|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 618/2010)
19 Οκτωβρίου, 2011
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
HPC PASECO M. EΠE - HPC AG - SORESMA NV,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Αποστολίδης για Α. Σ. Αγγελίδη, για τους Αιτητές.
Δ. Καλλή (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, οι Αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 16.4.2010 η οποία επαναλήφθηκε μετά από σχετική ένσταση των Αιτητών στις 21.4.2010 με την οποία οι Καθ' ων η Αίτηση έκριναν τελικά την προσφορά των Αιτητών στο διαγωνισμό 11/09, ότι δεν ικανοποιεί τους όρους ή και τις προϋποθέσεις του διαγωνισμού και/ή ότι παρουσιάζει ουσιώδεις παρεκκλίσεις από τις απαιτήσεις της προσφοράς, με αποτέλεσμα να την απορρίψουν.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Το Υπουργείο Εσωτερικών, στις 9.10.2009 προκήρυξε ανοιχτό διαγωνισμό για τη σύναψη σύμβασης υπηρεσιών, με το σύστημα των δύο φακέλων (τεχνικός και οικονομικός) και κριτήριο ανάθεσης την πλέον συμφέρουσα οικονομική προσφορά. Το αντικείμενο του διαγωνισμού ήταν η «Παροχή υπηρεσιών Συμβούλου για την ετοιμασία όλων των αναγκαίων μελετών και εγγράφων για την κατασκευή και λειτουργία εγκαταστάσεων ολοκληρωμένης διαχείρισης των οικιακών στερεών απορριμμάτων της επαρχίας Λευκωσίας και την επίβλεψη των κατασκευαστικών εργασιών». Ο προϋπολογισμός της σύμβασης εκτιμήθηκε στα 2 εκ. ευρώ.
Οι υποβληθείσες προσφορές, οι οποίες ήταν δέκα στο σύνολο και ανάμεσα τους αυτή των Αιτητών, αξιολογήθηκαν από Επιτροπή Αξιολόγησης η οποία συνέταξε αρχικά την Έκθεση Αξιολόγησης που αφορά στο φάκελο «Δικαιολογητικά συμμετοχής και Τεχνική Προσφορά». Η έκθεση αυτή αποστάληκε στις 29.3.2010 και 30.3.2010 αντίστοιχα, στον προϊστάμενο της Αναθέτουσας Αρχής και στο Συμβούλιο Προσφορών του Υπουργείου Εσωτερικών, στο εξής «το Συμβούλιο».
Στη συνέχεια το Συμβούλιο, σε συνεδρία του στις 14.4.2010 αποφάσισε σύμφωνα με τις εισηγήσεις της Έκθεσης της Επιτροπής Αξιολόγησης, αφενός τον αποκλεισμό των προσφορών με αρ. 1, 2, 3, 6, 7, 8 και 9 (η οποία ήταν προσφορά των Αιτητών) και αφετέρου την αποσφράγιση των οικονομικών φακέλων των προσφορών με αρ. 4, 5 και 10. Σχετικά ενημέρωσε την Αναθέτουσα Αρχή.
Ακολούθως η Αναθέτουσα Αρχή με επιστολές ημερ. 16.4.2010, ενημέρωσε όλους τους προσφέροντες (μεταξύ των οποίων και τους Αιτητές), για τα αποτελέσματα της ποιοτικής επιλογής και τεχνικής αξιολόγησης του Διαγωνισμού, αναφέροντας και τους λόγους απόρριψης της προσφοράς τους. Στις 21.4.2010 οι Αιτητές με επιστολή τους, πληροφόρησαν την Αναθέτουσα Αρχή ότι διαφωνούσαν με την απόφαση για αποκλεισμό τους από το Διαγωνισμό και εξέφρασαν την πρόθεση τους να προσφύγουν στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών. Η Αναθέτουσα Αρχή αυθημερόν τους επιβεβαίωσε τους λόγους αποκλεισμού τους καθώς και το δικαίωμά τους για ιεραρχική προσφυγή. Η διαδικασία συνεχίστηκε και μετά την ολοκλήρωσή της, ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε στις 28.9.10 σε άλλο προσφοροδότη.
Η νομική πτυχή
Προς ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 16.4.2010, οι Αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή, προβάλλοντας ένα λόγο ακύρωσης, ότι η απόφαση αποκλεισμού τους ήταν αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και μη δέουσας έρευνας.
Οι Καθ' ων η αίτηση προβάλλουν προδικαστική ένσταση ότι οι Αιτητές με την προσφυγή τους, προσβάλλουν μη εκτελεστή διοικητική πράξη, αφού με την απόφαση κατακύρωσης του Διαγωνισμού, ημερ. 28.9.2010, η απόφαση αποκλεισμού των Αιτητών έχασε την εκτελεστότητά της. Έτσι η μόνη εκτελεστή διοικητική πράξη είναι η απόφαση κατακύρωσης, την οποία όμως οι Αιτητές δεν προσβάλλουν.
Ο συνήγορος των Αιτητών προς αντίκρουση της προδικαστικής ένστασης προβάλλει ότι ένας προσφοροδότης στερείται εννόμου συμφέροντος όταν δεν πληροί ουσιώδεις όρους του Διαγωνισμού. Όμως δεν χάνει το έννομο συμφέρον του να προσβάλει την απόφαση για αποκλεισμό του.
Έχω εξετάσει τα επιχειρήματα του δικηγόρου των Αιτητών, καθώς και τη νομολογία που παραπέμπει. Δεν διαφωνώ ότι η πράξη αποκλεισμού των Αιτητών όταν εκδόθηκε ήταν εκτελεστή πράξη και μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή. Όμως δεν συμφωνώ ότι ως πράξη συνεχίζει να είναι εκτελεστή και μετά την έκδοση της τελικής απόφασης για κατακύρωση της προσφοράς σε άλλο προσφοροδότη. Σε τέτοια περίπτωση η πρώτη πράξη χάνει την εκτελεστότητά της. Κατά την άποψή μου, η πράξη αποκλεισμού των Αιτητών με την έκδοση της απόφασης κατακύρωσης στο ΕΜ, έχασε την εκτελεστότητά της και ενσωματώθηκε στην τελική, η οποία είναι η μόνη εκτελεστή διοικητική πράξη. Πρόκειται για σύνθετη διοικητική πράξη η οποία περιλάμβανε μια σειρά πράξεων, όπου η πράξη κατακύρωσης ήταν η τελική και η μόνη εκτελεστή πράξη. Υπάρχει αρκετή νομολογία επί του θέματος. Παραπέμπω στην υπόθεση Ηλία κ.α. ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 884, Κοινοπραξία Cyprus Airport Group v. Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 437, Chrikar Trading Ltd κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 993/05 κ.α., ημερ. 13.7.2011 (Πλήρης Ολομέλεια). Η υπόθεση Nikolas v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 399/07, ημερ. 15.9.2010 (Κραμβής, Δ.), διαφοροποιείται λόγω των ιδιαίτερων περιστάσεών της. Εκεί ο προσφοροδότης είχε γνώση μόνο της πράξης αποκλεισμού του και όχι της τελικής πράξης κατακύρωσης της προσφοράς.
Η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει. Η προσφυγή κρίνεται μη παραδεχτή και απορρίπτεται, με €1.300 έξοδα, υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ