|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1310/2008)
22 Νοεμβρίου, 2011
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΗ (ΝΙΤΣΑ) ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Χρ. Γ. Βασιλειάδης, για τον Αιτήτρια.
Δ. Παπαμιλτιάδους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια ήταν κάτοικος Μόρφου μέχρι το 1974 οπότε και μετοίκησε στην Αθήνα. Είναι το μοναδικό τέκνο και συνεπώς η μοναδική κληρονόμος της μητέρας της Αγάθης Ξενοφώντος, η οποία ήταν ένα από τα οκτώ τέκνα του Μιχαήλ Χατζηϊωσήφ και της Ειρήνης Χατζηχριστοφή Καντζηλιέρη από το Στρόβολο. Ο Μιχαήλ Χατζηϊωσήφ απεβίωσε γύρω στο 1925, ενώ η σύζυγός του Ειρήνη στις 30.11.1937, αφήνοντας ως κληρονόμους τα τέκνα της και την αιτήτρια εγγονή της, αφού η μητέρα της Αγάθη είχε προαποβιώσει στις 16.10.1930.
Στις 13.2.2008 υποβλήθηκαν εκ μέρους της αιτήτριας τρεις αιτήσεις για εξασφάλιση πιστοποιητικών έρευνας αναφορικά με ακίνητα που ο παππούς και η γιαγιά της κατείχαν στην περιοχή «Λάκκος του Μικελλή» ή «Τζιμίστρα», αλλά και σε άλλες περιοχές υπαγόμενες στην αρμοδιότητα του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λευκωσίας.
Ο αιτήτρια προσβάλλει με τη θεραπεία (Α) των παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να εκδώσουν πιστοποιητικό έρευνας αναφορικά με αριθμό ακινήτων, ενώ με τη θεραπεία (Β) προσβάλλεται η παράλειψη του κτηματολογικού λειτουργού να εμποδίσει την εκποίηση των οποιωνδήποτε κτημάτων η ίδια θεωρεί ότι έχει συμφέρον. Τέλος, με τη θεραπεία (Γ) προσβάλλεται η παράλειψη απαγόρευσης της πληρωμής οποιωνδήποτε ποσών που σχετίζονται με αυτά τα ακίνητα.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υπέβαλαν ότι ως προς την πρώτη αιτούμενη θεραπεία, η προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου, αφού μετά την καταχώρηση της προσφυγής, στην αιτήτρια δόθηκε απάντηση αναφορικά με τα αιτήματά της.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας παραδέχεται ότι πράγματι τους εδόθη απάντηση, αυτή όμως ήταν ελλιπής σε σχέση με τις πληροφορίες που ζητούσαν.
Το ΄Αρθρο 29 του Συντάγματος καθιερώνει το δικαίωμα κάθε προσώπου αναφοράς προς τις αρχές. Μάλιστα το δικαίωμα αυτό καλύπτει την υποβολή παραπόνου ή αιτήματος να προβεί η διοίκηση σε διοικητική ενέργεια ή για να προβεί σε ανάκληση διοικητικής πράξης που έχει ήδη εκδοθεί ή για την αποτροπή, επανόρθωση ηθικής ή υλικής βλάβης. Αίτημα για την παροχή πληροφοριών δεν καλύπτεται, εκτός αν αυτό προβλέπεται από το νόμο (άρθρο 33(1) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/1999).
Σύμφωνα με το άρθρο 51Α του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, Κεφ. 224, ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας παρέχει σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, με την καταβολή του νενομισμένου τέλους, οποιαδήποτε πληροφορία σε σχέση με οποιαδήποτε καταχώρηση σε κάθε μητρώο ή άλλο βιβλίο που τηρείται σε κάθε Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο.
Πολίτης ο οποίος έχει υποβάλει έγγραφη αίτηση ή παράπονο προς οιανδήποτε αρμόδια αρχή και η αρχή δεν έχει ανταποκριθεί εντός συγκεκριμένης προθεσμίας (τριάντα ημέρες σύμφωνα με το ΄Αρθρο 29 και τρεις μήνες σύμφωνα με το άρθρο 36 του Ν.158(Ι)/1999), μπορεί να καταθέσει ενώπιον του δικαστηρίου προσφυγή, με την οποία αξιώνεται όπως ο καθ΄ ου η αίτηση απαντήσει (΄Αρθρο 29 του Συντάγματος), είτε μετά την πάροδο τριών μηνών από την ημέρα της υποβολής της αναφοράς, να θεωρήσει την παράλειψη της αρμόδιας αρχής να του απαντήσει, άρνησή της να ικανοποιήσει την αναφορά του και να προσβάλει ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου την παράλειψη αυτή ως άρνηση ικανοποίησης της αναφοράς του (άρθρο 36 του Ν.158(Ι)/99). Στην περίπτωση αυτή ο πολίτης δεν μπορεί ταυτοχρόνως να προσβάλει με βάση το ΄Αρθρο 29 του Συντάγματος, την παράλειψη απάντησης, εκτός αν από την παράλειψη έχει υποστεί βλάβη.
Είναι σαφές από τη διατύπωση που έχει χρησιμοποιηθεί ότι η αιτήτρια στην παρούσα υπόθεση έχει προσφύγει με βάση τις πρόνοιες του ΄Αρθρου 29 του Συντάγματος και αξιώνει όπως λάβει απάντηση από την αρμόδια αρχή. Δεν έχει θεωρήσει την παράλειψη ως άρνηση της ικανοποίησης της αναφοράς της.
Όμως φαίνεται ότι μετά την καταχώρηση της προσφυγής οι καθ΄ ων η αίτηση συμμορφώθηκαν με το αίτημα της αιτήτριας και εξέδωσαν πιστοποιητικό έρευνας, παρέχοντας σχετικές πληροφορίες. Η αιτήτρια στις αγορεύσεις της και στις διευκρινίσεις ενώπιον του δικαστηρίου, αμφισβήτησε το περιεχόμενο του πιο πάνω πιστοποιητικού και ισχυρίζεται ότι δεν είναι επαρκές σε σχέση με τις πληροφορίες που ζήτησε.
Η αιτήτρια έτυχε απάντησης, έστω κι΄ αν η ίδια την θεωρεί ανεπαρκή. Αφού η διοίκηση έχει συμμορφωθεί δεν υπάρχει αντικείμενο προς συζήτηση ενώπιον μου και συνεπώς η αιτούμενη θεραπεία (Α) θα πρέπει να απορριφθεί, γιατί έχει καταστεί άνευ αντικειμένου. Και όλα αυτά χωρίς να έχω εξετάσει το κατά πόσο η έκδοση πιστοποιητικού έρευνας συνιστά διοικητική πράξη ή όχι.
Στην υπόθεση Δήμος Λεμεσού ν. Ευαγγέλου κ.α. (1990) 3 Α.Α.Δ. 4263, 4266, κρίθηκε ότι αφού ελήφθη απόφαση από τον εφεσείοντα Δήμο στην αίτηση για διαχωρισμό του κτήματος των εφεσιβλήτων, απόφαση η οποία έγινε γνωστή στους εφεσίβλητους με την κοινοποίηση της ένστασης στην προσφυγή, το δικαστήριο κατέληξε ότι δεν υπήρχε αντικείμενο προς συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου και συνεπώς η προσφυγή θα έπρεπε να απορριφθεί, αφού είχε καταστεί άνευ αντικειμένου.
Ως προς τις άλλες δύο θεραπείες (Β) και (Γ) είναι προφανές ότι αυτές προσβάλλουν κάτι εντελώς διαφορετικό από την θεραπεία (Α). Συγκεκριμένα προσβάλλεται η παράλειψη του κτηματολογικού λειτουργού να εμποδίσει την εκποίηση των οποιωνδήποτε κτημάτων στα οποία η αιτήτρια θεωρεί ότι έχει συμφέρον, ως αντισυνταγματική. Αξιώνεται επίσης η απαγόρευση της πληρωμής οποιωνδήποτε ποσών που σχετίζονται με αυτά τα ακίνητα.
Είναι προφανές ότι οι πιο πάνω πράξεις δεν είναι συναφείς και γι΄ αυτό, σύμφωνα με την ισχύουσα νομολογία, εκδικάζεται μόνο η πρώτη αιτούμενη θεραπεία, ενώ οι άλλες δύο θα πρέπει να απορριφθούν (Μισιρλής ν. Δημοκρατίας (αρ.1) (1995) 3 Α.Α.Δ. 379, 382).
Όπως είναι γνωστό συνάφεια υπάρχει όταν μία πράξη αποτελεί προϋπόθεση της άλλης ή όταν οι προσβαλλόμενες με το ίδιο δικόγραφο πράξεις αφορούν τον ίδιο αιτητή, βασίζονται στις ίδιες διατάξεις νόμου, φέρουν ταυτόσημη αιτιολογία, εκδόθηκαν από το ίδιο όργανο και κατά την ίδια διοικητική διαδικασία. Κάτι που προφανώς δεν συμβαίνει στην παρούσα υπόθεση. Οι θεραπείες (Β) και (Γ) δεν είναι συναφείς προς τη θεραπεία (Α).
Εν όψει όλων των πιο πάνω η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί και διά ταύτα απορρίπτεται. Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, κατά τη διάρκεια των διευκρινίσεων, ανέφερε ότι, αφού η διοίκηση ανταποκρίθηκε μετά την καταχώρηση της προσφυγής, θεωρεί δίκαιο τα έξοδα της διαδικασίας να βαρύνουν την πλευρά της. Θεωρώ την εισήγηση αυτή ως δίκαιη και ορθή και συνεπώς η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ