ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπóθεση Αρ. 1202/2008)

 

 

23 Δεκεμβρίου, 2011

 

[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

C & A QUARRIES LTD.,

 

Αιτήτρια,

 

ν. 

 

1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

 ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,

                    2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

  ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

Ρ. Ερωτοκρίτου, για την Αιτήτρια.

 

Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με αίτηση της προς τις Πολεοδομικές Αρχές, ημερομηνίας 31/12/2004 - αίτηση ΛΕΜ/03062/2004 - η αιτήτρια ζητούσε όπως της χορηγηθεί πολεοδομική άδεια για εγκατάσταση τροχοφόρων μηχανημάτων στο τεμάχιο 558, Φ/Σχ. LIV/21, για σκοπούς των εργασιών της. Να σημειωθεί ότι η αιτήτρια ασχολείτο με την επεξεργασία και εξαγωγή μπετονίτη στη λατομική ζώνη Αρμενοχωρίου, στην οποία βρισκόταν και το συγκεκριμένο τεμάχιο.

 

Η αίτηση της αιτήτριας απορρίφθηκε από την Πολεοδομία για τον πιο κάτω λόγο:

 

"(500) Η προτιθέμενη ανάπτυξη (εγκατάσταση μηχανημάτων για την επεξεργασία μπεντονίτη) χωροθετείται σε τεμάχιο το οποίο δεν διαθέτει κατάλληλη, ικανοποιητική, άνετη και ασφαλή, δημόσια προσπέλαση απαραίτητη προϋπόθεση για τον τύπο της αιτούμενης ανάπτυξης (Βιομηχανική ανάπτυξη Κατηγορίας Α), ώστε αυτή να μπορεί να επιτραπεί, σύμφωνα με τις πρόνοιες της Εντολής 1/94 του Υπουργού Εσωτερικών και της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής. Συγκεκριμένα, το προς ανάπτυξη τεμάχιο εφάπτεται στο νότιο σύνορο του σε μονοπάτι το οποίο δεν καταλήγει σε δημόσιο δρόμο, με αποτέλεσμα αυτό να είναι περίκλειστο. Επιπρόσθετα το δικαίωμα διόδου (πλάτους 3.66μ.) που έχουν εξασφαλίσει οι αιτητές κατά μήκος των τεμαχίων με αρ. 277 (κρατικό), 278, 279, 525, 526, 512 και 640 (πλάτους 3.65μ.) δε γίνεται αποδεκτό γιατί αυτό:

 

             (α) δεν ακολουθεί ευθύγραμμη πορεία και η γεωμετρία του όπως αυτό έχει αποκτηθεί δεν προσφέρεται για άνετη προσπέλαση προς τον χώρο της ανάπτυξης,

 

             (β) η κλίση του εδάφους σύμφωνα με τα επί τόπου υψόμετρα ανέρχεται στο 19% περίπου, κλίση που δεν γίνεται αποδεκτή για την άνετη και ασφαλή κυκλοφορία μεγάλων οχημάτων/φορτηγών που απαιτούνται για τη μετακίνηση του λατομικού υλικού από το παρακείμενο αδειούχο λατομείο που εγκρίθηκε με τη χορηγηθείσα πολεοδομική άδεια με αρ. ΛΕΜ/750/2002 ημερ. 16.3.2004, και

 

             (γ)  τμήμα του εφάπτεται σε αργάκι για το οποίο δε λαμβάνεται οποιαδήποτε πρόνοια προστασίας του."

 

 

Εναντίον της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης η αιτήτρια καταχώρισε ιεραρχική προσφυγή επικαλούμενη τα ακόλουθα:

 

"(α) Η προσπέλαση, με οποιοδήποτε μέσο, σύμφωνα με το Κτηματολόγιο, έχει αφετηρία το δημόσιο αγροτικό δρόμο και διαπερνά τα τεμάχια γης 640, 525, 526, 279, 278 και 277. Τα τεμάχια 640 και 525 αγοράστηκαν από τους αιτητές, και συνεπώς δεν τίθεται θέμα πλέον πρόσβασης από αυτά. Η πρόσβαση αυτή εξασφαλίστηκε για τη μεταφορά του υλικού από τα τεμάχια γης 640, 525 στο χώρο των τροχοφόρων μηχανημάτων. Οι αιτητές αιτήθηκαν πρόσβαση για τις λατομικές εργασίες από το Τμήμα Κτηματολογίου και αυτήν έγκρινε το εν λόγω Τμήμα. Το πλάτος δε της προσπέλασης είναι αρκούντως ικανοποιητικό για τη μεταφορά του υλικού με ασφάλεια.

 

(β)     Η κλίση του δρόμου είναι 8% και όχι 19% όπως ισχυρίζεται η Πολεοδομική Αρχή. Μια απλή υψομέτρηση καταδεικνύει την πραγματικότητα. Ίσως το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως να βασίστηκε στη χαρτογραφία των ισοϋψών της περιοχής, η οποία έχει γίνει πριν αρκετές δεκάδες χρόνια και δεν έλαβε υπόψη της την αλλοίωση που επήλθε από τις κατά καιρούς εξομαλύνσεις που διενεργούσαν οι γεωργοί της περιοχής για να έχουν εύκολη πρόσβαση στα χωράφια τους. Ακόμη δεν έλαβε υπόψη της ότι τα τεμάχια γης 640 και 525 αγοράστηκαν από τους αιτητές.

 

(γ)          Η Εταιρεία ιδρύθηκε το 1988 και δραστηριοποιήθηκε στην επεξεργασία και εξαγωγή του μπετονίτη από το 1994, επενδύοντας πέραν των 800,000 λιρών σε αγορά γης και μηχανημάτων. Οι εργασίες της κινδυνεύουν να μείνουν σε στασιμότητα λόγω των γραφειοκρατικών κωλυμάτων. Οι Βρετανοί πελάτες της προσκλήθηκαν από Τουρκοκύπριους στο κατεχόμενο Άρσος για διευθέτηση αγοράς μπετονίτη από αυτούς. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Δανούς πελάτες της.

 

(δ)     Οι δραστηριότητες των αιτητών βρίσκονται σε προκαθορισμένη από το Υπουργικό Συμβούλιο Λατομική Ζώνη εξόρυξης μπετονίτη.

 

(ε)      Εάν απαιτείται πιο πλατιά προσπέλαση από την υφιστάμενη, αυτό μπορεί να διευθετηθεί από το Τμήμα Κτηματολογίου και η Πολεοδομική Αρχή δεν είναι ορθό με καθυστέρηση δυο χρόνια να προχωρήσει στην απόρριψη της αίτησης. Η Πολεοδομική Αρχή κατά τα δυο χρόνια που καθυστερούσε η εξέταση της αίτησης δεν ήρθε σε επαφή μαζί τους και να ζητήσει οποιαδήποτε περαιτέρω στοιχεία."

 

 

Η ιεραρχική προσφυγή εξετάστηκε από την αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, η οποία αφού έλαβε υπόψη τις θέσεις της αιτήτριας, όπως και τις απόψεις και εισηγήσεις των εμπλεκόμενων υπηρεσιών, απέρριψε την προσφυγή «κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι ορθή και σύμφωνη με τη Νομοθεσία». Περαιτέρω, η Επιτροπή αποφάσισε την τροποποίηση του λόγου απόρριψης. Η απορριπτική απόφαση, όπως και ο τροποποιημένος λόγος απόρριψης, κοινοποιήθηκαν στην αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 4/6/2008. Ενόψει της φύσης των προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής:

 

 

 

 

 

"Κύριοι,

 

     Αναφέρομαι στην ταυτάριθμη επιστολή μου με ημερομηνία 27/11/2006, σχετικά με την Ιεραρχική Προσφυγή που υποβάλατε εναντίον απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής να μη χορηγήσει πολεοδομική άδεια για εγκατάσταση τροχοφόρων μηχανημάτων για την επεξεργασία μπετονίτη στο Αρμενοχώρι (αρ. αιτ. ΛΕΜ/03062/2004) και να σας πληροφορήσω ότι:

 

     2. Η Υπουργική Επιτροπή, στην οποία έχει εκχωρηθεί η εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 31(2) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου για λήψη απόφασης σε Ιεραρχική Προσφυγή που υποβάλλεται με βάση το άρθρο 31(2) του ίδιου Νόμου, στη συνεδρία της ημερομηνίας 3/4/2008, αφού εξέτασε τα πραγματικά γεγονότα και νομικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την υποβληθείσα πολεοδομική αίτηση, καθώς και τα επιχειρήματα που επικαλείσθε στην Ιεραρχική Προσφυγή, αποφάσισε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, να απορρίψη την Ιεραρχική Προσφυγή κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής, είναι ορθή και σύμφωνη με τη Νομοθεσία.

 

     Περαιτέρω η Επιτροπή αποφάσισε όπως τροποποιηθεί ο λόγος απόρριψης της αίτησης με αρ. (500) ως ακολούθως:

 

(500) Η προτιθέμενη ανάπτυξη (εγκατάσταση μηχανημάτων για την επεξεργασία μπετονίτη) χωροθετείται σε τεμάχιο το οποίο δεν διαθέτει κατάλληλη, ικανοποιητική, άνετη και ασφαλή δημόσια προσπέλαση, απαραίτητη προϋπόθεση για τον τύπο της αιτούμενης ανάπτυξης (Βιομηχανική Ανάπτυξη Κατηγορίας Α), ώστε αυτή να μπορεί να επιτραπεί (παράγραφος 1(γ) της Πολιτικής 3 (Α) σε συνδυασμό με τις πρόνοιες της Εντολής 1/1994 του Υπουργού Εσωτερικών). Συγκεκριμένα το προς ανάπτυξη τεμάχιο εφάπτεται στο νότιο σύνορο του σε μονοπάτι, το οποίο σύμφωνα με τις πρόνοιες των παραγράφων 2.8 & 2.9 της Εντολής 1/1994, δεν αποτελεί ικανοποιητική προσπέλαση για τον συγκεκριμένο τύπο ανάπτυξης. Επιπρόσθετα, ούτε το δικαίωμα διόδου, που έχει προς όφελός του το προς ανάπτυξη τεμάχιο, αποτελεί ικανοποιητική προσπέλαση για το συγκεκριμένο τύπο ανάπτυξης (παράγραφος 2.5 της Εντολής 1/1994).

 

Σημείωση: Πέρα από το γεγονός ότι το δικαίωμα διόδου δεν αποτελεί ικανοποιητική προσπέλαση, τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου δικαιώματος διάβασης (περιορισμένο πλάτος, τεθλασμένη πορεία με οξείες γωνίες, μεγαλύτερη κλίση από την απαιτούμενη), που δεν επιτρέπουν την απρόσκοπτη και άνεση χρησιμοποίησή του από οχήματα και ειδικά από μεγάλα οχήματα/φορτηγά που απαιτούνται για τη μεταφορά του υλικού από το χώρο του παρακείμενου λατομείου της Εταιρείας προς και από το χώρο των προτιθέμενων εγκαταστάσεων)."

 

 

Αντιδρώντας η αιτήτρια καταχώρισε την παρούσα προσφυγή. Προτού όμως ασχοληθώ με την ουσία της προσφυγής, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω, και αυτό για σκοπούς καλύτερης κατανόησης της εκατέρωθεν επιχειρηματολογίας και τα πιο κάτω γεγονότα:

 

Της απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής της αιτήτριας, προηγήθηκε διαβούλευση του Υπουργείου Εσωτερικών με το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, ως αποτέλεσμα της οποίας ετοιμάστηκε από το Υπουργείο και υποβλήθηκε στην αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, σχετικό Σημείωμα (65/8). Στο εν λόγω Σημείωμα συνοψίζονται τα επιχειρήματα και οι θέσεις της αιτήτριας και παρατίθενται λεπτομέρειες των αρνητικών για την αιτήτρια απόψεων του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Παρατίθεται επίσης αυτούσιος ο τροποποιημένος λόγος απόρριψης της αίτησης για χορήγηση της πολεοδομικής άδειας, τον οποίο το Τμήμα Πολεοδομίας εισηγείται. Στο ίδιο Σημείωμα γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι κατά το στάδιο εξέτασης της αίτησης για χορήγηση πολεοδομικής άδειας, οι απόψεις του ΄Επαρχου Λεμεσού, όπως και οι απόψεις του Κοινοτικού Συμβουλίου Αρμενοχωρίου, ήταν θετικές για την αιτήτρια. Τέλος, κάτω από την επικεφαλίδα «Απόψεις και εισηγήσεις Υπουργείου Εσωτερικών», καταγράφονται οι απόψεις και εισηγήσεις του εν λόγω Υπουργείου. Τις παραθέτω:

 

"7. Απόψεις και εισηγήσεις Υπουργείου Εσωτερικών.

 

     Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω αναφερόμενα, τα πραγματικά και νομικά γεγονότα τα οποία σχετίζονται με την υποβληθείσα αίτηση, καθώς και τα επιχειρήματα των υποβαλλόντων την Ιεραρχική Προσφυγή, εισηγείται όπως η Υπουργική Επιτροπή, απορρίψει την εξεταζόμενη Ιεραρχική Προσφυγή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι ορθή και σύμφωνη με την Πολεοδομική Νομοθεσία. Περαιτέρω η Επιτροπή αποφάσισε όπως τροποποιηθεί ο λόγος απόρριψης της αίτησης με αρ. (500) ως η εισήγηση του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως."

 

 

Ενόψει του Σημειώματος 65/8, η Υπουργική Επιτροπή ανέλαβε την εξέταση της ιεραρχικής προσφυγής «κρίνοντας ότι αυτή χρειαζόταν περαιτέρω υπηρεσιακή εξέταση». Ακολούθησαν νέες διαβουλεύσεις του Υπουργείου Εσωτερικών ως αποτέλεσμα των οποίων το Υπουργείο ετοίμασε και υπέβαλε στην Υπουργική Επιτροπή νέο Σημείωμα (67/19), στο οποίο καταγράφεται η αρνητική αυτή τη φορά άποψη του Έπαρχου Λεμεσού για την αιτήτρια, όπως και οι απόψεις και εισηγήσεις του Υπουργείου, οι οποίες δεν διαφέρουν στην ουσία από τις προηγούμενες. Τις παραθέτω:

 

"3. Απόψεις και εισηγήσεις Υπουργείου Εσωτερικών.

 

     Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού έλαβε υπόψη τα αναφερόμενα στο Σημείωμα 65/8 (Παράρτημα Β), τα πραγματικά και νομικά γεγονότα τα οποία σχετίζονται με την υποβληθείσα αίτηση, καθώς και τα επιχειρήματα των υποβαλλόντων την Ιεραρχική Προσφυγή, εισηγείται όπως η Υπουργική Επιτροπή, απορρίψει την εξεταζόμενη Ιεραρχική Προσφυγή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι ορθή και σύμφωνη με την Πολεοδομική Νομοθεσία. Περαιτέρω εισηγείται όπως η Επιτροπή αποφασίσει να τροποποιηθεί ο λόγος απόρριψης της αίτησης με αρ. (500) ως η εισήγηση του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, στην επιστολή του ημερομηνίας 06/09/2007, στο Παράρτημα 2 του Σημειώματος 65/8."

 

 

Ως πρώτος και δεύτερος λόγος ακύρωσης προβάλλεται η έλλειψη έρευνας και/ή επαρκούς έρευνας. Ως τρίτος λόγος ακύρωσης προβάλλεται η έλλειψη αιτιολογίας.

 

Κεντρικό άξονα της επιχειρηματολογίας του ευπαίδευτου συνηγόρου της αιτήτριας αναφορικά με τους δύο πρώτους λόγους ακύρωσης (έλλειψη έρευνας και/ή επαρκούς έρευνας), συνιστά η θέση,

 

"... ότι η Υπουργική Επιτροπή, υπό την ιδιότητα της ως εκδοχέας της εξουσίας των Καθ'ων η Αίτησις 1, παρέλειψε να προβεί σε πλήρη έρευνα της υπόθεσης διότι, μεταξύ άλλων, αντί να επιληφθεί της Αίτησης των Αιτητών για πολεοδομική άδεια για εγκατάσταση τροχοφόρων μηχανημάτων για την επεξεργασία μπετονίτη στο Αρμενοχώρι (Αρ. Αίτησης ΛΕΜ/03062/2004) εξ αρχής και αποφανθεί η ίδια σε εκτίμηση των εκατέρωθεν θέσεων, όπως προκύπτει από την ρηθείσα επιστολή της ημερ. 4.6.2008, περιορίστηκε σε έρευνα κατά πόσον η Πολεοδομική Αρχή εφάρμοσε ορθά και μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της τη νομοθεσία, έκρινε στην προκειμένη περίπτωση την ιεραρχική προσφυγή της Αιτήτριας ως Εφετείο, κατά παράβασιν του Άρθρου 31(2) του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου 90/72, ως ετροποποιήθη."

 

 

Την αντίθετη άποψη υποστήριξε η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ'ων η αίτηση, η οποία επικαλούμενη τις πρόνοιες του άρθρου 31(2)[1] του Νόμου και συγκεκριμένα την αναφορά των συγκεκριμένων προνοιών στον όρο «δύναται» υπέβαλε ότι παρέχεται διακριτική ευχέρεια στην Υπουργική Επιτροπή να συμφωνήσει, αν ο έλεγχος των γεγονότων στον οποίο έχει προβεί, δικαιολογεί μια τέτοια ενέργεια, με την απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής.

 

Η συγκεκριμένη θέση υποβλήθηκε στα πλαίσια πανομοιότυπου λόγου ακύρωσης και στην υπόθεση FEO QUARRIES LTD ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 828/2000, ημερομηνίας 18/7/2001. Ο τότε Δικαστής Ρ. Γαβριηλίδης, αποδεχόμενος τη συγκεκριμένη θέση και συνακόλουθα το λόγο ακύρωσης, στα πλαίσια του οποίου προβλήθηκε - να σημειωθεί ότι πρόκειται για τους ίδιους λόγους ακύρωσης που προβάλλονται στην παρούσα υπόθεση - έκαμε δεκτή την προσφυγή και ακύρωσε την εκεί προσβαλλόμενη απόφαση. Το σκεπτικό που οδήγησε τον τότε Δικαστή Ρ. Γαβριηλίδη στο συγκεκριμένο συμπέρασμα του έχει ως εξής:

 

"Σύμφωνα με το άρθρο 31(2) του Νόμου, το Υπουργικό Συμβούλιο ή η Υπουργική Επιτροπή «δύναται δε να επιληφθή της αιτήσεως ως εάν αύτη είχε το πρώτον υποβληθή εις τούτο». Από την πρόνοια αυτή προκύπτει, με σαφήνεια, ότι το Υπουργικό Συμβούλιο ή ο εκδοχέας της εξουσίας του, ήτοι η Υπουργική Επιτροπή, όταν εξετάζει ιεραρχική προσφυγή εναντίον απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, δεν ενεργεί ως δευτεροβάθμιο διοικητικό όργανο (εφετείο), περιοριζόμενο στην εξέταση της ορθότητας της απόφασης του ιεραρχικά υφιστάμενου οργάνου, αλλά ενεργεί ως πρωτοβάθμιο διοικητικό όργανο με εξουσία, αλλά και υποχρέωση, να επιληφθεί και αποφανθεί επί της αίτησης εξετάζοντάς την εξ αρχής. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως είναι πρόδηλο από το περιεχόμενο της επιστολής της 29.3.2000, η Υπουργική Επιτροπή, αφού εσφαλμένα εξομοίωσε την ιεραρχική προσφυγή με έφεση, περιορίστηκε στην έρευνα κατά πόσο «η Πολεοδομική Αρχή εφάρμοσε ορθά και μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής», χωρίς να επιληφθεί και αποφανθεί, η ίδια, εξετάζοντας την αίτηση εξ αρχής. (Βλέπε σχετικά Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Πάφου (ΑΧΕΠΑ) Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ΑΕ2412, 15.12.1999, Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ν. Κίμωνα Ευριπίδη κ.α., ΑΕ2504, 18.5.2000 και Mantovanis Umber Industries Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 1233/99, 30.4.2001)."

 

 

Συμφωνώ με την πιο πάνω προσέγγιση, της οποίας το σκεπτικό υιοθετώ και για σκοπούς της παρούσας απόφασης μου. Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να πετύχει και η προσβαλλόμενη απόφαση να ακυρωθεί.

 

Προτού όμως εγκαταλείψω την απόφαση μου θεωρώ σκόπιμο να επισημάνω το γεγονός ότι η διαβούλευση του δευτεροβάθμιου διοικητικού οργάνου - της αρμόδιας Υπουργικής Επιτροπής ενώπιον της οποίας εκκρεμούσε προς εξέταση η ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας - με την Αρχή Πολεοδομίας και Οικήσεως, συνιστούσε ενέργεια «αντινομική και ανεπίτρεπτη», αφού επρόκειτο για το τμήμα του οποίου την απόφαση αμφισβητούσε η αιτήτρια με την ιεραρχική προσφυγή της. (Mobil Ltd. κ.ά. ν. Δημοτικού Συμβουλίου Λάρνακας κ.ά. (1991) 4 Α.Α.Δ. 3270 και Δημοκρατία v. Aspis Holdings Public Co. Ltd. (2008) 3 Α.Α.Δ. 78). Δεν έχει διαφύγει βέβαια της προσοχής μου, ότι σε αντίθεση με την υπόθεση Aspis Holdings Public Co. Ltd., όπου το περιεχόμενο της συνεννόησης του Υπουργού με την ΄Εφορο Ασφαλίσεων δεν είχε τεθεί ενώπιον του δικαστηρίου για να κρίνει σε ποιο βαθμό η εν λόγω συνεννόηση επηρέασε την επίδικη απόφαση, στην υπό εξέταση υπόθεση οι απόψεις που εξέφρασε σε απάντηση το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως συνιστούσαν επανάληψη των θέσεων τους, στοιχείο που στην πραγματικότητα κατέστησε την εκτροπή άνευ σημασίας. Αυτό όμως ουδόλως αλλοιώνει την κατάσταση και με κανένα τρόπο δεν καθιστά μια αντινομική ενέργεια ως ενέργεια συνάδουσα με το Νόμο.

 

 

 

 

 

 

Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ'ων η αίτηση €1.350, πλέον Φ.Π.Α. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

 

 

 

 

 

                                                                   Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,   

                                                                                Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ