρούνταν οι νόμιμες διαδικασίες και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχε διαγραφεί από τον κατάλογο διοριστέων στην κλίμακα Α5-Α7, παραμένοντας εγγεγραμμένος μόνο στον κατάλογο στην κλίμακα Α8-Α10, δεν θα δικαιούτο να υποβάλει αίτηση εφόσον είχε αριθμό 16 στον πίνακα διοριστέων.  Με την απόφαση της Ε.Ε.Υ. να προσφέρει διορισμό στο ενδιαφερόμενο μέρος, παραβιάστηκε η αρχή της ισότητας και της επιλογής του καταλληλότερου ατόμου προς διορισμό.

 

 Συναφώς, ο αιτητής, εξειδικεύοντας το λόγο ακύρωσης περί ανισότητας, εισηγείται ότι δεν υπήρχε ουσιώδης λόγος, ούτε έγινε προς τούτο οποιαδήποτε επίκληση λόγου, που να επέβαλλε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους εφόσον αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος βρίσκονταν στον ίδιο κατάλογο με τον αιτητή να είναι σε υψηλότερη κατάταξη.  Μέμφεται ταυτόχρονα ο αιτητής την απόφαση του Υπουργείου να ζητήσει από την Ε.Ε.Υ. το διορισμό δύο προσώπων στην κλίμακα Α8-Α10, έναντι τριών στην κλίμακα Α5-Α7, ενόψει του ότι και οι δύο κατηγορίες εκπαιδευτικών ασκούν στην ουσία τα ίδια καθήκοντα, παρά το ότι έχουν διαφορετικά προσόντα και ανήκουν σε διαφορετική κλίμακα.  Η Ε.Ε.Υ., επομένως, δεν αιτιολόγησε την απόφαση της να διακρίνει, κατά ανισότητα, τις δύο κατηγορίες εκπαιδευτικών περιοριζόμενη μόνο να αναφέρει ποιοι από τους υποψηφίους υπέβαλαν αίτηση για διορισμό, ποιοι τον απέρριψαν και ποιοι τον αποδέκτηκαν.

 

 Έπεται, κατά τη θέση του αιτητή, ότι υπάρχει μια δυσμενής μεταχείριση στη συγκεκριμένη κατηγορία εκπαιδευτικών, με την προσβαλλόμενη πράξη να είναι ακυρωτέα ενόψει παραβίασης του Άρθρου 28 του Συντάγματος, και των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  όπως το άρθρο 26 του Διεθνούς Συμφώνου περί Αστικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων, το     άρθρο 6.2 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 1 του 12^ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συνθήκης,  υπό το φως των διατάξεων του Άρθρου 1Α του Συντάγματος, όπως προστέθηκε με το Νόμο αρ. 127(Ι)/06.

 

Η άλλη εισήγηση αφορά το αναιτιολόγητο της κρίσης της Ε.Δ.Υ., υπό την έννοια ότι δεν εξηγείται η πιο πάνω διάκριση στις κατηγορίες των εκπαιδευτικών, και η ανάγκη για διορισμό τριών ατόμων από την κλίμακα Α5-Α7, έναντι δύο στην κλίμακα Α8-Α10.  Για τους ίδιους ουσιαστικά λόγους, ο αιτητής θεωρεί ότι υπάρχει παραβίαση και των αρχών της αναλογικότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου προς τη διοίκηση και της καλής πίστης.

 

Από πλευράς της Ε.Ε.Υ. εγείρεται στην αγόρευση, χωρίς να τίθεται στην ένσταση, προδικαστικό ζήτημα ως προς το έννομο συμφέρον του αιτητή να εγείρει την παρούσα προσφυγή.  Η εισήγηση εδώ είναι ότι αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος ανήκουν σε δύο διαφορετικές κλίμακες και επομένως ο αιτητής κωλύεται να εγείρει θέμα ως προς τον έκτακτο διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους.  Εν πάση περιπτώσει το ενδιαφερόμενο μέρος, εφόσον κατείχε τα προσόντα μπορούσε να ενταχθεί σε δύο διαφορετικές κατηγορίες, εκ των οποίων η διαγραφή από τη μια νομιμοποιείται μόνο εφόσον διοριστεί σε μόνιμη θέση στην άλλη κατηγορία.  Ο αιτητής δεν ανήκε στην κατηγορία της κλίμακας Α5-Α7, αλλά στην κλίμακα Α8-Α10, και επομένως δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει θέση στην κλίμακα Α5-Α7, σε έκτακτη θέση της οποίας διορίστηκε το ενδιαφερόμενο μέρος.

 

Περαιτέρω, δεν υπήρξε παραβίαση της αρχής της ισότητας εφόσον η Ε.Ε.Υ. κάλεσε τους υποψηφίους να υποβάλουν αίτηση για τις ανάγκες που έκρινε τη δεδομένη εκπαιδευτική χρονιά και από τις θέσεις που προκηρύχθησαν διόρισε  αναλόγως  εκείνους που  είχαν  προτεραιότητα με βάση τη σειρά κατάταξης.  Από την άλλη, εφόσον ο αιτητής δεν προσβάλλει τη συνταγματικότητα των Πινάκων διοριστέων,  δεν υπάρχει και αντισυνταγματικότητα λόγω ανισότητας, εφόσον οι κλίμακες είναι διαφορετικές το οποίο αποτελεί επαρκές διαφοροποιητικό στοιχείο.  Εν τέλει, ούτε η αρχή της αναλογικότητας της καλής πίστης ή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της διοίκησης έχει παραβιαστεί ενόψει των δεδομένων της υπόθεσης.

 

Παρά το γεγονός ότι η Ε.Ε.Υ. όφειλε να ήγειρε την προδικαστική ένσταση περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος στην ένσταση της εξαρχής, εντούτοις όντως η νομολογία είναι αποκαλυπτική στο ότι το έννομο συμφέρον μπορεί να εξεταστεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, ακόμη και αυτεπάγγελτα, εφόσον άνευ εννόμου συμφέροντος δεν είναι δυνατόν να προωθείται από ένα αιτητή, αίτηση ακυρώσεως,  (Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (2002) 4 Α.Α.Δ. 326).  Προέχει επομένως η εξέταση της προδικαστικής ένστασης.  Όπως έχει εξηγηθεί στην Όλγα Περικλέους κ.ά. ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 1070/09, ημερ. 30.11.2010, η οποία αφορούσε και πάλι διορισμούς με το σύστημα των Πινάκων διοριστέων στους Εκπαιδευτές Ξενοδοχειακών, ειδικότητα Μαγειρική:

 

«Ο Πίνακας Διοριστέων στη δημόσια εκπαίδευση είναι απόρροια νομοθετικής πρόνοιας όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, ο δε Πίνακας Διοριστέων καθορίζει σειρά προτεραιότητας όπως έχει αναφερθεί σε σωρεία υποθέσεων μεταξύ των οποίων και η Χρίστος Ηρακλέους ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 555/02, ημερ. 4.10.2004, Δημοκρατία ν. Ελένης Σοφοκλέους (2003) 3 Α.Α.Δ. 190 και Στάλω Ξενή ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 721.»

 

Θα αναφερθεί αργότερα ότι, όπως και στην Όλγα Περικλέους, έτσι και εδώ δεν προσβάλλεται η συνταγματικότητα της ύπαρξης Πινάκων Διοριστέων. 

 

Οι διαφορετικοί Πίνακες Διοριστέων αφορούν μεν την ίδια ειδικότητα της Μαγειρικής, αλλά σχετίζονται με διάφορες κλίμακες, ήτοι, Α5-Α7 και Α8-Α10 σε συνάρτηση με τα αντίστοιχα ακαδημαϊκά προσόντα του διπλώματος κολλεγίου και της συναφούς αποκτηθείσας πείρας, και, του πτυχίου πανεπιστημίου.  Η ουσία της θέσεως του αιτητή είναι τα αναφερόμενα στην παρ. 10 της αρχικής του αγόρευσης και που συνοψίζονται στο ότι λανθασμένα και παράτυπα το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ταυτόχρονα εγγεγραμμένο και στην κλίμακα Α5-Α7 και στην κλίμακα Α8-Α10, διότι αν παρέμενε μόνο στην τελευταία κλίμακα δεν θα δικαιούτο να εκδηλώσει ενδιαφέρον για διορισμό εφόσον η Ε.Ε.Υ. είχε ζητήσει να εκδηλώσουν ενδιαφέρον οι υποψήφιοι με αρ. 1-10, το δε ενδιαφερόμενο μέρος είχε κατάταξη 16.  Αποτελεί επίκεντρο επίσης της θέσης του ότι η σχετική νομοθετική πρόνοια του άρθρου 29Β(9) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου αρ. 10/69, ως τροποποιήθηκε, σε αντίθεση με την εισήγηση της Ε.Ε.Υ., δεν επιτρέπει την ταυτόχρονη εγγραφή προσώπου στην ίδια θέση, αυτή του Εκπαιδευτή Ξενοδοχειακών (Μαγειρικής), έστω και σε διαφορετικές κλίμακες, διότι το άρθρο επιτρέπει την εγγραφή, εφόσον κατέχονται τα σχετικά προσόντα, σε δύο περισσότερες θέσεις ή ειδικότητες.

 

Κρίνεται ότι ο αιτητής όντως δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει το διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους.  Τα γεγονότα από μόνα τους επιβεβαιώνουν την ανυπαρξία εννόμου συμφέροντος.  Ζητήθηκαν υποψηφιότητες για δύο θέσεις στην κλίμακα Α8-Α10 (μια μόνιμη και μια έκτακτη) και τρεις θέσεις στην κλίμακα Α5-Α7 (μια μόνιμη και δύο έκτακτες).  Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ε.Ε.Δ. (Παράρτημα 3 στην ένσταση), οι διορισμοί θα γίνονταν με βάση τις ανάγκες της εκπαίδευσης «.. και τη σειρά προτεραιότητας των υποψηφίων στον πίνακα διοριστέων.».  Ζητήθηκαν αιτήσεις μέχρι τον αριθμό 10 και στις δύο κατηγορίες της Μαγειρικής, κλίμακα Α5-Α7 και Α8-Α10.  Ο αιτητής είχε κατάταξη 4 στην κλίμακα Α8-Α10.  Στις δύο προκηρυχθείσες θέσεις διορίστηκαν οι Κυριάκου Κυριάκος (μόνιμος με δοκιμασία) και Ηρακλέους Χάρης (έκτακτος).  Και οι δύο προηγούντο του αιτητή, εφόσον ο μεν Κυριάκου είχε κατάταξη 2, ο δε Ηρακλεόυς κατάταξη 1.  Εξηγείται στην ένσταση ότι παρά το γεγονός ότι ο Ηρακλέους είχε προτεραιότητα στον Πίνακα διοριστέων, δεν  του προσφέρθηκε μόνιμος επί δοκιμασία διορισμός   διότι δεν είχε παρακολουθήσει το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης.  Το ενδιαφερόμενο μέρος ανήκε και στις δύο κατηγορίες, με αριθμό κατάταξης 16 στην κλίμακα Α8-Α10 και κατάταξη 8 στην κλίμακα Α5-Α7.  Επομένως, εν πάση περιπτώσει δεν ηδύνατο να υποβάλει αίτηση για διορισμό στην κλίμακια Α8-Α10, εφόσον ήταν πέραν του αριθμού 10 στην κατάταξη και δεν υπέβαλε τέτοια αίτηση.  Διορίστηκε στη θέση έκτακτου στην κλίμακα Α5-Α7.  Ενέχει σημασία για το διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους αφενός και το μη διορισμό του αιτητή αφετέρου, ότι αυτό συναρτάται και προς το τυχαίο γεγονός των υποψηφίων που δικαιούντο να υποβάλουν αιτήσεις  και όντως υπέβαλαν αίτηση.  Ενώ για την κλίμακα Α8-Α10, υπέβαλαν αίτηση επτά συνολικά υποψήφιοι για δύο θέσεις, για την κλίμακα Α5-Α7, υπέβαλαν αίτηση μόνο τρεις για τρεις θέσεις.  Επομένως, το ενδιαφερόμενο μέρος δικαιωματικά πήρε το διορισμό, αλλά και εδώ εξηγείται στην ένσταση ότι ο Βασιλείου Ιωάννης που υπέβαλε αίτηση και ήταν 9^ος στην κατάταξη, δεν διορίστηκε τελικά επειδή η Ε.Ε.Υ. έπρεπε να προσφέρει διορισμό στον Παναγή Ανδρέα, παρόλο που δεν υπέβαλε αίτηση για διορισμό, επειδή είχε σειρά κατάταξης 1. 

 

Με τα πιο πάνω δεδομένα, δεν είναι κατανοητό πώς ο αιτητής είχε επηρεαστεί με οποιονδήποτε τρόπο από τον έκτακτο διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους σε κλίμακα διαφορετική από τη δική του.  Η προκήρυξη δύο θέσεων στην κλίμακα Α8-Α10 και τριών στην κλίμακα Α5-Α7, είτε για τη συγκεκριμένη εκπαιδευτική χρονιά, είτε διότι, ως η εισήγηση του αιτητή, αδίκως προσφέρονται κατ΄ έτος περισσότερες θέσεις στη χαμηλότερη κλίμακα αντί στην υψηλότερη, παρόλο που οι κάτοχοι και των δύο κλιμάκων εκτελούν τα ίδια καθήκοντα, δεν ελέγχεται από το αναθεωρητικό Δικαστήριο ως διοικητική πράξη.  Αποτελεί πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού που έχει και την ευθύνη καθορισμού των αναγκών στην εκπαίδευση.  Ακόμη και οικονομικοί να είναι οι λόγοι της διαφοροποίησης, δεν αποτελεί ζήτημα που εδώ δύναται να εξεταστεί.  Όμως οι κλίμακες, όπως έχει ήδη αναφερθεί, είναι διαφορετικές λόγω διαφορετικού επίπεδου προσόντων.

 

Με άλλα λόγια, ο αιτητής, δεν θυματοποιήθηκε με οποιοδήποτε τρόπο από το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους, αφού  όπως και να έχει το ζήτημα, δεν θα λάμβανε διορισμό στην κλίμακα Α8-Α10, εκτός και αν οι θέσεις που προσφέρονταν ήταν περισσότερες και ευνοείτο και από τον αριθμό και τα δεδομένα των υποψηφίων που υπέβαλλαν αίτηση.  Διαπιστώνεται επομένως παρανόηση των δεδομένων όταν ο αιτητής εισηγείται στην αρχική του αγόρευση (παρ. 10), ότι θα ωφελείτο αυτός, εάν το ενδιαφερόμενο μέρος δεν ήταν και στις δύο κλίμακες εγγεγραμμένος.

 

Πίσω από τις αιτιάσεις που εγείρει ο αιτητής, έγκειται ακριβώς αυτός ο διαχωρισμός σε δύο κλίμακες των Εκπαιδευτών Ξενοδοχειακών (Μαγειρικής) και η επιλογή να προσφέρονται περισσότερες θέσεις στη χαμηλότερη κλίμακα παρά στην υψηλότερη.  Δεν προσβάλλεται όμως ο Πίνακας Διοριστέων και η ύπαρξη δύο κλιμάκων, όπως θα ήταν ενδεχομένως δυνατό να υποστηρίξει ο αιτητής, (δέστε κατ΄ αναλογία τη δυνατότητα έμμεσης αμφισβήτησης σχεδίων υπηρεσίας διά του αποτελέσματος που έχει στο διορισμό κάποιου, την απόφαση στην Meletis v. C.P.A. and another (1987) 3 C.L.R. 1984 και στην Τήλλυρος ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 108), ο οποίος όντας σε διαφορετική κλίμακα με υπέρτερα προσόντα πιθανώς να μην είχε λόγο να εγείρει θέμα πιθανής αντισυνταγματικότητας.  Όπως έχει λεχθεί, εδώ αμφισβητείται μόνο ο διορισμός του ενδιαφερομένου μέρους λόγω ανισότητας κλπ.  Όπως όμως έχει αποφασιστεί και στην Όλγα Περικλέους κ.ά. ν. Δημοκρατίας μέσω Ε.Ε.Υ. - ανωτέρω -:

 

«Είναι δύσκολο να νοηθεί πώς προκύπτει ανισότητα όταν εκ προοιμίου είναι διαφορετικές οι κλίμακες των αντιστοίχων υποψηφίων, έστω και αν αφορούν την ίδια θεματολογία από πλευράς επαγγέλματος.  Η κατάταξη και μόνο στον Πίνακα Διοριστέων σε διαφορετικές κλίμακες αποτελεί από μόνο του επαρκές διαφοροποιητικό στοιχείο έτσι ώστε να μην υπάρχει παραβίαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος, έχοντας υπόψη ότι η αρχή της ισότητας έναντι του νόμου στο Άρθρο 28.1 του Συντάγματος, διασφαλίζει μόνο ενάντια σε αυθαίρετες διακρίσεις, και όχι εύλογες διακρίσεις ειδικά όταν αυτές είναι απόρροια νομοθετικής πράξης. (Mikrommatis v. Republic 2 R.S.C.C. 125, Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. αρ. 114/04, ημερ. 13.4.2009 και M.C. Sports Cars Ltd ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 42, απόφαση Πλήρους Ολομέλειας.»

 

Ούτε βέβαια προκύπτει ζήτημα παράβασης της καλής πίστης, της αρχής της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς τη διοίκηση, με τα ανά χείρας δεδομένα.

 

Όλα τα πιο πάνω αποφασίζονται ανεξάρτητα από την ερμηνεία του άρθρου 28Β(9) του Νόμου αρ. 10/69, διότι δεν επηρέασε την κατάταξη του αιτητή, η μη διαγραφή του ενδιαφερόμενου μέρους από την κλίμακα Α5-Α7, εφόσον ο αιτητής επεδίωκε διορισμό εν πάση περιπτώσει στην κλίμακα Α8-Α10.  Μπορεί όμως να λεχθεί ότι η ερμηνεία που δίδει ο αιτητής στο εν λόγω άρθρο δεν είναι ορθή.  Η αναφορά στο άρθρο για κατοχή προσόντων «... για διορισμό σε δύο ή περισσότερες θέσεις ή ειδικότητες» επιτρέπει στον κάτοχο αυτών των προσόντων το δικαίωμα, ως προνοεί το ίδιο το άρθρο, «. να υποβάλει ξεχωριστές αιτήσεις για εγγραφή σε περισσότερους από ένα πίνακα διοριστέων.».  Οι Πίνακες διοριστέων για την Μαγειρική είναι δύο, ένας στην κλίμακα Α5-Α7 και ένας στην κλίμακα Α8-Α10.  Κατά πόσο ο διορισμός που ακολουθεί με βάση ένα συγκεκριμένο πίνακα διοριστέων πρέπει να είναι μόνιμος, (ως εισηγείται η δικηγόρος της Ε.Ε.Υ.) ή έκτακτος, προτού διαγραφεί από τον άλλο πίνακα διοριστέων, δεν είναι ανάγκη να αποφασιστεί στην παρούσα υπόθεση.  Η ουσία είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν έπρεπε να διαγραφεί λόγω της απλής εγγραφής του και στους δύο καταλόγους.

 

Ενόψει όλων των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ΄ ων, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται με βάση το                Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

 

                                       

                                Στ. Ναθαναήλ,

                                          Δ.

 

 

 

/ΕΘ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο